რეგულარული გადახდების ფუნქცია ხელმისაწვდომია

სახლში / პროექტები /

უფსკრულის პირას!..

calendar აპრილი 21, 2020

ერთი ზარი გადაარჩენს სიცოცხლეს!

ტელეფონის ნომერი:

info

ფასი (გაითვალისწინეთ):

1 call - ₾2 GEL

მობილური პროვაიდერები

Mobile provider
Mobile provider
Mobile provider

დაეხმარეთ! გააგზავნეთ სმს

sms

თქვენ შეგიძლიათ გადაარჩინოთ ვინმეს სიცოცხლე და დაუახლოვდეთ ღმერთს! გაგზავნეთ SMS ნომერზე 97100 შეწირეთ ₾3 GEL

კოპირებულია

პოსტის გაზიარებაც დახმარებაა!

facebook google messanger viber telegram

6 წლის წინოჯახის მამა მანქანამ გაიტანა. დაობლდნენ პატარები, სპარტაკის სიდედრს, ციცინოს ინსულტმა დაარტყა! პატარა ანასტასია ჯანმრთელობის პრობლემებით დაიბადა

ჩვენი ფონდის ანგარიშები:

Bank of Georgia

Bank logo

Ბანკის კოდი:

BAGAGE22 BAGAGE22

კოპირებულია

ნომერი:

GE64BG0000000470458000 GE64BG0000000470458000

კოპირებულია

TBC Bank

Bank logo

Ბანკის კოდი:

TBCBGE22 TBCBGE22

კოპირებულია

ნომერი:

GE15TB7194336080100003 GE15TB7194336080100003

კოპირებულია

Liberty Bank

Bank logo

Ბანკის კოდი:

LBRTGE22 LBRTGE22

კოპირებულია

ნომერი:

GE42LB0115113036665000 GE42LB0115113036665000

კოპირებულია

საქველმოქმედო ნომერი: ერთი ზარი გადაარჩენს სიცოცხლეს!

ტელეფონის ნომერი:

0901200270

              

6 წლის წინოჯახის მამა მანქანამ გაიტანა. დაობლდნენ პატარები, სპარტაკის სიდედრს, ციცინოს ინსულტმა დაარტყა! პატარა ანასტასია კი, რომლის
ამქვეყნად მოვლენას ოჯახის უფროსი ასე ძალიან ელოდა, ჯანმრთელობის პრობლემებით დაიბადა.
ახლა ოჯახსარც საჭმელი და არც წამალი აქვთ… მათ ერთი
ლარიც არ გააჩნიათ… ჩვენ უნდა გადავარჩინოთ ისინი, მეგობრებო!

ოჯახში 5 ქალბატონი ცხოვრობს:
დედა – თეა, ბებია – ციცინო და სამი მშვენიერი გოგონა, 12 წლის
მარიამი,7 წლისლიზიდა პატარა6 წლის ანასტასია – მათი ამ მშვენიერი ქართული ოჯახის სიცოცხლე
ყოველდღირად საფრთხეშია, არავინ იცის, რა წუთში ჩამოინგრევა ძველი ქოხი რომელსაც თბილისის
გარეუბნში ქირაობენ.,

  12 წლის მარი, სულ მალე გაიზრდება და ნამდვილ
ქართველ ლამაზმანად გადაიქცევა. დარწმუნებულია, რომ ბიჭებს მხოლოდ კარგად ჩაცმული გოგოები
მოსწონთ… არც სცალია, რომ მაგაზე იფიქროს. 12 წლის ბავშვი, სკოლაში სიარულის ნაცვლად,
სასოწარკვეთილებაში ჩავარდნილ და საყვარელი მეუღლის დაღუპვით განადგურებულ დედას ეხმარება,
ბებიისა და უმცოსი დის მოვლაში. „უფლის რწმენითა და დიდი სიყვარულით“ – სწორედ ასეთი
წარწერა გაუკეთა მარიმ ნახატს, რომელისც მთელი გულით მოგვართვა.

  „რა ვქნა, ღმერთო? ხანდახან მეჩვენება, რომ
მეუღლის სიკვიდილთან ერთად ჩვენი ოჯახის ცხოვრებაც დასრულდა. ჩემთვის ნამდვილად დამთავრებული
იქნებოდა ცხოვრება, რომ არა ჩემი საყვარელი გოგონები – ჩემი მფარველი ანგელოზები“
– ამბობსდედა, თეა.

– არაჩვეულებრივი გოგონები
გყავთ, თეა. უმცროსზე, ანასტასიაზე გვიამბეთ, თუ შეიძლება.

თეა: ჩვენი პატარა ანასტასია,
მოფერებით ტასოს ვეძახით. უკვე 6 წელია იტანჯება. ვადაზე ადრე, შვიდთვიანი დაიბადა.
მე გამწერეს სამშობიროდან, ჩემი პაწაწინა ტასო კი საავადმყოფოში დარჩა. წარმოიდგინეთ,
როგორია, როდესაც შვილს მუცლით ატარებ, ჩნდება და არ შეგიძლია, რომ გულში ჩაიკრა…
მითხრეს, რომ საჭმლის მონელების მცირე პრობლემები ჰქონდა. საავადმყოფოში თითქმის ერთი
თვე გაატარა. უკვე სახლში ავღმოვაჩინე, რომ, როდესაც ტასო ტიროდა, წელის არეში რაღაც
ებერებოდა. მაშინ 10 თვის იყო. თიაქარი აღმოჩნდა! აკრძალული აქვს მკვეთრი მოძრაობები,
სირბილი, ტირილი, ხველება. ძალიან ვუფრთხილდებით და თვალს არ ვაშორებთ ტასოს. შეიძლება
ითქვას, რომ არასდროს უტირია, მაგრამ ხველებას რა ვუყოთ? ამიხსენით, ბავშვს ხველებას
როგორ აუკრძალავ? ძალიან წვალობს, ხშირად ავამყოფობს, სპაზმატური ხველებაც აწუხებს,
თიაქარის გამო კი სასტიკად აკრძალული აქვს. მუდმივად წამლები სჭირდება, მათ შორის დექსამეტაზონიც.

– რაში მდგომარეობს თქვენი
ოჯახის მთავარი პრობლემა?

