სოციალურად დაუცველ, ბანეთიშვილების მრავალშვილიან ოჯახში 4 ბავშვი იზრდება, რომელთა შორის ორი - ხათუნა (7 წლის) და მერაბი (14 წლის), მძიმედ ავადმყოფია. 

ბავშვებს იატაკზე სძინავთ, უკიდურეს სიღარიბესა და საშინელ პირობებში. ისინი მოკლებულნი არიან ბავშვობას და ყველაზე ძირითადს: საწოლებს, საკვებ პროდუქტებს, ტანსაცმელს, საფენებს, წამლებს... ერთად დავეხმაროთ მათ, ფონდის მეგობრებო!

«თქვენ ჩემი გოგონას გადარჩენის უკანასკნელი იმედი ხართ!“ - ამ სიტყვებით მიმართავს 4 შვილის დედა, 38 წლის ზინაიდა, ყველა თანამემამულეს და ჩვენი კეთილი, მზიანი საქართველოს დიდსულოვან მოსახლეობას. 

ჩვენს მთელ საუბარს ექოდ 7 წლის ხათუნას ტირილი დაჰყვებოდა... გოგონა მძიმედ არის ავად: ცერებრალური დამბლა, ეპილეფსია, მიკროცეფალია! საბრალო, პატარა, დატანჯული ანგელოზი... მას არც სიარული შეუძლია, არც საუბარი, არც დამოუკიდებლად წყლის სმა! მხოლოდ ტირის... გამუდმებით ტირის... საბრალო დედა კი ღამეებს თეთრად ათენებს იმის შიშით, რომ ეპილეფსიის მორიგმა შეტევამ შესაძლოა, მისი შვილი უბრალოდ მოკლას! 

რა უნდა ქნას საბრალო ქალმა, როდესაც ის მთელი ძალებით ცდილობს საყვარელი შვილის გადარჩენას - დაუღალავად აკაკუნებს ყველა კარზე - მაგრამ ხელისუფლება მას კარს ცხვირწინ უმოწყალოდ უჯახუნებს?! ვისთან გაიქცეს? ვის შესთხოვოს დახმარება? მისი იმედი მხოლოდ ის ხალხია, ვინც სხვისი უბედურების მიმართ გულგრილი არ რჩება!

არადა, საბრალო ხათუნას გარდა, მას ხომ კიდევ სამი შვილის - 3 წლის როინის, 14 წლის მერაბისა და 16 წლის ნინოს აღზრდა და გამოკვება უწევს?! 

უმცროსი გოგონას გამო, მუდმივად შეშინებულს, საბრალო ქალს არც უფროს ვაჟზე ფიქრის თავი აქვს - რომელსაც ასევე ესაჭიროება სამედიცინო დახმარება და მით უმეტეს - არც საკუთარ თავზე. არადა, ის თავადაც მძიმედ არის ავად! 

დიდსულოვანი და კეთილშობილი ქართველები თანამემამულეს გასაჭირში არასოდეს დატოვებენ! საერთო ძალებით, ჩვენ ყოველთვის დავეხმარებით მათ, ვინც გასაჭირში აღმოჩნდა. უფალი მოწყალეა! ამ პატარა გოგონას ბედი მან ჩვენ გვანდო იმიტომ, რომ იცის - ჩვენ არ დავუშვებთ ბავშვის სიკვდილს! 

ზინაიდა: არც კი ვიცი, საიდან დავიწყო... ჩემი უმცროსი გოგონა, ხათუნა, მძიმედ არის ავად. ის უკვე 7 წლისაა, მაგრამ არც სიარული შეუძლია, არც საუბარი, არც დამოუკიდებლად ჭამა-სმა! ეს უბრალოდ საშინელებაა! რომ დაიბადა, მითხრეს, რომ ის სრულიად ჯანმრთელი იყო... მაგრამ უბედურება მოულოდნელად გვეწვია. ჩემი უმცროსი შვილები - ხათუნა (7 წლის) და როინი (3 წლის), გერმანიაში გაჩნდნენ. 1,6 წლის ასაკში, ჩემს გოგონას გეგმიური აცრა გაუკეთეს.

სწორედ მაგ წუთიდან დაიწყო ეს საშინელი სიზმარი... ჩემს გოგონას, დიდი ხნის მანძილზე, მაღალი ტემპერატურა ჰქონდა, ღამღამობით არ ეძინა, გამუდმებით ტიროდა... დიაგნოზმა განაჩენივით გაიჟღერა: ცერებრალური დამბლა, ეპილეფსია, მიკროცეფალია!

