პატარა ოთახში, ნესტსა და სიცივეში, ზის კაცი, დაუსრულებელ ტანჯვად არის ქცეული მისი ცხოვრება. თქვენს წინაშეა ადამიანი, რომელიც უმოწყალოდ გასწირა ბედისწერამ, საშინელმა დაავადებამ კი, ხელ-ფეხის გარეშე დატოვა. წარსულ, ნორმალურ და ჯანმრთელ ცხოვრებაზე, მხოლოდ მტანჯველი მოგონებები აქვს შემორჩენილი. ცოცხალ გვამად აქცია თოთხმეტმა ოპერაციამ. მკურნალობის ნაცვლად, ექიმებმა მისი პრობლემები სკალპელით გადაჭრეს.
„უნდა ილოცოს ადამიანმა, ამ თეთრხალათიან ყასბებს ხელში რომ არ ჩაუვარდეს. ვერ გადაურჩება! შემომხედეთ, რა დღეში ჩამაგდეს! თეთრხალათიანმა ყასაბებმა საახალწლო გოჭივით დამჩეხეს – ამბობს ზვიადი და გვაჩვენებს თავის ხელ-ფეხს, უფრო სწორედ იმას, რაც მათგან დარჩა. – დამჩეხეს. ჩემი პრობლემებით რომ ვაკითხავდი, მაშინვე დანის ქვეშ მაწვენდნენ.“