თეა: რა მოითვლის ჩვენს
პრობლემებს? დედაჩემმა, ციცინომ, რამდენიმე წლის, წინ ინსულტი გადაიტანა. მუდმივი მოვლა
და წამლები სჭირდება, რომლის ყიდვის საშუალებაც ჩვენ არ გვაქვს. ჩემი გოგონა, ანასტასიასხერხემლისთიაქარიაქვსდა სავარაუდოდ ოპერაცია სჭირდება…

წელს ბავშვები სკოლასა
და ბაღში ვერ წავიდნენ… ყველანაირი უბედურება, რაც კი შეიძლება მოხდეს, ერთბაშადა
დაგვატყდა თავს…

ხანდახან მგონია, რომ
მთავრობა ვერ ამჩნევს ჩვენს გაჭირვებას იმიტომ, რომ ჩემი შვილები მათხოვრებივით, დახეული
ტანასცმლითა და ჭუჭყიანი ხელ-პირით არ დადიან… რადგანაც სუფთა და კარგად დაკერებული
ტანისამოსი აცვიათ, ეს იმას ნიშნავს, რომ დახმარება არ სჭირდებათ. მაგრამ ეს, ასე არ
არის! ჩვენ მართლა გვჭირდება დახმარება. ერთხელ მაინც მოვიდნენ და ნახონ, რა პირობებში
უწევთ ჩემს შვილებს ცხოვრება…

– თქვენი მომავალი მეუღლე
როგორ გაიცანით? როგორ შეიქმნა თქვენი ოჯახი?

თეა: დედასთან ერთად
იტალიურ ეზოში ვცხოვრობდი, სადაც ჩემი მომავალი მეუღლის ძმამ და რძალმა ოთახი იქირავეს.
სპარტაკი მათთან ხშირად მოდიოდა. ასეთი კარგი ადამიანი, არასდროს შემხვედრია! ძალიან
ყურადღებიანი, კეთილი და მზრუნველი იყო… ცრემლის გარეშე, მასზე საუბარი არ შემიძლია.
დედას რომ ვუთხარი, საკუთარი შვილივით მიიღო, ძალიან  უყვარდა.  მეუღლე რომ დამეღუპა, დედაჩემს ინსულტი დაემართა…

სპარტაკის გარეშე დავობლდით.
ვცდილობ გოგონებს, როგორც დედის, ასევე მამის სიყვარული ვაჩუქო. ძალიან დააკლდათ მამიკო.
რა უსამართლობაა. ზოგიერთი ურჩხული შვილებს სცემს და ასი წელი ცოცხლობს, ამისთანა მამები
კი…

– ვინმე გეხმარებათ?
მშობლები, ან ნათესავები? ვინმეს გინდათ განსაკუთრებული მადლობა გადაუხადოთ?

თეა: დედას პენსია აქვს,
მაგრამ წამლები რომ დაგვჭირდა, სესხი ავიღეთ. მთელი პენსია მაგის დაფარვაში მიდის.
სწორედ ეს სესხია ჩვენი ასეთი მდგომარეობის მიზეზი. დედა უჩემოდ წავიდა ბანკში და რამდენიმე
თვის პენსია წინასწარ გამოიტანა, მაგრამ პირობები არავინ აუხსნა. აღმოჩნდა, რომ პენსიიდან
მხოლოდ პროცენტის თანხა ეჭრებოდა და ძირ თანხას არაფერი არ აკლდებოდა. როდესაც ვადა
ამოიწურა, დედას პენსია ვეღარ ავიღეთ, რადგანაც ახლა, ბანკი ძირ თანხას პენსიიდან ქვითავს.
ჩვენ კი ერთ თეთრსაც ვერ ვიღებთ. დედამ ეს როცა გაიგო, კინაღამ მეორედ მიიღო ინსულტი.
პატარა გოგოსავით ტიროდა და პატიებას მთხოვდა, რომ ასეთ მდგომარეობაში ავღმოჩნდით.
ჩვენი დახმარება სურდა და ასე გამოვიდა. ახლა ვეღარაფერს შევცვლით, ბედს შევეგუეთ…

– თქვენი მომავალი როგორ
წარმოგედგინათ? როდსმე გიფიქრიათ, რომ ასეთ მდგომარეობაში აღმოჩნდებოდით?

თეა: ძალიან კარგი ოჯახი
გვქონდა. შეძლებულად არ გვიცხოვრია, მაგრამ სპარტაკი ყველაფერს აკეთებდა იმისთვის,
რომ არაფერი მოგვკლებოდა. ბინა გვქონდა ნაგირავები. მეუღლის დაღუპვის შემდეგ, იძულებული
გავხდით უარი გვეთქვა გირაზე და ჩადებული თანხა აგვეღო, რადგანაც საარსებოდ სახსრები
გვჭირდებოდა. რამდენიმე წელი ვიცხოვრეთ ამ ფულით, შემდეგ გავყიდეთ, თუ კი რამე ფასეული
გაგვაჩნდა… როგორ გაუჭირდათ ჩემს პატარებს… ალბათ თავს მოვიკლავდი, ისინი რომ არა.
რა საყვარლები არიან!

  ხშირად ვსაუბრობთ, განსაკუთრებით ახლა, როდესაც
არ გვაქვს არც ტელევიზორი, არც კოპმპიუტერი და არც ინტერნეტი. საქმეს რომ მოვრჩებით,
მე, დედაჩემი და ჩემი გოგონები ვსხდებით და ვსაუბრობთ. მთხოვენ, მამაზე ვუამბო, როგორ
ვცხოვრობდით მის გარდაცვალებამდე. მიზიარებენ თავიანთ განცდებსა და ოცნებებს.  მაგრამ როდესაც სასოწარკვეთილებაში ვვარდები და
ძალა აღარ მაქვს, ოჯახში მარი დიახლისობს.

– ძალიან გითანაგრძნობთ,
ვინმესთვის თუ მიგიმართავთ დახმარებისთვის? ადგილობრივი მმართველობისთვის, მაგალითად?

