12 წლის მწყემსი გოგონა თბილ ქურთუკსა და ფეხსაცმელზე ოცნებობს. ხარაგაულის მთების შვილის, ულამაზესი მარიამის სევდიანი ისტორია გულს აგიტირებთ.

კეთილო ადამიანო, დაუყოვნებლივ გააზიარე ეს პოსტი! დაეხმარე შენს მეგობრებს, იპოვონ უფლის გზა!

ეს მზესავით გოგონა, 12 წლის მარიამია. ბავშვი ხარაგაულის რაიონის სოფელ ბაბიში ცხოვრობს. მას რომ შეხედოთ, მაშინვე მიხვდებით, რომ მაღალი მთების შვილია. ულამაზეს მარიამს შვიდი დედმამიშვილი ჰყავს. ცოტა ხნის წინ კი, სხილაძეების ოჯახში საშინელი ტრაგედია დატრიალდა. 7 თვის ბარბარე გარდაიცვალა. ბავშვს ჰქონდა თანდაყოლილი გულის მანკი. მარიამმა საშინლად განიცადა დაიკოს გარდაცვალება. ნერვიულობის ფონზე, გოგონას მეტყველების პრობლემა კიდევ უფრო გაუმძაფრდა. როდესაც ფონდის კორესპონდენტი მარიამის სოფელში ჩავიდა, გოგონა ამ დროს თხებს მწყემსავდა. ისეთი ამაღელვებელი სანახავი იყო ეს ყოველივე. პატარა მარიამი, ბიბლიურ პერსონაჟს ჰგავდა. მისი თვალები ისეთი სუფთა და სიკეთით აღვსილი იყო, რომ სიტყვებით გადმოცემა შეუძლებელია. ფიქრობთ, გოგონას თხების მწყემსვა მშობლებმა დაავალეს? არა, ბავშვს თავად გაუჩნდა ამის სურვილი ჯერ კიდევ მაშინ, როდესაც 10 წლის იყო. 

„როდესაც ჩემი დაიკოს ცხედარი დავინახე, უფალს ვევედრებოდი, რომ გაეცოცხლებინა“ – პირველად ეს სიტყვები წარმოთქვა გოგონამ ფონდის კორესპონდენტთან და ზღვისფერი თვალები ცრემლებით აევსო. 

მარიამი დედასთან და დედმამიშვილებთან ერთად, 7 თვის ბარბარეს საფლავზე

მარიამს ბევრი ოცნება აქვს. მაღალი მთების შვილი ლამაზ ტანსაცმელზე ოცნებობს. წითელ კაბაზე საუბრისას, ბავშვს სევდიანი თვალები აუციმციმდა.

მარიამი (12 წლის): ჩემი ტანსაცმელი ძველია. მინდა, ახალი კაბა რომ მქონდეს. წითელი კაბით წარმოვიდგენ ხოლმე საკუთარ თავს და… (ფრაზა აღარ დაასრულა ბავშვმა, რადგან ფიქრებში წავიდა, თვალები კი ისე გაუბრწყინდა, რომ სიტყვები ზედმეტი იყო). ჩემს სოფელში ნაადრევად დგება ზამთარი. ახლაც, უკვე ცივა. ზამთარში კი, იმხელა თოვლია, რომ მეც კი მფარავს. მინდა, თბილი ქურთუკი და ზამთრის ფეხსაცმელი რომ მქონდეს. ყველაზე მეტად კი მადარდებს ის, რომ ისევ სიცივეში მომიწევს ბანაობა და ავად გავხდები. აბანო არ გვაქვს. დედიკო იძულებულია, ტაშტში რომ მაბანავოს. ისეთი საშინელებაა დეიდა, ისეთი საშინელება…. ვოცნებობ, მეც შემეძლოს ბანაობა ისე, როგორც სხვა ბავშვებს. მაგრამ, ეს ჩემი ოცნება, ალბათ, არასდროს ახდება“.

