ფონდის ძვირფასო მეგობრებო, უფალი გადაგიხდით მადლობას ყველას!

კეთილო ადამიანო, დაუყოვნებლივ გააზიარე ეს პოსტი! დაეხმარე შენს მეგობრებსაც მონაწილეობა მიიღონ ღვთისნიერ საქმეში!

„სასწაულების მხოლოდ 51 წლის ასაკში დავიჯერე. განა ეს სასწაული არაა, რაც ჩვენს თავს ხდება?! ღმერთო, მადლობა, ამდენი კეთილი ადამიანი რომ გამოგვიგზავნე ყველაზე რთულ დროს. სიცივეში გაყინული ჩემი პატარები, მაღალი სიცხით იწვნენ საავადმყოფოში და უცებ, თქვენი ზარი... უამრავი პროდუქტი, წამლები... და ეს გამათბობელი გამოგვიგზავნეთ. არ ვიცი, მადლობა როგორ გადაგიხადოთ!“ - გვეუბნება  ბებია მზევინარი და პატარა რეზიკოს ეფერება გამხდარ, ძალაგამოლეულ ხელებზე - „შეხედეთ, რა უმწეოა, მას არ შეუძლია, მადლობა რომ გითხრათ, ან სიხარული რომ გამოხატოს, მაგრამ მის მაგივრად უფალი გადაგიხდით მადლობას! თქვენი ხომ, ჩვენამდე სწორედ უფალმა მოგიყვანათ!“

ჩვენი მკითხველი კარგად იცნობს 10 წლის პატარა რეზიკოს. რეზიკო ცერებრული დამბლითაა დაავადებული. 8 თვის იყო, დაავადება რომ გამოუვლინდა. ოჯახმა ყველაფერი გაყიდა, რაც კი რამ ებადა, რათა დახმარებოდა პატარას, მაგრამ... ახლა, ისინი ძველი სატელეფონო სადგურის შენობაში არიან შეხიზნულები. რეზიკოს გარდა, ოჯახში კიდევ ორი პატარაა: 7 წლის ლიზი და 5 წლის გიგი. ბავშვები საკვებსა და სათამაშოებზე ოცნებობდნენ...  გადადით ბმულზე და წაიკითხეთ მიქაძეების ოჯახის სულისშემძვრელი ისტორია.

- მზევინარ, ვხედავ, ბავშვები ძალიან გახარებულები არიან, მოეწონათ ჩვენი საჩუქრები?

მზევინარი: როგორ შეიძლება, არ გვიხაროდეს ასეთი ძვირფასი საჩუქრები?! თქვენმა თანამშრომლებმა  გაზის გამათბობელი და ორსართულიანი საწოლი რომ მოგვიტანეს, ლიზიკომ სიხარულისგან სიმღერა დაიწყო და პირველი, რაც მკითხა, ეს იყო: „ბებიკო, ახლა ხომ, კარგად გავთბებით და მშვიდად დავიძინებთო?“

გიგი (5 წლის): თბილად რომ ვიქნებით, აღარც ავად გავხდებით. ბაღში ვივლი ხოლმე. იქ წვნიანს შევჭამ და მუცელიც აღარ მეტკინება. 

 - გიგი, ლიზი, საწოლი ძალიან მოგეწონათ?

ლიზი (7 წლის): აბა, რა... მე ბებოსთან ერთად მეძინა ხოლმე და ძლივს ვეტეოდით. ახლა, მე ზედა სართულზე ვკოტრიალებ, გიგი კი ქვედა სართულზე. ხანდახან, ვპატიჟებ ხოლმე ზემოთ და ერთად ვთამაშობთ. ეს ისეთი სახალისოა, თითქოს, ორივეს ჩვენ-ჩვენი სახლები გვაქვს. 

მზევინარი: თქვენი ფონდი საკვებით, მედიკამენტებითა და პამპერსითაც დაგვეხმარა. ვერ წარმოიდგენთ, ამით როგორ გაგვახარეთ. ზუსტად ის პერიოდი იყო, როდესაც რამდენიმე პამპერსი მეზობელს გამოვართვით და აღარ ვიცოდით, რა იქნებოდა მერე... ხომ გესმით, რეზიკოს სულ პამპერსი აცვია. მისი მდგომარეობა ძალიან რთულია. მე კი, არც სარეცხი მანქანა მაქვს, არც ძალა, რომ შევძლო ამდენი სარეცხის რეცხვა... თავადაც მეორე ჯგუფის ინვალიდი ვარ. ექვსი ოპერაცია გადავიტანე. ეპილეფსიური შეტევები მაქვს ნერვიულობის ნიადაგზე. როგორ ვცოცხლობ ამდენი ტანჯვით, ან როგორ ვიბრძვი ჩემი შვილიშვილების მომავლისთვის, მე თვითონ მიკვირს! ალბათ, თქვენნაირი კეთილი ადამიანები მაძლევენ ძალას.

