გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ კახაბერს! ის თქვენ გიღიმით! კახაბერი: დღემდე ვერ ვიჯერებ, რომ ახლა, ძიუდოს ახალი ფორმა მაქვს! როდესაც ჩემი საყვარელი ფორმა ცეცხლში დაიწვა, ვერც კი წარმოვიდგენდი, რომ ახალი მალევე მექნებოდა. ჩვენ ხომ, იმდენი რამ გვჭირდება ახლა. თქვენმა საჩუქარმა კი, უცებ შეცვალა ყველაფერი. იმ მომენტში, როდესაც ხელში ახალი ფორმა ავიღე, ვიგრძენი, რომ ის სავსე იყო თქვენი სიკეთითა და სიყვარულით. გპირდებით, რომ ბევრს ვივარჯიშებ და ახალ წარმატებებს მივაღწევ ძიუდოში. ჩემს გამარჯვებებს კი, თქვენ მოგიძღვნით.

ანა: ასეთი ლამაზი კაბები არავის აქვს ჩვენს ქალაქში! ალბათ, სხვა ქალაქიდან ჩამოიტანეთ, ჰო? – ვეცადეთ, ყველაზე ლამაზი და თბილი ამოგვერჩია. ანა: დიდი მადლობა ყველას, ვინც ისინი ჩემთვის ამოარჩია! - კიდევ რა გსურს, რომ გაჩუქონ? ანა: ძალიან მინდა, ტელეფონი რომ მქონდეს, როგორც ჩემს კლასელებს. ძალიან მინდა. მაგრამ, თუ არ გამოვა, დიდად არ მეწყინება!

ლუკა: ძალიან მომწონს ყველაფერი და როგორ მიხარია, რომ ჩემი უფროსი ძმები ფეხსაცმელს აღარ წამართმევენ! ალბათ, მანქანასაც არ წამართმევენ. თქვენ ხომ, მათაც მოუტანეთ ველოსიპედები. ახლა, ყველას გვაქვს სათამაშო და ალბათ, აღარ ვიჩხუბებთ.

სად იყიდეთ ასეთი მაგიდა? ჩვეულებრივ მაღაზიებში ხომ ასეთს ვერ ნახავ? სულ მინდა მასთან ვიჯდე, მუდმივად, ვიმეცადინო, დავხატო, ვჭამო! იმხელაა, ალბათ, ზედ დავიძინებდი კიდეც! ნახე, რა მაგარია. ყველა კეთილ ძიას და დეიდას მინდა მადლობა გადავუხადო! თქვენ ჩემი სურვილი გამოიცანით! მე თვითონ, ასეთ ლამაზ მაგიდას ვერ ავარჩევდი!

მარიამი: არ მახსოვს, ამდენი რამე თუ ვითხოვე. რა უხერხულია... მგონი, ზედმეტად ბევრი საჩუქარი მომიტანეთ. ნამდვილად მხოლოდ ჩემთვისაა ეს ყველაფერი? იქნებ, სხვებისთვისაც არის? იმდენი სათამაშოები და ფანქრები მაჩუქეთ, ალბათ, ცხოვრების ბოლომდე მეყოფა! - მოგეწონა? მარიამი: ზუსტად ვიცი, როგორც კი წახვალთ, ბედნიერებისგან ვიტირებ! ჩემთვის არასდროს არავის არაფერი უჩუქებია, არც ახალ წელს, არც დაბადების დღეზე. აქ კი, ამდენი კარგი და ახალი რამეა! ღმერთო, მგონი, თქვენს წასვლამდე ვერ შევიკავებ თავს და ახლავე ვიტირებ.

საბა: ჩემი მეგობრების მანქანები ასეთი მაგრები არაა, მხოლოდ ბორბლები უტრიალებთ, ეს კი, ნახე! როგორც სუპერფილმებშია, ზუსტად ისეთია! არც კი მეგონა, ასეთები თუ არსებობდა. ისეთია, თუთქოს ნამდვილ მანქანად უნდა გადაიქცესო. - ახალი წლისთვის რას ინატრებდი? საბა: პატარა პლანშეტს. ისეთივე პატარას, როგორც მე ვარ. ვითამაშებდი და მუსიკას მოვუსმენდი.