კეთილო ადამიანებო, მინდა, ორიოდე სიტყვით მარიამის სოფელზე გიამბოთ, რადგან დარწმუნებული ვარ, რომ თითოეული ქართველი გულთან მიიტანთ ამ ამბავს. ვინც ნამყოფი არ ხართ ხარაგაულის რაიონის სოფელ ბაბიში, აუცილებლად უნდა მოინახულოთ. მაღალ მთებში მოქცეული სოფელი შვეიცარიის სოფლებს არაფრით ჩამორჩება, მაგრამ იცით, რა არის გულსატკენი? ის, რომ შვეიცარიისგან განსხვავებით, ბაბი თითქმის „მკვდარ სოფლად“ იქცა. მიტოვებული სახლები გულს აგიტირებთ. ერთ დროს, საქართველოში ერთ–ერთი ყველაზე მჭიდროდ დასახლებული სოფელი, ახლა, უკვე მოსახლეობისგან დაცლილია. ზოგი ქალაქში წავიდა საცხოვრებლად, ზოგი კი – საზღვარგარეთ. ჩვენი წინაპრების აშენებულ საუკუნოვან სახლებში, ახლა, მხოლოდ ეკლები „ყვავის“. თქვენი თვალით რომ ნახოთ ეს, გეფიცებით, ცრემლებს ვერ შეიკავებთ. ფიქრობთ, იქ მცხოვრები ადამიანები უგულოები იყვნენ და სოფელი იმიტომ დატოვეს? ფიქრობთ, რომ მშობლიურ მთებს, პარიზსა და მილანში ცხოვრება ურჩევნიათ? არა! არა! არა! მაგრამ რა ქნან, როგორ იცხოვრონ ახალგაზრდებმა ისეთ სოფელში, სადაც ნორმალური ცხოვრებისთვის არ არის შექმნილი არანაირი პირობები? ამ დროს, ქვეყანა, მილიონობით ლარს ხარჯავს ბიუჯეტიდან, რომელიმე უცხოელი „ვარსკვლავის“ ჩამოსაყვანად. ჩვენი ზღაპრული სოფლები კი, რომლებსაც წესით, მსოფლიო უნდა იცნობდეს, ცარიელდება და „კვდება“. ღმერთო, ეს ხომ, საშინელებაა. მარიამის ოჯახი კი, მისი დედ–მამა ნამდვილი გმირები არიან! ფონდის კორესპონდენტს უთხრეს, რომ ისინი სოფელს არასდროს დატოვებენ. ამის მიზეზად კი, რომ იცოდეთ რა დაუსახელეს, ცრემლებს ვერ შეიკავებთ.

„ეს სოფელი ჩვენც რომ მივატოვოთ და სხვაგან გადავიდეთ საცხოვრებლად, მერე სასაფლაოს ვინ მიხედავს? არა მხოლოდ ჩვენი გვარის წინაპრების მიცვალებულთა საფლავებს ვპატრონობთ, არამედ სხვა გვარის წინაპრების საფლავებსაც ვასუფთავებთ ბალახისგან და ჩვენი 8 შვილი გვეხმარება ამაში“ – აი, ასეთი დიდებული მშობლები ჰყავს მარიამს. აი, ასეთი ღირსეული ოჯახი ჰყავს ამ პატარა გოგოს და თავადაც ასეთი იზრდება. ახლა ხომ, დარწმუნდით, ჩვენო ძვირფასო მკითხველო, რომ მარიამის ოცნებები აუცილებლად უნდა ავასრულოთ, რადგან ისტორიული სოფლის, უძველესი ტაძრის და მიტოვებული საფლავების სადარაჯოზეა ეს ბავშვი. საქართველოს მცველია ეს პატარა გოგო! 

ხარაგაულის მთები

ჩვენი ფონდის ანგარიში:

საქართველოს ბანკი GE64BG0000000470458000

თი ბი სი ბანკი GE15TB7194336080100003

ლიბერთი ბანკი GE42LB0115113036665000 

(დანიშნულება: მარიამ სხილაძე)

თანხის ჩარიცხვა შესაძლებელია ჩვენი ვებგვერდის მეშვეობით: „საქართველოს ბანკი“ (e-commerce), „TBC ბანკი“ (GeoPay), „ლიბერთი ბანკი“ (PayGe), PayPal.

თანხის ჩარიცხვა ასევე შესაძლებელია ტერმინალებიდან:  ExpressPay, TBCpay, PayBox (OPPA). ჩვენს ფონდს იპოვით ქვეთავში “ქველმოქმედება“. ინფორმაციას ფონდის დამატებითი უფლება-მოვალეობების შესახებ შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე: https://goo.gl/GY2Gus

თქვენ შეგიძლიათ გადაარჩინოთ ვინმეს სიცოცხლე და დაუახლოვდეთ ღმერთს! გაგზავნეთ SMS ნომერზე 97100

სპეციალურ ნომერზე: 0901200270 განხორციელებულ მხოლოდ ერთ ზარს ადამიანის სიცოცხლის გადარჩენა შეუძლია! დალოცვილები ყოფილიყავით!

კორ.: ნინი