ძალიან გვიხარია, რომ ჩვენს ვიდეოებსა და პოსტებს მყისიერი რეაქცია მოსდევს ყოველთვის! გიო სისაური მრავალშვილიან ოჯახში იზრდება და მისი ოცნება იყო, საკუთარი დაბადების დღე ტორტით სტუმრებთან ერთად აღენიშნა. ამ პოსტმა სულის სიღრმემდე შეძრა მისი საოცარი მასწავლებელი ანი ბუზალაძე, რომელმაც გიოს თანაკლასელები მაშინვე შეკრიბა. დაბადების დღეზე გიოს მოულოდნელად ესტუმრა მისი კლასი, ყველანი ჩაეხუტნენ და საჩუქრები მიართვეს! ანი მასწ-ის ჟესტმა გული აგვიჩუყა და უდიდეს მადლობას ვუხდით მას. ასევე სიხარულით აცრემლებულნი მადლობას ვუხდით ფონდის ყველა იმ მეგობარს, ვინც მოკლე დროში მნიშვნელოვანი დახმარება გაუწია სისაურების ოჯახს.

ჩვენი ფონდის მიზანია, ფონდის მეგობრების სულები უფალს გავუხსნათ! უფალი უფრო და უფრო მეტი უბედურების ჩვენებას უშვებს! მადლობა უფალო, რადგან ყოველი ისტორიიდან ისტორიამდე ჩვენ ისეთები ვხდებით, როგორების დანახვაც შენ გინდოდა, როდესაც ადამიანი შექმენი! გაიცანით, ეს მაიაა! ის ბავშვთა სახლში გაიზარდა და იმ კეთილი ხალხის სახლში, რომლებმაც ის გარკვეული დროით შეიფარეს! მაია 58 წლისაა! ის მარტოსულია და უსაზღვროდ, უსაზღვროდ უბედური! სიბერეში კი მოულოდნელად, ფაქტობრივად, უსახლკარო ძაღლის მდგომარეობაში აღმოჩნდა! მაია: 2023 წლის ნოემბერში საერთო საცხოვრებელში, სადაც ვცხოვრობდი, ჩემი ოთახი დაიწვა, — ამბობს მაია – თქვენ ვერ წარმოიდგენთ, რას ნიშნავს ჩემს ასაკში უსახლკარო ძაღლის მდგომარეობაში ყოფნა! ადგილობრივმა ხელისუფლებამ ხომ მთლიანად დანგრეულ, ყოფილი პოლიციის შენობაში შემასახლა! ბედმა მას ბავშვობიდანვე აქცია ზურგი, როცა მშობლებმა მიატოვეს და ბავშვთა სახლში ჩააბარეს. პატარა მაია ფანჯარასთან იჯდა და ელოდა, როდის მოვიდოდა დედა… როდის გაახსენდებოდათ ის.

შვიდ წლამდე თედოს თითის განძრევაც კი არ შეეძლო. კრაზანას მისთვის თვალი რომც ამოეჭამა, ვერაფერს იზამდა. ექიმების სიტყვების თანახმად, გარდაუვალი სიკვდილი ელოდა, მაგრამ დედა ყოველ ჯერზე ახერხებდა მის საიქიოდან მობრუნებას! თქვენ წინაშეა მძიმედ დაავადებული და ძალიან უბედური, მშვენიერი ქართველი ვაჟკაცი თედო! შვიდ წლამდე ცოცხალმკვდარი ლოგინს იყო მიჯაჭვული. სავარაუდოდ, მშობიარობის დროს ბავშვი ხელიდან გაუვარდათ და დაუზიანდა თავის ტვინი, არადა სრულიად ჯანმრთელი დაიბადა! თედოს ოჯახს საშინელი, უდიდესი უბედურება დაატყდა თავს! ერთხელ ბიჭს თვალზე კრაზანა დააჯდა, მან კი ვერაფრით მოიშორა. ფუტკრებისგან განსხვავებით, კრაზანა უმიზეზოდ იკბინება. ისინი ბრაზიანი და აგრესიულები არიან! სასწაულია, რომ შორენა, ბიჭის დედა, მუდამ მის გვერდით არის. ერთი წამიც და თედო თვალის გარეშე დარჩებოდა! ღმერთო, ღმერთო, მეგობრებო, რამდენი ასეთი სამწუხარო ისტორია გსმენიათ ჩვენგან, საავადმყოფოებზე საქართველოში, განსაკუთრებით თბილისის ფარგლებს გარეთ

