ენით აღუწერელი ტკივილი! ოჯახი 10 წელი ნატრობდა ამ ულამაზესი პატარა გოგონას გაჩენას, ის კი დღეში რამდენიმეჯერ კვდება და უბრუნდება სიცოცხლეს, მხოლოდ გაუბედურებული დედის სიყვარულის დამსახურებით! ადგილობრივმა ექიმებმა სიკვდილის პირას მიიყვანეს საბრალო ბავშვი!

კეთილო ადამიანო, დაუყოვნებლივ გააზიარე ეს პოსტი! დაეხმარე შენს მეგობრებსაც მონაწილეობა მიიღონ ღვთისნიერ საქმეში!

„ასეთმა მკურნალობამ ჩემი შვილი მიიყვანა თითქმის სიკვდილის პირას“

ბარბარე მხოლოდ ერთი წლის არის და ცრემლი არასდროს აშრება თვალზე. მის ულამაზეს თვალებს ბედნიერება არასდროს უნახავთ. საბრალო მშობლები - ირა და ავთანდილი - 10 წლის განმავლობაში ნატრობდნენ შვილს და ახლა, იძულებულნი არიან უყურონ მის ცრემლებს და ტანჯვას, იმას, თუ როგორ კვდება დედის მკლავებში და უბრუნდება სიცოცხლეს დღეში რამდენიმეჯერ მათი ნანატრი შვილი! მხოლოდ ექიმების უყურადღებობის, დაუდევრობის და უგულობის გამო ხდება ეს ყველაფერი!

„ჩემს ნანატრ გოგონას ვერაფრით ვამშვიდებ, გაუჩერებლად ტირის...“

„ადამიანები, ვისი ვალიც სიცოცხლის გადარჩენაა, უცოდველი ბავშვის მძიმე ავადმყოფობის მიზეზი გახდნენ“ - ამბობს დედა, ირა და ცრემლებს ვერ იკავებს. ქალი ცრემლების გარეშე საუბარს გადაეჩვია. მხოლოდ ბარბარეზე, მის ტკივილზე, ტანჯვასა და წამებაზე შეუძლია ლაპარაკი.

მეგობრებო, ჩვენს ქვეყანაში ეს საბრალო უუფლებო ადამიანები არავის სჭირდება! რამხელა ტკივილია!..

- გთხოვთ, ნუ ტირით, ირა. ჩვენს მკითხველს გაუზიარეთ თქვენი ტკივილი.
ირა: ყველაფერს თავიდან გიამბობთ. ბარბარე, ჩვენი საოცნებო გოგონა, ჩვენი ახდენილი ოცნება არის! ღმერთო, როგორ ვნატრობდით, რამდენი ვიმკურნალეთ, რამდენი ვილოცეთ! და აი, უფალმა გადმოგვხედა და გვაჩუქა შვილი! მაგრამ, უბედურება მაინც დაგვატყდა თავს! მშობიარობის დროს წნევამ ამიწია, ექიმებმა კი ოპერაციის გაკეთების დროს დაუდევრობა გამოიჩინეს. მაჯერებდნენ, რომ ბავშვს არაფერი ემუქრებოდა. არ ჯობდა, მე მოვმკვდარიყავი, ბავშვი კი ჯანმრთელი ყოფილიყო! ბრძნული გამომეტყველებით, თეთრ ხალათებში გამოწყობილებმა საშინელება ჩაიდინეს! და აი, შედეგიც: ბარბარე დაიბადა ვადაზე ადრე. კარგად იქნებოდა, მაგრამ სამწუხაროდ, ექიმებს ვენდე, მამშვიდებდნენ: „ყველაფერი იქნება კარგად.“ მე კი ბრმად მჯეროდა მათი! არასწორი დიაგნოზი დაუსვეს, რაც ჩემი ჩიტუნიასთვის აღმოჩნდა განაჩენი!

