ღმერთო, მოგვიტევე ჩვენ, ცოდვილებს, რომ ზოგჯერ, არ ვაფასებთ იმას, რაც გვაქვს და უფრო და უფრო მეტს ვითხოვთ… მოგვიტევე, მამაო ჩვენო! რამხელა ბედნიერებაა, რომ მოგვიყვანე ყველაზე უბედურ ქალთან ამქვეყნად და მოგვეცი ძალა და შესაძლებლობა, რომ დავეხმაროთ!

კეთილო ადამიანო, დაუყოვნებლივ გააზიარე ეს პოსტი! დაეხმარე შენს მეგობრებს, იპოვონ უფლის გზა!

მანანა (65 წლის): „თერთმეტ წლამდე მიწაზე დავხოხავდი, ხელები და მუხლები სულ დასისხლიანებული მქონდა. დამცინოდნენ, გონებრივად ჩამორჩენილს და უწიგნურს მეძახდნენ, რადგან სკოლაში არ დავდიოდი. როგორ გავუძელი ამ ყველაფერს?! ახლა კი, სიბერეში, წარუმატებელი ოპერაციის შემდეგ, საერთოდ ვეღარ დავდივარ. ადგილობრივ ხელისუფლებას მივმართე, ელექტრო ეტლი ვთხოვე, მაგრამ უარი მითხრეს: ასეთ ეტლებს, უფასოდ მხოლოდ იმათ აძლევენ, ვინც ხელებს ვერ ამოძრავებს. სულ მარტო დავრჩი, კეთილო ადამიანებო! ვშიმშილობ და არავინ მყავს, ხელი რომ გამიმართოს…“

სახლის ზღურბლზე ფონდის ჟურნალისტი რომ დაინახა, მანანა ბებო მწარედ ატირდა. ის დღედაღამ ცრემლებს ღვრის, ნაწყენია იმ ექიმებზე, ვინც დაუმახინჯა ცხოვრება და სიარულის შესაძლებლობა წაართვა. მეგობრებო, ეს ჩვენი საერთო ტრაგედიაა! რადგან ყველას შეიძლება დაემართოს ასეთი რამ.

მანანა: „მენჯ-ბარძაყის სახსარზე წარუმატებელი ოპერაციის შემდეგ, ვეღარ დავდივარ. სახლში, ტაბურეტს ვეყრდნობი და ისე გადავადგილდები, ფეხებს ძლივს დავათრევ. ხშირად ვეცემი სკამიდან და საათობით იატაკზე ვწევარ, რადგან არავინ მყავს, რომ წამომაყენოს. მარტო ვცხოვრობ. მირჩევენ, მოხუცებულთა თავშესაფარში წავიდე, მაგრამ არ მინდა იქ.“

მანანა: „ადრე, ყავარჯნებით მაინც შემეძლო გადაადგილება. ახლა კი, ნაბიჯის გადადგმასაც ვეღარ ვახერხებ. როგორ შეიძლება მშვიდად ეძინოს იმ ქირურგს, ვინც ოპერაცია გამიკეთა? ზოგიერთი ექიმისთვის, ვისაც ვანდობთ ჩვენს სიცოცხლესა და ჯანმრთელობას, ჰიპოკრატეს ფიცი მხოლოდ ცარიელი სიტყვებია…“

მანანა: „დაბადებიდან მენჯ-ბარძაყის სახსრის ამოვარდნილობა მაქვს. უბრალოდ, ბებია ქალმა ფეხებით ამომიყვანა დედის მუცლიდან…“

– არავინ გეხმარებათ?

მანანა: ხუთი და–ძმა მყავს, მაგრამ ყველა წასულია – ყველას თავისი ოჯახი ჰყავს. მარტო დავრჩი მშობლების სახლში. (ტირის.) პენსია საჭმლის და წამლების საყიდლადაც კი არ მყოფნის, იძულებული ვარ, ვიშიმშილო. მეზობლებიც არ შემოდიან. არც კი აინტერესებთ, ცოცხალი ვარ თუ არა. არავის ადარდებს შეჭირვებული, ავადმყოფი მოხუცი ქალი. აი, შენ მოხვედი, შვილო და ძალიან გამიხარდა! ეს იმას ნიშნავს, რომ კიდევ არსებობენ ადამიანები, ვისთვისაც სულერთი არ ვარ. მე ამის მჯერა!

– დაოჯახებული არასდროს ყოფილხართ?

