ირინა მარტოხელა დედაა, მისთვის 21 წლის ლუკა სამუდამოდ ჩვილი დარჩება. ირინა ამას შეეგუა და უფალს მადლობასაც კი სწირავს, რომ ბედმა ლუკას დედობა არგუნა. როდესაც ის დაიბადა, „კეთილი“ ადამიანები ურჩევდნენ, იქვე, სამშობიაროში დაეტოვებინა და დაევიწყა მისი არსებობა… „სამუდამო ტანჯვისთვის იმეტებ თავს.“ – ეუბნებოდნენ ისინი, მაგრამ ირინა მზად იყო ყველა განსაცდელისთვის, ოღონდ შვილი ჰყოლოდა გვერდით!

ყოველი შემდეგი გულყრა შეიძლება უკანასკნელი აღმოჩნდეს გიორგისთვის. გიორგის, ნინის და მათი დედიკოს, მეგის ტანჯვის ცრემლების გარეშე ყურება შეუძლებელია. შეუძლებელია გაიცნოთ ისინი და გული დარდით არ აგევსოთ. მხოლოდ დედას, უფლის გამოგზავნილ ანგელოზს, შეუძლია ამდენის ატანა.

მეგი: ჩემს ბიჭს მძიმე დაავადებების სრული კომპლექტი აქვს: ეპილეფსია, ცერებრული დამბლა და აუტიზმი. კლინიკური სიკვდილი ოთხჯერ გადაიტანა. იცით, რამდენჯერ შემომთავაზეს გიოს თავიდან მოშორება და ცხოვრების ახლიდან დაწყება? მეხვეწებოდნენ, ბავშვთა თავშესაფარში ან გონებრივად ჩამორჩენილი ბავშვებისთვის განკუთვნილ სპეცილურ დაწესებულებაში ჩამებარებინა. თქვენ ამის გაკეთებას შეძლებდით? მე ვერ შევძელი. შეძლებდით თავიდან მოგეშორებინათ შვილი, რომელიც ოთხჯერ გამოგლიჯეთ სიკვდილს ხელიდან?

ანდრია ხელს ბოსტნეულის სახეხში ჰყოფს და მანამ იხეხავს, სანამ სისხლი არ წამოვა, შემდეგ კი, მწარედ იკბენს ორივე მტევანზე. ამ პაწაწინა ოთახში ის ჭკუიდან გადადის, მთელი დღე აქ არის ჩაკეტილი მის დასთან ერთად, სანამ მათი დედა, თეა შრომობს და ალაგებს სახლებს. ანა კი, მთელი დღის მანძილზე უყურებს, როგორ ქანაობს თავის ძმა იქეთ-აქეთ და ხელებს იჭამს. ოთახში შარდის მძაფრი სუნი დგას იმიტომ, რომ 12 წლის ანდრიას პამპერსი გამოელია.

— მე და ჩემი ოჯახი ჩემი ძამიკოს გამოჯანმრთელების იმედს არასდროს ვკარგავთ, — ამბობს ლიკუნა, იშვიათი გენეტიკური დაავადების, თავის ტვინის ატროფიის მქონე 7 წლის ომარის და. მადლობას გიხდით იმისთვის, რომ თქვენც გწამთ ამის და გვეხმარებით.გვინდა, რომ ომარიკოს ორგანიზმმა საკვები მიიღოს, წონაში მოიმატოს და ნაწოლები არ გაუჩნდეს, თავისუფლად სუნთქვა რომ შეძლოს. სტენდერი კი, რომელიც თქვენ აჩუქეთ, სწორედ ამაში გვეხმარება. ომარიკო თვალებით გვანიშნებს, როდესაც ადგომა უნდა და სტენდერზე ვაყენებთ. ჩემი სურვილია, ყველა ავადმყოფი ბავშვი ფეხზე დადგეს.ჩერნოვეცკის ფონდის მეგობრები და ბავშვის ოჯახი ყველაფერს აკეთებენ, რომ დაავადებამ უკან დაიხიოს

კეთილო ადამიანო, დაუყოვნებლივ გააზიარე ეს პოსტი! დაეხმარე შენს მეგობრებს, იპოვონ უფლის გზა! უფლის ხელები არ უშვებენ მირიანს, რომ ჩვენი სამყარო დატოვოს: ის ხან კვდება, ხან ცოცხლდება, ოღონდ უბედური დედის მწარე, მწარე ცრემლების ნიაღვარის ქვეშ! რამხელა მწუხარებაა! და არცერთ ექიმს საქართველოში, როგორც ეს, სამწუხაროდ, სულ უფრო ხშირად ხდება ფონდის პრაქტიკაში, არ შეუძლია უპასუხოს მთავარ კითხვას: იცოცხლებს ბავშვი თუ დატოვებს ამ სამყაროს? რატომ გაეთიშა თირკმელები ამ მშვენიერ და ადრე აბსოლუტურად ჯანმრთელ ბიჭს? ბავშვი ახლა დიალიზზეა. ეს ისეთი ძვირი და რთული, მტკივნეული პროცედურაა, რომელიც დროებით უნარჩუნებს მირიანს სიცოცხლეს! და რამდენი დღე ან თვეა ეს „დროებითი“, ვინ იტყვის?! საქართველოში ნამდვილად ვერავინ! მირიანის დედამ მხოლოდ ერთი რამ იცის: თუ ის ყოველდღიურად არ გაიკეთებს დიალიზს, თირკმელები გაეთიშება და მირიანი მოკვდება.

დედამ თავისი ცხოვრების საუკეთესო წლები შვილს შესწირა. ეს უსაზღვრო სიყვარულია! თავგანწირვა! მხოლოდ დედებმა იციან, რას ნიშნავს ეს! გიორგი რვათვიანი დაიბადა და ექიმების დაუდევრობის გამო, სეფსისი დაემართა, რომელმაც დააზიანა ბიჭუნას ტვინი! ეს ყველაფერი კი, უმნიშვნელო ინფექციამ გამოიწვია! ექიმები ამბობდნენ, რომ ვერ იცოცხლებდა. მაგრამ, უფალი მფარველობდა. სამჯერ კინაღამ დაიღუპა, მაგრამ ღმერთმა შეისმინა სოფიას ლოცვა და საიქიოდან დააბრუნა!