ჩვენს ტელევიზორში ტარაკნებიც კი საყვარლები არიან!

„ჩვენს ტელევიზორში „ტარაკნები“ არიან! თან ისეთი საყვარლები და სასაცილოები არიან...“ - მეუბნება 10 წლის დათო და დაჟინებით მომჩერებია - ჩემი გაკვირვებული თვალების დანახვა სურს.

– რა ტარაკნები? ნამდვილი? იქ როგორ შეძვრნენ?

დათო: ჰა-ჰა-ჰა, გამოგიჭირე! არა, რა თქმა უნდა! მე და ჩემი დები ძალიან სასაცილო მულტფილმს ვუყურებთ ტარაკნებზე და როცა იწყება, ვყვირი: „ტარაკნები!“ დედას გული უსკდება, მეკითხება: „აბა, სად?“ მე კიდევ ვეუბნები: „ტელევიზორში!“ სასაცილო გამოდის.

– ოჰ, რა ოხერი ყოფილხარ! ანუ, ეხუმრები...

დათო: ჰო! ადრე მოწყენილი ვიყავი, მაგრამ ახლა მხიარულების მიზეზი მაქვს! ნახე, რამდენი რაღაც გვაჩუქეს! ტელევიზორი, დედასთვის სარეცხი მანქანა, გაზქურა და კარადა! მაგრამ ჩვენ ყველაზე მეტად „ტარაკნებიანი“ ტელევიზორი მოგვწონს.

– ანუ, მხოლოდ მულტფილმებს უყურებ ტარაკნებზე?

დიანა (8 წლის): არა, დეიდა, უბრალოდ ასე ხატვას სწავლობს. სკოლაში გამოფენაც კი ჰქონდა. იცით, რა ჭკვიანია?

დათო: შენც ჭკვიანი ხარ და კვერცხსაც კარგად წვავ!

ეს მხოლოდ დასაწყისია, მეგობრებო! წაიკითხეთ მთლიანი პოსტი და გიხაროდეთ ამ ბავშვებისა და ოჯახის გამო, რადგან ჩვენ სწორედ თქვენი დახმარებით შევძელით მათი მხარდაჭერა. სამწუხაროდ, მათი ყველა პრობლემის მოგვარება არ შეგვიძლია, მაგრამ ამჯერადაც მოვახერხეთ, რომ მათი ამბავი კეთილ გულებამდე მიგვეტანა! მადლობა ღმერთს ამისათვის!

– მაია, რა განწყობა და მოლოდინი გქონდათ, როდესაც ფონდს მიმართეთ?

მზია: როცა ჩერნოვეცკის ფონდს მივწერე, არ ვიცოდი, ამას რა შედეგი მოჰყვებოდა; მაგრამ ისე მალე მომაქციეს ყურადღება და დამირეკეს - მივხვდი, რომ დამეხმარებოდნენ. მართალი უთქვამთ: უცნობი უფრო დაგიდგება გვერდში, ვიდრე ნაცნობი. მერიას იმდენჯერ მივმართე, ადგილზეც იმდენჯერ მივედი, მაგრამ კაციშვილს არ ადარდებს. იმდენს გვეხმარებიან, მეშინია, ზედმეტი არ მოუვიდეთ! (ჩაეღიმა.)  ერთჯერადი დახმარებით გვიშორებენ თავიდან. რომ გვეხმარებოდნენ და ყველაფერი კარგად რომ იყოს, ხალხს ხომ აღარ შევაწუხებდი, არა?

დღე, როდესაც ფონდიდან საჩუქრები მოგვიტანეს, ჩემთვის უდიდეს სიურპრიზად იქცა. ვეღარ ვლაპარაკობდი, სიხარულისგან ლამის ავტირდი...

– რადგან სიტყვამ მოიტანა - პოსტის გამოქვეყნების შემდეგ ადგილობრივი ხელისუფლების დამოკიდებულება რამენაირად ხომ არ შეცვლილა? ამოძრავდნენ? დახმარების მცდელობები ხომ არ ჰქონიათ?

მზია: იყო რაღაც მსგავსი. მერიის ორი თანამშრომელი მოვიდა. მსჯელობდნენ, ფულადი დახმარება მოეცათ თუ სახლი ეყიდათ ჩვენთვის. უკვე ორი თვე გავიდა, მაგრამ ჯერ არაფერი ისმის. სიტყვები საქმედ ჯერ არ ქცეულა. არადა, კაცი საქმით ფასდება, ხომ ასეა? მე შეგნებულად არ ვურეკავ, ველოდები.

– გასაგებია. კარგი, აჯობებს ახლა იმაზე ვისაუბროთ, რაც უკვე რეალურია.

