ღმერთმა ქნას, თქვენი სიკეთე სიკეთით გადამეხადოს!

კეთილო ადამიანო, ახლავე გააზიარე პოსტი და ღვთისნიერი საქმის კეთებაში შენს მეგობრებსაც დაეხმარე!

ლუიზა ჯოჯუა და მისი შვილი, ბაჩო - წინა ჯერზე ჩვენი ამბავი იმ უბედურებას და გასაჭირს ეხებოდა, რომელიც ამ ოჯახს ერგო წილად: აფხაზეთიდან გამოძევება, პირადი დანაკარგები, დედის საშინელი ავადმყოფობა... მაშინ ისინი დამძიმებული გულით დავტოვეთ, ჩვენს მკითხველებს და მთელ საქართველოს კი მათი დახმარებისკენ მოვუწოდეთ.

მაგრამ ჩვენ ყოველთვის სასიხარულო ამბით ვბრუნდებით. ვბრუნდებით დამცავი ფარით! ერთად ჩვენ სასოწარკვეთილება და ტანჯვა დავძლიეთ! შეხედეთ ქალბატონი ლუიზას ღიმილს! ის ფასდაუდებელია, როცა იცი, რის გავლა მოუწია ამ შესანიშნავ ქალს. ეს ღიმილი ყოველი თქვენგანის პირადი დამსახურება და პირადი მედალია! ყოჩაღ, მეგობრებო!

ბაჩო და მისი დედა, ლუიზა, მარტო აღარ არიან. ახლა, თქვენი წყალობით, საშინაო საქმეების საკეთებლად და დედის მოსავლელად ბაჩოს ბევრად მეტი დრო და ენერგია აქვს. „სასწაული მოხდა! თქვენი წყალობით, ყველაზე მთავარი ოცნება ავისრულე“, - ამბობს ბაჩო და დედას მაგრად ეხუტება. – „იქნებ კიდევ გადმომხედოს უფალმა, მე მისი მჯერა!“

„ისე გაგვახარეს, რომ ყველანაირი სატკივარი დამავიწყდა. სავსე მაცივარი გვაქვს და ცოცხლები ვართ!“

– ბაჩო, როგორც ჩანს, ჩვენი პოსტის გამოქვეყნების შემდეგ ბევრი რამ მოხდა. მოგვიყევით, როგორ შეიცვალა თქვენი ცხოვრება?

ბაჩო: დღემდე, ხშირად, ცრემლებს ვერ ვიკავებ. რთულია იმ მადლიერების სიტყვებით გადმოცემა, რასაც მე და დედაჩემი განვიცდით. ვერც კი წარმოიდგენთ, რამხელა ბედნიერება იყო, როცა მაცივარი და სარეცხი მანქანა მოგვიტანეს. ადრე საჭმელს ვალად ვყიდულობდი, მაგრამ დიდხანს ვერსად ვინახავდი - მალე ფუჭდებოდა. როცა საჭმლის გადაყრა მიწევდა, ლამის მეტირა. განსაკუთრებით ზაფხულში გვიჭირდა. მე და დედაჩემი ხშირად ვშიმშილობდით. საკვების ყოველდღიურად ყიდვის ფუფუნება ნამდვილად არ გვქონია. საოჯახო საქმეებსაც დიდ დროს ვუთმობდი. აბა, როგორია კაცისთვის მუდამ სამზარეულოში ტრიალი, საჭმლის კეთება, რეგულარულად რეცხვა და დალაგება?

მინდა უღრმესი მადლობა ვუთხრა მათ, ვინც ჩვენი გასაჭირი გულთან ახლოს მიიტანა და დაგვეხმარა. მესმის, რომ ვიღაცამ ეს ფული საკუთარ ოჯახს მოაკლო. ამ ხალხსაც აქვს პრობლემები, რომლებიც გადაწყვეტას მოითხოვს, ისინი კი იმდენად კეთილები არიან, რომ სხვებს ეხმარებიან. ღმერთმა ქნას, ამ ხალხისთვის სიკეთე მეც იგივე სიკეთით და სიყვარულით გადამეხადოს!

„ყველა საოჯახო საქმე ჩემი ბიჭის კისერზეა. ბაჩოსთვის ეს დახმარება ნამდვილი ხსნაა!

– პუბლიკაციის შემდეგ თქვენმა ოჯახმა ახალი ოჯახი შეიძინა. ვინმეს განსაკუთრებით ხომ არ აღნიშნავდით?

