„გვჯერა რომ ღმერთი არ დაგვტოვებს გასაჭირში“ ხანძრის შემდეგ სახლისგან არაფერი დარჩა, ხოლო ბავშვები შიმშილით გვეხოცებიან!

ეს საბრალო ქართველი ბავშვები ნაცარსა და ჭუჭყში ეძებენ წარსული ბედნიერების ნარჩენებს! ისინი უსახლკაროდ დარჩენენ 10 წუთში!

ეპილეფსიის ერთი შეტევის გამო, შეიძლება ცოცხლად დაიწვას მთელი ოჯახი! ჩვენს სამ გოგონას თუ არ ვუმკურნალებთ და არ ვასწავლით ლაპარაკს, სასწრაფოს ან სახანძროს გამოძახებას ვერავინ შეძლებს!

ცხოვრებამ თვალები დაუბნელა. როგორ უნდა იცხოვროს მარტოხელა უსინათლო ქალმა უკუნეთ სიბნელეში? ნუთუ, ის განწირულია? ის შეიძლება ნებისმიერი ჩვენგანის ბებია ყოფილიყო.

თუ საქართველოში ასეთი ანგელოზივით ბავშვები აღარ იკისკისებენ და ჩვენი სიყვარულის ფრთებზე ვეღარ შეძლებენ ფრენას, თუ საკუთარ ქვეყანაში ისინი გარიყულებად იგრძნობენ თავს, გადაშენდება ჩვენი ერიც! მეგობრებო, ისედაც უკვე ძალიან, ძალიან ცოტანი დავრჩით!

ჩვენი ერთობლივი დახმარება სჭირდება საწოლს მიჯაჭვულ, მძიმედ დაავადებულ, მარტოხელა ლამარა ბებოს. რა თქმა უნდა, ასეთ სიბერეზე სულაც არ ოცნებობდა

„შეხედეთ, უფეხო ბიჭი მოდის, საწყალი!“ - გამვლელთა ასეთი სიტყვები, დანასავით აპობს ქართველი ახალგაზრდის, ბექას გულს. მეგობრებო, ბექა ხომ, ჩვენგან არაფრით განსხვავდება, ისიც მსოფლიოში ყველაზე ამაყი ერის შვილია!

ლოდებისა და რკინის გროვაში, ორი ტკივილი ცოცხლობს! სიცივეს, ავადმყოფობას და შიმშილს ებრძვიან! დახმარებას ითხოვს ეს ორი სული! გვერდს ნუ აუვლით, მეგობრებო!

ვერავინ გაიგებს, როგორ ვიტანჯები. ღმერთს ვთხოვ, მარტოობაში არცერთ მოხუცს არ ამოხდეს სული...

„ძალიან მეშინია, ისე არ მოვკვდე, რომ მეგობრები და შვილები არ მყავდეს“

თუ არ დავეხმარებით, კიბომ შეიძლება პატარა ნატალია მოკლას! თურქმა ექიმებმა მისი სიცოცხლისთვის ბრძოლა ახლახან დაიწყეს! ყველას ერთად შეგვიძლია, ამქვეყნად ყველაზე საშინელი და ვერაგი დაავადების დამარცხებაში დავეხმაროთ! უფალო, გევედრებით, შეისმინე ჩვენი ლოცვა და შენი ანგელოზი გადაარჩინე!

სახლში ქურდი რომ შეიპაროს, სიბრალულისგან ატირდება

ბრმა სიყვარული!

ეს ხორციელი და სულიერი ტანჯვა აუტანელია!

„მე მინდა, რომ დედიკომ იცოცხლოს!“

საშინელი კვნესა ჯოჯოხეთიდან ძახილს გავს!

ბავშვები ჩემკენ თითს რომ იშვერენ, ისე მჩხვლეტს! ისე მჩხვლეტს გული!