„გვჯერა რომ ღმერთი არ დაგვტოვებს გასაჭირში“ ხანძრის შემდეგ სახლისგან არაფერი დარჩა, ხოლო ბავშვები შიმშილით გვეხოცებიან!
„გვჯერა რომ ღმერთი არ დაგვტოვებს გასაჭირში“ ხანძრის შემდეგ სახლისგან არაფერი დარჩა, ხოლო ბავშვები შიმშილით გვეხოცებიან!
კეთილო ადამიანო, დაუყოვნებლივ გააზიარე ეს პოსტი! დაეხმარე შენს მეგობრებსაც მონაწილეობა მიიღონ ღვთისნიერ საქმეში!
სასწაულით გადარჩა ოჯახი. მათი სახლისგან და ბედნიერი ცხოვრებისგან კი, აღარაფერი დარჩა. შემდეგ, მამას კენჭები აღმოაჩნდა თირკმელებში და უარის თქმა მოუწია მძიმე ფიზიკურ შრომაზე, რომლითაც მანამდე არჩენდა ოჯახს... წელიწადნახევრის წინ კი, ქალმა ფეხი მოიტეხა მამამთილის გასვენების დროს და თანაც ისე, რომ ნაწილ-ნაწილ აუწყეს ძვალი, რკინა ჩაუდგეს და უთხრეს, რომ „სასწაული იქნება, კვლავ სიარული თუ შეძლო.“
ინეზა: საერთოდ სასწაულია ყველაფერი, რაც ხდება ჩვენს ცხოვრებაში. სულ ვამბობ იმას, რომ ღმერთს ძალიან ვუყვარვართ და გვიცავს. ნამდვილი სასწაულია, რომ იმ დღეს ჩვენს სახლთან ერთად არ დავიწვით და ისიც, რომ ახლა, სიარული შემიძლია. ყველაზე დიდი სასწაული კი ის არის, რომ დღემდე შიმშილით არ დავიხოცეთ.
- თქვენი საარსებო წყარო რა არის?
ინეზა: ნამდვილად სავალალო არის ჩვენი მდგომარეობა. სოციალური შემწეობა - 750 ლარი არის ჩვენი ერთადერთი საარსებო წყარო. 400 ლარს ქირაში ვიხდით, კომუნალურ გადასახადებს ვფარავთ, თვეში 70 ლარს. ახლა კი, თავად იანგარიშეთ, საჭმლის საყიდლად რა თანხა გვრჩება. ხახვის, მაკარონის და ფქვილის გარდა, ვერაფერს ვყიდულობ. მშივრები ვრჩებით. მე და ჩემი მეუღლე კი, ჩვენს ჯანმრთელობას საერთოდ ვერ ვაქცევთ ყურადღებას. ძვირადღირებული კვლევების ჩატარების კი არა, სამგზავრო ფულიც კი არ გვაქვს! ყოველი კაპიკი, რომელიც არ იხარჯება საჭმელზე, ზურგში დანის ჩარტყმაა ჩვენთვის. ვიცით, რომ ბავშვები შიმშილისთვის არიან განწირულები. გათვლილი გვაქვს ყოველი თეთრი! რომელ მკურნალობაზეა საუბარი?
- მხნეობის შენარჩუნებას როგორ ახერხებთ?
ინეზა: მუდმივად ვცდილობთ, ერთმანეთი რომ გავამხნევოთ, ერთად რომ დავდგეთ. მარიამი და ავთანდილი მოწყენის საშუალებას არ გვაძლევენ. ისე ცდილობენ ჩვენს გამხიარულებას, რომ მოწყენა შეუძლებელია. მაგრამ, უკვე გაუსაძლისია ასეთ გაჭირვებაში ცხოვრება. ვერაფრით ამოვედით იმ ჭაობიდან, რომელშიც აღმოვჩნდით 4 წლის წინ.
- სახელმწიფოსგან არ მიგიღიათ საცხოვრებელი? ქირის გადახდაში მაინც თუ გეხმარებიან?
ინეზა: რას ამბობთ?! ქირას არავინ გვიხდის. არ ვიცით, ეს რატომ ხდება, ალბათ, არ მოვწონვართ.
ავთანდილი (7 წლის): ჩვენ ყველას მოვწონვართ! არ ვიცი, ვისზე ლაპარაკობ! მე სკოლაში ყველა მეუბნება: „რა კარგი ბიჭი ხარო!“
- შენ ვინ მოგწონს?
ავთანდილი: ორი „შეყვარებული“ მყავს. ნინი და მარი. ყველაზე ლამაზი გოგონები არიან.
