რეგულარული გადახდების ფუნქცია ხელმისაწვდომია
დიახ! მსურს დახმარება! 
Birthday 09.11.2012
ერთი ზარი გადაარჩენს სიცოცხლეს!
ტელეფონის ნომერი:
ფასი (გაითვალისწინეთ):
1 call - ₾2 GEL
მობილური პროვაიდერები
დაეხმარეთ! გააგზავნეთ სმს
თქვენ შეგიძლიათ გადაარჩინოთ ვინმეს სიცოცხლე და დაუახლოვდეთ ღმერთს! გაგზავნეთ SMS ნომერზე 97100 შეწირეთ ₾3 GEL
კოპირებულია
ჩვენი ფონდის ანგარიშები:
Bank of Georgia
Ბანკის კოდი:
კოპირებულია
ნომერი:
კოპირებულია
TBC Bank
Ბანკის კოდი:
კოპირებულია
ნომერი:
კოპირებულია
Liberty Bank
Ბანკის კოდი:
კოპირებულია
ნომერი:
კოპირებულია
საქველმოქმედო ნომერი: ერთი ზარი გადაარჩენს სიცოცხლეს!
ტელეფონის ნომერი:
0901200270„დაბადების დღეზე მეგობრები რომ დავპატიჟო, მხოლოდ პურს ხომ არ ვაჭმევ, დეიდა?! შევრცხვები. სანთლებიანი ტორტი ცხოვრებაში ერთხელაც კი არ მქონია. გული ძალიან მტკივა“ – ახლოვდება 11 წლის გვანცას დაბადების დღე. სიხარულის ნაცვლად, ბავშვის თვალები ცრემლებით არის სავსე.
კეთილო ადამიანო, დაუყოვნებლივ გააზიარე ეს პოსტი! დაეხმარე შენს მეგობრებს, იპოვონ უფლის გზა!
გოგონა თოხით ხელში 11 წლის გვანცაა. თამაშის ნაცვლად, ბავშვი ბაღში მიწას თოხნის, რომ მწვანილი მაინც მოიყვანოს. გვანცას კიდევ 4 დედმამიშვილი ჰყავს. ბავშვებს შიმშილისგან ყოველდღე მუცელი სტკივათ. როდესაც გვანცამ მის სახლში მისული ფონდის კორესპონდენტი დაინახა, ბავშვმა ცრემლები ვეღარ შეიკავა და ამის გამო მოუბოდიშა კიდეც „უცნობ დეიდას“. მისი ცრემლების მიზეზი, ძვირფასო მკითხველო, იცით, რა იყო? თურმე მისი დაბადების დღე ახლოვდება. გოგონას კი სანთლებიანი ტორტი ცხოვრებაში ერთხელაც არ ჰქონია. ეჰ, ცხოვრებავ, რა უსამართლოდ ჩაგრავ ამ საბრალო გოგონას!
გვანცა (11 წლის) – „არ ვიცი, ასეთი უბედური რატომ ვარ. რა დავაშავე? მე ხომ ბევრს არაფერს ვითხოვ? მხოლოდ ის მინდა, რომ ჩემს დაბადების დღეზე ერთხელ მაინც შევძლო ჩემი კალსელების, ჩემი მეგობრების დაპატიჟება. არც გასართობ ცენტრზე მაქვს პრეტენზია, არც სადმე რესტორანში აღნიშვნაზე. მხოლოდ ის მინდა, რომ ჩემს სახლში შემეძლოს პატარა სუფრის გაშლა. ჩემი დაბადების დღე ახლოვდება. 9 ნოემბერი მიყვარს, მაგრამ იმავდროულად, ყველაზე სევდიანი ვარ ხოლმე მაგ დღეს. იცით, რატომ? იმიტომ რომ დამალვა მიწევს ბავშვებისგან, რადგან მრცხვენია, სახლში რომ ვერ ვპატიჟებ. მითხარი, დეიდა, როგორ შემოვიპატიჟო სახლში, როცა პურის გარდა საჭმელი არაფერი გვაქვს?! ზოგჯერ კი მოხარშული მაკარონი გვაქვს. დაბადების დღის სუფრაზე მხოლოდ მაკარონს ხომ არ დავდებ? შევრცხვები. მალე 12 წლის გავხდები და იქნებ, ეს დაბადების დღე მაინც მქონდეს გამორჩეული. ჩემი ოცნებაა, სანთლებიანი ტორტი მქონდეს, სანთლები ჩავაქრო და სურვილები ჩავიფიქრო.