თეა: არავინ არ დაგვეხმარა,
ჩვენს ვედრებას არავინ გამოეხმაურა. გადახედეთ ჩემს ტელეფონში აკრეფილი ნომრების სიას,
სხვადასხვა პარტიების, ორგანიზაციების, მერიისა, თუ სამმართველოს.  პასუხი ერთია ყველგან: დატოვეთ თქვენი საკონტაქტო
ინფორმაცია.

თქვენი ფონდის გარდა,
არავინ გამოგვეხმაურა. იწერენ ჩვენს ნომერს და აღარ გვირეკავენ.

გეფიცებით არავისგან
არანაირი დახმარება არ მიმიღია – არც სამმართველოდან, არც მთავრობისგან, არც მერიისგან
და არც ჯანდაცვის სამინისტროსგან! ფული აღარ მაქვს! წამლის კი არა საჭმლისაც კი! დედაჩემს
წნევის წამლებს ვერ ვყიდულობ, როდესაც წნევა აუწევს, არაფერს ვაძლევ, უბრალოდ ველოდები,
რით დამთავრდება ეს ყველაფერი – წარმოგიდგენიათ ასეთი რამ?

– მორწმუნე ხართ? ხსნას
რაში ხედავთ?

თეა: უფლის რწმენა ძალას
მაძლევს, ცხოვრება განვაგრძო. მის მფარველობას, ყოველთვის ვგრძნობ. 21 სექტემბერს დავიბადე,
ღვთისმშობლობას და მწამს, რომ დედა ღვთისმშობელი ჩემს შვილებს არ მიატოვებს. ხანდახან
მეჩვენება, რომ ჩემთვის და ჩემი ოჯახისთვის ყველაფერი დასრულდა. მაგრამ მჯერა, რომ
უფალი მაჩვენებს გამოსავალს და ვიცი, რომ მე და ჩემს შვილებს არ მიგვატოვებს!

– უცხო ადამიანების სიკეთის
გჯერათ?

თეა: კი, მჯერა. ძალიან
დაგვეხმარნენ ჩემი მეუღლის კოლეგები, თბილისის მერიის სატრანსპორტო საშუალებების მგაზვრების
მონიტორინგის სამსახურის თანამშრომლები. ყოველთვიურად აგროვებდნენ და გვაწვდიდნენ თანხას,
თითოეულ მათგანს, ძალიან დიდი მადლობა მინდა გადავუხადო!..

ასევე ჩვენი მეზობელი,
ნინო, უზომოდ კეთილი ადამიანია! თავადაც ძალიან უჭირს, მაგრამ ყოველთვის ცდილობს, რომ
დაგვეხმაროს. თავისი ძველი, პატარა ტელევიზორი რომ არ ეთხოვებინა ჩვენთვის, ახლა ჩემს
შვილებ ესეც არ ექნებოდათ… ჩვენს სახლში, ეს  ერთადერთი ფასეული ნივთია…

– ამ ბინაში როგორ აღმოჩნდით?

თეა: ვქირაობთ, თუ ამას
შეიძლება ბინა დაერქვას. 150 ლარს ვიხდით, რაც ჩვენი ყოველთვიური შემოსავლის მესამედია.
ერთი პატარა ოთახი გვაქვს, პაწაწინა სამზარეულოთი, საპიფარეშო ეზოშია. კედლები მყარია,
მაგრამ აქ სულ სინესტეა და მეწყერსაშიში ზონაა. სახლი კლდეებს შორისაა მოქცეული, რომლებზეც
მუდმივად წყალი ჩამოედინება. არავინ იცის, თავზე როდის დაგვემხობა  და დაგვასამარებს… საპარტაკი ცოცხალი რომ ყოფილიყო,
სულ სხვანაირი იქნებოდა ჩვენი ცხოვრება…

– ბავშვები  სკოლაში ან ბაღში დადიან?

თეა: შუათანა, 7 წლის
ლიზა წელს სკოლაში ვერ წავიდა. ერთჯერადი დახმარება მეკუთვნოდა, მერიას მივმართე, მაგრამ
უარი მითხრეს…  ეს თანხა კი მჭირდებოდა იმისთვის,
რომ ბავშვი სკოლაში წამეყვანა. ახალ წელსაც უარი მითხრეს, ასევე მარტშიც… მითხრეს,
ახლა „კორონავირუსიაო“ და ხელცარიელი გამომიშვეს. მარიმაც(12 წლის) გააცდინა ეს სასწავლო
წელი. ამ ხუხულაში ერთი წლის წინ გადმოვედით. ძველი სკოლა ძალიან შორსაა და მარი ვერ
ივლიდა – გზის ფულიც არ გვქონდა. ტანსაცმლის, წიგნებისა და რვეულების ფულიც არ გვქონდა…
მინდოდა მარი უფრო ახლოს გადმომეყვანა სკოლაში, მაგრამ მითხრეს, რომ დაგვაგვიანდა და
ადგილი აღარ ჰქონდათ. მარი ძალიან მეხმარება. თუ ხედავს, რომ დავიღალე და აღარ შემიძლია,
ყველაფერს საკუთარ თავზე იღებს, ალაგებს, რეცხავს, პროდუქტის საყიდლად დადის, გოგოებსა
და ბებიას უვლის…

  ძალიან ნიჭიერი გოგოა, ენების სწავლის ნიჭი
აქვს, არაჩვეულებრივი მიხსიერება აქვს. მაგრამ ჩვენი სიძნელეების გამო, სკოლის გარეშე
დარჩა. ძალიან უყვარს ლიტერატურა, ადვილად ითვისებს ყველაფერს. მისი ქართულის მასწავლებელი
აღფრთოვანებული იყო მისი ნიჭით. ყოველთვის მეუბნებოდა, რომ მარიმ მანამდე იცოდა გაკვეთილი,
სანამ ის ახსნას დაასრულებდა. „თვალებში ეტყობა, რომ უკვე ზეპირად იცის ახალი მასალა“

ეს მართლაც ასეა. როგორ
შეიძლება, ასეთი ბავშვი რომ სკოლაში დადიოდეს?

პატარა ანასტასია კი,
ჯანმრთელობის მდგომარეობიდან გამომდინარე  ვერ
დადის ბაღში.

– ბავშვებს გავესაუბრები,
თუ შეიძლება. როგორ ხართ გოგონებო? როგორ სწავლობთ? დედიკოს როგორ ეხმარებით? რა თამაშები
გიყვართ?