ჩვენ უცხო ქვეყანაში ვიყავით და სრულიად არავინ მყავდა, ვისთვისაც შემეძლო, დახმარებისთვის მიმემართა. ექიმები კი ძალიან სკეპტიკურად უყურებდნენ ჩვენს მდგომარეობას და ეჭვიც მაქვს, რომ ხათუნას არასწორად მკურნალობდნენ.  

იმ იმედით, რომ სამშობლოში მაინც გვიშველიდნენ - ჩვენ საქართველოში დავბრუნდით. აქ დაგვეხმარებიან, რომ ჩემი გოგონა ფეხზე დავაყენოთ!

ყველაზე მეტად ის მტკივა, რომ მისი დახმარება ნამდვილად შესაძლებელია! ამისთვის ფულია საჭირო, მაგრამ საიდან მოვიტანო?  

ზინაიდა: ყველაფერი რთულია, ყველაფერი! მას მუდმივი თვალყურის დევნა სჭირდება! ჩემი გოგონა გამუდმებით ტირის, მე კი მიზეზს ყოველთვის ვერ ვხვდები... მას ეპილეფსიის მწვავე შეტევები აქვს და მე უწყვეტ შიშში ვცხოვრობ! შესაძლოა, შეტევა ღამით დაემართოს და მე მუდმივად ეკლებზე ვზივარ, ღამეები არ მძინავს, ჩემი პატარას სუნთქვას ვუსმენ...

ზინაიდა: მინდა მათ მოთმინება და ძალა ვუსურვო! და არასოდეს დაკარგოთ უფლის რწმენა და იმედი! სხვა ვინ შეძლებს ჩვენი ბავშვების ფეხზე დაყენებას, თუ არა ჩვენ?!

ზინაიდა: თბილისში, ასეთი ბავშვებისათვის, სარეაბილიტაციო პროგრამები არსებობს. მაგალითად, ვოიტა-თერაპია, ცხენზე ჯირითის სპეციალური პროგრამები, სამკურნალო წყლის პროცედურები უჯარმაში... და მე დანამდვილებით ვიცი, რომ ეს ყველაფერი მუშაობს. ჩემი გოგონას დასახმარებლად უამრავი საშუალება არსებობს, მაგრამ ჩვენ ფული არ გვაქვს. საერთოდ არ გვაქვს! ხანდახან ბავშვებს მხოლოდ პურს ვუწვავ, იმიტომ რომ სახლში უბრალოდ სხვა არაფერია! ერთი მასაჟი 60 ლარი ღირს - სახელმწიფო არ გვაფინანსებს, ჩვენ კი ამის შესაძლებლობა არ გვაქვს... მარტო ხათუნასთვის, ყოველთვიურად, წამლებზე დაახლოებით 500 ლარი გვჭირდება. აღარაფერს ვამბობ ჩემზე და ჩემ უფროს ბიჭზე, მერაბზე...

ზინაიდა: მერაბს (14 წლის) აუტიზმი და ტვინის იშემია აქვს. სკოლის პროგრამას ორი კლასით ჩამორჩება; მას ფსიქოლოგის დახმარებაც ესაჭიროება, რომელიც სადღაც 600 ლარამდე ჯდება - ჩვენთვის ეს უბრალოდ წარმოუდგენელი თანხაა... 

საკუთარ თავზე, დიდი ხანია, ხელი ჩავიქნიე, მაგრამ დაავადებების მთელი თაიგული მაქვს: სქოლიოზი, გასტრიტი, კოლიტი, წნევა, მესაჭიროება ფარისებრი ჯირკვლის ოპერაცია... ამაზე ფიქრიც კი არ მინდა. მარტო ის მაშინებს, რომ ბოლო დროს ხშირად ვკარგავ ცნობიერებას, მე კი ჩემ შვილებს ისე ვჭირდები... საჭიროა კვლევების ჩატარება, მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია... ამის თაობაზე, მერიასა და ადგილობრივ ხელისუფლებას მივმართე, მაგრამ დაფინანსებაზე უარი მითხრეს...

ზინაიდა: მე ხუთი წელი რუსეთში ვცხოვრობდი და როდესაც თბილისში დავბრუნდი, მალევე გავიცანი თემური... ის ჩემ მეზობლად ცხოვრობდა. ერთმანეთი მაშინვე მოგვეწონა. იმ წუთას, მსგავს გეგმებს საერთოდ არ ვაწყობდი,  მაგრამ ჩვენ მალევე დავქორწინდით. ამას ერთი წამითაც არ ვნანობ. მეუღლე აბსოლუტურად ყველაფერში მეხმარება, მაგრამ ერთი ისაა - რაც არ უნდა ცდილობდეს, მაინც ვერ ახერხებს მუდმივი სამსახურის შოვნას. ნებისმიერ შემოთავაზებას თანხმდება, შეძლებისდაგვარად გამოიმუშავებს ფულს, მაგრამ ეს ზღვაში წვეთია...