ლიზი: არ გინდათ, ყველაზე მთავარი გაიგოთ? გინდათ, გაჩვენოთ მთავარი საჩუქარი?

 - აბა, რა საჩუქარი?

 (ლიზი გვტოვებს და ორიოდე წუთში ველოსიპედს მოაქროლებს სოციალური საცხოვრებლის დერეფანში, გიგი კი პატარა სკუტერზეა ამხედრებული. ბავშვების ჟრიამული ისმის. ისინი უზომოდ გახარებულები არიან.)

„ისე სწრაფად დავქრივართ, ვერ დაგვეწევით!“

ლიზი: თქვენ არ იცით, რამდენი ხანი ვოცნებობდი ველოსიპედზე. აი, ზუსტად ასეთი მინდოდა!

გიგი: მე კი, ასეთი სკუტერი.

 მზევინარი: თქვენმა თანამშრომლებმა დარეკეს და ჰკითხეს ბავშვებს, თუ რა გაუხარდებოდათ  ყველაზე მეტად. იმ დროს, ისინი ჯერ კიდევ საავადმყოფოში იწვნენ. უნდა გენახათ ჩემი პატარების თვალები, როდესაც ოცნება აუხდინეთ. აქამდე, ისინი ასეთი ცელქები, ასეთი ბედნიერები არასდროს მენახა. ჩემი ლიზიკოს და გიგის ყოველი ღიმილისთვის გიხდით მადლობას.

„მალე დამხმარე ბორბლებსაც მოვხსნი და ისე ვიქროლებ! მე ხომ, დიდი გოგო ვარ!“

 - ახალი მეგობრები თუ შეიძინეთ, კიდევ თუ დაგეხმარათ ვინმე?

მზევინარი: ვებ-გვერდზე ჩვენი ისტორიის გამოქვეყნების შემდეგ, კიდევ დიდი დახმარება მივიღეთ. ერთი სათნო ქალბატონი იყო მოსული. მან პროდუქტის ვაუჩერი, ტკბილეული და საკანცელარიო ნივთები მოგვიტანა. მინდა, დიდი მადლობა გადავუხადო მას. ასევე მინდა, დიდი მადლობა გადავუხადო ბატონ აკაკის, ჩვენს სოციალურ მუშაკს, რომელიც შეძლებისდაგვარად გვიდგას მხარში. მან საკვების და მედიკამენტების ვაუჩერი გადმოგვცა საახალწლოდ. ასევე, დიდი მადლობა სარეაბილიტაციო ცენტრ „ნაიოს“ და მის ხელმძღვანელს ბატონ ზაზას ამ მრავალფუნქციური ეტლისათვის, სადაც რეზიკოს შეუძლია ჯდომა, წოლა. ეტლს მასაჟის ფუნქციაც აქვს.

„ჩვენ ვერ შევძლებდით ჩვენი ბიჭისთვის ასეთი ეტლის ყიდვას.“

- მზევინარ, რეზიკოს შესახებ გკითხავთ, თუ შეიძლება. გარდა მედიკამენტებისა, მას ვარჯიში და მასაჟიც ესაჭიროება, ხომ ასეა?

მზევინარი: რეზიკოს ჯანმრთელობა ჩვენთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია, მაგრამ მასაჟებზე მის ტარებას ვერ ვახერხებთ. ყოველდღიურად მინიმუმ 10 -15 ლარი გვჭირდება, ტაქსით რომ წავიყვანოთ და მოვიყვანოთ. ამის საშუალება კი ჩვენ არ გვაქვს. თუ გამოჩნდება ვინმე ღვთისნიერი ადამიანი და შეძლებს, ამ საკითხის მოგვარებაში რომ დაგვეხმაროს... არ ვიცი... ალბათ, მისთვის მთელი ცხოვრება ვილოცებ...

 - კიდევ რა საჭიროებები გაქვთ?

მზევინარი: საჭიროებებს რა გამოლევს, ჩვენთვის ყველანაირი დახმარება ბედნიერებაა. არ გვაქვს სარეცხი მანქანა, ეს მაცივარი და გაზქურაც არ არის ჩვენი. ნათესავმა გვათხოვა და ერთ თვეში უნდა წაიღოს. მერე რა გვეშველება? 

გიგი: „საჭიროება“ რა არის?

 - ის, რაც ძალიან გჭირდება, პატარავ!

გიგი: მაშინ მე მაქვს ძალიან დი-ი-ი-ი-დი „საჭიროება“! მინდა „ბევრი საჭმელებიანი“ მაცივარი და კიდევ, სათამაშო კუბიკები, სახლი რომ ავაშენო.

