„დედა, დედიკო, მიშველე! ვკვდე...“ - და სიტყვის დასრულებაც კი ვეღარ მოასწრო... ამის მერე კი, დამიჯერეთ, ყოველგვარი გაზვიადების გარეშე ვამბობ, ასზე მეტჯერ სამუდამოდ დავემშვიდობე ჩემს შვილს! უფალმა ასჯერ დაუბრუნა მას სიცოცხლე, როდესაც კომაში იყო! მაგრამ, სიკვდილი მაინც ებღაუჭება და ჩემი სისხლისა და ხორცის წაყვანას ცდილობს! და აი, სწორედ ეს არის სასწაული! ჩემი შვილი დამოუკიდებლად წამოდგა ფეხზე, მაგრამ მყარად რომ დადგეს, ფონდის მეგობრებო, თქვენი კეთილი გულების თანადგომა სასწრაფოდ გვჭირდება!

ნინა: „ნუ გეშინია, დეიდა, უბრალოდ ახლა ჩემი დედიკო არის პატარა ბაიასავით! ცრემლებს ვწმენდ, რომ ტირის. კოვზით ვაჭმევ! ასე ვთამაშობთ ხოლმე! ვერ დადის და ვერ ლაპარაკობს, მაგრამ მე ვიცი, რომ ჩემს დედიკოს ძალიან, ძალიან ვუყვარვარ!“

მკითხეთ, რატომ ვარ კიდევ ცოცხალი?! რატომ არ მოვკვდი იმ დღეს როდესაც ჩემი შვილი ჩამოხრჩობილი ვიპოვე?! ხოლო როდესაც გაიგებთ თუ რა მოუვიდა ჩვენ მთელ ოჯახს!.. ღმერთო, გვიშველე!

გადარჩებიან თუ არა, ჩვენი გადასაწყვეტია, მეგობრებო! ოთხი პატარა ბავშვი გაყინულ ვაგონში ცხოვრობს, ყველაზე საშინელი კი ის არის, რომ მათ მამას ტუბერკულოზი და С ჰეპატიტი აქვს, შესაძლოა, მომაკვდინებელი და გადამდები ფორმით!..

„ნაგვის ურნაში ჩააგდე!“ - მხეცმა ქმარმა მომცა ასეთი რჩევა. საკუთარი შვილი სანაგვეზე როგორ უნდა გადააგდო?! ნუთუ, ასეთი ადამიანები არსებობენ ამქვეყნად? და ამის მერე, თავს ადამიანებად თვლიან? დავუჯერე, ოღონდ შვილი კი არა ის მოვიშორე, მე და ჩემმა გოგონამ კი, ცალკე დავიწყეთ ცხოვრება! ნაგვის ურნაში კი, მისი ნამუსი და ღირსება აღმოჩნდა! დაე, ამის შესახებ იცოდეს ყველამ! „ან მე, ან ის!“ - ასე მითხრა და წავიდა სამუდამოდ. თავის ცხოვრებიდან მხოლოდ მე კი არა, საკუთარი ღირსება და ნამუსი ამოშალა!

შეიძლება, ჩემი საკუთარი თავის სიმძიმის გამო, ხერხემალში გადავტყდე და მოვკვდე!

ღარიბი ობლები არავის ადარდებს. შიმშილით რომც დაიხოცონ, ვის აინტერესებს?

ორი წლის გაბრიელს ნაღმი აქვს პირში! როდის "აფეთქდება", არავინ იცის. ბიჭს იშვიათი დაავადება აქვს - სასის ნაპრალი და შეიძლება, წყლის ერთმა ყლუპმა კი მოკლას. სასწრაფოდ სჭირდება ოპერაცია!

მთელი ცხოვრება ოთხზე დადის!!! იამზეს თავისი მეუღლე იმდენად უყვარდა, რომ მისი სიკვდილის შემდეგ, მუხლებზე დაეცა და ვეღარ ადგა!

თითქოს, ყოველგვარმა უბედურებამ აქ, ჭილაშვილების საბრალო ოჯახში, მძიმედ დაავადებულ ბავშვებთან დაიდო ბინა! უფალო, დაეხმარე!

დამცირებული, ღატაკი, მუდამ მშიერი და ავადმყოფი ოთხი ქართველი ბავშვი და მათი დაქვრივებული დედა. არ აქვთ არც საჭმელი, არც ტანსაცმელი, არც ელემენტარული საცხოვრებელი პირობები, მათი სახლის კედლები კი, დაფარულია საზიზღარი, სლიკინა ობით, რომელიც საშინლად შხამიანია!

SOS!!! ჩვენ შველას ვითხოვთ! ბავშვები შიმშილით იხოცებიან დედასთან ერთად! მუდამ აკლიათ საჭმელი, რის გამოც, მძიმედ ავად არიან! ისინი არიან ოჯახური ძალადობისა და უგულო ადგილობრივი ხელისუფლების მსხვერპლნი!

დღეს ჩვენ ლუკას ვჭირდებით!

სრულიად უსუსური და უბედური. მაგრამ თეიმურაზი ადამიანი და ჩვენი თანამემამულეა! ნუთუ ის არ იმსახურებს ჩვენს თანადგომას და ცხოვრებას ტკივილის გარეშე?!

„გადამირჩინეთ ჩემი შვილის სიცოცხლე“

შვილის შემხედვარე, მამას გული აქვს ნაფლეთებად ქცეული

„მამა, მამიკო, ადექი, გთხოვ!“

შინმოვლის პროგრამა