„არ ვამეტებ, ფაქტობრივად, მკვდარი შვილი გამიცოცხლეთ, ჩემო ექიმებო, ჩვენო გულშემატკივრებო, კეთილო ადამიანებო... თქვენი დამსახურებაა, რომ ახლა  მე  ძაძები არ მაცვია და ჩემი შვილის საბოლოო გამოჯანმრთელებისათვის კვლავ განვაგრძობ ბრძოლას“ - თვალცრემლიანი ამბობს საავადმყოფოდან მომავალი იზა - გიორგის დედა.

თავიდან ვსწავლობთ საუბარს, ქცევებს...

          არ მინდა, დიდი დრო წავართვა, მას ხომ უამრავი საზრუნავი აქვს?! მაგრამ  ის მაინც  იცლის იმისთვის, რომ თქვენთან დიდი სიყვარულის და მადლიერების გრძნობა ,,გამომატანოს“ - ,,მე არასდროს მომბეზრდება იმ ადამიანებზე საუბარი, რომლებმაც ჩემი პატარა გადამირჩინეს. თქვენ რომ არა, მთელი ოჯახი დავიღუპებოდით! 

მადლობა პარლამენტის დეპუტატს ბატონ ირაკლი მეზურნიშვილს.

მადლობა ბატონ მანუჩარ მერებაშვილს, კასპის მუნიციპალიტეტის მერს 2017-2020 წ.წ.

მადლობა ბატონ ირაკლი მელაძეს და მხატვარს, ბატონ შოთას.

მადლობა ანიტას ფონდს.

მადლობა იაშვილის კლინიკის ექიმს, ბატონ ირაკლი ჩხაიძეს.

მადლობა კრიტიკული მედიცინის დეპარტამენტის ხელმძღვანელს, ქალბატონ მაკა თევზაძეს.

ღმერთო, ყოველდღიურად მოგიხსენიებთ ლოცვაში.“

გიორგი თურქეთის კლინიკაში

        გიორგის დიაგნოზია მოძრაობითი აშლილობა. საქართველოში ვერ მოხერხდა ამ სასტიკი და უიშვიათესი დაავადების წინააღმდეგ შედეგიანი ბრძოლა. ოჯახს მკურნალობის გაგრძელება თურქეთში მოუხდა, რაც მთავარია, ყველაზე მნიშვნელოვანი მიღწეულია: 2021 წლის 21 სექტემბერს თურქეთში გიორგის ოპერაცია წარმატებით ჩატარდა! 

        გიორგი ტატანაშვილის შესახებ ჩვენმა ფონდმა სტატია 2021 წლის  5 ივნისს გამოაქვეყნა. 

        იხ. ბმული:

https://chernovetskyifund.ge/ge/projects/finished/739-tatanashvili/description/

         იზა: გიორგი უკეთ არის. ის საშინელი მოძრაობები, რაც ბავშვს სტანჯავდა, რის გამოც იგი, ფაქტობრივად, მოგვიკვდა, რის გამოც რეანიმაციულ განყოფილებაში  ვიცხოვრეთ ექვსი თვე, აღმოფხვრილია! მთელი ექვსი თვე მართვით სუნთქვაზე...  თქვენ წარმოგიდგენიათ, რას გრძნობს ამ დროს დედა?! ჩემს შვილთან ერთად მეც ვიყავი სასაკლაოზე!  მთელი ცხოვრების განმავლობაში, მიჭირდა, თუ მილხინდა, არავისთვის არაფერი მითხოვია... იმით ვკმაყოფილდებოდი, რაც მქონდა... მაგრამ... მაგრამ აქ უკვე დასრულდა ჩემი უთქმელობა, მორიდებულობა, ამპარტავნება თუ რაც გინდა ის დაარქვით! ავიღე ტელეფონი ვრეკავდი ყველგან, სადაც კი შეიძლებოდა დარეკვა, ვითხოვდი შველას... სასოწარკვეთილი დედა ვიყავი, ისეთი ტრანსფორმაცია განვიცადე, მზად ვიყავი მუხლებზე ხოხვით მივსულიყავი ყველგან, სადაც კი ჩემი შვილის გადასარჩენი პატარა მარცვალიც კი მეგულებოდა. 

        - და ასე მოხვედით ჩვენამდეც...