მზია: თანაც როგორი რეალური! ეს ახალი კარადა მაგარი რამეა - მისაღებში დავდგი. ადრე საბავშვო ტანსაცმელი იატაკზე მეწყო, ცელოფნის პარკებში. რაღაცის მოძებნა თუ მინდოდა, ვქექავდი, ვქექავდი, ყველაფერს თავდაყირა ვაყენებდი... ტანსაცმელი ჭუჭყიანდებოდა და იმტვერებოდა, მაგრამ ახლა ყველაფერი თავის ადგილზეა, ადამიანურად. თაროს გამოწევ თუ არა, მაშინვე ხედავ, სად რა დევს. აღარც ნერვები გეშლება და აღარც შრომა გეკარგება. გარეცხილი ტანსაცმელი დასტებად ალაგია და... წესრიგია.

სარეცხი მანქანა დროის დაზოგვაში მეხმარება. თქვენც კარგად იცით, მრავალშვილიან დედას დასაკარგი დრო არ აქვს. ის ისე უნდა გადაანაწილო, რომ რაც შეიძლება ბევრი მოასწრო; მაგრამ როცა ერთი საქმე დიდ დროს და ენერგიას გართმევს, სხვა რაღაცებისთვის აღარ გრჩება. ჩემს გოგონას მისი გამოყენება ვასწავლე და დიანა მეხმარება ხოლმე.

ახალ წელს ტელევიზორიც მოგვიტანეს. ბავშვებმა ის მაშინვე მიისაკუთრეს. ის ხომ ინტერნეტთან არის დაკავშირებული... იშვიათად, მაგრამ როცა ჩემი და ჩემი ქმრის რიგი მოდის, მე რამე ფილმს ვუყურებ, ის კი სიახლეებს. ოღონდ ბავშვებმა გაიხარონ და... მათ უფრო სჭირდებათ! დათო ინტერნეტში ბევრ სასარგებლო რაღაცას პოულობს.

– დათო, რა და როგორ - მაშინვე გაერკვიე?

დათო: ადვილია! მეგობრის სახლში ვნახე, როგორ უნდა შეხვიდე ტელევიზორიდან ინტერნეტში. YouTube-ში ყველაფერია! იქ მულტფილმი „ოგი და ტარაკნები“ ვიპოვეთ. ნანახი გაქვთ? თუ არა, მაშინ აუცილებლად უყურეთ, ძალიან სასაცილოა!

– რადგან მირჩიე, აუცილებლად ვუყურებ, მიუხედავად იმისა, რომ ტარაკნები საშინლად არ მიყვარს.

დათო (იცინის): კიდევ, ტანკებზე ვიდეოებსაც ვუყურებ. ხატვის გაკვეთილებიც არის - აჩვენებენ, სხვადასხვა რაღაცები როგორ უნდა დახატო. მარიც ჩემთან ერთად უყურებს ხოლმე, მერე ფურცელს და ფანქრებს მთხოვს. მართალია, ხატვა არ შეუძლია, მაგრამ მაინც ვაძლევ, რომ არ ეწყინოს.

მზია: დათუნას ცოტა ხნის წინ გამოფენაც ჰქონდა. ხომ ასეა, დათუნა?

დათო: დიახ, მართალია!

– რა მაგარია! აბა, მომიყევი!

დათო: ბევრი ნახატი დამიგროვდა და ვიფიქრე, რომ ხალხისთვის უნდა მეჩვენებინა. ჩემს დამრიგებელთან, ნანუკა მასწავლებელთან მივედი და ვუთხარი, მოდი ჩემი გამოფენა გავაკეთოთ-მეთქი. ადგა და ჩემი ნახატები საკლასო დაფაზე ჩამოკიდა. ბავშვებმაც ნახეს, ნინო მასწავლებელიც მოვიდა სანახავად და დირექტორი - ლოლა ცინცაძეც. არდადეგებამდე იყო. სამწუხაროა, რომ დაფაზე ყველა ნახატი არ დაეტია.

– შენი ამბავი ძალიან მიხარია! და შენი წარმატება ჩვენს მკითხველებსაც გაახარებს.

დათო: მათ აუცილებლად გადაეცით, რომ ჩვენთან ყველაფერი კარგადაა და განწყობაც კარგი გვაქვს და ყველაფერი გვაქვს. უთხარით, რომ ამას ძალიან ვაფასებ.

– დიდი ადამიანის სიტყვებია! მზია, ბავშვმა არსებული ვითარება შეაფასა. ახლა თქვენგან მინდა გავიგო, როგორ ხართ?

მზია: ბევრად უკეთ, ვიდრე მანამდე. საყოფაცხოვრებო თვალსაზრისით, ბევრი საკითხი მოგვარდა. ახალ გაზქურასაც მალე დავაერთებთ და კიდევ უფრო გაგვიმარტივდება ცხოვრება.

დიანა: დე, შეიძლება მასზე საჭმელი მეც გავაკეთო ხოლმე?

მზია: ჯერ გასწავლი და მერე. (იღიმის.)

დათო: იცით, დიანამ კვერცხის შეწვა და წვნიანის გაკეთება იცის.

დიანა: დათუნა, მე თვითონ ვერ ვიტყვი თუ რა?

დათო: შენ გრცხვენია (იღიმის.) რცხვენია. (ჩვენ გვეუბნება.)

