რეგულარული გადახდების ფუნქცია ხელმისაწვდომია
„იატაკზე ვგდივარ, პირიდან დუჟი გადმომდის, თვალებს ვახელ და ვხედავ, რომ დედაჩემი და ჩემი ძმა თავზე მადგანან და ტირიან… მაშინვე ვხვდები, რომ ისევ შეტევა მქონდა. პირველი, რასაც ამ დროს ვაკეთებ, – პირჯვარს ვიწერ და ვამბობ: მადლობა ღმერთს, რომ სახლში ვიყავი!“ თორმეტი წლის თომას თავისი შეტევების უკვე აღარ ეშინია, – ის უკვე შეგუებულია. წამლები, რომლებიც ამ ეპილეფსიურ […]
„ფრთხილად! გაჩერდი! გაჩერდი, თორემ შეიძლება სასიკვდილოდ დაშავდე!“ – ალბათ დანაღმულ ველზე სიარული უფრო უსაფრთხოა, ვიდრე ამ სახლში. რამდენი წელია ფონდში ვმუშაობთ, პირველყოფილი საცხოვრებელი პირობებიც ბევრჯერ გვაქვს ნანახი და ზოგჯერ გვგონია, რომ მსგავსი სახლების დანახვას უკვე შეჩვეულები ვართ, მაგრამ ვაი, რომ ამასთან შეჩვევა უბრალოდ შეუძლებელია! ამ „დანაღმულ ველზე“ ოთხი პატარა ანგელოზი ცხოვრობს: ლიზი, ლიკა, ლუკა და […]
„ზოგჯერ მესიზმრება, რომ ისევ დავდივარ… მერე თვალებს ვახელ და ვცდილობ ხელ-ფეხი გავანძრიო, მაგრამ არ გამომდის… ტკივილით ვაცნობიერებ, რომ ეს ყველაფერი მხოლოდ სიზმარი იყო და გულზე სევდა მაწვება… თითქოს საკუთარი სხეულის ტყვედ ვიქეცი“, – გვიყვება 31 წლის გოგა ბერიშვილი და თვალებზე ცრემლები ადგება; მათ დამალვას ცდილობს, მაგრამ მის ყოველ სიტყვაში სასოწარკვეთა ისმის. გოგას ცხოვრება თვალის დახამხამებაში […]
ეს კეთილი, ქართველი ოჯახი საშინელ სიღარიბეში ცხოვრობს… ოთხი მშიერი ბიჭუნა – უბადრუკ ფარდულში! ისინი თქვენს თანაგრძნობას ნამდვილად იმსახურებენ, მეგობრებო! – იზო, მოდით, თქვენი მწუხარება საქართველოს და კეთილ ხალხს გაუზიარეთ, რომ შვება იგრძნოთ… იზო:როგორ მრცხვენია ამის თქმა და აღიარება, მაგრამ ჩვენ ნამდვილი მათხოვრები ვართ! ალბათ, ასეთი რამ ბევრს მხოლოდ ფილმში თუ უნახავს… ჩვენ ამ ძაღლის […]
Read More… from ღამღამობით ჩვენთან გველები იპარებიან… ძალიან მეშინია!
„დედიკო, არ იტირო, არასდროს მიგატოვებ, სულ შენთან ვიქნები!“ – ასეთი სიტყვებით ანუგეშებს სასიკვდილოდ განწირულ დედას 11 წლის გიორგი, რომელიც დედისთვის ერთადერთი საყრდენია. 2011 წელს, ცოლის ავადმყოფობის შესახებ რომ გაიგო სახლიდან წავიდა. უპატრონოდ მიაგდო სიმსივნიანი ცოლი და წლინახევრის შვილი. არც კითხულობს ცოცხლები თუ არიან. მარინას მკერდი მოკვეთეს, პალატაში გიორგისთან ერთად იწვა… ბავშვის დამტოვებელიც კი არ ყავდა… […]
ქადარიების ოჯახში ნანატრ ბავშვს უამრავი პათოლოგია აღმოაჩნდა: ჰიდროცეფალია, ეპილეფსია, ცერებრალური დამბლა და მხედველობის პრობლემები. ანას მოვლა ძალიან რთული იყო! ხშირი ეპილეფტიკური შეტევები, გაუთავებელი ანალიზები და მკურნალობა… „ეს არ არის სიცოცხლე, ეს განუწყვეტილი ბრძოლაა სიკვდილთან!“ – ამბობს ანას ბებია, მაია. – სად არიან ანას მშობლები? – როგორ გითხრათ… ახალგაზრდები იყვნენ, ვერ გაუძლეს ფიზიკურ და ფსიქოლოგიურ დატვირთვას. […]
Read More… from რატომ უვლის ბავშვს ბებია, სად არიან მის მშობლები?
დიახ! მსურს დახმარება! 