მარი(12 წლის): ძალიან
მენატრება სკოლა, გაკვეთილები, როცა ვიძინებ, ვოცნებობ, რომ სკოლაში წავალ… ძალიან
მიყვარს სწავლა, მაგრამ ძველი სკოლა ძალიან შორს არის. აქ კი არ მიმიღეს… კომპიუტერზე
ვოცნებობ!.. და კიდევ ველოსიპედზე.

– რა წიგნებს კითხულობ?

მარი(12 წლის):  წიგნების კითხვა მიყვარს, მაგრამ სამწუხაროდ ამის
დრო არ მაქვს. კიდევ ხატვა მიყვარს და კარგად გამომდის, ყველას მოსწონს.

– შეგიძლია, სახსოვრად
რამე დაუხატო  ჩვენი ფონდის კარგ მეგობრებს?

 მარი(12 წლის): სიხარულით დავუხატავდი, მაგრამ არ
მაქვს არც ფერადი ფანქრები, არც საღებავები.  ასევე ვცეკვავ და ვმღერი, მაგრამ ხატვა უფრო. იცით,
როცა გავიზრდები ქირურგი გავხდები. მინდა ადამიანებს დავეხმარო. ჩემს დაიკოს, ანასტასიას
ოპერაცია სჭირდება და მხოლოდ ქირურგს შეუძლია დახმარება. მეც მინდა, ბავშვები გადავარჩინო.

– მარი, რას უსურვებდი
ყველა ქართველ ბავშვს?

მარი(12 წლის): ვუსურვებდი
კეთილი მშობლები ჰყავდეთ და ისეთი დაიკოები, როგორიც ლიზი და ანასტასიაა. ყველას ჯანმრთელად
ყავდეს მშობლები.

ლიზი(7 წლის): მე და
ტასოს კი ლამაზი თოჯინები, კამფეტები, ფანქრები და გასაფერადებლები გვინდა, მაგრამ
ეს ჩვენი საიდუმლოა.ძილის წინ დედიკო ზღაპრებს გვიყვება, კეთილ ფერიებსა და ჯადოქრებზე, მე და
ტასო კი ვოცნებობთ, რომ ჩვენთანაც მოფრინდეს ფერია. ყველაზე მეტად გვიყვარს, მამაზე
რომ გვიყვება. მამიკო ყველაზე კარგია! ნებისმიერ ურჩხულს დაამარცხებს!

– შენც იცი ხატვა?..

ლიზი(7 წლის): ისე კარგად
არ გამომდის, როგორც მარის. ხანდახან ვიხატავ ჩემი დისგან. ნახეთ, ზღვა გადავიხატე!
მოგწონთ? მე, არც ისე. იმედია ვისწავლი მარისავით კარგად ხატვას.

– თეა, რა შემოსავალი
გაქვთ? რაზე გყოფნით?

თეა: თვიდან თვემდე
300 ლარიანი სოციალური დახმარებით ვარსებობთ, და კიდევ 150 ლარიანი ბავშვების დახმარებას
ვიღებთ მერიისგან. ჯამში შემოსავალი 450 ლარი გვაქვს, და კიდევ, პროდუქტის ბარათი
– 90 ლარი. აქედან 150 ლარს ბინის ქირას ვიხდით, კომუნალურ გადასახადებს. ბავშვებს
კარაქიანი პური უყვართ და ბარათით ვყდულობ. ასევე ბურღულეულს ვაჭმევ, ძალიან ვცდილობ,
ხანდახან მაინც გაყინული თევზი, ან ხორცი ვუყიდო. ხილი და ნამცხვარი ჩვენთვის დიდი
ფუფუნებაა. მაგრამ ძალიან ვცდილობ, რომ გოგონებმა ხანდახან მაინც იგრძნონ ბავშვობის
გემო…

– რა არის თქვენი ყველაზე
დიდი ოცნება? ოჯახში, თქვენი აზრით, რა გჭირდებათ უპირველეს ყოვლისა.

თეა: ვოცნებობ ჩემი შვილების
ცხოვრება ცოტათი მაინც შევამსუბუქო, იმის მეასედი მაინც გავაკეთო, რასაც მამა გააკეთებდა
მათთვის, მაგრამ არ გამომდის… სამწუხაროდ ჩემი შვილებისთვის ძლიერი დედა ვერ გავხდი,
სამწუხაროდ…

ვოცნებობ, რომ ჩემს შვილებს
ტელევიზორი ჰქონდეთ. ეს სამყარო ეკრანის მეშვეობით მაინც შეიცნონ.

გუშინ მარის ვკითხე,
ჩერნოვეცკის ფონდიდან რომ დარეკონ, რას სთხოვ? იცით რა მიპასუხა? – დედა, არ მინდა
ტელევიზორი, მინდა სარეცხი მანქანა გვქონდეს, რომ ცივ წყალში რეცხვით ხელები აღარ გეტკინოს.
ადრე სხვა ბინაში ვცხოვრობდით, მაგრამ ქირა ვეღარ გადავიხადეთ. ერთ მშვენიერ დღეს,
ბინის პატრონმა კარები ცხვირწინ მოგვიხურა და ჩვენი საკუთარი ნივთებიც კი, ტელევიზორი
და სარეცხი მანქანაც კი არ გამოგვატანა, ქირაში გაგვიქვითა. აღარაფერი დაგვრჩა. რომელ
ტექნიკაზეა საუბარი, საწოლებიც კი არ გვაქვს, რამე ძველ საწოლსაც კი ვერ ვყიდულობ,
რომ გოგონები და ჩემი ავადმყოფი დედა დავაწვინო. იატაკზე მძინავს, დედას ტახტზე, რომელიც
ასევე მეზობელმა გვათხოვა. გოგონებს კი, იმ ერთადერთ საწოლზე ვაწვენ, რომელიც ამ ბინაში
დაგვხვდა. სულ ეს არის.

– რატომ გადაწყვიტეთ
ჩვენთვის მოგემართათ?

თეა: ყველაფრის მიზეზი,
ჩვენი უკიდურესი გაჭირვებაა. საჭმელი არ გვაქვს. ყოველ დილით, რომ ვიღვიძებ, უფალს
ვთხოვ,  გადაგვატანინოს კიდევ ერთი დღე!

