გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა ბარბარეს! ის პირადად თქვენთვის იღიმის! ბარბარა: აი, ეს... ეს ხომ, ნამდვილი სასწაულია! ახლაც, შეიძლება სიხარულისგან ტირილი დავიწყო. დავიჯერო, ეს მართლა ხდება? რა ბედნიერი ვარ, თითქოს ზეციდან დედიკომ გამომიგზავნა ეს პლანშეტი! შენ რომ წახვალ, ეზოში გავალ, ღრუბლებს ავხედავ და დავიყვირებ: „დედა, მადლობა, ასეთი საჩუქრისთვის! ვიცი, რომ ეს შენ შეძელი და გამახარე ასე ძალიან“.

დათო: უბედნიერესი ვარ, ჩემი ყველაზე მთავარი სურვილი რომ ახდა! დაბადების დღემდე რამდენიმე დღით ადრე, ველოსიპედი მივიღე მთელი საქართველოსგან საჩუქრად! ვერც კი წარმოიდგენთ, რამდენს ვისეირნებ! შეიძლება, ყველას დიდი მადლობა და კეთილი სურვილები რომ გადავცე? მინდა, მათ შვილებს ყოველთვის ჰქონდეთ ის, რაზეც მხოლოდ ოცნება შეუძლიათ! - კიდევ რაზე ოცნებობ? დათო: კიდევ, ტელეფონი რომ მქონდეს და შემეძლოს ჩემს მეგობართან დარეკვა, როდესაც მომენატრება. მაგარი იქნებოდა! მაგრამ ვიცი, რომ ძვირი ღირს. ალბათ, ისევე, როგორც ველოსიპედი!

ლუკა: იცი, როგორ მინდოდა ველოსიპედი? სხვა ბავშვებს რომ ვუყურებდი მეც ძალიან მინდოდა და ზოგჯერ ვტიროდი კიდეც. ისინი კი მაძლევდნენ 5 წუთით, მაგრამ აბა, 5 წუთი საკმარისია? - ახლა გყავს! კიდევ რაზე ოცნებობ? ლუკა: კიდევ პლანშეტი მინდა ძალიან, ან ტელეფონი. ვერ ვიტყვი, რომ ველოსიპედს რომელიმე მირჩევნია, მაგრამ ახლა ისეთი დროა, ტელეფონი ან პლანშეტი ყველას სჭირდება.

შიო: ყველაზე მაგარი ველოსიპედი მაჩუქეს და იცით, როდესაც ვსეირნობ, ისეთი გრძნობა მაქვს, თითქოს მთელი სამყარო ჩემია! რომ ყველა ოცნება ამიხდება! შემიძლია გულზე ხელი დავიდო და გითხრათ: უბედნიერესი ბიჭი ვარ! მე ყველა ოცნება ამიხდება! ძალიან მინდა, ვიყვირო ისე რომ, ყველამ გაიგოს, ვინც ეს ველოსიპედი მაჩუქა: მ ა დ ლ ო ბ ა ! ! ! ! !

- ამინა, მითხარი, როგორ მოგეწონა საჩუქარი? ამინა: აღფრთოვანებული ვარ! ველოსიპედი ის არის, რაც ყველაზე მეტად მჭირდებოდა. ახლა, ყველაზე მაგრად ტარებას ვისწავლი, მერე, ძალა მომემატება, მერე, კიდევ ვარჯიშსაც დავიწყებ და ყველაზე ძლიერი ვიქნები! - და რატომ გინდა, ყველაზე ძლიერი რომ იყო? ამინა: როგორ თუ, რატომ? ჩემს ოჯახს რომ ვერავინ აწყენინოს! ჩემს დას რომ ვერავინ აწყენინოს. ცხოვრებაში ძლიერი უნდა იყო.

თქვენ აასრულეთ ჩემი ყველაზე დიდი ოცნება. ველოსიპედით რომ ვსეირნობ, სულ მგონია, რომ ახლა ვინმე დამიძახებს: „მორჩა, გიო, დამიბრუნე ჩემი ველოსიპედი!“ მერე კი მახსენდება, რომ ჩემია და ვერავინ წამართმევს. აი, ეს არის ბედნიერება!

გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ საბას! ის პირადად თქვენთვის იღიმის! საბა: ჩემი ნება რომ იყოს, სახელს შევუცვლიდი ველოსიპედს და „ბორბლებიან სიხარულს“ დავარქმევდი! ვისაც ბავშვობაში ველოსიპედი ჰქონდა, მხოლოდ ის მიხვდება, ახლა რასაც ვგრძნობ. ველოსიპედით რომ სეირნობ, თითქოს ფრთები გაქვს და დაფრინავ! ძალიან ბედნიერი და ძალიან მადლობელი ვარ! ცამდე მადლობელი! კიდევ ერთხელ და კიდევ ძალიან ბევრჯერ გეტყვით მადლობა!

გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა ნიკოლოზს! ის თქვენ გიღიმით! რამდენი საჩუქარი მივიღე! აღარ შემიძლია! რა ხდება, ახალი წელია? ჯერ ველოსიპედი, მერე „პულტიანი“ მანქანა, ახლა თოფი. ახლა, ნამდვილად ძალიან მაგარი ბიჭი ვარ. ვფიქრობ: ვათხოვო ველოსიპედი იმ ბიჭებს, რომლებიც სათამაშოებს არ მაძლევდნენ, თუ არა? თქვენ როგორ ფიქრობთ?

8 წლის რომ გავხდი, დაბადების დღეზე მივიღე ყველაზე მაგარი საჩუქარი - ყველა ბიჭის ოცნება - ველოსიპედი! სიტყვებით ვერ გამოვხატავ, რა ბედნიერი ვარ! არ ვიცოდი, მადლობა ვისთვის მეთქვა. ამიტომ, ეს სასწაული რომ მომიტანეს, ხელები მაღლა ავწიე, ცისკენ და დავიყვირე მად-ლო-ბა!!! დარწმუნებული ვიყავი, რომ მთელი საქართველო გაიგებდა ჩემს ხმას. ღმერთიც კი! არ ვიცი, კიდევ რა უნდა მოხდეს ჩემს ცხოვრებაში, ასე ძალიან რომ გამიხარდეს. - იქნებ, კიდევ რამეზე ოცნებობ? მათე: ალბათ, ეს უკვე შემდეგი დაბადების დღისთვის იქნება! ძალიან მინდა, პლანშეტი მქონდეს!

მადლობა, უცნობო ადამიანო, შენ მსოფლიოში ყველაზე ლამაზი კაბა მიყიდე. ამ გოგონას, 400 ლარი გაუგზავნა ანონიმურმა ქველმოქმედმა, რომელმაც საკუთარი ვინაობის გამხელა არ ისურვა... ღმერთი მას გადაუხდის მადლობას!

გაიღიმეთ, მეგობრებო! თქვენ ბედნიერება აჩუქეთ პატარა ნინის! ის პირადად თქვენთვის იღიმის! საბრალო ნინი შიმშილობდა, მისი დედიკო კი, სხვა ვერაფერზე ფიქრობდა გოგონას და მისი სამი ძმის გამოკვების გარდა. მაგრამ, რაც ჩერნოვეცკის ფონდი გამოჩნდა მათ ცხოვრებაში, გაჩნდა ახალი ოცნებებიც. შეხედეთ, რა ლამაზი ეტლი ვაჩუქეთ პატარას. ნინის ლაპარაკი რომ შეეძლოს, მადლობას ეტყოდა თითოეულ ადამიანს, ვინც დახმარების ხელი გაუწოდა. თქვენმა გულისხმიერებამ სასწაული მოახდინა ამ ოჯახის ცხოვრებაში. რამდენჯერაც შეხედავენ ამ ეტლს, სიხარულითა და იმედით ევსებათ გული. თქვენ მათ არა მხოლოდ გადაადგილების საშუალება, არამედ იმის განცდაც აჩუქეთ, რომ მარტო არ არიან, რომ ამ ქვეყნად არსებობენ ადამიანები, ვინც მზად არის, დაეხმაროს. მადლობას გიხდით ყურადღებისთვის, მზრუნელობისთვის და დიდსულოვნებისთვის.

ამირანი: აღარ მახსოვს რამდენჯერ ვთხოვე თოვლის ბაბუას ველოსიპედი, რამდენჯერ მივწერე წერილი. და ეს სურვილი მან კი არა, თქვენ ამისრულეთ! დედა მეუბნებოდა, რომ არ დამტოვებდით საჩუქრის გარეშე, მე არ მჯეროდა, რადგან ბევრი ტყუილად დამპირდა. და ახლა, ჩემი ოცნება ახდა! მადლობა! ძალიან დიდი მადლობა.