“საინტერესოა, რას იტყვიან მეზობლები, როდესაც დაინახავენ, რომ ჩემი სახლი დანგრეულია, მე კი მისი ნანგრევების ქვეშ ვარ მოყოლილი? ალბათ იტყვიან: „საწყალი ქალი, როგორ მეცოდება… ღმერთმა ასეთი ბედი არავის არგუნოს!“ ან იქნებ, არც არავინ გამიხსენოს? იქნებ თქვან: „საბრალო, იმქვეყნად მაინც დაისვენებს… მას აქ ძალიან უჭირდა!“
62 წლის ეთერი ძლივს დადის და ქოშინით გვესაუბრება. „წამოდით, ჩემს მამულს გიჩვენებთ, – ცდილობს იხუმროს. – აი, შეხედეთ! დიახ, დიახ, მე აქ ვცხოვრობ. უფრო სწორედ, კი არ ვცხოვრობ, არამედ ველოდები როდის წამიყვანს სიკვდილი.“