ერთი 60 წლის არის, მეორე კი 57-ის. ერთი საწოლს მიჯაჭვული აუტანელ ტკივილებს უძლებს, მეორე კი დაჩირქებული და სისხლმდენი ფეხის გამო ძლივს დადის. 

სიცოცხლის დღეებს დები მანანა და ანგელინა გაჭირვებაში, სიმარტოვესა და მუდმივ განსაცდელში ატარებენ! არავინ ჰყავთ, ოჯახი არ შეუქმნიათ, შვილებიც არ ჰყავთ, დედ-მამა დიდი ხანის წინ გარდაეცვალათ. ახლა, ისინი მშობლებთან წასასვლელად ემზადებიან, რამეთუ მდგომარეობა, რომელშიც ეს დები აღმოჩნდნენ, მათ სიცოცხლეს ამ ქვეყნად აუტანელს ხდის .

„წითელი ქარი მაწუხებს“, - ამბობს ანგელინა. „ფეხები დამისივდა,  ნახეთქებიდან სისხლი მდის, თავბრუ მეხვევა, მთელი სხეული მტკივა. მაგრამ უფლის წყალობით ვუძლებ, აბა სხვა რა დამრჩენია, მანანას ხომ უნდა მოვუარო. გუშინ გადავწყვიტე თეთრეული გამომეცვალა მისთვის. ძლივს გადავიყვანე და სკამზე, თავბრუ დამეხვა და იატაკზე დავეცი. ვტიროდი, ვცდილობდი, მაგრამ ვერ ავდექი, საშველადაც ვუხმობდი ვინმეს, ჩემი დაც ტიროდა... და უცებ, ღმერთო! თქვენ ექთანს ეკას ვხედავ. ეს იყო ჩემი ხსნა. ამ ოთახში ეკას და თქვენი ექიმის გარდა ხუთი წელია არავინ შემოსულა. კიდევ თქვენი სოცმუშაოკი ალბინა მოდის ხოლმე, საოცარი გოგოა. თქვენ იმდენს აკეთებთ ჩვენთვის, სიტყვებით ვერ გადმოვცემ. ჩვენ რომ ცოცხლები ვართ, თქვენი ფონდის დამსახურებაა. დიდ პატივს ვცემ ლეონიდ ჩერნოვეცკის, ის გადარჩენაში გვეხმარება“

-თქვენ უფროს დას რა აწუხებს?

ანგელინა: მანანას 30 წლის წინ კახექსია დაემართა. საშინელი დაავადებაა. როდესაც ორგანიზმი იფიტება და სუსტდება. მას ხელ-ფეხი წაერთვა და ჩაწვა. მკურნალობამ უშველა, ის გადარჩა, მაგრამ ფეხზე ვეღარ დგება. ამას გულის უკმარისობა დაემატა, ჰიპერტენზია... ერთი სიტყვით, საუკუნის მეოთხედი ის სრულიად უმწეოდაა, საუკუნის მეოთხედი მან ამ დახუთულ ოთახში გაატარა!

-მანანა, შეიძლება თქვენი ახალგაზრდობის ფოტო ვნახოთ?

მანანა: ერთი ფოტო შემომრჩა. აი ისიც, ტუმბოზე დგას, 30 წელია ჩემთვის ფოტო არავის გადაუღია, პირადობის მოწმობის ფოტოს თუ არ ჩავთვლით. 

-ფოტოზე ნამდვილი მზეთუნახავი ხართ...

მანანა: ეჰ, იყო დრო როდესაც მსახიობს მეძახდნენ, კაცები თვალს მაყოლებდნენ, მე კი თეთრ ცხენზე ამხედრებულ პრინცს ველოდი და აი, დავრჩი მარტო, ავადმყოფი და ბებერი, არავის  ვჭირდები და სულ მოვთქვამ. ძალიან მტკივნეულია, მაგრამ რა ვქნა...

-რა გჭირდებათ ახლა ყველაზე მეტად?

ანგელინა: ძალიან გვჭირდება მაცივარი, პატარა და ძველი მაინც. საჭმელი, რომელსაც ძლივს, წვალებით ვამზადებ  სიცხეში მიფუჭდება და ხან გადაყრა მიწევს. სოციალური დახმარება - 60 ლარი და პენსია, მთელი ჩვენი შემოსავალი წამლებსა და საკვებზე მიდის.

-ასეთ მდგომარეობაში ალბათ სასოწარკვეთაში ვარდებით?

მანანა: სიკვდილი და იმ ქვეყნად გამგზავრება მინდება, ჩემს მშობლებთან მაინც ვიქნები. ისე მომენატრა დედ-მამა...

ანგელინა: არა, დაიკო! ჯერ ადრეა სიკვდილი, თან თუ  მოვკვდებით ერთად მაინც მოვკვდეთ. უერთმანეთოდ ვერ ვიცხოვრებთ!

- გვითხარით, რაზე ოცნებობთ, რა გინდათ ყველაზე მეტად?

მანანა: მე გარეთ გასვლა მინდა,  ხეებს შევხედავდი, მზის სხივებს შევეგებებოდი, სუფთა ჰაერს ჩავისუნთქავდი. ჩვენი სახლი ხომ წამლის სუნითაა გაჟღენთილი, დღის შუქი კი ჩემს ოთახამდე თითქმის ვერ აღწევს.

ჩვენ აუცილებლად მივწერთ წერილს დეპუტატს და ამ მოხუცი ქალბატონების შესახებ მოვუყვებით. შევხედავთ მის რეაქციას და გაცნობებთ ამის შესახებ. ეს მისი სინდისისა და წინასაარჩევნო დაპირებებისადმი ერთგულების გამოცდა იქნება!

მეგობრებო, ნებისმიერი, ყველაზე მცირე თანხითაც კი თქვენ, ამ ქალბატონების ტანჯვის შემსუბუქება შეგიძლიათ. ხოლო თუ გაქვთ სურვილი და არ გაქვთ მატერიალური შესაძლებლობა, გააზიარეთ ჩვენი პოსტი, რათა ანგელინას და მანანას უბედურების შესახებ თქვენმა მეგობრებმაც გაიგონ! ეს ძალიან მნიშვნელოვანია!

ჩვენი ფონდის ანგარიშია: GE15TB7194336080100003 ან  GE64BG0000000470458000 (დანიშნულება: ანგელინა და მანანა). 

თანხის გადარიცხვა თქვენ ასევე ჩვენი ვებგვერდიდანაც შეგიძლიათ https://chernovetskyifund.ge/ 

თქვენ, ასევე, შეგიძლიათ თანხის გადარიცხვა სწრაფი გადახდის ტერმინალებიდან NovaTechnology, TBCpay და ExpressPay. განყოფილებაში „ქველმოქმედება“ აირჩიეთ ჩვენი ფონდი (ფონდის დამატებით უფლებებს და მოვალეობებს გაეცანით ბმულზე https://goo.gl/GY2Gus)

თანაგრძნობა და დახმარება - სიყვარულის უმაღლესი გამოვლინებაა. თქვენ მიერ გაღებული უკან დაგიბრუნდებათ, მაგრამ ეს არ არის მთავარი. მთავარია, რომ თქვენ მათ სიცოცხლეს უხანგრძლივებთ!