მე მქვია ალექსი. 11 წლის ვარ, მაგრამ უკვე ვინახავ ჩემს ოჯახს! მამაჩემი დედაჩემს სცემდა და ამის გამო, ის ახლა ციხეშია!
მე მქვია ალექსი. 11 წლის ვარ, მაგრამ უკვე ვინახავ ჩემს ოჯახს! მამაჩემი დედაჩემს სცემდა და ამის გამო, ის ახლა ციხეშია!
ჩემს ოცნებებზე საუბრის მრცხვენია, როდესაც ვიცი, რომ ჩემი უმცროსი და-ძმები და ჩემი ორსული დედა ახლა მშივრები არიან, სახლში კი პურიც არ გვაქვს.
მაგრამ, რადგან გინდა, რომ დაგვეხმარო, უარს არ გეტყვი, ყველაფერს მოგიყვები. თუმცა ძალიან მიჭირს იმის დაჯერება, რომ ეს შესაძლებელია!
სოფელში დავიბადე და გავიზარდე. ჩემი დიდი ოცნებაა, ერთხელ მაინც დავათვალიერო საქართველოს დედაქალაქი, თბილისი. იცი, როგორ ვოცნებობ ამაზე? ღამით თვალებს რომ ვხუჭავ, თბილისს წარმოვიდგენ ხოლმე. ჩემი კლასელები თბილისში იყვნენ ექსკურსიაზე, მაგრამ დედიკოს ფული არ ჰქონდა და ამიტომ მე ვერ წავედი.
ეჰ-ჰ, კიდევ, ძალიან მინდა, ერთხელ მაინც წავიდე სკოლაში ახალი ტანსაცმლით, ტელეფონი და კომპიუტერი რომ მქონდეს! მე და ჩემს საწყალ და-ძმებს ღარიბულად რომ არ გვეცვას! ჩემს ოცნებებზე ლაპარაკის ძალიან მრცხვენია, როდესაც ვიცი, რომ ჩემი უმცროსი და-ძმები და ჩემი საყვარელი დედა, რომელიც მეექვსე შვილს ელოდება, ახლა მშივრები არიან, სახლში კი პურიც არ გვაქვს.
მაგრამ რადგან შენ გინდა, რომ დაგვეხმარო, — მიმართავს ფონდის კორესპონდენტს, — ვიცი, რომ შენს სიტყვას შეასრულებ, უარს არ გეტყვი, ყველაფერს მოგიყვები. თუმცა, იმის დაჯერება ძალიან მიჭირს, რომ ჩვენი გასაჭირი შეიძლება ადარდებდეს უცხო ადამიანებს!