ბებო რომ არა, ვანიკო ვერ იცოცხლებდა. ის უბრალოდ აღარ იარსებებდა უჰაერობის პირველივე შეტევის შემდეგ. ვერავინ გაიგებდა მის შესახებ, უამრავი ადამიანი კი, ღმერთს ვერ მიუახლოვდებოდა ამ პატარა ბიჭის ტანჯვის მეშვეობით. სადღაც წავიკითხე ფრაზა, რომელიც გულში ჩამივარდა: „თუ შენ თავს კარგად გრძნობ, ესე იგი შენს ნაცვლად სხვა იტანჯება“. თქვენც დაფიქრდით. იქნებ, ვანიკო არის სწორედ ის ბიჭი, რომლის მეშვეობითაც ღმერთი თქვენ გეხმარებათ გულის გახსნაში?

ვანიკოს კი, ბევრი არ სჭირდება ჩვენგან: საფენები, წამლები და საკვები. ასევე, მისთვის საშინელი ტანჯვაა, ბებო ტაშტში რომ აბანავებს. იქნებ ერთი კომფორტული აბაზანა მოვუწყოთ ამ ბავშვს?