მზია: ფონდმაც და მკითხველებმაც ჩვენთვის ძალიან ბევრი გააკეთეს, რისთვისაც გულწრფელ მადლობას ვუხდი ყველას, მაგრამ ფინანსურ პრობლემებს ვერსად გავექცევით. ოთხ ბავშვზე სოციალური დახმარება საერთოდ არ გვყოფნის. ჩემი ქმარი ავადაა და მუშაობა არ შეუძლია, მე კი, ჩემი პრობლემებისა და საზრუნავის გადამკიდე, კიდევ დიდხანს ვერ მოვახერხებ.

– მზია, მკითხველებიდან ვინმეს ხომ არ დაუმეგობრდით?

მზია: პოსტის გამოქვეყნების შემდეგ ფეისბუქზე ბევრმა მომწერა და მხარდაჭერა გამომიცხადა. მეგობრებშიც დამიმატეს, ურთიერთობაც გვაქვს. სტუმრად მოსვლის და ჩვენი პირადად გაცნობის სურვილსაც გამოთქვამენ. დიდი სიამოვნებით! ძალიან გამიხარდება!

***

მეგობრებო, დათუნას საჩუქრად სახატავი ნივთების მიღება ძალიან გაუხარდება. მისი ბავშვური მაქსიმალიზმით გაკეთებული განცხადების მიუხედავად („ჩვენ ყველაფერი გვაქვს“), ყველას კარგად გვესმის, რომ ოჯახს პრობლემები ჯერ კიდევ აქვს, მაგრამ ჩვენს ძალისხმევას შედეგები ნამდვილად მოჰყვა! ამ ოჯახის განწყობა უკეთესობისკენ შეიცვალა და ბევრად ოპტიმისტური გახდა. ასეთ პირობებში საკუთარი თავის რწმენა ყალიბდება, ეს კი დათუნას ყოველ სიტყვაში იგრძნობა, რაც ძალიან გვახარებს!

ჩვენო ძვირფასო მკითხველებო, დარჩით ასეთივე გულისხმიერები! თქვენ სტრიქონებს შორის წაკითხვა, აზრის გამოტანა და ძალდაუტანებლად დახმარება შეგიძლიათ.

თუკი გიმძიმთ ყოფითი სირთულეებისა და გადაუჭრელი საკითხების გამო, რამდენიმე წამით გადაიტანეთ თქვენი ყურადღება ჩვენ FB პოსტებზე; ან უმჯობესია, დაურეკოთ ჩვენს ნებისმიერ ბენეფიციარს და ყველა თქვენი პრობლემა უმნიშვნელოდ მოგეჩვენებათ იმათთან შედარებით, ვისაც მისი ცხოვრების ყველაზე მძიმე მომენტში დაეხმარეთ.

მათ პრობლემებთან შედარებით ჩვენი პრობლემები არაფერია! აი, ნამდვილი გაჭირვება! ის თქვენ წინაშეა! უფალს მადლობა შესწირეთ იმისთვის, რაც გაგაჩნიათ! თქვენ უბედნიერესი ადამიანი ხართ! გახსოვდეთ ეს და დაეხმარეთ გაჭირვებულებს!

სამწუხაროდ, ამ და კიდევ უამრავი სხვა ოჯახის პრობლემები არ დასრულებულა, ამიტომ დროდადრო დაათვალიერეთ ხოლმე ამ საბრალო ხალხის ისტორიები ჩვენს ვებ-გვერდზე და ესაუბრეთ მათ. ყოველ ჯერზე, როცა მორიგი უბედური ადამიანის ნომერს აკრეფთ, თქვენ აუცილებლად იგრძნობთ უფლის კურთხევას! აუცილებლად! გთხოვთ, განაგრძოთ ამ ოჯახების დახმარება. სწორედ ეს არის საუკეთესო ღვთისმსახურება!

თქვენი სიკეთე – ეს არის შესაძლებლობა, რომ თავადაც ყველაფერში ბედნიერი იყოთ!

კიდევ ერთხელ, დიდი მადლობა თითოეულ თქვენგანს, მეგობრებო!

ჩვენი ფონდის ანგარიშია:

#GE15TB7194336080100003

#GE42LB0115113036665000

#GE64BG0000000470458000

(დანიშნულება – ბერიძეების ოჯახი).

თანხის გადმორიცხვა შეგიძლიათ ჩვენი ვებ-გვერდის მეშვეობითაც: https://chernovetskyifund.ge/ge/projects/finished/658-beridze

ასევე, თანხის ჩარიცხვა შესაძლებელია OPPA, TBCpay და ExpressPay ტერმინალებიდან. ქვეთავში “ქველმოქმედება“ მოძებნეთ ჩვენი ფონდი (ფონდის დამატებით უფლება-მოვალეობებს შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე https://goo.gl/GY2Gus).

ერთი ზარი გადაარჩენს სიცოცხლეს - 0901 200 270

დაფიქრდით იმაზე, რომ ჩვენ სწორედ გაჭირვებულთა დახმარებით და მათი ტკივილის გაზიარებით ვზრუნავთ საკუთარ სულზე და ვუახლოვდებით უფალს!