ზინაიდა: დედაჩემი ძალიან ცდილობს, დაგვეხმაროს, მაგრამ ის თავადაც ავადაა. ფარისებრი ჯირკვლის დაავადება მისგან მერგო მემკვიდრეობით. ის სკოლაში დამლაგებლად მუშაობს და თვითონაც ხვდებით, რა შემოსავალი აქვს. ამის მიუხედავად, ის ძალიან ცდილობს ჩვენს მხარდაჭერას. ხან პროდუქტები მოაქვს, ხან ბავშვებს ყიდულობს რამეს... ჩვენი მშობლები ძალიან მოხუცები არიან, მათ თავად ესაჭიროებათ დახმარება. 

ზინაიდა: ყოველი გოგონა ოცნებობს, თავის უფლისწულს შეხვდეს და ბედნიერად იცხოვროს... უფლისწულს კი შევხვდი, მაგრამ აი, შვილების ავადმყოფობა... ასეთ რამეს ყველაზე საშინელ სიზმარშიც კი ვერ წარმოვიდგენდი! ჩვენ გერმანიაში წავედით სამსახურის საშოვნელად და იქ არც ისე ცუდად მოვეწყვეთ, მაგრამ ჩვენი გოგონას გამო, სამშობლოში დავბრუნდით. ვგეგმავდით, გარკვეული თანხა მოგვეგროვებინა და საქართველოში დაბრუნებულები - ფეხზე დავმდგარიყავით, მაგრამ, როგორც ხედავთ, ბედმა სხვაგვარად გადაწყვიტა. 

ზინაიდა: მაშ, როგორ?! მხოლოდ იმას ვაკეთებ, რომ დავრბივარ და განცხადებებს ვწერ სხვადასხვა ორგანოში, მაგრამ წარუმატებლად! სამმართველო, 4 თვეში ერთხელ, წამლებს გვიფინანსებს, მერია - 3 თვეში ერთხელ. კიდევ რამეზე რომ მივმართოთ მათ, აზრი არ აქვს - უარი მოდის.  

ზინაიდა: ჩემი ხსნა ქრისტიანულ სარწმუნოებაშია! მე, მედიცინაზე მეტად, უფლის მწამს. იცით, უფროსი შვილი ნაადრევად დაიბადა, სულ რაღაც 1.700კგ-ს იწონიდა და რეანიმაციაში იწვა სამი თვე. ექიმები მეუბნებოდნენ, რომ ის ვერასდროს შეძლებდა სიარულს, საუბარს, მაგრამ - როგორც ხედავთ, მათი წინასწარმეტყველება არ გამართლდა... მადლობა ღმერთს! მე მჯერა, რომ უფალი ყველაფერს ლოცვით აძლევს ადამიანს, ამიტომ ჩვენი პატარა ხათუნა დაუღალავად დამყავს საქართველოს ყველა წმინდა ადგილას.  

ზინაიდა: რა თქმა უნდა! სასოწარკვეთის წუთები ხომ ყველას აქვს?! და აი, როგორც კი გავიფიქრებ, რომ მდგომარეობა სრულიად გამოუვალია, ვიღაც აუცილებლად შემოგვირბენს ხოლმე - ხან პროდუქტები მოაქვს, ხან საფენები...  

ზინაიდა: უმცროსი, როინი (3 წლის) ვერაფრით მოვაწყვე საბავშვო ბაღში, დღემდე რიგს ველოდებით. ადგილი არ იყო და დარეგისტრირება ვერ მოვახერხეთ; მაგრამ ის ძალიან საზრიანი ბავშვია - უფალმა ყველა ტანჯვისთვის დაგვაჯილდოვა.  უფროსი - ნინოც (16 წლის) ძალიან მიხარებს გულს! ნიჭიერი გოგოა, 5 ენა იცის: ქართული, რუსული, გერმანული, ინგლისური და ქურთული; კარგად ხატავს და დიდ იმედებს იძლევა. მერაბი (14 წლის), ჯანმრთელობის მდგომარეობიდან გამომდინარე, ნორმალურად ვერ სწავლობს. როგორც უკვე გითხარით, განვითარებაში ჩამორჩება, მაგრამ კალათბურთის თამაშზე ოცნებობს. აი, ხათუნა კი... ჩემი ტკივილია... დამოუკიდებლად საერთოდ არაფრის გაკეთება შეუძლია... წყალსაც კი ვერ სვავს. 