ბაჩო: გაწეული დახმარებისთვის და მხარდაჭერის სიტყვებისთვის მინდა ყველას წინაშე ქედი მოვიხარო. განსაკუთრებული მადლობა ადამიანს, რომელმაც დედაჩემს ინჰალატორი გამოუგზავნა. ახლა, გარკვეული დროის განმავლობაში, დედას საშინელი ხუთვების აღარ შეეშინდება. ხედავს ღმერთი, მისი მდგომარეობა ბევრად შემსუბუქდა. სამწუხაროდ, ამ ადამიანის სახელს საჯაროდ ვერ დავასახელებ, მაგრამ მისი სახელი ღმერთმა იცის და მას ამ სიკეთისთვის აუცილებლად გადაუხდის. მხოლოდ იმის თქმა შემიძლია, რომ დღეს ის შეერთებულ შტატებში ცხოვრობს, სამშობლოში დარჩენილ დედამისს კი ასთმა აწუხებს. ჩვენი პრობლემები მისთვის უცხო არაა. სხვათა შორის, თქვენი პოსტიც ამერიკაში წაიკითხა და მაშინვე გამოგვეხმაურა - ინჰალატორი გამოგვიგზავნა. როცა გავიგეთ, რომ მას მალე ქუთაისიდან ჩამოგვიტანდნენ, ნეტა იცოდეთ, როგორ გაგვიხარდა! ნეტა იცოდეთ, ეს ჩვენთვის რამხელა საჩუქარი და შვება იყო, რადგან ყოველ ჯერზე, როცა დედა ხველებისგან იხრჩობოდა, შიშისგან სუნთქვა მეკვროდა! ახლა მშვიდად მაინც მძინავს და იმის დროც გამომიჩნდა, რომ ხანდახან წავიმუშაო და დამატებითი შემოსავალი ვიშოვო.

– გვითხარით, როგორ გამოეხმაურა თქვენს გასაჭირს ადგილობრივი ხელისუფლება?

ბაჩო: არც არანაირად. მხოლოდ ის მოვახერხეთ, რომ ჩვენი პატარა, 35 კვ.მ ბინა დაგვეკანონებინა და ამისთვისაც მადლობა... მას შემდეგ ჩვენი არც ავი იციან, არც კარგი. ალბათ ჩათვალეს, რომ ამით ყველაფერი მოგვარდა და უბრალოდ დაგვივიწყეს. თუმცა, ზუსტად ვიცი, რომ თქვენი სტატია წაიკითხეს. რაზე უნდა გვეყოს 100 ლარიანი სოციალური დახმარება? ამ თანხით რა საკვების ყიდვა შეიძლება? ან რა წამლები ვუყიდო ავადმყოფ დედას?

– არც არჩევნებამდე გამოჩენილან?

ბაჩო: ამჯერად თავი დიდად არავის შეუწუხებია. (ბაჩო სკეპტიკურად იღიმის.) ადრე ზერელედ მაინც გვპირდებოდნენ რაღაცას და ფორმალურად, რაღაც მიზერულ თანხას მაინც გვაძლევდნენ, მაგრამ ახლა ეგეც დაეზარათ - არავინ მოსულა... და უკვე აღარც ჩვენ გვჯერა მათი. ჩვენთვის უბრალო ხალხის დახმარება და თქვენი ფონდის მხარდაჭერა უფრო მნიშვნელოვანია.

– ჩვენს მკითხველებს ძალიან ესიამოვნებათ იმის მოსმენა და ცოდნა, რომ მათმა ძალისხმევამ ოდნავ მაინც გაგაბედნიერათ...

ბაჩო: თქვენ ხალხს რეალურად ეხმარებით, - სიტყვით კი არა, საქმით. დედაჩემის სიტყვებით გიპასუხებთ, იმ სიტყვებით, რაც მაცივრის და სარეცხი მანქანის ჩუქების შემდეგ მითხრა მეგრულად: „შვილო, როგორ შეწუხებულა ამდენი ხალხი, სად უნდა წავიღოთ ამდენი რამ? საიქიოში თან ხომ არ წავიღებ? შენ უნდა მოიხმარო სიკეთეში! და რამდენჯერაც ამ ყველაფერს შეხედავ, არასოდეს დაგავიწყდეს ის ადამიანები, რომლებმაც ეს ბედნიერება გაჩუქეს და არასოდეს დაგეზაროს სიკეთის კეთება.“

დედამ დამარიგა: „გახსოვდეს და სიკეთით გადაუხადე ყველას“.

– შესანიშნავი დედა გყავთ! ღმერთმა დიდი ხნის სიცოცხლე, ძალა და ჯანმრთელობა მისცეს!

