გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა ნანუკის! ის თქვენ გიღიმით! ნანუკა: ვერასდროს ვიფიქრებდი, რომ სურვილები შეიძლება ისე ახდეს, როგორც მულტფილმებში. პლანშეტი მთელი გულით მინდოდა და ვოცნებობდი. მაგრამ, ვინ მიყიდიდა? დედა სულ იმას ამბობს, რომ პურის ფულიც კი არ აქვს. ყველა ძიას და დეიდას, მადლობა მინდა ვუთხრა. გპირდებით, რომ გავიზრდები, მეც საჩუქრებს ვუყიდი ყველა იმ ბავშვს, ვისაც ფული არ ექნება.

გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა ნინოს! ის პირადად თქვენთვის იღიმის! ნინო: რამდენიმე დღის წინ, ვინმე თუ მეტყოდა, რომ პლანშეტი მექნებოდა, გამეცინებოდა და არაფრით დავიჯერებდი. საიდან უნდა ჰქონდეს პლანშეტი გოგონას, რომელსაც ზოგჯერ, საჭმელიც არ აქვს? მაგრამ, თქვენ მოხვედით და ახლა, საკუთარ თვალებსაც ვერ ვუჯერებ, ჩემია! მგონია, რომ უბრალოდ მათხოვეს ცოტა ხნით... მაგრამ, ის მართლა ჩემია! მხოლოდ ჩემი! ღმერთო! რა ბედნიერებაა! ახლა, სრულფასოვან ადამიანად ვგრძნობ თავს! მადლობა ყველას, ვინც რეალობად აქცია ჩემი ოცნება!

გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა ჯემალს! ის თქვენ გიღიმით! ჯამალი: მოიცადეთ! სიზმარში არ ვარ? ეს სიმართლეა? თუ ახლა გავიღვიძებ? იცი, როგორ ვოცნებობდი ამაზე? ეს უბრალოდ შეუძლებელია! ღმერთო ჩემო! რა მაგარია! არ ვიცი, რა ვთქვა. ყველა სიტყვა არეული მაქვს თავში! ჩავკოცნიდი ყველას, ვინც მაჩუქა ეს საოცრება! არ ვიცი, ალბათ ჩავეხუტებოდი და აღარსდროს გავუშვებდი! ვეტყოდი, რომ ისინი ყველაზე კეთილი ადამიანები არიან საქართველოში. არა, მთელს პლანეტაზე! ალბათ, ასეთ ადამიანებს დედამიწაზე ღმერთი აგზავნის.

გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა ბარბარეს! ის თქვენ გიღიმით! პლანშეტზე რომ ვოცნებობდი, მეგონა, ძველს მაჩუქებდნენ, გაბზარული ეკრანით, დაკაწრულს. მეგონა, რომ კარგად არ იმუშავებდა. თვალებს არ ვუჯერებდი, როდესაც მომიტანეს ყუთში შეფუთული, რაღაც ახალი ნივთი! კარგია, რომ ბევრი სათამაშო მოუტანეთ ჩემს და-ძმებსაც, თორემ მის ხელში დაჭერასაც არ დამაცდიდნენ. წამართმევდნენ და მულტფილმებს უყურებდნენ. უდიდესი მადლობა ამხელა ბედნიერებისთვის!

გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა ნიკას! ის თქვენ გიღიმით! ნიკა: ერთი მადლობა ტელეფონისთვის, ორი მადლობა ამ ლამაზი სკოლის ჩანთისთვის, სამი მადლობა ყველა ფანქრისთვის და ფლომასტერისთვის. ოთხი მადლობა, რომ მოხვედით. ხუთი მადლობა, რომ არ მომატყუეთ და მართლა მომიტანეთ ის, რასაც შემპირდით. ექვსი მადლობა ჩემი გახარებისთვის... და დიდი მადლობა ყველას, ყველა საჩუქრისთვის. ორასი მადლობა! დღეს უბედნიერესი ვარ! ახლა წავალ, თორემ შეიძლება ვიტირო!