გიორგი: ვერ მიცანი, ეს ხომ მე ვარ, გიორგი! დედიკოც ვერ მცნობს ხოლმე. გახსოვს, როგორ ძალიან მინდოდა სპაიდერმენის ფორმა? ხოდა, გამოიცანი რა მოხდა? ორი ცალი მომიტანეს! - დაგრჩა რამე აუსრულებელი ოცნება? გიორგი: ზღაპრების წიგნები მინდოდა და კუბიკები. კიდევ ველოსიპედიც მინდოდა, მაგრამ დედიკო მეუბნება, პატარა ხარო, ამიტომ გადავწყვიტე, რომ პლანშეტისთვის უკვე პატარა არ ვარ და მინდა პლანშეტი!

მონიკა: სიგიჟემდე მიყვარს ყველა, ვინც ეს ლამაზი გორიალა მაჩუქა! შეხედე, თან ვარდისფერია. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ გოგონებისთვის არის! - ყველაზე დიდი ოცნება აგისრულეთ. კიდევ, რის გაკეთება შეგვიძლია შენთვის? მონიკა: არც კი ვიცი! კიდევ რაზე შეიძლება ვიოცნებო? ვითომ, პლანშეტზე? მოდი, ახლა პლანშეტზე ვიოცნებებ.

გიორგი: მე სამეცადინო მაგიდაზე ვოცნებობდი, ერთი პაწაწუნა მაგიდა გვქონდა, და როცა ვინმე საჭმელად დაჯდებოდა, მე გაკვეთილების გასაკეთებელი ადგილი აღარ მქონდა. ახლა კი თუ გინდა ასი წიგნი დადე ზედ, მაინც ყველა ვეტევით! - კიდევ რას ისურვებდი, ახალ წელს რომ გქონდეს? გიორგი: ძალიან მინდა ბევრი წიგნი და პლანშეტში. ინტერნეტში ხომ ყველა წიგნის პოვნაა შესაძლებელი!

გეგი: ალბათ, არ დამიჯერეთ, წიგნები რომ იყო ჩემი ყველაზე დიდი ოცნება. მიყვარს კითხვა! მთელი ჩემი ბიბლიოთეკა დაიწვა, დედაჩემს კი, არ ჰქონდა ფული, წიგნები რომ ეყიდა ჩემთვის. ოცნებაღა დამრჩენოდა. მახსოვს, გაგიკვირდათ, როდესაც წიგნები გთხოვეთ, მითხარით, რომ ჩემი ასაკის ბიჭები ითხოვენ ტელეფონებსა და ველოსიპედებს. მე კი, მხოლოდ წიგნებზე ვოცნებობ. მინდა დამოუკიდებლად ვისწავლო და ლინგვისტი გამოვიდე. ინგლისურით დავიწყებ, მერე კი, გავაგრძელებ გერმანულით, ფრანგულით, იტალიურით და ესპანურით... შემდეგ, დანარჩენ ენებსაც ვისწავლი. მადლობა, სერიოზულად რომ მიიღეთ ჩემი ოცნება და წიგნების ჯადოსნური სამყარო მაჩუქეთ!

ანასტასია: ეს ბელაა, ეს კი - ლელა, ჯერ ერთით ვთამაშობ, მერე რომ დაიღლება, მეორეთი. მე რომ დავიღლები, ან მათ თუ სძინავთ, ჩემს ჯადოსნურ ჩანთას ვხსნი ხოლმე, რომელშიც ბევრი ფანქრები მაქვს! იცი, რა ლამაზად უნდა ვისწავლო ხატვა? სულ მალე, ყველაზე მაგარი მხატვარი გავხდები!

„თბილი საბანი და ამქვეყნად ყველაზე რბილი ბალიში მოგვიტანეს! ადრე ქურთუკები გველაგა თავქვეშ და საბნის ნაცვლადაც ვიფარებდით. ძალიან მოუხერხებელი და ცივი იყო. ახლა კი ყველაფერი გვაქვს! იცით, იმდენად საშინელ სიზმრებსაც აღარ ვხედავთ და ერთმანეთს აღარ ვეკრობით. ყველას საკუთარ ბალიშზე და საკუთარი საბნის ქვეშ სძინავს. ეს ისეთი ლამაზია და სასიამოვნო!