რაზეც არ უნდა ვოცნებობდე, არაფერი მისრულდება

ნინი მახარაძე (12 წლის): ვოცნებობ ბოტასებზე. მაქვს მხოლოდ „ბასანოჩკები“ ​​და კიდევ ერთი წყვილი ნაჩუქარი ფეხსაცმელი, რომელსაც სკოლაში ვიცვამ. ისინი ფეხებს მტკენს. ასევე ვოცნებობ სპორტულ მაისურებზე. ყოველ ზაფხულს შორტებზე ვოცნებობ. 

მაგრამ ჩემი ყველაზე დიდი ოცნება პლანშეტი და ტელეფონია. ტელეფონი მჭირდება, რომ გადავიღო ხელნაკეთი სამკაულების სურათები და განვათავსო ვებგვერდზე, რათა ბევრმა ადამიანმა ნახოს. მასალები, რომლებიც სამკაულების დასამზადებლად მჭირდება (ძუა, ელასტიური რეზინი, მძივები, ლამაზი ქვები — აღარ მაქვს და ვერ ვაკეთებ სამკაულებს. გთხოვთ (მიმართავს კორესპონდენტს), იქნებ, ჩემი ხმა მიაწვდინოთ ხალხს. თუ სამკაულები დაუზიანდებათ, ურნაში არ გადაყარონ! ამ მასალებს მე გამოვიყენებ. როცა ზაფხული დადგება, ბათუმის ბულვარში მინდა წავიდე და იქ გავყიდო ჩემი გაკეთებული სამკაულები. დაე, ყველამ იცოდეს, რომ ღარიბი ბავშვები არაფრით განსხვავდებიან მდიდარი მშობლების ბავშვებისგან. ჩვენც იგივე ოცნებები გვაქვს, რაც მათ.

(დანიშნულება: ნინი მახარაძე)