ჩემმა მარიმ გიპოვათ.
მე დიდი ხანია ხელი მაქვს ჩაქნეული, და არავისი დახმარების იმედი არ მაქვს. მარის კი
სჯერა სასწაულების, ჯადოქრებს ეძებდა, ვინც ჩვენი ცხოვრების შეცვლას შეძლებდა.

  მარი(12 წლის): ძალიან გვჭირდება დახმარება.
დედიკო ყოველდღე ნერვიულობს და ტირის, მე კი სულ ვფიქრობ, რით შემიძლია მისი დახმარება.
მამიდა მყავს, იშვიათად ვნახულობთ, მაგრამ ერთხელ თავისთან სახლში წამიყვანა. ჩემმა
მამიდაშვილმამომიყვა, როგორ დაეხმარა ჩერნოვეცკის ფონდი.  ვიფიქრე, რომ ჩვენც დაგვეხმარებოდით… თქვენ ხომ
შეგიძლიათ ჩვენი ცხოვრების შეცვალა? მე ამის მწამს. ვიპოვე ფეისბუქზე თქვენი გვერდი
და მოგწერეთ. დედიკომ არც იცოდა, მერე ვუთხარი, რა თქმა უნდა.

– გინდათ ფონდის მეგობრების
გაცნობა? ახალი მეგობრეის შეძენა?

თეა: ჩემი ოჯახისთვის
ისეთი ადამიანი, ვინც დაგვეხმარებოდა, ჯერ არ გამოჩენილა. ხელი არავინ გამიმართა.

მაგრამ მწამს, რომ ჩერნოვეცკის
ფონდის დახმარებით, ახლა ასეთი ადამიანები გამოჩნდებიან. ნუთუ ეს უფლის სასწაული არაა,
რომ ჩემმა შვილმა გიპოვათ? იცით, როგორ სჯერა მარის, რომ ჩერნოვეცკის ფონდი დაგვეხმარება?!

————————————————————-

მეგობრებო, ამ ამბის
წაკითხვის შემდეგ, ჩვენ უბრალოდ არ გვაქვს მორალური უფლება, საბრალო ობლებს არ დავეხმაროთ! ვილოცოთ
მათი მამის სულისთვის, უფალს ყველამ ერთად ვევედროთ, რომ ამ პატარების ცხოვრება უკეთესობისკენ
შეიცვალოს !

  მეგობრებო, როგორც ხედავთ, ტაბახმელაშვილების
მრავალშვილიან ოჯახს ძალიან უჭირს. ძალაინ სჭირდებათ პროდუქტი,  საოჯახო ტექნიკა, საწოლები და ტანსცმელი!

  გამოვიჩინოთ გულისხმიერება, ხელი გავუმართოთ
მათ და მივცეთ ბავშვებს შესაძლებლობა, ნორმალურად განვითარდნენ და ბედნიერი ბავშვობა
ჰქონდეთ. შეგიძლიათ თავად ეწვიოთ ამ ოჯახს და გაუწიოთ დახმარება. მერწმუნეთ, ბავშვებს
ძალიან გაახარებთ! დაურეკეთ თეას, ჰკითხეთ რა სჭირდება, გაამხნევეთ და უთხარით, რომ
გასაჭირში არ მივატოვებთ! ეს ძალიან მნიშვნელოვანია!

  მათი მისამართია: ნაძალადევი, ლომთათიძის
1 ჩიხი №19 ტელეფონის ნომერი: 557 29 87 90

მეგობრებო, ჩერნოვეცკის
ფონდი იწყებს საქველმოქმედო აქციას  ტაბახმელაშვილების
ოჯახის დასახმარებლად. როგორც იცით, ჩვენი ფონდის დახმარება ერთჯერადი როდია. ბავშვების
გარეშე, ქვეყანას არ აქვს მომავალი! გავუფრთხილდეთ მომავალ თაობას! დაეხმარეთ გადარჩენაში!
„ჩაწერეთ“ ისინი თქვენი ნათესავების სიაში და ეჭვიც არ გვეპარება,  უფალი დაგლოცავთ.

  აუცილებლად გააზიარეთ ეს ინფორმაცია, რათა
თქვენმა მეგობრებმაც შეიტყონ ამ ოჯახის უბედურების შესახებ! ეს მნიშვნელოვანია!

  უფალი გვაძლევს შესაძლებლობას ვიზრუნოთ იმ
ადამიანებზე, ვისაც ამის ძალა თავად არ შესწევთ. ყველა ერთნაირად კეთილი ვერ იქნება.
გვერდს ნუ აუვლით გაჭირვებულს, თითოეული მათგანი უფლისგანაა ნაბოძები, რათა შევძლოთ
ღმერთს ჩვენი რწმენა არა მხოლოდ სიტყვიერად, არამედ კეთილი საქმით დავუმტკიცოთ!

  მეგობრებო, კიდევ ერთი თხოვნა გვაქვს, თუ
კი შეიტყობთ, რომ  თქვენს ნაცნობს ან მეზობლს
დახმარება სჭირდება, გთხოვთ, გამოიჩინეთ გულისხმიერება და მოგვწერეთ ამის შესახებ ელექტრონულ
მისამართზე:  office-fsp@fsp.ge.

თანხა შეგიძლიათ ჩარიცხოთ:

#GE15TB7194336080100003

#GE42LB0115113036665000

#GE64BG0000000470458000

(დანიშნულება: ტაბახმელაშვილების
ოჯახი)

ვებ-გვერდიდან: 

სწრაფი ჩარიცხვის ტერმინალებიდან:
 OPPA, TBCpay დაExpressPay.

როგორც იქნა, ჩემი, საკუთარი ფერია-ნათლია მყავს, რომელმაც ყველა ოცნება ამისრულა!