ლიზი: მე კი, ცეკვაზე სიარული მინდა, მაგრამ 60 ლარია გადასახდელი და არ გვაქვს ამხელა ფული. ხურდებითაც ვერ მოვაგროვებ... 

ამ პატარა ანგელოზებს ჩვენი დახმარება კვლავ სჭირდებათ!!!

***

მეგობრებო, დიდი მადლობა ყველაფრისთვის, რაც ამ ბავშვებისთვის გააკეთეთ. ერთად ჩვენ შევძელით ამ პატარების სევდიანი გულების გახარება. თუმცა, პრობლემები ისევ არსებობს. რეზიკოს მასაჟები ესაჭიროება. ბავშვები ოცნებობენ გემრიელ საჭმელზე. ამიტომ, ოჯახს  პროდუქტით რეგულარულად თუ დავეხმარებით, ეს ნამდვილად იქნება ყველაზე დიდი გამარჯვება! 

თუკი გიმძიმთ საყოფაცხოვრებო სირთულეებისა და გადაუჭრელი საკითხების გამო, რამდენიმე წამით ყურადღება ჩვენს „ფეისბუქის“ პოსტებზე გადაიტანეთ; ან უმჯობესია, ჩვენს ნებისმიერ ბენეფიციარს დაურეკოთ და ყველა თქვენი პრობლემა უმნიშვნელოდ მოგეჩვენებათ მათთან შედარებით, ვისაც ცხოვრების ყველაზე მძიმე წუთს დაეხმარეთ.

მათ პრობლემებთან შედარებით, ჩვენი პრობლემები არაფერია! აი, ნამდვილი გაჭირვება! ის თქვენს წინაშეა! უფალს მადლობა შესწირეთ იმისთვის, რაც გაგაჩნიათ! თქვენ უბედნიერესი ადამიანი ხართ! გახსოვდეთ ეს და დაეხმარეთ შეჭირვებულებს.

სამწუხაროდ, ამ და კიდევ უამრავი სხვა ოჯახის პრობლემები არ დასრულებულა, ამიტომ, დროდადრო გადახედეთ ხოლმე ამ საბრალო ადამიანების ისტორიებს ჩვენს ვებ-გვერდზე და ესაუბრეთ მათ. ყოველ ჯერზე, როდესაც მორიგი შეჭირვებული ადამიანის ნომერს აკრეფთ, თქვენ აუცილებლად იგრძნობთ უფლის კურთხევას! აუცილებლად! განაგრძეთ ამ ოჯახების დახმარება! სწორედ ეს არის საუკეთესო ღვთისმსახურება! 

მეგობრებო, თქვენთან კიდევ ერთი თხოვნა გვაქვს - თუკი შეიტყობთ, რომ თქვენს ნაცნობს ან მეზობელს სჭირდება დახმარება, გთხოვთ გამოიჩინოთ გულისხმიერება და ამის შესახებ მოგვწეროთ ელექტრონულ მისამართზე: office-fsp@fsp.ge 

თქვენი სიკეთე, არის შესაძლებლობა, თავადაც ყველაფერში ბედნიერი რომ იყოთ!

მეგობრებო, კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა ყველას!

ჩვენი ფონდის ანგარიშია:

#GE15TB7194336080100003

#GE42LB0115113036665000

#GE64BG0000000470458000

(დანიშნულება: მიქაძეების ოჯახი)

 თანხის ჩარიცხვა შესაძლებელია ჩვენი ვებგვერდის მეშვეობით: „TBC ბანკი“ (GeoPay), „საქართველოს ბანკი“ (e-commerce), „ლიბერთი ბანკი“ (PayGe), PayPal.

 ასევე, თანხის ჩარიცხვა შესაძლებელია TBCpay, ExpressPay და PayBox (OPPA) ტერმინალებიდან.  ქვეთავში “ქველმოქმედება“ იპოვეთ ჩვენი ფონდი (ინფორმაციას ფონდის დამატებითი უფლება-მოვალეობების შესახებ შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე https://goo.gl/GY2Gus

 არაჩვეულებრივი სიახლე გვაქვს - ახლა ჩვენი ბენეფიციარების ისტორიების წაკითხვა შეგიძლიათ:

ინსტაგრამზე: https://www.instagram.com/chernovetskyi.fund

 და ტელეგრამზე: https://t.me/ChernovetskyiFund

  სპეციალურ ნომერზე:  0901200270 განხორციელებულ მხოლოდ ერთ ზარს ადამიანის სიცოცხლის გადარჩენა შეუძლია!

  ვიფიქროთ იმაზე, რომ შეჭირვებულთა დახმარებით და მათი ტკივილის გაზიარებით, ჩვენ ვზრუნავთ საკუთარ სულზე და ვუახლოვდებით უფალს!