შეხედეთ, შეხედეთ, ჭერიდან ხვლიკი გვიყურებს! იცით როგორ მეშინია? ერთხელ ჩემს ლოგინზეც ამოხტა! – ჭერისკენ იშვერს პატარა თითს მართა.

მეგობრებო, გვინდა სამაჩაბლოდან დევნილი ფხეიძეების ოჯახი გაგაცნოთ და მათი პრობლემების შესახებ მოგიყვეთ.

მათ სახლში აუტანელმა უიმედობამ დაიდო ბინა. დაობებული კედლები, ჟანგიანი საწოლები, ძველი ტანსაცმლი…

მთელ სამყაროში სრულიად მარტო დარჩა, უკიდურეს გაჭირვებაში აღმოჩნდნენ მოსიყვარულე დედა და მისი ოთხი შვილი!

ეს ოჯახი სარდაფში ცხოვრობს, გაუსაძლის პირობებში. თუმცა ამის ჩვენს მკითხველებს უკვე აღარც უკვირთ.

ჩახედეთ თვალებში ამ ბავშვებს, შეძლებენ ჩვენი ქვეყნის სრულფასოვან მოქალაქეებად ჩამოყალიბებას? ნორმალური განვითარების შანსი თუ აქვთ?