– რა სურვილს ჩაიფიქრებდი, გვანცა, შეგიძლია გამანდო?
– ყველაზე მეტად ვოცნებობ, რომ მოცეკვავე გავხდე. ჩემით ვისწავლე ცეკვა და გული საშინლად მტკივა, რომ ცეკვის სტუდიაში ვერ მივყავარ დედას, რომ კონცერტებზე შევძლო გამოსვლა. საჭმლის და მედიკამენტების ფულიც კი არ აქვს დედას და სტუდიაში როგორ მომიყვანს. კიდევ ჩავიფიქრებდი, რომ ლამაზი ქურთუკი მქონდეს. ცხოვრებაში ერთხელაც კი არ მქონია თბილი ქურთუკი და ფეხსაცმელი. ღმერთო, რა იქნება, რომ ცხოვრებაში ერთხელ მაინც მქონდეს ისეთი დაბადების დღე, როგორზეც ვოცნებობ!“
მეგობრებო, სამარცხვინოა, რომ 11 წლის გვანცა, ამხელა, ულამაზესი გოგო, წიგნებს სკოლაში წაიღებს ზურგჩანთის ნაცვლად, ცელოფნის პარკით, რომელიც თეთრები ღირს და ძველ ტანსაცმელს ჩაიცვამს, აბუჩად რომ აიგდოს ყველამ! ნუთუ, დავუშვებთ იმას, გვანცამ თავი დამცირებულად რომ იგრძნოს. ბავშვის ოცნებაა, სწავლის დაწყებამდე სასწაული რომ მოხდეს და ვინმემ მისთვის გაიმეტოს ახალი ჩანთა და ტანსაცმელი.
ამ დანგრეული ქოხიდან, ცელოფნის პარკით წაიღებს გვანცა სკოლაში წიგნებს
ეს 11 წლის გვანცაა. ფოტოზე კი, მის „სახლს“ ხედავთ. დიახ, ეს დანგრეული ქოხი, რომელიც ძროხების სადგომზე უარესია, გოგონას სახლია. უბედურება ისაა, რომ ბავშვის სიცოცხლე ყოველდღე სერიოზული საფრთხის ქვეშ არის, რადგან ოდნავი ქარის დაბერვის დროსაც კი, სახლი ისე ირწევა, თითქოს, მიწისძვრა მოხდა. ძილის წინ გვანცა უფალს შესთხოვს, რომ სახლის ნანგრევებში არ მოჰყვეს თვითონ და მისი 4 დედმამიშვილი, რომლებიც ასევე მცირეწლოვნები არიან. ფონდის კორესპონდენტის გამოჩენამ, გოგონას სევდიანი თვალები ააციმციმა. ხოლო, როდესაც კორესპონდენტმა გვანცას ჰკითხა, თუ რაზე ოცნებობს, დაუჯერებელი იყო ეს შეკითხვა ბავშვისთვის. ალბათ, საბრალო გოგონასთვის მისი ოცნებების შესახებ არასდროს არავის უკითხავს.
გვანცა (11 წლის): „მალე სწავლა დაიწყება. სხვა ბავშვები ლამაზად ჩაცმულები მოვლენ სკოლაში. მე კი, მეცმევა დახეული ფეხსაცმელი და ძველი ტანსაცმელი. სურათის გადასაღებადაც კი ვერ დავდგები ბავშვებთან ერთად. ჩემი დახეული ტანსაცმლით და ცელოფნის პარკით კადრს ხომ არ გავუფუჭებ.
– რა ცელოფნის პარკზე საუბრობ, გვანცა?
გვანცა: დეიდა, მრცხვენია ამის თქმა, მაგრამ წიგნები ამ ცელოფნის პარკით უნდა წავიღო სკოლაში, რადგან ჩანთა არ მაქვს. შარშან ნაჩუქარი ჩანთით წავიღე, მაგრამ ის ჩანთა ისეთი ძველი იყო, რომ სულ დაიხა, წელს კი, ძველი ჩანთაც სანატრებელი გამიხდა. ძილის წინ ვოცნებობ ხოლმე და ჩემს წარმოსახვით სამყაროში ვმოგზაურობ.
– მითხარი, როგორია შენი სამყარო. გამანდე, რაზე ოცნებობ ხოლმე ძილის წინ?
