– ზურა, ისე სწრაფად დარბიხარ, ძლივს დაგიჭირე.

ზურა: რატომ გინდა, „მე დამიჭირა“? მგელი ხარ?

 – უბრალოდ მინდოდა მეკითხა, როგორ ხარ, რაზე ოცნებობ? გახსოვს მაშინ, რამე გემრიელი რომ გინდოდა, ახლა რა გინდა?

ზურა: კარგად ვარ. გემრიელობები მომიტანეს, მანქანას კი, ისევ ველოდები.

- გთხოვ, შემახსენე, რანაირ მანქანას ელოდები?

ზურა: ჩემსავით სწრაფად რომ ირბინოს, მაგრამ ფეხების გარეშე. წითელი, ანტენიანი და პულტით. მორჩა, გავიქეცი, თორემ ბენზინი გათავდება!

- მოიცა, მოიცა, მგონი, შენი პულტი გაფუჭებულია. შეიძლება ამდენი სირბილი?

ზურა: აი, მანქანა რომ მექნება, ამდენს აღარ ვირბენ. ესე იგი, უნდა მითხრა, რომ მექნება და გავიქეცი. ა ჰო, კიდევ გაკოცებ. მომე ლოყა! მორჩა, მადლობა!