Մի փոքրիկ հյուծված աղջիկ օգնություն է խնդրում, նա հավատում է հրաշքներին և սպասում է, որ մենք փրկենք իրեն սարսափելի ցավոտ ցավից և առողջանալու հնարավորություն տանք։ Ի՞նչ եք կարծում, հրաշքներ չեն լինում։ Պատահում է. Մեր հիմնադրամում հաճախ է դա լինում: Ամեն անգամ, երբ մեզ հաջողվում է հավաքել անհրաժեշտ գումարը, մեզ մոտ զգացվում է, որ իսկական հրաշքի ենք ականատես լինում։ Օգնեք դժբախտ ընտանիքին, և Տերը կօգնի ձեզ կյանքի ամենադժվար իրավիճակներում: Դուք կտեսնեք.

«Դժբախտությունն այն է, որ ես ինքս հաճախ եմ տառապում սարսափելի գլխացավերից: Բայց գումար չկա խորհրդատվության գնալու համար։ Եվ հետո ես անշարժանում եմ… Եվ իմ սիրտը կոտրվում է երեխայի համար»։ Ի՞նչ է պատրաստ մայրը անել իր երեխայի առողջության համար: Ի՞նչ կարող է նա անել: Քանի՞ օր կարելի է սոված մնալ և քանի՞ տարի կրել նույն պատռված կոշիկները, որպեսզի որևե բանից չզրկի իր միակ ուրախությանը։ Որքա՞ն ժամանակ նա կարող է անտեսել իր դժոխային գլխացավերը, որոնք սպանում են նրան: «Իմ աղջիկն ինձ համար ամբողջ աշխարհն է: Նրանից բացի ես ոչ ոք չունեմ, և մենք մենակ ենք ամբողջ աշխարհում։ Ես չգիտեմ, թե ինչպես է մեզ հաջողվում գոյատևել։ Բայց Աստված, հավանաբար, սիրում է իմ Ջուլիետային և չի թողնի մեզ»։