- აი, მაგალითად, რას ჭამენ ბავშვები? როგორია მათი ყოველდღიური კვება? 

ზინაიდა: ისინი უკვე დასანახად ვეღარ იტანენ მაკარონს და შვრიის ფაფას... მაგრამ სხვა რა გზაა?! სოციალურ სასადილოში მარტო პურს გვაძლევენ. კვების ბარათები ჯერ კიდევ არ მიგვიღია. ხანდახან, მათ პურს ვუწვავ ხოლმე და ესაა ჩვენი საკვები მთელი დღის მანძილზე!  

ზინაიდა: დიახ. კიდევ კარგი, ქირის გადახდა მაინც არ გვიწევს! მადლობა უფალს! ნამდვილად ქუჩაში აღმოვჩნდებოდით! 1 ½ ოთახიანი ბინაა - 47 კვადრატული მეტრი. თავადაც ხედავთ, როგორ ვცხოვრობთ - იატაკზე გვძინავს, ადგილი საშინლად არ გვყოფნის... ახალი სარეცხი მანქანა გვჭირდება - ძველი საერთოდ აღარ ვარგა, ხშირად მიწევს ხელით რეცხვა. თვითონაც გესმით, 4 ბავშვი...  

ნინო (16 წლის): სწავლა ძალიან მიყვარს. საყვარელი საგნებია: მუსიკა, ხელოვნებათმცოდნეობა, ინგლისური, სპორტი და ბიოლოგია. 

მინდა, მსახიობი ან ტელეწამყვანი გავხდე. თუ არ გამომივა - ფსიქოლოგი! ესეც საინტერესო პროფესიაა და ვთვლი, რომ ადამიანებთან ურთიერთობის დამყარება კარგად გამომდის. ყველაფერს უცებ ვხვდები. ძალიან მიყვარს კითხვა და ფილმების ყურება. ჩემი საყვარელი ნაწარმოებია - ჰარი პოტერი და მისი ეკრანიზაცია.

ნინო (16 წლის): ვფიქრობ, ოჯახში მთავარი ნდობა და ურთიერთგაგებაა. ადრეა ამაზე ფიქრი. მინდა, ჯერ განათლება მივიღო და პროფესია შევიძინო. საერთოდ კი, ბავშვთა სახლიდან მინდა ვიშვილო ბავშვი და მასზე ვიზრუნო. ისე კი, ძალიან კი იქნებოდა ტყუპების - ბიჭის და გოგოს გაზრდა!

ნინო (16 წლის): დიახ, მაგრამ დედა, დიდი ხნით, სტუმრად არ მიშვებს ხოლმე. მე ყველასთან კარგი ურთიერთობა მაქვს, განსაკუთრებით ვერავის გამოვყოფ. 

მერაბი (14 წლის): დიახ, მყავს! დანიელი - ის ჩემი კლასელია. ორივეს გვიყვარს კალათბურთი და პიცა, ერთ კლასში ვსწავლობთ... 

მერაბი (14 წლის): დიახ, მე ამაზე ვოცნებობ! მაგრამ სექცია ჩვენგან შორია და გაკვეთილებიც ძვირი ღირს. დედას ფული საერთოდ არ აქვს. მე და ჩემი და - ნინო, ველოსიპედზე ვოცნებობთ, თუნდაც ერთი რომ გვქონდეს - საზიაროდ...

 

როინი (3 წლის): ტრაქტორზე, დეიდა! და თვითმფრინავზე! მქონდა, მაგრამ გამიტყდა. ძალიან მიყვარს ტრაქტორები, თვითმფრინავები და მანქანები... ხომ ძალიან მაგარია?! ვჟჟჟ... 

როინი (3 წლის): მისტერ ბინის ყურება მიყვარს იუთუბზე... ის ისეთი სასაცილოა! 

როინი (3 წლის): დედა... და და... ორივე და! და ძმა და მამაც. ყველა მიყვარს! 

ზინაიდა: ჩვენი ყოველთვიური შემოსავალი ჯამში დაახლოებით 600 ლარია. სოციალური დახმარება, მრავალშვილიანი ოჯახის დახმარება და ხათუნას პენსია... მაგრამ ეს წამლებსა და საფენებზეც კი არ გვყოფნის! კვებაზე - უბრალოდ გავჩუმდები...

ზინაიდა: ჩემი გოგონა რომ ფეხზე დავაყენო! ვხედავდე, როგორ დადის და საუბრობს! მე მის გამო ვცხოვრობ, უფალს მხოლოდ ამას ვევედრები. ჩემი შვილების ჯანმრთელობისა და კეთილდღეობისთვის მზად ვარ, სიცოცხლე გავწირო. ალბათ ისევე, როგორც ნებისმიერი დედა... 

