7 წლის გიორგის ლამაზ, ქართულ თვალებში მთელი ჩვენი მიწის ტკივილი ჩანს! მას ძალიან შია! მაგრამ მას და მის უფროს ძმას, ლაშას, მთელი დღის საკვებად ერთი ნატეხი პური აქვთ! გიორგის ძალიან ეშინია, რომ ლაშამ სულ არ მიითვისოს ის! ასე ცხოვრობენ ამ დანგრეულ ადგილას, რომელსაც ფარდულსაც ვერ უწოდებ. ფანჯარაც კი არ აქვთ. ოთახში სინათლე მხოლოდ კარიდან შემოდის. ჭერსა და კედლებს იმდენად დიდი ბზარები აქვს, რომ შიგნით ქათმების დაბინავებაც კი საშიში იქნებოდა! აქ ცხოვრობს, თუკი შეიძლება ამას ცხოვრება ეწოდოს, ორი მუდმივად მშიერი ბავშვი — გიორგი (7 წლის) და მისი უფროსი ძმა ლაშა (10 წლის) და მათთან ერთად მათი თითქმის უსინათლო და მძიმედ დაავადებული დედა, მადონა, რომელიც ბავშვობიდან ინვალიდია.

დაავადებასთან ბრძოლით დაღლილი გოგონა საავადმყოფოს საწოლზე წევს და ქერა კულულებს ცრემლები უსველებს. მას იამზე ჰქვია. მის, ჩვეულებრივ, ნათელ და სიცოცხლით სავსე თვალებში ახლა მხოლოდ შიში გამოკრთის. „წინ ბოლო ოპერაცია მელოდება…! ცხოვრებაში ბოლო…!” — ნაღვლიანად ამბობს 15 წლის იამზე. მას ძალიან უნდა სიცოცხლე, თანატოლებთან მეგობრობა და ურთიერთობა…! „ახლა არ შეიძლება, რომ გარეთ გავიდე. არ შეიძლება სკოლაში სიარული, რადგან უბრალო ვირუსითაც რომ გავხდე ავად, მოვკვდები! აი, ამიტომ ვაკრავ სახლის კედლებზე გულებს. იქნებ, ღმერთმა დაინახოს!“ იამზე: ექიმები ამბობენ, რომ ყველფერი კარგად იქნება…! ძალიან გვინდა, მათი გვჯეროდეს, მეგობრებო! მაგრამ უკეთესია, — ვთვლით ფონდში, — კიდევ ერთხელ ვილოცოთ! ღვთის გარეშე ხომ ვერც ერთ მნიშვნელოვან საქმეში ვერაფერს გავხდებით! აქ კი… უბრალო საქმე არ არის! აქ საქმე სიკვდილ-სიცოცხლეს ეხება და ერთ კეთილ გოგონას…!!!

ჯერ კიდევ გუშინ, სავსებით ბედნიერი და ჯანმრთელი ქალი ვიყავი. საყვარელი მეუღლე და შვილი მყავდა! თითოეული თქვენგანიც ძალიან მიყვარს! დიდი ხნის სიცოცხლე არ დამრჩენია, მაგრამ არ მინდა, მაწანწალა ძაღლივით, ქუჩაში გავატარო უკანასკნელი დღეები! ჩემო თანამემამულეებო, თქვენი სიკეთისთვის უფალი დაგლოცავთ!

ღმერთო, გამოჯანმრთელების შანსი აჩუქე ბექას! ჯერ კიდევ შესაძლებელია ამ ტანჯული ანგელოზის, ბექას, განკურნება და მისთვის სიცოცხლის გახანგრძლივება!
თამარი (დედა): „ერთმა ჩემმა მოუქნელმა მოძრაობამ უნარშეზღუდულ ბავშვად აქცია ჩემი ბიჭი. ბათუმში ექიმები ვერაფერს შველიან და მეუბნებიან, რომ სასწრაფოდ თბილისში არის გადასაყვანი! უფალო, ყველა დედას აშორე ასეთი ტკივილი!
– როგორ მოხდა ეს ყველაფერი?
თამარი: 9 თვის ორსული ვიყავი, მხოლოდ ჩემს შვილზე ვფიქრობდი, რომელიც მალე მოევლინებოდა ამ ქვეყანას! ექიმის რჩევის გათვალისწინებით ეზოში ვსეირნობდი, როდესაც მოულოდნელად მამალი დამესხა თავს. დავიბენი, შევეცადე, რაც შეიძლება მალე გავრიდებოდი, დამეცვა მუცლად მყოფი შვილი, რომელიც უკვე ყველაზე მეტად მიყვარდა ამქვეყნად! და უცებ…

„ნინა იხრჩობოდა, მისი ხროტინის ხმა გავიგე. გავაკეთე ყველაფერი, რაც შემეძლო, რომ გადამერჩინა, რომ ამოესუნთქა. მაგრამ, ვერაფრით ვუშველე. სუნთქვა შეწყვიტა, გალურჯდა. გაუბუჟდა პატარა ხელები, თითები გაეყინა… ნინას გული გაუჩერდა… ღმერთო, ახლა ვიცი, ჯოჯოხეთი როგორია!“

ქავილის გამო, ჩვილი დღედაღამ ტირის! „ნიკოლოზის სხეული მთლიანად დაფარულია წყლულებით. კანი დახეთქილი აქვს, ექავება და სისხლი ჟონავს. ლამისაა კანი აიგლიჯოს, ისე იტანჯება, ჩვენ არ ვაძლევთ საშუალებას, რომ მოიქავოს და ისე ღრიალებს, რომ ჩემს მძიმედ დაავადებულ მეუღლესა და დედას გული უსკდებათ ხოლმე! – ამბობს მარიამი, ბიჭუნას დედა. – ასეთ დღეში ჩაგვაგდეს ექიმებმა, ვინც არასწორად დაუსვა დიაგნოზი. შეხედეთ, რა საყვარელია! საბრალო, ერთი კვირა გაატარა რეანიმაციაში და ძლივს გადაურჩა სიკვდილს!“