მანანა: არა, სამწუხაროდ. ვერც ოჯახი შევქმენი და ვერც დედობის ბედნიერება გამოვცადე. ახალგაზრდობაში ძალიან კარგ ბიჭს მოვწონდი, ჩემი ცოლად მოყვანა უნდოდა, მაგრამ უარი ვუთხარი. ახლა კი, ვნანობ. არაფერი ყოფილა მარტოობაზე უარესი. (ტირის.)

მანანა: „მოვიხარე, სკოლიოზმა დამამახინჯა. ხერხემალი იმდენად არის გამრუდებული, რომ სუნთქვა მიჭირს.“

მანანა: „სრულიად უმწეო ვარ. საჭმლის მომზადებაც კი არ შემიძლია. მაცივარიც არ მაქვს – პროდუქტებს ვერ ვინახავ, მალე ფუჭდება ყველაფერი. არც სარეცხი მანქანა მაქვს. საპირფარეშოს ნაცვლად, ქოთანი მაქვს, შხაპის ნაცვლად კი – სველი ხელსახოცები. განა, ეს ცხოვრებაა? ვოცნებობ, უბრალოდ, ადამიანურად დავიბანო. მაგრამ, განა ეს ოცნება ოდესმე ამისრულდება?..“

მანანა: „ადგილობრივ ხელისუფლებას მივმართე, ელექტრო ეტლი ვთხოვე, მაგრამ უარი მითხრეს. უფასოდ მხოლოდ იმათ აძლევენ, ვინც ხელებს ვერ ამოძრავებს. მაგრამ მაშინ, ეტლი როგორღა უნდა მართონ? არ მესმის. გავბრაზდი და ელექტრო ეტლი სესხით ვიყიდე. ახლა კი, პენსიის ნახევარს ვიხდი, ბანკის სესხი რომ დავფარო.“

მანანა: „ამ სახლში, სადაც მე ვცხოვრობ, ხანძარი იყო. მაგრამ, რემონტის გასაკეთებლად ფული არ მქონდა და ახლაც არ მაქვს.“

მანანა: „დღემდე არასდროს არავისთვის არაფერი მითხოვია. დამეხმარეთ, გთხოვთ! პროდუქტები მჭირდება. მაცივრის, სარეცხი მანქანის და ორთოპედიული მატრასით, საწოლის შეძენაში თუ დამეხმარებით, წარმოუდგენლად შემიმსუბუქებთ ცხოვრებას. დაე, ასმაგად დაგიბრუნდეთ ის სიკეთე, რასაც ჩემთვის გააკეთებთ. დაე, მეც და თქვენც შეგვიწყალოს უფალმა! ამინ.“

თუ გსურთ, მოინახულოთ მანანა და დახმარება პირადად გაუწიოთ, მისი მისამართია: ასპინძა, გოგებაშვილის ქუჩა, №10.

კეთილო ადამიანო, დაუყოვნებლივ გააზიარე ეს პოსტი! დაეხმარე შენს მეგობრებს, იპოვონ უფლის გზა!

მეგობრებო, კიდევ ერთი თხოვნა გვაქვს: თუკი შეიტყობთ, რომ თქვენს ნაცნობს ან მეზობელს სჭირდება დახმარება, გთხოვთ, გულისხმიერება გამოიჩინოთ და მოგვწეროთ ამის შესახებ ელექტრონულ მისამართზე: office-fsp@fsp.ge

ჩვენი ფონდის ანგარიში:

(დანიშნულება: ლეკიშვილების ოჯახი).

თანხის ჩარიცხვა შესაძლებელია ჩვენი ვებ–გვერდის მეშვეობით: „საქართველოს ბანკი“ (bogpay.ge), „TBC ბანკი“ (tbcpay.ge), „ლიბერთი ბანკი“ (PayGe), PayPal (paypal.me).

თანხის ჩარიცხვა ასევე შესაძლებელია ტერმინალებიდან: ExpressPay, TBCpay. ჩვენს ფონდს იპოვით ქვეთავში “ქველმოქმედება“. ინფორმაციას ფონდის დამატებითი უფლება–მოვალეობების შესახებ შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე: https://goo.gl/GY2Gus

თქვენ შეგიძლიათ გადაარჩინოთ ვინმეს სიცოცხლე და დაუახლოვდეთ ღმერთს! გაგზავნეთ SMS ნომერზე 97100.

სპეციალურ ნომერზე: 0901200270 განხორციელებულ მხოლოდ ერთ ზარს, ადამიანის სიცოცხლის გადარჩენა შეუძლია! დალოცვილები ყოფილიყავით!