ზინაიდა: რა თქმა უნდა! შეხედეთ, როგორი ლამაზი მყავს - ნამდვილი ანგელოზი! გულის ტკივილი არ წყდება... მე ყველაფერზე მზად ვარ, ოღონდაც ჩემი პაწაწინა ფეხზე დავაყენო. იმაზე ფიქრი, რომ მისი დახმარების საშუალება არსებობს, მაგრამ მე უბრალოდ ფული არ მაქვს - მანადგურებს!  

ზინაიდა: დახმარებისთვის რამდენიმე წლის წინ მოგმართეთ. მაშინ საფენებით, პროდუქტებით და წამლებით დაგვეხმარეთ... თქვენი ძალიან მადლიერი ვარ! ახლა, მე ისევ მჭირდება თქვენი დახმარება. ძალიან მჭირდება! გევედრებით, დამეხმარეთ, ფეხზე დავაყენო ჩემი გოგონა. თქვენ და თქვენი ფონდის დიდსულოვანი მეგობრები ჩემი უკანასკნელი იმედი ხართ! 

------- 

მეგობრებო, მრავალშვილიანი დედა, ზინაიდა, ძალიან საჭიროებს ჩვენს მხარდაჭერას. მის ვაჟს - მერაბს (14 წლის) და ქალიშვილს - ხათუნას (7 წლის) სასწრაფოდ ესაჭიროებათ სამედიცინო დახმარება! ამ პატარა ანგელოზის ბედი ჩვენს ხელშია; ის ჩვენ უნდა გადავარჩინოთ საშინელი ხვედრისგან - მთელი ცხოვრება ხეიბარი დარჩეს! ჩვენი მხარდაჭერის გარეშე, ის ფეხზე ვერ დადგება! 

7 წლის ხათუნასთვის, ოჯახს ძალიან ესაჭიროება ჰიგიენური საშუალებები, საკვები პროდუქტები, წამლები და ყველაზე მთავარი - პატარას მკურნალობა! ნუთუ ჩვენ მათ ბედის ანაბარა მივატოვებთ? არავინ იცის, როდის მოგვიკაკუნებს სახლის კარზე უბედურება. ხვალ, შესაძლოა, ჩვენ თვითონ დაგვჭირდეს უცხო ადამიანების დახმარება! 

 თქვენი დახმარების დიდი იმედი გვაქვს და ვიცით, რომ საქართველო - ეს არის ქვეყანა, დიდი გულით! მოდით, ეს ყველას დავუმტკიცოთ!

და კიდევ - დაურეკეთ ზინაიდას, გაამხნევეთ ის და ჩაუსახეთ ხვალინდელი დღის იმედი. ტელ.: 579 35 05 88 

ოჯახი შეგიძლიათ მოინახულოთ მისამართზე: თბილისი, ლილოს დასახლება, II მკრ/რ-ნი, კორპ. 4, ბინა 113.

უფალი გვაძლევს შესაძლებლობას, ვიზრუნოთ იმ ადამიანებზე, ვისაც ამის ძალა თავად არ შესწევთ. გაჭირვებული ადამიანები ღვთისგანაა ნაბოძები, რათა შევძლოთ, ჩვენი რწმენა მას არა მხოლოდ სიტყვით, არამედ კეთილი საქმითაც დავუმტკიცოთ!

ჩვენი ფონდის ანგარიშია:

GE15TB7194336080100003

GE42LB0115113036665000

GE64BG0000000470458000 

თანხის გადმორიცხვა შეგიძლიათ ჩვენი საიტის მეშვეობით.

თანხის ჩარიცხვა ასევე შესაძლებელია Nova Technology, TBCpay, ExpressPay ტერმინალებიდან. ქვეთავში “ქველმოქმედება“ მოძებნეთ ჩვენი ფონდი (ფონდის დამატებით უფლება-მოვალეობებს შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე https://goo.gl/GY2Gus ). 

ჩვენ, თქვენთან ერთად, უკვე მრავალ გაჭირვებულს დავეხმარეთ! მოდით, პატარა ხათუნას, მის საბრალო მშობლებს, ძმებსა და დებსაც გავუმართოთ ხელი, უბედურებისგან ხომ დაზღვეული არავინაა?! ვინ იცის, იქნებ სრულიად უცხო ადამიანების დახმარება ოდესმე თავადაც დაგვჭირდეს!

ერთი ზარი გადაარჩენს სიცოცხლეს - 0901 200 270