ამ საყვარელ გოგონას შეუძლია, მთელი უბანი თავდაყირა რომ დააყენოს

- მაგან გადაწვა ჩვენი სახლი! - ნიკოლოზი დისკენ იშვერს თითს. - მაგის ბრალია, რომ ახლა აღარაფერი გვაქვს.

- მე ცეცხლი სახლისთვის არ წამიკიდებია, გაზეთს წავუკიდე. - სიტყვას არ არჩენს მარი.

- სულელო, მთელი სახლი, შენი გაზეთის გამო დაიწვა!

ნიკოლოზი დას ხელზე ურტყამს, ის კი მწარედ ჩქმეტს მას.

ნიკოლოზი მაინც აგრძელებს:

- საწოლი დაგვეწვა, სარეცხი მანქანაც, იატაკიც, ჭერიც, სათამაშოებიც და ჩემი ფეხსაცმელიც. ტელევიზორშიც ვიყავით მის გამო. და ბევრი პოლიციელი ძიაც იყო მოსული.

- ჭორიკანა! - გამწარებული მარი წიხლს ურტყამს უმცროს ძმას და მეორე ოთახში გადის, რომ იტიროს.

ხანძარი ნამდვილად იყო. და თანაც როგორი! მთელ უბანს გაზი და დენი გაუთიშეს, ქარქუსაშვილების ბინაში ცეცხლი რომ ჩაექროთ. ახლა, ისინი ნოლიდან იწყებენ ცხოვრებას, მერიის მიერ გარემონტებულ, მაგრამ სრულიად ცარიელ ბინაში. ახლა, უნდა ეძინოთ იატაკზე, წეროსავით, ცალ ფეხზე დამდგარმა ჭამონ, ითამაშონ სათამაშოების გარეშე. დედა კი, ახალს ვერაფერს იყიდის, მაგის იმედიც არ უნდა ჰქონდეთ - სამსახურს თავი დაანება, „ხიფათიან“ მარის რომ მიხედოს. მამაც ვერ უყიდის, ის ახლა ციხეშია. ამიტომ არის გაბრაზებული ნიკოლოზი  მარიზეც და ამ ყველაფერზეც, და ურტყამს თავის დას.

სადარბაზოში დამწვარი ავეჯი დევს

ხანძრის შემდეგ, ოჯახი ყველაზე აუცილებელი ნივთების გარეშე დარჩა

მარიამი (6 წლის): გაზეთს ცეცხლი წავუკიდე, თითები დამეწვა, წავიღე და საწოლის უკან გადავაგდე. მაგრამ, წყალიც დავასხი მერე.

ნათია, დედა: მაგრამ ცეცხლი უკვე წაეკიდა ლეიბს ქვემოდან, ის კი, მერე ერთიანად აალდა. დედაჩემმა დამწვრის სუნი კი იგრძნო, მაგრამ მარიმ ჩამქრალი გაზეთი აჩვენა. საწოლის ქვეშ არავის შეუხედავს. ბავშვები ხმაურობენ, ბებია იღლება, ჭკუიდან გადაჰყავთ მთელი დღე. სახლი გადაწვეს ჩემს არყოფნაში.

ნათელა ბებო ამოწმებს, ამ ნივთებიდან კიდევ რამის გამოყენება თუ შეიძლება

მარიამი: მეც ვიტირე, და ნიკომაც ბევრი იტირა.

ნიკოლოზი (4 წლის): ამ სულელის გამო, კიბეებზე ფეხშიშველი მოვრბოდი და „ბევრი მეშინოდა“. ყველაფერი შავი და საზიზღარი გახდა ჩვენს სახლში. ფუ! (იჯღანება.) და ყარდა.

ნიკოლოზი: „ჩვენი ლოგინები დაიწვა“

 „ტანსაცმელი კი, შავია და ბოლის სუნად ყარს“

გაჭვარტლული საკუჭნაო

მარიამი: ზედა მეზობლებთანაც ყველაფერი „აინთო“, მაგათთანაც ავიდა ჩვენი ხანძარი. ქვედას კი, ყველაფერი დაუსველდა - მეხანძრეებმა დაასხეს წყალი. (იღიმის.)

