ანასტასია: ერთი თოჯინა რომ მყავდეს, იცი როგორ შემიყვარდება? დედა და მამა ერთად როგორც მიყვარს, ისე. დავბანდი და თმაზე მოვეფერებოდი. გრძელი თმა ექნება? ჩემს თმის სამაგრებს გავუკეთებ. ჩემი შვილი იქნება! აი, როგორც მე ვყავარ დედიკოს! მიხვდი? მე დედიკოსი ვარ! მე კი, თოჯინის დედა ვიქნები. მერე კი, ნამდვილი შვილიც "გამომიჩნდება".

ანასტასია: ახლა, მე და ჩემი ძმა ერთმანეთს ვიჭერთ, ან ვემალებით. მაგრამ, ეს არ არის საინტერესო. არასწორად თამაშობს და არ მიჯერებს. ჯობდა, დედიკოს თოჯინა გაეჩინა!

ანასტასია: დიახ! ბევრი ლამაზი „კაბები“ მინდა. „წითელი ფერი“ და „მწვანე ფერი“ და „ცისარტყელას ფერი“. ოჰ, გამახსენდა, კინაღამ დამავიწყდა! ჩიფსები, კოკა-კოლა და ტკბილეული მინდა! ისე, რომ მე ვჭამო, ვჭამო, ვჭამო და სულ მქონდეს!