ლუკა: აი თურმე როგორი ყოფილა, როდესაც ყველა ოცნება ხდება! როდესაც სიხარულისგან გული მზადაა ამოხტეს! მართალი გითხრათ, თქვენ კი ამბობდით, რომ ჩემი ოცნება ახდება, მაგრამ არ მჯეროდა! ახლაც ვერ ვიჯერებ! - რას გრძნობ? ლუკა: აი, ნახე შენ თვითონ, ხელი დამადე გულზე! ლამისაა ამოხტეს! არასდროს ვყოფილვარ ასე! და ალბათ, არც ვიქნები. როცა მამა ცოცხალი იყო, სულ მპირდებოდა, რომ ბევრს იმუშავებდა და ველოსიპედს მიყიდიდა. მაგრამ რომ გარდაიცვალა, პურსაც კი ძლივს ვყიდულობდით. წარმომიდგენია, ახლა როგორ უხარია! - ლუკა, რას ეტყოდი იმ ადამიანებს, ვინც მამიკოს მაგივრად, ასეთი საჩუქარი გაჩუქა? ლუკა: დიდხანს სიცოცხლეს ვუსურვებ, ჯანმრთელობას და იმას, რომ ყოველთვის შეძლონ და აუსრულონ სურვილები არა მხოლოდ საკუთარ შვილებს, არამედ იმ ბავშვებსაც, ვისაც სხვა არავინ ჰყავს, რომ აუსრულოს! მადლობა!

გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა ნინის! ის პირადად თქვენთვის იღიმის! ნინი: ვერც კი წარმოვიდგენდი, რომ პლანშეტს შეეძლო მშიერი ბავშვების ოჯახში "ცხოვრება"! ყველაზე ლამაზი ნივთია ჩვენს სახლში. იცი, როდესაც გშია, რთულია ოცნებებზე ლაპარაკი. მხოლოდ საჭმელზე ფიქრობ. და როდესაც ჩავიჩურჩულე, რომ პლანშეტზე ვოცნებობ, მეგონა, არც გაგიგიათ. მაგრამ თურმე, ბაჭიასავით დიდი ყურები გქონიათ - ყველაფერი გესმით! და ახლა, მინდა მადლობა გითხრათ. ჩურჩულით კი არა, მინდა ვიყვირო, რომ ყველამ გაიგოს, ვინც მაჩუქა ეს საოცრება - მაგრამ, მორცხვი ვარ.

გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა აკაკის! ის პირადად თქვენთვის იღიმის! აკაკი: შენ ყველზე კარგი ხარ! ოღონდ, დედიკოს მერე! ასეთი საჩუქრები ჩემთვის არასდროს არავის უჩუქებია. და ველოსიპედიც არასდროს მქონია. შეიძლება, სახლში რომ დავაყენო? ყველაზე ლამაზი ნივთია, რაც გვაქვს! მომეცი ლოყა, უნდა გაკოცო! მადლობა!

ხედავ “ოცნებობა” რა კარგი ყოფილა? გავიფიქრე და ეს ჯადოსნური რაღაც უცებ ჩემთან გაჩნდა! იცი, ეს მე ვიღაც უცნობმა ადამიანმა მაჩუქა.

გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა ბარბარეს! ის პირადად თქვენთვის იღიმის! ბარბარა: აი, ეს... ეს ხომ, ნამდვილი სასწაულია! ახლაც, შეიძლება სიხარულისგან ტირილი დავიწყო. დავიჯერო, ეს მართლა ხდება? რა ბედნიერი ვარ, თითქოს ზეციდან დედიკომ გამომიგზავნა ეს პლანშეტი! შენ რომ წახვალ, ეზოში გავალ, ღრუბლებს ავხედავ და დავიყვირებ: „დედა, მადლობა, ასეთი საჩუქრისთვის! ვიცი, რომ ეს შენ შეძელი და გამახარე ასე ძალიან“.

გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა მათეს! ის თქვენ გიღიმით! ცხოვრებაში პირველად, მე და ჩემმა ძმამ ნამდვილი გულშემატკივრებივით ვუყურეთ ფეხბურთს! დიდი ფერადი ტელევიზორის ეკრანზე. აღარ მოგვიწევს მარჩიელობა, ვინ თამაშობს და აღარ გაგვეთიშება ყველაზე საინტერესო მომენტში. ოჰ, რა მაგარი გრძნობაა, როდესაც შეგიძლია დაუძახო მეგობრებს და მათთან ერთად უყურო ფეხბურთს!

გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა მაგოს! ის თქვენ გიღიმით! ჩემი ყველაზე დიდი ოცნება იყო, ველოსიპედი მქონოდა. მაგრამ, რომ მომიტანეს, ჯერ ჩემს უფროს დას ვათხოვე. თურმე, ისიც მთელი ბავშვობა ოცნებობდა ველოსიპედზე. გოგოა და დავუთმე. მერე დედამ მითხრა, რომ უმცროს ძმასაც უნდა დავუთმო. მას კი, რომ ვათხოვე ჩამოსვლა აღარ უნდოდა. მერე ჩემი ჯერიც დადგა! ჯერ კარგად არ ვიცი ტარება და დედა მეხმარება ხოლმე. მაგრამ, მომავალში რომ გვესტუმრებით, ველოსიპედით დაგხვდებით და გაგასეირნებთ კიდეც!