        იზა: დიახ, თქვენი დამსახურებით გადავარჩინეთ ჩვენი გიორგი! ივნისში, როგორც კი თქვენს საიტზე და სოციალურ ქსელში ჩვენს შესახებ სტატია გამოაქვეყნეთ, უამრავმა ადამიანმა ნახა. თქვენს კეთილ საქმეს შემოუერთდა ანიტას ფონდიც.  დიდი მადლობა მათ! მართლა სულზე მოგვისწრო იმ თანხებმა, რაც ივნისიდან აგვისტოს ჩათვლით შეგროვდა. ღმერთო, რამდენი კეთილი ადამიანია გაწევრიანებული თქვენს ფონდებში. რამდენმა ადამიანმა მოისვა ჯიბეზე ხელი და თანხა, რომელიც თავისი შვილებისთვის ჰქონდათ ნაჯაფარი, ჩვენ გადმოგვირიცხა. ქართულ  ენაშიც კი არ არსებობს ისეთი მადლიერების სიტყვები, რაც მე მათ მინდა ვუთხრა... ისეთი უსაზღვრო და უსასრულოა ჩემი მადლიერება.

ოპერაცია წარმატებით დასრულდა!

           - იზა, ახალი მეგობრები შეიძინეთ, ალბათ, ვინც განსაკუთრებით დაგიახლოვდათ და დიდი წვლილიც შეიტანა გიორგის გადარჩენის დიდ საქმეში. განსაკუთრებით ვის აღნიშნავდით? 

          იზა: ისეთი რთულია ამ კითხვაზე პასუხი. არ მინდა ვინმე გამომრჩეს. თან ვფიქრობ, როგორ შეიძლება ვინმე არ გამომრჩეს, ფონდში ხომ უამრავმა ძვირფასმა ადამიანმა ჩარიცხა თანხა?! ამ ადამიანებს არც არასდროს შევხვედრილვარ, და არც მადლობას ელიან ჩემგან... აი, ნამდვილი სიკეთე...  ქვაზე დადეს და გაიარეს... (როგორც ანდაზაშია) მე კი უფალს ვთხოვ, მათ ეს სიკეთე ყოველ ნაბიჯზე ორმაგ სიკეთედ დახვედროდეთ!

          - ვინც პირადად გაიცანით, მათზე მოგვიყევით...

         იზა: ესენი, პირველ რიგში, იაშვილის კლინიკის ექიმები არიან: ბატონი ივანე ჩხაიძე, რომელმაც მრავალჯერ უფასო კონსულტაცია გაგვიწია, ქალბატონი მაკა თევზაძე - კრიტიკული მედიცინის დეპარტამენტის ხელმძღვანელი, რომელიც არაერთხელ დაგვეხმარა უსასყიდლოდ. არ შემიძლია, უდიდესი პატივისცემა და მადლიერება არ გამოვხატო უკეთილშობილესი ახალგაზრდა  ბიჭის - ირაკლი მელაძის და ბატონი შოთას მიმართ. ბატონი შოთა მხატვარია. ირაკლიმ და შოთამ ორგანიზება გაუწიეს ახალგაზრდა მხატვართა ნამუშევრების გამოფენა-გაყიდვის ღონისძიებას. შემოსული, შეგროვებული თანხა მთლიანად გიორგის მოხმარდა.

    - ადგილობრივი ხელისუფლება თუ დაგეხმარათ?

             იზა: დაგვეხმარა ის სიტყვა არ არის! ჩვენი რაიონის დეპუტატი, პატივცემული პიროვნება - ირაკლი მეზურნიშვილი საკმაოდ კოლოსალური თანხით დაგვეხმარა. ახლაც, ყოველთვის გვკითხულობს, გვირეკავს - აბა გიორგი როგორ გვყავსო? 

აქვე გავიხსენებდი კასპის ყოფილ მერს - მანუჩარ მერებაშვილს. როდესაც ტაქსის თანხა არ გვქონდა იმისათვის, რომ გიორგი სპეციალურ სარეაბილიტაციო ვარჯიშებზე გვეტარებინა, ბატონმა მანუჩარმა საკუთარი ავტომობილი დაგვითმო და ასე ვახერხებდით გიორგის  ყოველდღიურად ჩამოყვანას თბილისში.

        უღრმესი მადლობა ყველას, ჩემო ძვირფასო ადამიანებო! 

        - იზა, ვიცი, რომ ამით არ დასრულებულა გიორგის ამბავი, მას კიდევ სჭირდება სასწრაფო ვიზიტი თურქეთის კლინიკაში...