- „შეყვარებული“ რას ნიშნავს?
ავთანდილი: აი, დედა და მამა როგორც არიან „შეყვარებულები“. ერთმანეთი ხომ უყვართ, ჰოდა, მეც ასე ვარ. მაგრამ, მამას ერთი შეყვარებული ჰყავს, დედიკო, მე კი - ორი! ვერ ამირჩევია. ორივე ძალიან ლამაზები არიან. გადავწყვიტე, რომ ორივე უნდა მიყვარდეს.
- საჩუქრებს არ ჩუქნი?
ავთანდილი: ვერა, ვერ ვჩუქნი! დედაჩემს ფული არ აქვს. ფული რომ მქონდეს, ყველას საჩუქრებს ვაჩუქებდი. ჯერ ჩემს დას თოჯინას ვაჩუქებ, მერე დედიკოს ახალ ფეხს, მამასაც იმას, არ ვიცი, რა ჰქვია, რაღაც რომ სტკივა მუცელში. მხოლოდ მიშიკოს იმედი მაქვს.
- მიშიკო ვინ არის?
ავთანდილი: ჩემი უფროსი ძმა. ჭიდაობაზე დადის და უნდა, რომ მეზღვაური გამოვიდეს. შემპირდა, რომ პირველი ხელფასით ყველას საჩუქრებს გვიყიდის. მარისთვის და ნინისთვის საჩუქრების საყიდელი ფულიც მას უნდა ვთხოვო, კეთილია და უარს არ მეტყვის.
მარიამი (4 წლის): მე უკვე ვიცი, რა უნდა ვთხოვო! ლამაზი თოჯინები. ჩემი თოჯინები ულამაზოები და შიშვლები არიან, არც კი რცხვენიათ! იცი, როგორი თოჯინა მინდა? ტანსაცმელი რომ ჰქონდეს და სიმღერა იცოდეს! კიდევ, ველოსიპედი მინდა. და კიდევ, „არასადაბადებისდღეო“ ტორტი.
- როგორი ტორტი გინდა?
მარიამ: ზამთარში მაქვს დაბადების დღე, მე კი ახლა მინდა ტორტი, „არასადაბადებისდღეო“, მიხვდი? მე ხომ, ძალიან ლამაზი გოგო ვარ, მაგრამ ულამაზო „ტანსაცმელები“ მაქვს, მომიტან ლამაზებს?
- ახლა კი ვხვდები, როგორ ახერხებს თქვენი ოჯახი ამხელა სირთულეების დაძლევას.
ინეზა: გვწამს და ვიცით, რომ ღმერთი არასდროს მიგვატოვებს. უფლის სათქმელს ჩვენი შვილები გვეუბნებიან. როგორ შეიძლება, რამეზე ვიდარდოთ, როდესაც ისინი ხანძარს გადაურჩნენ? ჯანმრთელად არიან, მიუხედავად იმისა, რომ ასეთ პირობებში გვიწევს ცხოვრება ბოლო 4 წლის განმავლობაში. ასევე ძალიან მადლობელი ვართ იმ ადამიანების, ვინც მხარში დაგვიდგა და დაგვეხმარა ასეთ მძიმე ჟამს. მაშინაც ძალიან დაგვეხმარეთ, როდესაც სამი წლის წინ მივმართეთ თქვენს ფონდს. მაშინ, თქვენი თანადგომის გარეშე, ვერ გადავრჩებოდით. ახლაც გვაქვს იმედი, რომ თქვენ შეძლებთ ჩვენს გადარჩენას.
- პირველ რიგში რა გჭირდებათ, ამ სირთულეებსა და შიმშილს რომ გაუმკლავდეთ?
ინეზა: ჩვენი მდგომარეობა ძალიან ცუდად ისახება ბავშვებზე. ძონძები აცვიათ, აკლიათ საკვები. მაგრამ, ერთი საყვედურიც არ წამოცდებათ. აუცილებლად გვჭირდება საკვები პროდუქტი. კიდევ, ბავშვებისთვის საწოლები და ტანსაცმელი.
- ვფიქრობ, უპირველეს ყოვლისა, ყურადღება უნდა მიაქციოთ საკუთარ ჯანმრთელობას, ბოლოს და ბოლოს, უნდა ამოიღოთ ფეხიდან ეს რკინა. ბავშვებს უნდა ჰყავდეთ ჯანმრთელი დედა!