გვანცა: ვოცნებობ, რომ ერთხელ მაინც მეცვას ახალი კაბა და ახალი ფეხსაცმელი. ასევე ვოცნებობ, რომ ზამთარში ფეხი აღარ დამისველდეს. არადა, ისე ძალიან მიყვარს თოვლში გუნდაობა, მაგრამ იმის გამო, რომ თბილი ბათინკი არასდროს მქონია, თოვლის მოსვლაც აღარ მიხარია. ფეხი მისველდება, მერე მაღალი სიცხე მაქვს, დედას კი წამლების ფული არ აქვს. ვოცნებობ, რომ ერთი წყვილი თბილი ბათინკი მქონდეს და თბილი ქურთუკი. ჯემპრებიც არ მაქვს თბილი. მინდა, რომ მოცეკვავე გამოვიდე, ჩემით ვისწავლე ცეკვა და ყველაზე დიდ სიამოვნებას მანიჭებს, როდესაც ვცეკვავ, მაგრამ დედას ფული არ აქვს, რომ ქორეოგრაფთან მატაროს. საშინლად მტკივა ამაზე გული. ასევე ვოცნებობ, რომ ტელეფონი მქონდეს, თუნდაც იაფფასიანი. მე არ ვარ ის ბავშვი, რომელიც ძვირადღირებულ ნივთებზე ოცნებობს. ტელეფონი კი იმიტომ მინდა, რომ სკოლის დავალებებს, კლასის ჩატში წერენ მასწავლებლები. ასევე ბავშვებსაც თუ რამე შეკითხვა აქვთ, მაგალითად რამე ვერ გაიგეს დავალებიდან, ყველაფერს ჩატში წერენ. ერთადერთი ბავშვი ვარ მთელ სკოლაში, ვისაც ტელეფონი არ აქვს. ვოცნებობ, რომ ოდესმე მაინც ამიხდეს ეს სურვილი. მაგრამ, დეიდა, უკვე აღარ მჯერა. ალბათ, ღარიბ ბავშვებს ოცნებები არ უსრულდებათ. მე ხომ, ამ სოფელში ყველაზე ღატაკი ოჯახის შვილი ვარ.“
კეთილო ადამიანებო, ალბათ თავად დარწმუნდით, როგორი გულგატეხილია ბავშვი და როგორი უიმედო. ახლა, წესით, გვანცა სასკოლოდ ლამაზ ტანსაცმელს უნდა ისინჯავდეს და სარკის წინ ბზრიალებდეს სიხარულისგან, მაგრამ სამწუხაროდ, საბრალო გოგონას სარკეში ჩახედვაც კი არ სურს, რადგან სარკეში, მხოლოდ დახეულ ტანსაცმლიან და აცრემლებულ გოგონას დაინახავს.
თუ გსურთ, მოინახულოთ და დახმარება პირადად გაუწიოთ ამ ოჯახს, მათი მისამართია: ბაღდათის რაიონი, სოფელი ობჩა
ჩვენი ფონდის ანგარიში:
საქართველოს ბანკი GE64BG0000000470458000
თი ბი სი ბანკი GE15TB7194336080100003
ლიბერთი ბანკი GE42LB0115113036665000
(დანიშნულება: გვანცა ხაჭიპერაძე).
თანხის ჩარიცხვა შესაძლებელია ჩვენი ვებგვერდის მეშვეობით: „საქართველოს ბანკი“ (e-commerce), „TBC ბანკი“ (GeoPay), „ლიბერთი ბანკი“ (PayGe), PayPal.
თანხის ჩარიცხვა ასევე შესაძლებელია ტერმინალებიდან: ExpressPay, TBCpay, PayBox (OPPA). ჩვენს ფონდს იპოვით ქვეთავში “ქველმოქმედება“. ინფორმაციას ფონდის დამატებითი უფლება-მოვალეობების შესახებ შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე: https://goo.gl/GY2Gus
თქვენ შეგიძლიათ გადაარჩინოთ ვინმეს სიცოცხლე და დაუახლოვდეთ ღმერთს! გაგზავნეთ SMS ნომერზე 97100
სპეციალურ ნომერზე: 0901200270 განხორციელებულ მხოლოდ ერთ ზარს ადამიანის სიცოცხლის გადარჩენა შეუძლია! დალოცვილები ყოფილიყავით!
კორ.: ნინი
გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა გვანცას! ის პირადად თქვენთვის იღიმის!
სულ ხარჯები:
795.79₾დარჩა:
969.70₾