         იზა: ნეტავ იცოდეთ, როგორ მიჭირს თქვენი ფონდის მეგობრების კვლავ შეწუხება. მაგრამ სხვა გზა ისევე არ მაქვს! თურქეთში გიორგის  ჩაუდგეს ძვირადღირებული აპარატი. ეს საკმაოდ რთული და ხანგრძლივი ნეიროქირურგიული ოპერაცია გახლდათ. ამასთან ერთად ძვირადღირებულიც - 45000 დოლარი დაჯდა. ორჯერ გაუჩერდა გიორგის გული და ორჯერვე მაჩუქა უფალმა შვილი ხელახლა. მერე იყო რეაბილიტაციის ურთულესი სამი თვე. ამ სამი თვის მანძილზე, საწოლში არ მიძინია, მის ყოველ ამოსუნთქვას ვუსმენდი. გიორგის ეს ძვირადღირებული აპარატი მკერდის და თავის არეში აქვს ჩადგმული. ის ასტაბილურებს იმ იმპულსებს, რომელიც თავის ტვინიდან მოეწოდება, ბლოკავს უნებლიე მოძრაობებს. ოპერაცია 21 სექტემბერს გაუკეთდა. ექვსი თვის შემდეგ კი, სავალდებულო იყო ამ აპარატის ხელახალი გადაწყობა, იმპულსების შეცვლა, მისი გადაყვანა ახალ ეტაპზე. ექვსი თვე უკვე გავიდა. ჩვენ კი, უსახსრობის გამო, ისევ ვერ ვახერხებთ თურქეთის კლინიკაში ვიზიტს. ისევ ეს წყეული ფული... სად და როგორ ვიშოვო, აღარ ვიცი... მართალია, ახლა იმხელა თანხებზე აღარაა საუბარი - 3-4 ათას დოლარამდეა საჭირო, მაგრამ რაც გვქონდა, ყველა რესურსი ამოვწურეთ, ყველა შესაძლებლობა გამოვიყენეთ. ქირით ვცხოვრობთ. ჩემი მეუღლე - სერგო დღედაღამ მუშაობს. მაგრამ ისეთი მცირეა მისი ანაზღაურება, გიორგის სარეაბილიტაციო ვარჯიშების ერთ კურსს თუ ეყოფა... სასწრაფოდ თუ არ მოხდა ბავშვის თურქეთში გადაყვანა, რაც გავაკეთეთ, ისიც წყალში ჩაგვეყრება... თან თავში, ნაოპერაციებ ადგილას ჩაუდგა სითხე. ეს მოსალოდნელი იყო და ამის გამოც, კიდევ უფრო სასწრაფოა ეს ვიზიტი!

ლევანი (გიორგის ძმა 14 წლის): ოღონდ ჩემი ძამიკო გადამირჩინეთ და არაფერი მინდა, სულ არაფერი. მეტი ოცნება არ მაქვს...

,,გიორგის ჯანმრთელობა არის ჩვენი სიმდიდრეც და ბედნიერებაც“

       იზა: ყველაფერი მოვიკელით ჩვენც და ამასაც ვაკლებთ (უფროს ვაჟს გულისხმობს), განა ლევანისხელა ბავშვებს რაც უნდა ჰქონდეთ, ყველაფერი აქვს ლევანს? მაგრამ სხვა ყველაფერმა დაკარგა აზრი და ფასი! გიორგის გარეშე, არცერთს არაფერი გვინდა! ჩვენი ფიქრი მხოლოდ გიორგის ირგვლივ ტრიალებს. ახლა, როდესაც იმედი გაჩნდა - ხელახლა ვსწავლობთ ლაპარაკს, სიარულს, გავდივართ ხანგრძლივ რეაბილიტაციას, მივიწევთ წინ...  და ამ ვიზიტის ჩავარდნის გამო, ეს ყველაფერი წყალში რომ ჩაგვეყაროს... (ტირის)

        ძვირფასო მკითხველო, ისევ უნდა დავირაზმოთ და ჩვენი სიკეთე ბოლომდე უნდა მივიყვანოთ! როგორც იზამ თქვა ყოველი ,,გამონათება“ გიორგის ცხოვრებაში ქრისტიანულ დღესასწაულებს უკავშირდებოდა: იგი გიორგობას გამოვიდა მდგომარეობიდან პირველი ექვსთვიანი კრიზისის შემდეგ, ღვთისმშობლობას გაკეთდა პირველი წარმატებული ოპერაცია თურქეთში...  წმინდანები მფარველობენ პატარა გიორგის, ჩვენ კი გზას გვიჩვენებენ ჩვენივე სულის გადასარჩენად! ეს მხსნელი გზა სიკეთის კეთებაა, გაჭირვებულის გვერდში დგომაა! ერთად გადავარჩინოთ პატარა გიორგი!

ჩერნოვეცკის ფონდისა და გიორგი ტატანაშვილის ოჯახის სახელით, მადლობას გიხდით დახმარებისთვის, ფასდაუდებელი ყურადღებისთვის და ადამიანური სითბოსთვის!