ინეზა: მართალი ბრძანდებით! მაგრამ, ხომ იცით, დედები საკუთარ თავზე არასდროს ვფიქრობთ დროულად. მაგრამ, გეთანხმებით, ეს რკინა ფეხში ლპობას თუ დაიწყებთ, მდგომარეობა ძალიან გართულდება! ჩემს მეუღლესაც თირკმელების მკურნალობაში სჭირდება დახმარება. კიდევ, იმაზე ვოცნებობთ, რომ ოდესმე დავდგებით ფეხზე და ყველაფრის ნოლიდან დაწყებას შევძლებთ. როდესაც უფლის გწამს, შეუძლებელი არაფერია!.
- რამდენად მნიშვნელოვანია რწმენა თქვენს ცხოვრებაში?
ინეზა: სწორედ რწმენაა ის ძალა, რომელიც გვეხმარება ყველაზე მძიმე წუთებში. ვლოცულობთ, ვკითხულობთ სახარებას და ვიცით, რომ უფალი არ მიგვატოვებს. სასწაულების გვჯერა და გვწამს, რომ ადამიანების დახმარებით, უკეთესობისკენ შეიცვლება ჩვენი მდგომარეობა.
ახლა, დადგა სწორედ ის ჭეშმარიტების მომენტი, როდესაც ჩვენმა კეთილმა გულმა ამ დახმარების თხოვნას უნდა უპასუხოს. ეს არაჩვეულებრივი ოჯახი სიკვდილ-სიცოცხლის ზღვარზე აღმოჩნდა, მათ ჩვენი თანადგომა სასწრაფოდ სჭირდებათ! გვერდს ნუ ავუვლით მათ გაჭირვებას, მივცეთ უკეთესი მომავლის შანსი. წარმოიდგინეთ, რომ თქვენი ოჯახის წევრები არიან, ცხოვრობენ საშინელ პირობებში, არ აქვთ საშუალება, შვილები რომ გამოკვებონ და ყველაზე აუცილებელი ნივთებით რომ უზრუნველჰყონ.
მათ სასწრაფოდ სჭირდებათ საკვები პროდუქტი, საწოლები და ტანსაცმელი. ბავშვები ოცნებობენ სათამაშოებსა და გემრიელობებზე, რომელიც ჩვენთვის შესაძლოა წვრილმანი იყოს, მათთვის კი, უსაზღვრო ბედნიერებას ნიშნავს.
დღეს გვაქვს შესაძლებლობა, უკეთესობისკენ შევცვალოთ მათი ცხოვრება. ნუ დაველოდებით, სანამ მთავრობა ან ვინმე სხვა გააკეთებს ამას ჩვენს ნაცვლად. ჩვენ შეგვიძლია თავად გავხდეთ ამ ოჯახის მფარველი ანგელოზები.
თუ გსურთ, მოინახულოთ და პირადად გაუწიოთ დახმარება ამ ოჯახს, მათი მისამართია: ბათუმი, ფერაძის ქ. №3.
ყოველ ჯერზე, როდესაც ვინმეს დახმარება შეგიძლიათ, უბრალოდ დაეხმარეთ და გაიხარეთ, რომ ღმერთი თქვენი მეშვეობით პასუხობს ვიღაცის ლოცვებს!
გვჯერა, რომ ერთად ნამდვილად შევძლებთ მათ გადარჩენას!
არ დაგავიწყდეთ ამ პოსტის გაზიარება, რათა თქვენმა მეგობრებმაც შეიტყონ ამ ოჯახის გასაჭირის შესახებ! ეს ძალიან მნიშვნელოვანია!
მეგობრებო, კიდევ ერთი თხოვნა გვაქვს თქვენთან: თუკი შეიტყობთ, რომ თქვენს ნაცნობს ან მეზობელს სჭირდება დახმარება, გთხოვთ, გამოიჩინოთ გულისხმიერება და მოგვწეროთ ამის შესახებ ელექტრონულ მისამართზე: office-fsp@fsp.ge
ჩვენი ფონდის ანგარიში:
საქართველოს ბანკი #GE64BG0000000470458000
თი ბი სი ბანკი #GE15TB7194336080100003
ლიბერთი ბანკი #GE42LB0115113036665000
(დანიშნულება: დოლიძეების ოჯახი)
ერთად, ჩვენ დავეხმარეთ უკვე ათასობით შეჭირვებულს. გავუმართოთ ხელი ამ ოჯახსაც! ვინ იცის, იქნებ სრულიად უცხო ადამიანების დახმარება ოდესმე თავადაც დაგვჭირდეს?! რადგან არავინ იცის, რას გვიმზადებს ცხოვრება ხვალ!
სპეციალურ ნომერზე: 0901200270 განხორციელებულ მხოლოდ ერთ ზარს ადამიანის სიცოცხლის გადარჩენა შეუძლია!