ბაჩო: მის გამო ძალიან ვდარდობ. რაც თქვენ გააკეთეთ, ეგ საჩუქარი კი არა, მის ცხოვრებაში შეტანილი წვლილია. როცა ხედავ, როგორ იგუდება დედაშენი, ხელებს ყელზე იკიდებს და შენ თვალწინ ლურჯდება, შენ კი ამ დროს ვერაფერს აკეთებ მისთვის, ჭკუიდან გადასვლა შეიძლება! სასწრაფოს იძახებ და გულის ფანცქალით ითვლი წუთებს და წამებს, სანამ ექიმები მოვლენ. ამ დროს დედა გაშმაგებით ცდილობს ჰაერი ჩაისუნთქოს, შენი ხელი უჭირავს და ჩამქრალი მზერით გიყურებს თვალებში, შენ კი უმწეო ხარ, ცრემლები გახრჩობს, მაგრამ მას ვერაფრით ეხმარები, რადგან წამლები არ გაქვს. აი, რა ხდებოდა ჩვენს თავს!

მადლობა ღმერთს და იმ კეთილ ადამიანს! ახლა დედას შეუძლია საკუთარ თავს თვითონ მიხედოს ინჰალატორით. სასწრაფოს გამოძახება თუ გვიწევს, მის მოსვლამდე შედარებით მშვიდადაა. საოჯახო საქმეებს რაც შეეხება, - კი იცით, ეს ყველაფერი როგორი დამღლელია. დედა სახლში ვერაფერს აკეთებს, ის მთლიანად ჩემზეა დამოკიდებული. ადრე იმის წარმოდგენაც კი არ შემეძლო, რამდენ დროს ზოგავს სარეცხი მანქანა, ახლა კი გამოთავისუფლებულ დროს მთლიანად დედას ვუთმობ, მიუხედავად მისი სურვილისა, რომ საკუთარი ცხოვრება მოვიწყო.

– თქვენ რას ფიქრობთ? თქვენს პირად ცხოვრებაში რამე ხომ არ შეცვლილა, ბაჩო?

ბაჩო: ჯერჯერობით, არაფერი შეცვლილა. უფლის წყალობის იმედად ვარ ამ საკითხში. ყველაფერი, რაც ჩვენს ცხოვრებაში ხდება, - მისი ნებაა.

ისევე, როგორც თქვენი ფონდის გამოჩენა. თქვენ ყველაზე კრიტიკულ მომენტში მოხვედით დასახმარებლად და ამას არასდროს დავივიწყებ. ეს ღვთის წყალობის გამოვლინებაა, რაც იმას ნიშნავს, რომ უფალმა ჩემი ლოცვები შეისმინა. აქამდე ვერც კი წარმოვიდგენდი, რომ ირგვლივ ამდენი კეთილი ადამიანია. ეს ნამდვილი ცხოვრებისეული გაკვეთილია, რომელიც უფალმა მასწავლა!

– ბაჩო, რას ეტყოდით გაჭირვებულ ადამიანებს, ვისაც საკუთარი ცხოვრება, სხვადასხვა მიზეზით, ჯოჯოხეთს აგონებს?

ბაჩო: ვინმესთვის დახმარების თხოვნა თავიდან მეც მეხათრებოდა, მაგრამ მესმოდა, რომ ჩემი ვალია დედის სიცოცხლე გადავარჩინო. ამიტომაც მოგწერეთ და ახლა ზუსტად ვიცი, რომ არ შევმცდარვარ. ჩვენს პატარა ბინაში იმედმა დაისადგურა, რომ მარტო აღარ ვართ. გავაცნობიერებთ, რომ გვყავს მეგობრები, რომლებიც მზად არიან დასახმარებლად და რომლებიც უკვე რეალურად დაგვეხმარნენ! ამიტომაც მინდა ყველას ვუთხრა, ვინც, ჩემი და დედაჩემის მსგავსად, გასაჭირში იმყოფება, - გჯეროდეთ, იმოქმედეთ, იმედს ნუ დაკარგავთ და ფარ-ხმალი არ დაყაროთ! ღმერთი თქვენს თხოვნას აუცილებლად შეისმენს!

– ბაჩო, კიდევ რა სახის დახმარება გჭირდებათ თქვენ და დედას? ყველაზე მეტად რა გჭირდებათ და რაზე ოცნებობთ? კარგად გვესმის, რომ დედის ავადმყოფობა არასად წასულა და ხვალ შეიძლება ახალმა პრობლემებმა იჩინოს თავი. მოდი ვცადოთ და ისინი ერთად გადავჭრათ.