ნათელა ბებია: ვაიმე, ღმერთო, ვაიმე! (ხელს ფეხზე ირტყამს.) პრობლემები აქვს ამას.

კარის თავზე ცეცხლის კვალი ჩანს. ბებია დღემდე შოკშია და შვილიშვილზე დარდობს 

ნათია: სახლში რომ ვბრუნდებოდი, გზაში ინფარქტი რომ არ მომეღო, დედაჩემმა ყველაფერი არ მითხრა. უბანში რომ მოვედი და ჩვენი სახლისკენ დავიწყე ასვლა, ვხედავ, მთელი გზა პოლიციას აქვს გადაკეტილი! დენი არ არის. ფეხები აღარ მემორჩილებოდა.

შეუძლებელი იყო აქ ცხოვრება, ნათესავებმა შეგვიფარეს ნახევარი წლით. ახლახან დავბრუნდით, ორი დღის წინ, ვცდილობთ, როგორღაც მოვეწყოთ. მაგრამ, აქ არაფერი გვაქვს. ხალხი გვაძლევს ნივთებს - საბნებს, ტანსაცმელს. ნიკოს და მარის ბაღიდანაც დაგვეხმარნენ. ჩვენი ტანსაცმელი, გასარეცხად მეზობლებს მიაქვთ. ყველაფერს, რაც კარადაში შემორჩა, დამწვრის სუნი აქვს. დიდი მადლობა ყველას, ვინც მხარში გვიდგას! ღმერთი ჩემს შვილებს ულუკმაპუროდ არ დატოვებს. ეკლესია სადილებს გვაწვდის.

 „ყველა გადასაფარებელი დამწვარია“

 „შებრაწული“ კომოდი

მარიამი: სამაგიეროდ ახლა, დედაჩემი გვიან აღარ მოდის. ადრე ღამის 12 საათამდე ველოდებოდი ხოლმე, ვერ ვიძინებდი. მამაც არ მაქცევს ყურადღებას - ზის თავისთვის, ციხეში.

ნათია: მოლარედ, საშაურმეში. ხანდახან, რამდენიმე თვის განმავლობაში ვერავინ მცვლიდა. წამოვედი. ხომ ხედავთ, როგორი მდგომარებაა. გოგონა უმართავი გახდა. ექიმს გავასინჯე. მითხრეს, რომ აზროვნებისა და ქცევის პრობლემები აქვს. ზოგიერთი მომენტი, მართლაც მაშინებს. რაღაც დაემართა სანამ მე ვშრომობდი. მარის ფსიქოლოგი, ლოგოპედი, თერაპევტი სჭირდება. ღამის ენურეზიც აწუხებს.

ნათია: ჩხუბის გამო. ბოლო დროს, ცდილობდა მუშაობას და ოჯახის შენახვას, მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან ავად არის! მაგრამ, რაღაც უსიამოვნება შეემთხვა...

ნათია: არა, რას ამბობთ. (ჩაეღიმა.)დასაწყისი როდისა არის ცუდი?.. ერთმანეთი რომ გავიცანით, ის 19 წლის იყო, მე 15-ის. გულუბრყვილო ბავშვები, ორივე. ალკოჰოლსაც კი არ ეკარებოდა. მერე, დროთა განმავლობაში... ახლა, მთლიანად დაავადებულია. რა უქნა საკუთარ თავს... ახლახან, დედამთილმა ფორმა №100 მაჩვენა - უამრავი დაავადება სჭირს. ხერხემალზე ოპერაცია სჭირდება, თვალები სტკივა. მეუღლეს უამრავი წამლები უნდა. ბელა, ჩემი დედამთილი, ყველაფერს, რაც გააჩნია, მედიკამენტებში ხარჯავს. თავადაც ფსიქოტროპულ წამლებზეა, ინსულტის შემდეგ. არანაირ დახმარებას არ ველი მისგან.