          ამიერიდან, და კიდევ მრავალი წლის განმავლობაში, 12 წლის მარიამისთვისა და მისი ორი უმცროსი დისთვის, „ფერია-ნათლია“, ჩერნოვეცკის ფონდი იქნება…
სულ რაღაც ორი თვის წინ, როდესაც მივიღეთ საბრალო მარიამის შეტყობინება, მისი ოჯახი შიმშილობდა, სამ დაიკოს კი პაწაწინა, ვიწრო საწოლზე, ფაქტობრივად ერთმანეთზე ეძინათ. საკუთარ მძიმე ცხოვრებაზე, გოგონამ სხვის კომპიუტერიდან მოგვწერა… მოგვწერა იმ იმედით, რომ ზღაპარი კონკიაზე, როდესმე ახდება, მასთანაც მოფრინდება ფერია-ნათლია და ჯადოსნური ჯოხის ერთი აქნევით აასრულებს ყველა მის სურვილს…
მარიამის იმედები გამართლდა! ახლა გოგონას აქვს საკუთარი პლანშეტი, რომლიდანაც თავის პერსონალურ ფერია-ნათლიას, უგზავნის მადლიერებით აღსავსე წერილებს! გოგონა მადლობას უხდის ახალი, განიერი საწოლისთვის და „უუუუზარმაზრი“ პლაზმური ტელევიზორისთვის და ასევე „საშინლად ბევრი გემრიელობისთვის“…
       – აბა, გოგონებო, გვიამბეთ! როგორ შეიცვალა თქვენი ცხოვრება მას შემდეგ, რაც თქვენს შესახებ სტატია გამოვაქვეყნეთ?
      მარიამი(12 წლის): ძალიან, ძააალიან შეიცვალა! უდიდესი მადლობა! ისე ვამაყობ საკუთარი თავით, რომ მაშინ მოგწერეთ და ვირწმუნე, რომ ჩვენს დახმარებას შეძლებთ… ჩვენს ოჯახში, სასწაულის აღარავის სწამდა, მე კი არ ვნებდებოდი! ახლა ისეთი გრძნობა მაქვს, თითქოს, საერთოდ ყველაფერი შემიძლია! თუნდაც, პრეზიდენტი რომ გავხდე! იცით, თითქოს ზღაპარში ავღმოჩნდი… ვითომ მე კონკია ვარ, თქვენ კი ჩემი „ფერია-ნათლია“! ბრახ! აჰა შენ, საწოლიც, ტელევიზორიც, პლანშეტიც და საჭმელიც!
       ძალიან, ძალიან ბევრი პროდუქტი მოგვიტანეს, დედიკო სულ რაღაც გემრიელს ამზადებს! მაგრამ, რაც მთავარია, – უზარმაზარი საწოლი გვაჩუქეს! უბრალოდ შეხედეთ რამხელაა! აქ ხომ, სპილოც კი დაეტეოდა! (იცინის) უმაგრესია, მე და ჩემი დები ლიზა(7 წლის) და ანასტასია(6 წლის) მშვენივრად ვეტევით და კიდევ ადგილიც რჩება, მაგრამ დედიკოს  მაინც არ ვუშვებთ ჩვენთან, ჩვენ, ჩვენი საიდუმლოები გვაქვს…
     ადრე იცით როგორ გვეძინა? ერთმანეთზე, ისეთი სივიწროვე იყო… მაგრამ სამაგიეროდ, თბილად ვიყავით, ერთმანეთს ვეხუტებოდით.
        ლიზი(7 წლის): კი, საწოლი მაგარია, მაგრამ ტე-ლე-ვი-ზო-რი! ახლა მულტფილმებს ოთახის მეორე ბოლოდანაც კი ვუყურებ! ადრე კი, პირდაპირ ეკრანთან უნდა დამჯდარიყავი, რამე რომ დაგენახა, ისეთი პატარა იყო…
       მაგრამ, მაინც გვაქვს ერთი პრობლემა! დედიკოს სერიალები უყვარს, და მულტფილმების ნაცვლად ამის ყურება მიწევს, დედიკოს რომ არ ვაწყენინო. ის კიდევ უყურებს და ხანდახან მეუბნება: „შეხედე, რა ლამაზი ბიჭია, მინდა, ასეთს რომ გაჰყვე ცოლად“. მე კი, ჯერ არ მინდა გათხოვება… 
     მარიამი(12 წლის): რა სულელი ხარ ლიზი, რას უყვები! მოდით, მე მოგიყვებით, როგორ მომეწონა პლანშეტი, რომელიც თქვენ მაჩუქეთ.
     მისი დახმარებით, იმდენი საინტერესო რამის გაკეთება შემიძლია! მაგალითად, ვკითხულობ, სწავლით ვარ დაკავებული. იმის გამო, რომ არ შემეძლო ონლაინ გაკვეთილებზე დასწრება, მეგონა, რომ შემდეგ კლასში ვერ გადავიდოდი, ჩემს თანაკლასელებთან ერთად. ახლა კი პლანშეტი მაქვს და ვიცი, რომ ყველაფერი მოგვარდება!
     და კიდევ(ჩურჩულზე გადადის), მე და ჩემმა დებმა სხვადასხვა თამაში გადმოვიწერეთ… ოღონდ დედიკოს არ უთხრათ, კარგი? ძალიან, ძალიან იშვიათად ვთამაშობთ ხოლმე, აი, ძალიან ცოტას… ლიზის და ანასტასიას ტელევიზორში მულტფილმების ყურება უფრო უყვართ, ის ხომ ძალიან დიდია.
      – მარიამ, შენი ახალი პლანშეტის დახმარებით, შენს თანაკლასელებს, სწავლაში თუ დაეწიე? 
     მარიამი(12 წლის): ალბათ იცით, რომ ამ სასწავლო წლის გაცდენა მომიხდა… მაგრამ ახლა, როგორც იქნა, შემიძლია დავუკავშირდე ჩემს მასწავლებლებს. ცალკე მიხსნიან იმ თემებს, რომელიც ჩემმა თანაკლასელებმა უკვე გაიარეს. ხანდახან, თვითონაც ვეძებ ინტერნეტში ინფორმაციას, ბევრს ვკითხულობ. მინდა პროგრამას დავეწიო და ძალიან დიდი იმედი მაქვს, რომ შესაძლებელია რამე გაკეთდეს, რათა შემდეგ კლასში გადავიდე, ჩემს თანაკლასელებთან ერთად. ძალიან არ მინდა მთელი ერთი წლის დაკარგვა…
     – შენ ყველაფერი გამოგივა მარიამ, აი, ნახავ! ანასტასიასაც უნდა ჩემთან საუბარი?
     ანასტასია(6 წლის): ამათ ლაპარაკში ხო ვერ აჯობებ! (დებს საყვედურით შეხედა). მე პატარა ვარ და ჰგონიათ რომ სათქმელიც არაფერი მაქვს, მე კი გეტყვით: მ-ა-დ-ლ-ო-ბ-ა! ახლა თამაშიც შეგვიძლია პლანშეტით, ტელევიზორის ყურებაც, პირდაპირ საწოლიდან. დილით, ლოგინიდან ადგომაც კი აღარ გვჭირდება – წკაპ, დააჭერ პულტს და მულტფილმების ყურება შეგიძლია! თორემ ძველი ისეთი პატარა იყო, რომ არაფერი ჩანდა…
       – კიდევ რა გაგიხარდა? 
       ანასტასია(6 წლის): სხვადასხვა გემრიელობები… და კიდევ, ისეთი მაგარია, როდესაც ყველანი გახარებულები ვართ. დედიკოც კი იღიმის ხანდახან, თორემ სულ ტიროდა და ტიროდა.
     – მოდი, ახლა დედიკოსაც ვკითხოთ, როგორ შეიცვალა თქვენი ოჯახის ცხოვრება ჩვენი სტატიის გამოქვეყნების შემდეგ?
     თეა: ჩემს გოგონებს გაახსენდათ, რომ ბავშვები არიან! მეგონა, სულ დაავიწყდათ, რა არის ღიმილი… ახლა კი, ბოლოს და ბოლოს, დაემსგავსნენ უდარდელ ბავშვებს, როგორებიც იყვნენ, თავიანთი მამის გარდაცვალებამდე, 6 წლის წინ, იმ ჯოჯოხეთამდე, რომელშიც ავღმოჩნდით, მას შემდეგ, რაც ის ტრაგედია მოხდა…
     – თეა, ფონდის გარდა, ვინმე თუ დაგეხმარათ? იქნებ მათი სახელებიც გახსოვთ?
     თეა: კი, ძვირფასო, მახსოვს. მაგრამ ჯერ მინდა, ფონდის თანამშრომლებზე რომ ვთქვა – ნინო და დავითი ჰქვიათ. არაჩვეულებრივი ადამიანები არიან, ისეთი თბილი და კარგი, იმდენი რამ გააკეთეს, იმდენი პროდუქტი მოგვიტანეს…
     კიდევ ერთი ქალბატონი იყო მოსული, გულიკო ერქვა, ძალიან ბევრი პროდუქტი მოგვიტანა. ფონდის ვებგვერდზე სტატიის გამოქვეყნების შემდეგ ნაძალადევის რაიონის ადმინისტრაციიდანაც მოვიდნენ და ასევე, პროდუქტი მოგვიტანეს.
     მეტი, არავინ არ მოსულა, ალბათ, კარანტინის გამო შეიკავეს თავი. მაგრამ მე ვიცი, რომ თქვენი ფონდის მეშვეობით, უამრავი ადამიანი დაგვეხმარა. მინდა, ყველას, ძალიან დიდი მადლობა ვუთხრა! თქვენამდე, ყურადღებას არავინ გვაქცევდა! არავინ! ახლა კი ბაშვები მშიერი აღარ მყავს და ბედნიერები არიან. დიდი ხანია, ასეთი გახარებული არ მინახავს! მათი ბედნიერება კი, მთავარია ჩემთვის!
         – თეა, იქნებ არის კიდევ რაიმე პრობლემები, რომლის გადაჭრაშიც ჩენს მკითხველებს, შეუძლიათ რომ დაგეხმარონ? 
         თეა: მცხვენია და მეუხერხულება ამის თქმა, მაგრამ, განა პრობლემები როდესმე მთავრდება? მაგრამ თქვენი დამსახურებით, წყლის ზედაპირზე ამოსვლა და ამოსუნთქვა შევძელით, თქვენ რომ არა, დავრჩებოდით ასე, სადღაც ფსკერზე. ვიცხოვრებდით ისე, როგორც ბუნაგში: არც ნორმალური ტელევიზორი, არც საწოლი ბავშვებისთვის, საერთოდ არაფერი გაგვაჩნდა. საშინელებაა, ბავშვებს რის გადატანაც მოუხდათ. თქვენ, საგრძნობლად შეგვიმსუბუქეთ ცხოვრება…
         მაგრამ დახმარება ნამდვილად გვჭირდება – ჩემს უმცროს გოგონას, ტასოს, წელის თიაქარი აქვს, ძალიან იტანჯება და ოპერაცია სჭირდება. იქნებ შესაძლებელი იყოს,  ამაზეც როგორმე შეგვიწყოთ ხელი? ღმერთისა და თქვენი იმედი მაქვს! ძალიან მცხვენია, კიდევ რამე რომ გთხოვოთ, , მაგრამ შვილისთვის, კიდევ ათასჯერ, ყველას მივმართავ თხოვნით, მუხლის ჩოქაც კი დავუდგები…
     – დარწმუნებული ვარ, რომ ეს პრობლემაც მოგვარებული იქნება – ტასო, აუცილებლად გამოჯანმრთელდება! ქვეყანაზე ხომ, უამრავი კეთილი და გულისხმიერი ადამიანია. პირადად თქვენთვის, რას ნიშნავს ასეთი დახმარება და მხარდაჭერა ადამიანების მხრიდან?
      თეა: უზომოდ ბევრს… დიდი ხანია, ფარ-ხმალს დავყრიდი, გოგონები რომ არა, ალბათ ცოცხალიც აღარ ვიქნებოდი. იმდენად დავიღალე ყველაფრით… უკვე შევეგუე კიდეც, იმ აზრს, რომ არავის არ ვჭირდებით, რომ კეთილი ადამიანები აღარ არსებობენ. მაგრამ თქვენმა ფონდმა, საპირისპირო დამიმტკიცა. თქვენ დამიბრუნეთ იმის რწმენა, რომ ქვეყანაზე ჯერ კიდევ არსებობენ ადამიანები, ვისთვისაც სხვის გაჭირვება, არ არის სულერთი. ადამიანები, ვინც სხვის გაჭირვებას იზიარებს, როგორც საკუთარს. მინდა უდიდესი მადლობა გითხრათ, ყველაფრისთვის, რაც ჩვენთვის გააკეთეთ, ამას არასდროს დავივიწყებ! ერთადერთი ხართ, ვინც ჩვენს მიმართ ყურადღება გამოიჩინა. ჩვენთვის იმაზე მეტი გააკეთეთ, ვიდრე ჩვენმა საკუთარმა სახელმწიფომ! დიდი მადლობა ყველას, ვინც გულგრილი არ დარჩა, უფალი ხედავს ყველაფერს და დააჯილდოვებს თითოეულ მათგანს! თქვენ მართლა, უფსკრულიდან ამოგვიყვანეთ! 
       – დიდი იმედი მაქვს, რომ კარგად იქნებით! შეიძლება, ბოლო კითხვა მარიამს დავუსვა? მითხარი, მარიამ, ახლა, ბედნიერი ხარ?
        მარიამი(12 წლის): როცა გწერდით, ჩემს გულში უკანასკნელი იმედი ცოცხლობდა… და ის გამართლდა!.. ჩემს გრძნობებს ვერ ავღწერ, ისეთი გახარებული ვიყავი, როდესაც დავინახე პლანშეტი, ტელევიზორი, საწოლი, პროდუქტი… კი, ახლა, თავს ბედნიერად ვგრძნობ, და კიდევ, ძლევამოსილად! იმიტომ, რომ არ შემეშინდა და მოგწერეთ – და აი, შედეგიც! ამისთვის, ძალიან დიდ მადლობას გიხდით! 