„ვერ ვიჯერებ, რომ ბარბარე ტანჯვისთვის გაჩნდა ამქვეყნად. ერთი ბედნიერი დღეც კი არ ყოფილა მის ცხოვრებაში“

„ექიმებს ლაპარაკიც არ უნდოდათ ჩემთან! ვინ ვარ მე მათთვის?.. ვერ ვაგებინებდი, რომ ჩემს შვილს კრუნჩხვები ემართებოდა... დროულად რომ გაეგოთ და ბავშვი თურქეთში წაგვეყვანა, ახლა ჯანმრთელი იქნებოდა! შვიდ სხვადასხვა პედიატრს მივმართე, სიმართლე კი, მხოლოდ მაშინ გაირკვა, როდესაც მოვაგროვე ყველაფერი რაც კი გაგვაჩნდა, თანხა ვისესხე და ბარბარე თურქეთში წავიყვანე!“

თურქეთში ექიმებმა დასვეს ასი პროცენტით სწორი დიაგნოზი. საქართველოში ექიმებს ბავშვისთვის დიაგნოზი სწორად რომ დაესვათ, ტვინის მკვებავი წამლები დაენიშნათ, ახლა, ბარბარე ჯანმრთელი იქნებოდა!

 ბარბარესთვის ნორმალურად რომ ემკურნალათ, ალბათ ახლა, დედასაც დამიძახებდა

ულამაზესი გოგოა ბარბარე! და უფლის წყალობით შეიძლება, ჯანმრთელობა რომ დაუბრუნდეს! მაგრამ, ჩვენს გარდა ვერავინ დაეხმარება!

ირა (დედა): „დაჩოქილი გემუდარებით, დამეხმარეთ შვილი ფეხზე რომ დავაყენო! კვება, ჰიგიენური საშუალებები, ცურვა და ძვირადღირებული მედიკამენტები სჭირდება. შეხედეთ, რა ლამაზი გოგოა ბარბარე! მე მის გარეშე მოვკვდები!“

- ამიტომ, გადაწყვიტეთ თურქეთში წასვლა?
ირა: დიახ, შევაგროვე ყველაფერი, რაც გაგვაჩნდა, ახლობლებისგან ვისესხე თანხა და მომაკვდავი ბავშვი თურქეთში წავიყვანე. ჩაუტარდა საფუძვლიანი კვლევები და ანალიზები, გენეტიკურიც კი. საშინელი სიმართლეც გაირკვა სწორედ მაშინ! თურმე, ჩემი გოგონა რომ დაიბადა, უშველებელი ჰემატომა ჰქონია თავის ტვინში, ექიმებმა კი ეს დამიმალეს! გასარკვევად რომ დავრეკე, ექიმმა მშვიდად მითხრა: „რა მნიშვნელობა აქვს? არ გვინდოდა თქვენი ტრავმირება. ისედაც და ასედაც, მძიმედ დაავადებულია თქვენი შვილი!“ თურქი ექიმების შემრცხვა, დავინახე, რომ ისინი ჩვენს თანამემამულეებზე უფრო მეტად ზრუნავდნენ ჩემს ბარბარეზე. მათი თქმით, ბარბარესთვის ტვინის მკვებავი წამლები რომ დაენიშნათ, ახლა, ბავშვი ჯანმრთელი იქნებოდა!
- თურქეთში დიაგნოზი დაუსვეს და მკურნალობაც დაუნიშნეს, ხომ ასეა?
ირა: დიახ. გენეტიკური ანალიზის პასუხმა დაადასტურა დიაგნოზი, ვესტის სინდრომი, ცერებრული დამბლა და აუტიზმი. დაუნის სინდრომი, რომელზეც საუბრობდნენ ქართველი ექიმები, არც უხსენებიათ... აი, როგორ უნდა ვენდო ამ ყველაფრის მერე?
- ამჟამად როგორია ბარბარეს მდგომარეობა?
ირა: ახლა, მკურნალობის ფონზე ბარბარეს შეტევები იმდენად ხშირად აღარ ემართება. უფრო მშვიდია, მაგრამ მაინც ძალიან ხშირად ტირის. დაძინება უჭირს, თავს ვერ იჭერს. მაგრამ ისიც, რომ უბრალოდ ცოცხლობს, უკვე დიდი მიღწევა არის. იმ დროს გადაღებულ სურათებს გაჩვენებთ, როდესაც ქართველმა ექიმებმა პრედნიზოლონით „გაჭყიპეს“ ბარბარეს. ბავშვი ბუშტს ჰგავდა, ისე იყო შეშუპებული. ხანდახან მგონია, რომ ჩვენი ქვეყანა რაღაც შეჯიბრში მონაწილეობს, რაც შეიძლება მეტი ავადმყოფი ბავშვი რომ გვყავდეს.