  ბაჩო: უღრმესი მადლობა! ამაზე საუბარი ძალიან მერიდება, თუმცა პრობლემები ნამდვილად არსად გამქრალა, განსაკუთრებით კი ფინანსური სირთულეები. ძალიან მიჭირს 100 ლარიანი სოციალური დახმარებიდან რაიმე თანხის გამოყოფა დედის წამლებისთვის. არადა, მას სუნთქვის გამაუმჯობესებელი და წნევის დამარეგულირებელი წამლები სჭირდება, რაც ძალიან ძვირი ღირს. განსაკუთრებით ისინი, რომლებიც რეალურად შველის და მის მდგომარეობას აუმჯობესებს. ვიცი, რომ მალე ისევ მის საწოლთან მომიწევს ღამის გათენება, რომ შეტევები არ გამომეპაროს... და ისევ მისი ხელი მეჭირება... და ღმერთმა არც გამაშვებინოს!

კომუნალურების გადახდაც ძალიან მიჭირს, მაგრამ ამ საკითხს როგორმე მოვაგვარებ. ელექტრობას და წყალს მაქსიმალურად ვიზოგავთ. თუ დედას წამლები ექნება, სამუშაოდ მეტი დრო მექნება და მეტის შოვნასაც შევძლებ. პირადი ცხოვრების მოწყობაც საჭიროა, რა თქმა უნდა. ბოლოს და ბოლოს, უკვე 33 წლის ვარ. დედას ისე უნდა, რომ შვილიშვილებს მოესწროს... (ბაჩო იღიმის.) მე კი დღეები ვერ ვშორდები გვერდიდან, რადგან ნებისმიერი ადამიანისთვის დედა წმინდათაწმინდაა!

„თქვენთვის მოწერა სწორი გადაწყვეტილება იყო. თქვენ დედაჩემი გადაარჩინეთ!“

  ***

მეგობრებო, მოდი ერთად დავეხმაროთ ჯოჯუების ოჯახს და არ მივცეთ სნეულ ლიზას და მის მზრუნველ შვილს, ბაჩოს, ცხოვრებისეულ პრობლემებთან მარტო დარჩენის საშუალება! ავადმყოფ ქალს ძვირადღირებული წამლები ჯერ კიდევ სჭირდება, მის შვილს კი სიმშვიდე სჭირდება, რომ დედის ჯანმრთელობაზე აღარ იდარდოს და მუშაობის შესაძლებლობა მიეცეს. ისინი ღმერთს ევედრებიან და დახმარებას ითხოვენ!

ამიტომ, ისევ და ისევ, გავერთიანდეთ სიყვარულით და დავეხმაროთ ჯოჯუების ოჯახს!

შეგიძლიათ ბაჩოს თავად დაურეკოთ ან მოინახულოთ ისინი მარტვილში, ლტოლვილთა დასახლებაში, მშვიდობის ქ. №114, ბინა 5.

ჩვენი ფონდის ანგარიშია:

#GE15TB7194336080100003

#GE42LB0115113036665000

#GE64BG0000000470458000

(დანიშნულება: ჯოჯუების ოჯახი)

მეგობრებო, თქვენთან კიდევ ერთი თხოვნა გვაქვს - თუკი შეიტყობთ, რომ თქვენს ნაცნობს ან მეზობელს დახმარება სჭირდება, გთხოვთ გამოიჩინოთ გულისხმიერება და ამის შესახებ მოგვწეროთ ელექტრონულ მისამართზე: office-fsp@fsp.ge  

თანხის გადმორიცხვა შეგიძლიათ ჩვენი ვებ-გვერდის მეშვეობითაც. https://chernovetskyifund.ge/ge/projects/finished/689-jojua/reports/

თანხის ჩარიცხვა ასევე შესაძლებელია TBCpay, ExpressPay ტერმინალებიდან. ქვეთავში “ქველმოქმედება“ მოძებნეთ ჩვენი ფონდი (ინფორმაციას ფონდის დამატებითი უფლება-მოვალეობების შესახებ შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე https://goo.gl/GY2Gus).

შესანიშნავი სიახლე გვაქვს! ახლა შეგიძლიათ ჩვენი ბენეფიციარების ისტორიები წაიკითხოთ ინსტაგრამზე: https://www.instagram.com/chernovetskyi.fund და ტელეგრამზე: https://t.me/ChernovetskyiFund

დაურეკეთ მათ! ტყუილად არ ამბობენ: ცვარი ცვარს მიუმატე – ზღვად იქცევაო!

მხოლოდ ერთ ზარს სპეციალურ ტელეფონის ნომერზე: 0901 200 270 შეუძლია ვიღაცის სიცოცხლე გადაარჩინოს!

დაფიქრდით იმაზე, რომ გაჭირვებულთა დახმარებით და მათი ტკივილის გაზიარებით, ჩვენ ვზრუნავთ საკუთარ სულზე და ვუახლოვდებით უფალს!