„ოღონდ გიორგი გადარჩეს… ოღონდ გადარჩეს…“ – პატარა გიორგის დედა ყოველდღე ლოცულობს. მას სასწაულის სჯერა! სჯერა, რომ ღმერთი მარტო არ დატოვებს და იმ ხალხს გამოუგზავნის, ვინც პატარა ქართველი ბიჭის სიცოცხლის გადარჩენაში თავის წვლილს შეიტანს. დღითიდღე ჩვენ სულ უფრო და უფრო ვცოტავდებით! ნუთუ დავუშვებთ, რომ კიდევ ერთ სიცოცხლე დავკარგოთ?!

ხანდახან იცით როგორ ხდება? მიჰყვები ცხოვრების დინებას, მთელი გულით გიყვარს ადამიანი, მასთან მთელი ცხოვრების გატარება გსურს, ჭირსა და ლხინში, მწუხარებასა და სიხარულში, სანამ სიკვდილი არ დაგაშორებთ… მერე კი, უცებ სიკვდილი კი არა, ვიღაც მესამე დგება თქვენს შორის! და რაღა მნიშვნელობა აქვს, ყველაფერი როგორ იყო, ან როგორ იქნება, როდესაც იმ წუთში, გინდა, რომ უბრალოდ მოკვდე… იმის გამო, რომ გიღალატეს, თუ იმის გამო, რომ თავს არარაობად გრძნობ, სხვაში გაგცვალეს… ან იმის გამო, რომ აზრი უკვე აღარაფერს აქვს.

2 წელი ქეთევანს ნორმალურად არ სძინებია, ეშინია, რომ თუ ღრმად ჩაეძინება, შვილის ხმას ვერ გაიგებს. 12 წელია, ერთი წუთითაც არ დაუსვენია. ანა-მარიას ცერებრული დამბლის რთული ფორმა აქვს.

თითქოს, ყველანაირმა უბედურებამ ჭილაშვილების ოჯახში, ამ მძიმედ დაავადებულ ბავშვებთან დაიდო ბინა! ღმერთო, გადაარჩინე! „ჩემს შვილიშვილებს ეშმაკმა წაართვა ენა,“ – ხმამაღლა ფიქრობს ნინო ბებია. იმდენად დარწმუნებულია ამაში, რომ მეც კი, კორესპონდენტს, წამით მომეჩვენა, რომ ბოროტი სული იქ, იმ ნახევრად დანგრეული ბნელი სახლის კუთხეში იმალებოდა.

ამ ავი სულებისგან დაწყევლილი სახლიდან უსასრულო მოთქმა, გოდება და ტირილი ისმის. აქ სიხარულსა და დღესასწაულს ვერასდროს ნახავთ! აბსოლუტურად ყველა ავად არის და ბავშვები შიმშილობენ! ყველანაირმა უბედურებამ ჭილაშვილების ოჯახში დაიდო ბინა. საქართველოში უამრავი ოჯახის მდგომარეობა ნამდვილად სავალალოა. უამრავი ადამიანი შიმშილობს, ბავშვები ავადმყოფობენ, მაგრამ იშვიათია ასე, ყველანაირი გასაჭირი ერთად რომ იყოს თავმოყრილი. მაგრამ, ხომ მარტონი არ არიან?! არა, მეგობრებო?! მათ ჩვენ ვყავართ! საქართველოში ხომ, ყველაზე გულისხმიერი და კეთილი ადამიანები ცხოვრობენ!

„დე, მიშველე! ვკვდები, დე!“ – ოდნავ გასაგონი ხმით კბილებში სცრის ეკა. მას უკვე ყვირილს თავიც კი აღარ აქვს… – „უკვე მოვკვდი, დე? ჯოჯოხეთში ვარ? ღმერთო, ასე ძალიან რატომ მტკივა?“ – საბრალო გოგონა ტუჩს დასისხლიანებამდე იკვნეტს და დედას ხელს უფრო და უფრო მაგრად უჭერს, ცრემლები კი ღაპაღუპით სდის თვალებიდან.

სიკვდილი, ბავშვების შიმშილობა და სნეული ბავშვის არაადამიანური ტანჯვა… მეგობრებო, ჩვენ წილად გვხვდა ეს ყველაფერი, რათა ეს საბრალო ადამიანები გადავარჩინოთ! ამ საბრალო ბიჭუნას დედიკოსთან ურთიერთობა ენით აღუწერელია! მაია ყოველთვის გრძნობს, რა სტკივა მის შვილს და იმ წამსვე დააფრთხობს ხოლმე სიკვდილს, რომელიც მისი უსაყვარლესი შვილის წაყვანას ლამობს! მაიას ისეთი სიყვარულით არ უყვარს არცერთი შვილი, როგორითაც გოჩა! მისი ტკივილი მაიას ტკივილია! სამყარო ასეა მოწყობილი!
რვა წლის განმავლობაში დედის ერთადერთი მიზანია, შვილი ნაწოლებისგან, პერიტონიტისა და სეფსისგან გადაარჩინოს… უნდა მიხვდეს, სად და რა სტკივა მის შვილს. გოჩას ხომ ლაპარაკი არ შეუძლია! ის მხოლოდ ჩუმად, ძალიან ჩუმად, დაჭრილი კნუტივით კვნესის! ცხოვრების უმეტესი ნაწილი გოჩამ საავადმყოფოში გაატარა. მაია კი მისი სიცოცხლისთვის მედგრად აგრძელებს ბრძოლას! ნაწოლების გამო ბავშვის კანი და კუნთები ნელ-ნელა კვდება, სხეულზე ჭრილობები აქვს, სისხლი სდის… სუსტი ნერვების მქონე ადამიანებმა არ ნახოთ!!!