ეთერი (დედა, 30 წლის): „ჩემი უსაყვარლესი შვილი, ჩემი ილია, ავად არის! მუდამ ვშიმშილობთ და ამიტომაც თითქოს დაკარგული აქვს ცხოვრების ინტერესი! გული ძალიან მტკივა! მძიმე ფსიქიკური აშლილობა ეწყება! ხშირად ახსენებს სიკვდილს! ის ხომ ჯერ კიდევ ბავშვია! ეს სიტყვა საერთოდ არ უნდა იცოდეს! მისი ექიმთან ერთხელ წაყვანა კი 700 ლარი ჯდება! მზად ვარ, საკუთარი სიცოცხლე დავთმო იმისთვის, რომ ერთხელ მაინც ვნახო ჩემი შვილები დანაყრებული, მუცელი რომ არ სტკიოდეთ. ჩემი ბედნიერება არიან ყველანი! ნუთუ პატარა, საოცარი ევა ამ ქვეყანას იმისთვის მოევლინა, რომ მუდამ მშიერი იყოს?! გოგონა ვერც კი იძინებს, შიმშილისგან მუცელი ისე სტკივა!
ეს საკვები ექვსმა ადამიანმა მთელი დღე უნდა იკმაროს! ფაშისტებთან ომის დროსაც კი ასე არ იკვებებოდა ხალხი! ეს ოთხი ბავშვისა და ორი ზრდასრული ადამიანის დღიური ულუფა გახლავთ! მთავარია, კვერცხი ექვს ნაწილად გაიყოს ისე, რომ ნაწყენი არავინ დარჩეს!

მას შემდეგ, რაც 6 წლის წინ, ინსულტი გადაიტანა და მეუღლე გარდაეცვალა, დედაჩემს აღარაფერი ახსოვს! იმასაც ვერ აცნობიერებს, რომ მის სიცოცხლეს ყოველ წუთს საფრთხე ემუქრება, რადგან საკუთარმა ფსიქიკურად დაავადებულმა ვაჟმა, რომელიც ასე ძალიან უყვარდა, შეიძლება დაარტყას ან დაახრჩოს, ქალიშვილმა თუ ვერ შეაჩერა… ეს ერთი და იგივე ადამიანი გახლავთ. თავს გაუფრთხილდით, მეგობრებო! აი, რა დღეში აგდებს ადამიანებს ავადმყოფობა და შიში, რომ საკუთარმა მძიმედ დაავადებულმა შვილმა არ მოკლას! შიზოფრენიული შეტევის დროს, ვაჟი საწოლს მიჯაჭვულ დედას ახრჩობს და არაადამიანური ხმით ყვირის! ამ ჯერ კიდევ ახალგაზრდა ქართველ ქალს ანა ჰქვია! ყოველდღიურად საკუთარ ცხოვრებას და ბედნიერებას თმობს იმისთვის, რომ თავის დედასა და ძმაზე იზრუნოს! თავის ტრავმამ ეს გულკეთილი და მშვიდი ახალგაზრდა მამაკაცი დაუნდობელ მხეცად აქცია. ის ხალხთან ერთად მიტინგზე იდგა პრეზიდენტ გამსახურდიას მხარდასაჭერად! ისე ურტყამდნენ თავში, რომ ახლა შიზოფრენიის მძიმე ფორმა აქვს.

რა საშინელი სიტყვაა — კიბო! ის სიკვდილივით ჟღერს, როცა არც ფული გაქვს და დახმარებასაც არავისგან ელი! სახლში, სადაც რეპორტაჟს ვიღებდით, არავინ იღიმის! დახმარების უხმო კივილი ოთახის ბნელ კუნჭულებში დამალულა! ყველა ელოდება ხსნას, მაგრამ დახმარების თითქმის არ სჯერათ! სალომე, ბავშვების დედა: „ნახეთ, რას დამამსგავსა ავადმყოფობამ! ხოლო ტკივილები, რომლებსაც განვიცდი, აუტანელია“,.— ჩუმად, ცრემლების შეკავებით, თითქმის ჩურჩულით, ბავშვებმა რომ არ გაიგონ, მეუბნება უბედური დედა! და შემდეგ, თითქოს თავს იმართლებსო, ძველ ფოტოს მაჩვენებს, სადაც ის ბედნიერია თავის შვილ ანრისთან და მეუღლესთან ერთად.