მარიამი: ბელას მამასთან დავყავარ.

მარიამი: იქ ოთხკუთხედი ტელეფონია. მამა ძალიან ახლოს არის, მაგრამ უნდა დაურეკო. მასაც ოთხკუთხედი ტელეფონი აქვს. და ვლაპარაკობთ. მაგრამ, მამიკოს ვერ შეეხები, ფანჯრის მეორე მხრიდან ზის.

მარიამი: ვეკითხები: „მალე გამოხვალ?“

- ის რას გპასუხობს?

მარიამი: „მალე გამოვალო“, - მეუბნება.

ნიკოლოზი: მეც დავდივარ პოლიციაში ბელასთან ერთად.

ნათია: ნიკოლოზი ციხეს ასე ეძახის.

ნიკოლოზი: პოლიციელი ძიების ქუდები მომწონს, ჟილეტები და შარვლები. მეც მინდა ეგეთი ტანსაცმელი. და მანქანაც, ციმციმა შუქებით. ყველას დავიჭერ, ვინც ცუდად იქცევა. აი ამასაც დავიჭერ, ხანძრის გამო. (დისკენ იშვერს თითს.) ჩემი მამიკო, პოლიციაში კიდევ აი, ამდენ ხანს იცხოვრებს... (სამ თითს მაჩვენებს.) სამი წელი რომ გავა, მანქანასაც მიყიდის, შოკოლადსაც, ყველაფერს, რასაც ვთხოვ.

 (ნათიამ ამოიოხრა.)

 „პოლიციელის ჟილეტი და ქუდი მინდა. მარის დავიჭერდი, ხანძრის გამო“

ნათია: დედაჩემის პენსია და სოციალური დახმარება - 560 ლარი. ეს საკვების ფულია. მეტის საშუალება არ მაქვს. მარი ვერც ექიმთან მიმყავს, ვერც სპეცმასწავლებელთან. ერთი სეანსის საფასური, 55 ლარია. მეშინია, ახალი ხარჯებიც არ დაემატოს.

მარიამი: ნიკოლოზს კი, სულ შია და დედას ძუძუს ჭამს.

ნიკოლოზი: შენ არ შეგიძლია მასე, ხოდა იყავი მშიერი. 

მარიამი: ჩემთვის, სოსისს, ხინკალს და ველოსიპედს ვთხოვ.

ნიკოლოზი: სულელო, საწოლი უნდა ვთხოვოთ, იატაკზე რომ აღარ გვეძინოს.

ნათია: ახლა, საწოლი ყველაზე მეტად გვჭირდება. თუ საშუალება იქნება, სარეცხი მანქანაც, მეზობლები რომ აღარ შევაწუხოთ. სახლში სკამებიც კი არ გვაქვს. უკვე იმედი გადამეწურა, საშინელ განწყობაზე ვიყავი. მაგრამ, ერთ დღესაც, დედამ ინტერნეტში თქვენი ფონდი მაჩვენა. ძალიან სერიოზულად მუშაობთ. ნამდვილად შველით უბედური ოჯახებს.

***

გულსატკენია, როდესაც მამა ციხეში ცხოვრობს. არცერთ ბავშვს არ უნდა, ასე რომ იყოს. მარი და ნიკოლოზი ძალიან განიცდიან, რომ მამას ვერ ეხუტებიან რომ მოუნდებათ, რომ ის ვერ ყიდულობს მათთვის ლამაზ ტანსაცმელს, სათამაშოებს, საჭმელს. ვერ იცავს მაშინ, როდესაც სჭირდებათ ეს. დედა, ნათია ვეღარ მუშაობს სერიოზული მიზეზების გამო. ძალიან დიდი იმედი აქვს, რომ დავეხმარებით ასეთ რთულ პერიოდში.