—-
      და თუ კი გიმძიმთ საყოფაცხოვრებო სირთულეებისა და გადაუჭრელი საკითხების გამო, – რამდენიმე წამით, გადაიტანეთ ყურადღება ჩვენს ფბ-პოსტებზე. ამ ოჯახის გაჭირვებასთან შედარებით, ჩვენი პრობლემები არაფერია!.. სწორედ ესაა ნამდვილი გაჭირვება! ის თქვენს წინაშეა! შესწირეთ უფალს მადლობა იმისთვის, რაც გაგაჩნიათ! თქვენ მსოფლიოში უბედნიერესი ადამიანი ხართ! გახსოვდეთ ეს, და დაეხმარეთ გაჭირვებულებს. 
        ყოველთვის, როცა მორიგი გაჭირვებულის ნომერს აკრიფავთ, აუცილებლად დაგლოცავთ უფალი. თქვენ ამას იგრძნობთ! აუცილებლად! გთხოვთ, შემდგომშიც დაეხმაროთ ამ ოჯახებს! ესაა საუკეთესო ღვთისმსახურება!
         თქვენი სიკეთე –  შანსია, თქვენც ყველაფერში ბედნიერი რომ იყოთ! 
          მეგობრებო, კიდევ ერთხელ, დიდი მადლობა თითოეულ თქვენთაგანს!
   თანხა შეგიძლიათ ჩარიცხოთ: 
#GE15TB7194336080100003
#GE42LB0115113036665000
#GE64BG0000000470458000
(დანიშნულება: ტაბახმელაშვილების ოჯახი)
       სწრაფი ჩარიცხვის ტერმინალებიდან:  OPPA, TBCpay და ExpressPay.
       ფონდის დამატებითი ვალდებულებებსა და უფლებებს შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე: https://goo.gl/GY2Gus)
      0901 200 270 – 1 ზარს სიცოცხლის გადარჩენა შეუძლია.
      ვიფიქროთ იმაზე, რომ გაჭირვებულთა დახმარებით და მათი ტკივილის გაზიარებით, ჩვენ ვზრუნავთ ჩვენს სულზე და ვუახლოვდებით უფალს!
თარიღი
სახელი
თანხა
სტატუსი
2020 მაი 01
პროდუქტები
200.71₾
2020 მაი 01
პროდუქტები
98.80₾
2020 მაი 13
ტელევიზორი
630.00₾
2020 მაი 21
ავეჯი
680.00₾
2020 ივლ 08
ფონდის ზედნადები ხარჯები
415.00₾
2020 ივლ 31
პროდუქტები
249.91₾

