მათ მშობლებს, საავადმყოფომდე მისვლაც კი არ შეუძლიათ – თავადაც მძიმედ ავად არიან! მაგრამ, ბავშვების გადარჩენა, ჯერ კიდევ შეიძლება! იმისთვის, რომ გავიგოთ, რა დაავადებები აწუხებთ, სჭირდებათ ექიმების დახმარება, გამოკვლევების ჩატარება და შესაბამისი თანხები! და რაც მთავარია, თანაგრძნობა! ერთად, ჩვენ შეგვიძლია მათ დავეხმაროთ!
„თოჯინა, საწოლი და „კუბიკა“… ლობიო, მაგიდა…“ – გაუთავებლად იმეორებს პატარა მარი და თითებს კეცავს, რომ არაფერი დაავიწყდეს. მან მხოლოდ თავისთვის კი არა, მისი დაიკოებისთვისაც უნდა გვთხოვოს – მათ ხომ, ლაპარაკი არ შეუძლიათ.
გულსაკლავად შეჭირვებულები და უმწეოები არიან! მეგობრებო, მათზე ჩვენს გარდა ვერავინ იზრუნებს!