პირადად რომ შეხვდებით, ბევრად მეტს მიხვდებით და იგრძნობთ. მართალია, სევდიანი ემოციებიც მეტი გექნებათ. თუკი გადაწყვეტთ, ნათია გაამხნევოთ და ყურადღება გამოიჩინოთ ბავშვების მიმართ, ეს არის ქარქუსაშვიების ოჯახის მისამართი: კახეთის გზატკეცილი, კორპუსი 34ბ, ბინა 60.

თუკი გიმძიმთ საყოფაცხოვრებო სირთულეებისა და გადაუჭრელი საკითხების გამო, რამდენიმე წამით ყურადღება ჩვენს „ფეისბუქის“ პოსტებზე გადაიტანეთ; ან უმჯობესია, ჩვენს ნებისმიერ ბენეფიციარს დაურეკოთ და ყველა თქვენი პრობლემა უმნიშვნელოდ მოგეჩვენებათ იმათთან შედარებით, ვისაც მისი ცხოვრების ყველაზე მძიმე წუთს დაეხმარეთ.

მათ პრობლემებთან შედარებით ჩვენი პრობლემები არაფერია! აი, ნამდვილი გაჭირვება! ის თქვენ წინაშეა! უფალს მადლობა შესწირეთ იმისთვის, რაც გაგაჩნიათ! თქვენ უბედნიერესი ადამიანი ხართ! გახსოვდეთ ეს და დაეხმარეთ შეჭირვებულებს.

ყოველთვის, როდესაც ვინმეს დახმარება შეგიძლია, დაეხმარე და გაიხარე, რომ ვიღაცის ლოცვებს, ღმერთი შენი მეშვეობით პასუხობს. გვჯერა, რომ ერთად შევძლებთ, გული გავუთბოთ და დავუბრუნოთ მათ მომავლის რწმენა.

არ დაგავიწყდეთ ამ პოსტის გაზიარება, რათა თქვენმა მეგობრებმაც შეიტყონ ამ ოჯახის გასაჭირის შესახებ! ეს ძალიან მნიშვნელოვანია!

მეგობრებო, კიდევ ერთი თხოვნა გვაქვს თქვენთან: თუკი შეიტყობთ, რომ თქვენს ნაცნობს ან მეზობელს სჭირდება დახმარება, გთხოვთ, გამოიჩინოთ გულისხმიერება და მოგვწეროთ ამის შესახებ ელექტრონულ მისამართზე: office-fsp@fsp.ge

ჩვენი ფონდის ანგარიში:

#GE15TB7194336080100003

#GE42LB0115113036665000

#GE64BG0000000470458000

(დანიშნულება: ქარქუსაშვილების ოჯახი)

თანხის ჩარიცხვა ასევე შეგიძლიათ ჩვენი ვებ-გვერდის მეშვეობით

         ასევე, თანხის ჩარიცხვა შესაძლებელია TBCpay და ExpressPay ტერმინალებიდან. მოძებნეთ ჩვენი ფონდი ქვეთავში “ქველმოქმედება“ (ფონდის დამატებით უფლება- მოვალეობებს შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე https://goo.gl/GY2Gus)

        ერთად, ჩვენ უკვე ათასობით გაჭირვებულს დავეხმარეთ. გავუმართოთ ხელი ამ ოჯახსაც! ვინ იცის, იქნებ სრულიად უცხო ადამიანების დახმარება ოდესმე თავადაც დაგვჭირდეს?! რადგან არავინ იცის, რას გვიმზადებს ცხოვრება ხვალ!

         შესანიშნავი სიახლე გვაქვს! ახლა შეგიძლიათ ჩვენი ბენეფიციარების ისტორიების წაკითხვა 

ინსტაგრამზე: https://www.instagram.com/chernovetskyi.fund/ 

ტელეგრამზე: https://t.me/ChernovetskyiFund

         თქვენს მიერ განხორციელებულ მხოლოდ ერთ ზარს სპეციალურ ნომერზე 0901200270 ადამიანის სიცოცხლის გადარჩენა შეუძლია.  დალოცვილები ყოფილიყავით!