დაე, თქვენი დიდსულოვნებისთვის, ბუნებამ დაგაჯილდოვოთ ყველაზე დიდებული საჩუქრებით: სიყვარულით, რწმენით, მეგობრობით, ურთიერთგაგებითა და ნდობით!

თქვენ ფასდაუდებელი დახმარება გაუწიეთ ამ ოჯახს. ჩვენ კი, ჩვენი მხრიდან, ყველაფერს გავაკეთებთ იმისთვის, რომ საქართველოში, თქვენი სახელი დავიწყებას არასდროს მიეცეს.

ბედნიერებას გისურვებთ თქვენ და თქვენს ახლობლებს!

***

         თუკი გიმძიმთ საყოფაცხოვრებო სირთულეებისა და გადაუჭრელი საკითხების გამო, რამდენიმე წამით ყურადღება ჩვენს „ფეისბუქის“ პოსტებზე გადაიტანეთ; ან უმჯობესია, ჩვენს ნებისმიერ ბენეფიციარს დაურეკოთ და ყველა თქვენი პრობლემა უმნიშვნელოდ მოგეჩვენებათ იმათთან შედარებით, ვისაც მისი ცხოვრების ყველაზე მძიმე წუთს დაეხმარეთ.

         მათ პრობლემებთან შედარებით ჩვენი პრობლემები არაფერია! აი, ნამდვილი გაჭირვება! ის თქვენ წინაშეა! უფალს მადლობა შესწირეთ იმისთვის, რაც გაგაჩნიათ! თქვენ უბედნიერესი ადამიანი ხართ! გახსოვდეთ ეს და დაეხმარეთ გაჭირვებულებს.

         სამწუხაროდ, ამ და კიდევ უამრავი სხვა ოჯახის პრობლემები არ დასრულებულა, ამიტომ დროდადრო დაათვალიერეთ ხოლმე ამ საბრალო ხალხის ისტორიები ჩვენს ვებ-გვერდზე და ესაუბრეთ მათ. ყოველ ჯერზე, როდესაც მორიგი უბედური ადამიანის ნომერს აკრეფთ, თქვენ აუცილებლად იგრძნობთ უფლის კურთხევას! აუცილებლად! გააგრძელეთ ამ ოჯახების დახმარება! სწორედ ეს არის საუკეთესო ღვთისმსახურება!

მეგობრებო, კიდევ ერთი თხოვნა გვაქვს თქვენთან - თუკი შეიტყობთ, რომ თქვენს ნაცნობს ან მეზობელს სჭირდება დახმარება, გთხოვთ, გამოიჩინოთ გულისხმიერება და მოგვწეროთ ამის შესახებ ელექტრონულ მისამართზე: office-fsp@fsp.ge

          თქვენი სიკეთე არის შესაძლებლობა, რომ თავადაც ყველაფერში ბედნიერი იყოთ!

          მეგობრებო, კიდევ ერთხელ, დიდი მადლობა ყველას!

ჩვენი ფონდის ანგარიშია:

#GE15TB7194336080100003

#GE42LB0115113036665000

#GE64BG0000000470458000.

(დანიშნულება: ტატანაშვილების ოჯახი).

ასევე, შეგიძლიათ თანხის ჩარიცხვა ჩვენი ვებ-გვერდის მეშვეობით:

https://chernovetskyifund.ge/ge/projects/finished/739-tatanashvili/description/ 

        თანხის ჩარიცხვა ასევე შესაძლებელია TBCpay, ExpressPay ტერმინალებიდან. ქვეთავში “ქველმოქმედება“ მოძებნეთ ჩვენი ფონდი (ინფორმაციას ფონდის დამატებითი უფლება-მოვალეობების შესახებ შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე https://goo.gl/GY2Gus).

         არაჩვეულებრივი სიახლე გვაქვს - ახლა ჩვენი ბენეფიციარების ისტორიების წაკითხვა შეგიძლიათ:

ინსტაგრამზე: https://www.instagram.com/chernovetskyi.fund/ და

ტელეგრამზე: https://t.me/ChernovetskyiFund

         მხოლოდ ერთ ზარს სპეციალურ ტელეფონის ნომერზე: 0901 200 270 შეუძლია ვიღაცის სიცოცხლე გადაარჩინოს!

         დავფიქრდეთ იმაზე, რომ გაჭირვებულთა დახმარებით და მათი ტკივილის გაზიარებით, ჩვენ ვზრუნავთ საკუთარ სულზე და ვუახლოვდებით უფალს!