სულ ხარჯები:

2274.42₾

დარჩა:

0.58₾
შემოწირულობის გაღება
თანხა
მელაძე თია
23.07.2020 20:00:00
₾100.00
დავით მელიქიშვილი
22.07.2020 20:00:00
₾50.00
თხელიძე ირინე
21.07.2020 20:00:00
₾50.00
ტერმინალი
20.07.2020 20:00:00
₾49.00
დავით ლოლაშვილი
19.07.2020 20:00:00
₾2.00
ოთარ ღაღანიძე
16.06.2020 20:00:00
₾5.00
ორუჯოვი მუსლიმ
11.06.2020 20:00:00
₾1.00
ჩადუნელი დავით
07.06.2020 20:00:00
₾3.00
არჩვაძე მარიამ
02.06.2020 20:00:00
₾10.00
გავაშელიშვილი ზურაბ
26.05.2020 20:00:00
₾5.00
ლევან კომახიძე
24.05.2020 20:00:00
₾10.00
დავით მახარაშვილი
17.05.2020 20:00:00
₾5.00
ჭაბაშვილი ალეკო
14.05.2020 20:00:00
₾5.00
თამარ გოგვაძე
14.05.2020 20:00:00
₾10.00
დვალიშვილი ია
12.05.2020 20:00:00
₾20.00
ბარამიძე დავით
12.05.2020 20:00:00
₾317.00
ჩადუნელი დავით
12.05.2020 20:00:00
₾5.00
ნინო ჯამაგიძე
12.05.2020 20:00:00
₾5.00
მარიამ მღებრიშვილი
11.05.2020 20:00:00
₾1.00
მაღლაქველიძე ნინო
10.05.2020 20:00:00
₾5.00

შემოწირულია:

₾2,275.00

104 დონორი

აირჩიეთ თანხა:

Გადახდის საშუალება:

გამოწერა:

შემოწირულია:

₾2,275.00

104 დონორი

დასრულებული!

მათ ძალიან სასწრაფოდ სჭირდებათ თქვენი დახმარება