Ջեքի Չան Բարությունը ուժ է:

Նայեք այս հրեշտակ աղջկան, ինչ դառը արցունքներով է նա լաց լինում։ Ի՞նչ եք կարծում, նա խաղալիք է գցել, թե՞ կոնֆետ է ուզում, դրա համար է նա լաց լինում: Ախ, երանի այդպես լիներ։ Աղջիկը լաց է լինում, քանի որ շշի մեջ կաթ չկա, բայց նա դեռ սոված է։ Այո, նա դեռ սոված է, բայց… Աստված, որքան դժվար է գրել այս խոսքերը։ Սկզբունքորեն խոսքեր պետք չեն, քանի որ այս կադրերն ավելի խոսուն են, քան ցանկացած բառ։ Սա Մանուկյանների մեծ ընտանիք է։ Յոթ փոքրիկ երեխաներ… Տիրոջ կողմից երկիր ուղարկված յոթ փոքրիկ հրեշտակներ։ Յոթ տխուր երեխաների աչքեր… Ինչո՞ւ, ինչո՞ւ։ Երկիր, ինչպե՞ս կարող ես հանդուրժել այդքան անարդարությունը։ Որոշ մարդիկ ամեն ինչից այնքան շատ ունեն, որ նույնիսկ կորցրել են ուրախության զգացումը: Իսկ որոշ մարդիկ միայն երազում են տաք մահճակալի մասին։ Բարի մարդիկ, այս երեխաների գլխավոր երազանքը ջերմոցը ծածկելն է։ Եթե ​​այս աշխատասեր երեխաները ջերմոց ունենան, նրանք ոչ միայն իրենց ընտանիքի համար սնունդ կաճեցնեն, այլ նույնիսկ կկարողանան վաճառել: Մանուկյանների ընտանիքը կունենա ապրուստի միջոց, և գուցե մի օր այդ երեխաներից մեկը, դառնալով ձեռներեց, օգնի կարիքավոր երեխաներին։ Բայց մինչ այդ պետք է օգնության ձեռք մեկնել Մանուկյանների ընտանիքին։ Այս հրեշտակ երեխաները երբեք չեն մոռանա այս բարությունը: Իսկ շատ տարիներ անց, վերևում, մեկ այլ աշխարհում, մենք կհայտնվենք Տիրոջ առջև, և Հայր Աստված կբացի մեր առջև Արքայության դռները, որտեղ մենք հավերժ կլինենք Տիրոջ հովանու ներքո:

Սա 11-ամյա Անգելինան է՝ նուրբ և գեղեցիկ, ինչպես հրեշտակ։ Բայց բավական է գոնե մեկ անգամ նայել երեխայի աչքերին, և անմիջապես կհասկանաք, թե ինչպես է նա տառապում: Աղջիկը երկու վիրահատության է ենթարկվել. Նրա ուղիղ աղիքը մասամբ անդամահատվել է։ Սակայն ստույգ ախտորոշում դեռ չի տրվել։ Երեխային դեռ պետք է վիրահատություն՝ հեռացնելու համար տհաճ աճվածքն, որը դուք տեսնում եք նրա ստամոքսի վրա: Մեկ աճվածքն արդեն հանվել է։ Բարի մարդիկ, եթե մենք միավորվենք, ապա այս փոքրիկ հրեշտակները ձմռան ցրտերին այլևս չեն նստի ցուրտ ու մութ սենյակում։ Այո, շուտով ձմեռը կգա, և արևի ճառագայթներն այլևս չեն տաքացնի խեղճ քույրերին։ Բարի մարդիկ, եկեք հիվանդ Անգելինային ու նրա քույրերին նման նեղության մեջ չթողնենք։ 

Բարի Մարդիկ, Նարեկի ու նրա խեղճ մոր միակ հույսը հիմա միայն ձեզ վրա է։ Մայրն ու որդին իսկական հերոսներ են։ Բոլորի կողմից մոռացված հերոսներ։ Բայց ոչ։ Մենք նրանց չենք մոռանա: Մենք նրանց դժվարության մեջ չենք թողնի: Բարի մարդիկ, միայն ձեր բարությամբ է հնարավոր թերթել այս մոր ու որդու պատմության տխուր էջերը և նոր պատմություն գրել նրանց համար։ Բարությունը և սերը կարող են հրաշքներ գործել: