Բարի Մարդիկ, Նարեկի ու նրա խեղճ մոր միակ հույսը հիմա միայն ձեզ վրա է։ Մայրն ու որդին իսկական հերոսներ են։ Բոլորի կողմից մոռացված հերոսներ։ Բայց ոչ։ Մենք նրանց չենք մոռանա: Մենք նրանց դժվարության մեջ չենք թողնի: Բարի մարդիկ, միայն ձեր բարությամբ է հնարավոր թերթել այս մոր ու որդու պատմության տխուր էջերը և նոր պատմություն գրել նրանց համար։ Բարությունը և սերը կարող են հրաշքներ գործել:

Իրման շղթայված է մութ սենյակում հինգ քառակուսի մետր ժանգոտած մահճակալին ու տանջվում… Կինը ոչ ամուսին ունի, ոչ երեխաներ։ Մահացել են նաև նրա ծնողները։ Այո, խեղճ կինը բոլորովին մենակ է և չի կարողանում նույնիսկ անկողնուց վեր կենալ ջուր խմելու։ Իրման լիովին առողջ էր, բայց սիրելի մոր մահն այնքան ազդեց նրա վրա, որ նենգ հիվանդություն զարգացավ։ Կինը շարժունակության հետ կապված խնդիրներ ուներ 2009 թվականից։ Սակայն աղքատության պատճառով նա չի կարողացել բժշկի դիմել։ Խեղճ Իրմայի առողջական վիճակը վատացել է մոր մահից հետո։ 2019 թվականին բժիշկները խեղճ կնոջ մոտ ցրված սկլերոզ են ախտորոշել։

Պատկերացնու՞մ եք, որ մահամերձ, դեռ երիտասարդ 41-ամյա կին-մայրը, 39-40 աստիճան ջերմությամբ, գտնվելով մահվան շեմին՝ եթե նրան հաջողվի դուրս գալ անկողնուց՝ գնում է մետաղի ջարդոն հավաքելու, որ իր և իր ծանր հիվանդ երեխաների համար դեղորայք գնի և, իհարկե, գոնե մի քիչ սնունդ․․․  Գոնե նրանց համար, երեխաների համար, ում նա սիռւմ է կյանքից առավել։ Սարսափ, որը չի կարելի նկարագրել բառերով։ Աստվա՜ծ մի արասցե, որ մեզանից որևէ մեկը այսպիսինն վերապրի։