„ჩემი საბრალო გოგონა გაჭყიპეს ისეთი წამლებით, რომლის გამოც, ბუშტივით იყო შეშუპებული“

- რა საშინელებებს ამბობთ! როგორც ვხვდები, თქვენი ცხოვრება კოშმარად არის ქცეული.
ირა: დიახ, საარსებო სახსრები არ გაგვაჩნია! პენსია ჯერ არ დაუნიშნავთ, ვერც შემწეობას ვიღებთ. მეუღლე დროებით სამუშაოზე თუ გავა, მაგრამ არაფერში გვყოფნის ეს შემოსავალი.
- პენსია რატომ არ უნიშნავენ?
ირა: გვითხრეს, რომ 150 ლარი არის გადასახდელი, პენსია რომ დაენიშნოს! პარადოქსია: ამხელა თანხა რომ მქონდეს, პენსიის დანიშვნას ხომ არ მოვითხოვდი? საიდან უნდა მოვიტანო ზედმეტი 150 ლარი, როდესაც თითოეულ ლარს ვუფრთხილდებით?
- ირა, თუ შეგიძლიათ, გვითხარით, რას გრძნობთ?
ირა: იმედგაცრუებული ვარ და ძალიან მეშინია ჩემი შვილის მომავლის გამო. სანამ დედა გავხდებოდი, ვერაფრით წარმოვიდგენდი, რომ ასეთი რამეები შეიძლება ხდებოდეს თანამედროვე მედიცინაში. ერთი მხრივ შვილი სწორედ მედიცინის დამსახურებით გავაჩინე, მეორე მხრივ კი, ექიმებმა კინაღამ წამართვეს ნანატრი შვილი! დაჩოქილი გემუდარებით, დამეხმარეთ, ჩემი გოგონა ფეხზე რომ დავაყენო! საკვები პროდუქტი, ჰიგიენური საშუალებები, ცურვა და მედიკამენტები ძალიან სჭირდება.

ამ ოჯახის მდგომარეობა არა მხოლოდ გაშუქებას, არამედ საზოგადოების თანადგომასაც მოითხოვს. მოვუწოდებთ ყველას, ვისაც ჰქონია მსგავსი პრობლემა, გაგვიზიაროს გამოცდილება და რჩევები მოგვცეს. სწორედ სოლიდარობა და ინფორმაციის გაზიარება, ფასდაუდებელი დახმარება იქნება, ასეთ სირთულეებთან ბრძოლაში. და ეს არ გახლავთ მხოლოდ ერთი ოჯახის ტრაგედია, ნათლად ჩანს სერიოზული პრობლემები საქართველოს ჯანდაცვის სისტემაში, რომელიც საყურადღებოა და გამოსასწორებელი. გთხოვთ, თუ მსგავს პრობლემას შეეჩეხეთ, მოგვწეროთ ამის შესახებ! განგაშს ყველანი ერთად თუ ავტეხთ, შეიძლება, არაერთი ადამიანის სიცოცხლე გადავარჩინოთ.

მკითხველს მოვუწოდებთ, სოლიდარობა გამოიჩინოთ ამ ოჯახის მიმართ. სჭირდებათ არა მხოლოდ მორალური მხარდაჭერა, არამედ ფინანსური დახმარებაც ჩვილის მოვლასა და მკურნალობაში.
თუ გსურთ, მოინახულოთ და დახმარება პირადად გაუწიოთ ამ ოჯახს, მათი მისამართია: თბილისი, მუხიანი, გობრონიძის ქ. 25ე.

რის შეძენას ვაპირებთ:

ყოველ ჯერზე, როდესაც ვინმეს დახმარება შეგიძლიათ, უბრალოდ დაეხმარეთ და გაიხარეთ, რომ ღმერთი თქვენი მეშვეობით პასუხობს ვიღაცის ლოცვებს!

გვჯერა, რომ ერთად ნამდვილად შევძლებთ მათ გადარჩენას!

არ დაგავიწყდეთ ამ პოსტის გაზიარება, რათა თქვენმა მეგობრებმაც შეიტყონ ამ ოჯახის გასაჭირის შესახებ! ეს ძალიან მნიშვნელოვანია! მეგობრებო, კიდევ ერთი თხოვნა გვაქვს თქვენთან: თუკი შეიტყობთ, რომ თქვენს ნაცნობს ან მეზობელს სჭირდება დახმარება, გთხოვთ, გამოიჩინოთ გულისხმიერება და მოგვწეროთ ამის შესახებ ელექტრონულ მისამართზე: office-fsp@fsp.ge

ჩვენი ფონდის ანგარიში:

(დანიშნულება: ბარბარე კალანდარიშვილი).