„არ ვიცი, რა დაავადება სჭირს ჩემს შვილს. რატომ შუპდება, ხან თვალიდან, ხან ცხვირიდან რატომ სდის ჩირქი… ორი წელია ექიმებთან დამყავს, ჩავიტარეთ უამრავი კვლევა და ოპერაცია, მაგრამ უშედეგოდ. რომ ვუყურებ, გული მიკვდება… ისეთი მხიარულია და ცელქი… დადის, ტლიკინებს, იცინის და უცებ, შეიძლება სახე წამებში შეუშუპდეს, ტირილს იწყებს და ტკივილისგან იკრუნჩხება.“

კეთილო ადამიანო, დაუყოვნებლივ გააზიარე ეს პოსტი! დაეხმარე შენს მეგობრებს, იპოვონ უფლის გზა! უფლის ხელები არ უშვებენ მირიანს, რომ ჩვენი სამყარო დატოვოს: ის ხან კვდება, ხან ცოცხლდება, ოღონდ უბედური დედის მწარე, მწარე ცრემლების ნიაღვარის ქვეშ! რამხელა მწუხარებაა! და არცერთ ექიმს საქართველოში, როგორც ეს, სამწუხაროდ, სულ უფრო ხშირად ხდება ფონდის პრაქტიკაში, არ შეუძლია უპასუხოს მთავარ კითხვას: იცოცხლებს ბავშვი თუ დატოვებს ამ სამყაროს? რატომ გაეთიშა თირკმელები ამ მშვენიერ და ადრე აბსოლუტურად ჯანმრთელ ბიჭს? ბავშვი ახლა დიალიზზეა. ეს ისეთი ძვირი და რთული, მტკივნეული პროცედურაა, რომელიც დროებით უნარჩუნებს მირიანს სიცოცხლეს! და რამდენი დღე ან თვეა ეს „დროებითი“, ვინ იტყვის?! საქართველოში ნამდვილად ვერავინ! მირიანის დედამ მხოლოდ ერთი რამ იცის: თუ ის ყოველდღიურად არ გაიკეთებს დიალიზს, თირკმელები გაეთიშება და მირიანი მოკვდება.

— მე და ჩემი ოჯახი ჩემი ძამიკოს გამოჯანმრთელების იმედს არასდროს ვკარგავთ, — ამბობს ლიკუნა, იშვიათი გენეტიკური დაავადების, თავის ტვინის ატროფიის მქონე 7 წლის ომარის და. მადლობას გიხდით იმისთვის, რომ თქვენც გწამთ ამის და გვეხმარებით.გვინდა, რომ ომარიკოს ორგანიზმმა საკვები მიიღოს, წონაში მოიმატოს და ნაწოლები არ გაუჩნდეს, თავისუფლად სუნთქვა რომ შეძლოს. სტენდერი კი, რომელიც თქვენ აჩუქეთ, სწორედ ამაში გვეხმარება. ომარიკო თვალებით გვანიშნებს, როდესაც ადგომა უნდა და სტენდერზე ვაყენებთ. ჩემი სურვილია, ყველა ავადმყოფი ბავშვი ფეხზე დადგეს.ჩერნოვეცკის ფონდის მეგობრები და ბავშვის ოჯახი ყველაფერს აკეთებენ, რომ დაავადებამ უკან დაიხიოს

14 წლის წინ, ანგელოზი დაიბადა ღავთაძეების ოჯახში! წარმოუდგენელი სილამაზის გოგონა. ქერათმიანი, თვალხატულა. მაგრამ, ბედისწერა დიდ განსაცდელს უმზადებდა ამ ზღაპრულ პრინცესას. ნინოს ერთი ფეხი მეორეზე 4 სანტიმეტრით მოკლე ჰქონდა.

დედამ თავისი ცხოვრების საუკეთესო წლები შვილს შესწირა. ეს უსაზღვრო სიყვარულია! თავგანწირვა! მხოლოდ დედებმა იციან, რას ნიშნავს ეს! გიორგი რვათვიანი დაიბადა და ექიმების დაუდევრობის გამო, სეფსისი დაემართა, რომელმაც დააზიანა ბიჭუნას ტვინი! ეს ყველაფერი კი, უმნიშვნელო ინფექციამ გამოიწვია! ექიმები ამბობდნენ, რომ ვერ იცოცხლებდა. მაგრამ, უფალი მფარველობდა. სამჯერ კინაღამ დაიღუპა, მაგრამ ღმერთმა შეისმინა სოფიას ლოცვა და საიქიოდან დააბრუნა!

ღმერთო, ღმერთო, შენი უსაზღვროდ მადლიერი ვართ! ვინ ვართ ჩვენ, მოკრძალებული თანამშრომლები, ფონდის მეგობრებთან ერთად, ასეთი მნიშვნელოვანი საკითხები რომ გადავწყვიტოთ?! სიკვდილ-სიცოცხლის საკითხები! გმადლობთ, უფალო, იმისთვის, რომ ეს საბრალო ოჯახი მოიყვანე ჩვენს ფონდში! აუცილებლად უნდა ვაჩვენოთ საქართველოში ჩვენს ასი ათასობით კეთილ მეგობარს, ამ დაავადებული ბავშვების, ბებიის და მათი გულმოკლული დედის ყოფა რაოდენ საშინელია.