ლიკას დაჩქარებული სიკვდილის სახელი საშინელი დაავადება ალცჰაიმერია! თუ ახლა არ დავეხმარებით, ის შეიძლება ნებისმიერ დღეს დაეწყოს! ოთხი წლის წინ მეზობლის ბიჭის მიერ ვაშლის ჩამოსაგდებად ასროლილი ქვა შემთხვევით ლიკას მოხვდა თავის ცენტრალურ ნერვში. საბრალო ბავშვი!!! მან მაშინვე დაკაგა გონება და საშინელი კრუნჩხვებით დაეცა მიწაზე. მაშინ დასრულდა მისი ბედნიერი ბავშვობა. ამ დღიდან ცუხიშვილების ოჯახში ნამდვილი ჯოჯოხეთი დაიწყო. ლიკას ძვირადღირებული წამლები ესაჭიროება და, რა თქმა უნდა, სერიოზული გამოკვლევები თურქეთში! ჩვენ ერთად უკვე გადავარჩინეთ მრავალი ბავშვი ჩვენს ქვეყანაში და არ გვჯერა, რომ ქართველი ექიმების განაჩენი სიმართლეს შეესაბამება! დაე ღმერთი დაეხმაროს ლიკას სრულფასოვანი ცხოვრების დაბრუნებაში! მაგრამ ჩვენ გარეშე მისი ხელები არ შეეხება უბედურს!

რეზიკო გამუდმებით ტირის. ამას ტირილსაც ვერ დავარქმევთ, ბავშვი კვნესის ხერხემლის ტკივილის გამო. მას არც დიდხანს წოლა შეუძლია და არც ჯდომა. ბიჭუნას მუდმივი დაჭიმულობა აქვს და თითების გაშლაც კი არ შეუძლია. დაუჯერებელია, თუმცა რეზიკო სრულიად ჯანმრთელი დაიბადა. ექიმის შეცდომის გამო კი, პირდაპირი გაგებით, ერთ წუთში დაინვალიდდა. გულო (დედა, 33 წლის): რეზიკო ჩემი პირველი, დიდი ხნის ნანატრი ვაჟია. რამხელა ბედნიერება იყო ეს ჩვენთვის! გონიერი ბავშვი იზრდებოდა. მაგრამ რვა თვისა ავად გაგვიხდა, ძალიან სტკიოდა ყურები… ბოდიშს გიხდით, ცრემლების გარეშე არ შემიძლია ჩემი საბრალო ბიჭის ისტორიის მოყოლა, ყელში ბურთივით მაქვს გაჩხერილი.

ყველაზე საშინელ კოშმარშიც კი 27 წლის მზრუნველ დედას, გვანცა ტვილდიანს, არ დაესიზმრებოდა, რომ ასეთი ახალგაზრდა თავის საყვარელ გოგონებსა და ბიჭებთან ერთად ერთ დღეს დანგრეულ, ავარიულ სახლში აღმოჩნდებოდა შანხაის დასახლებაში, თბილისთან ახლოს. შვიდი ბავშვი, რომელთაგან უმცროსი ჯერ 4 თვისაც არ არის, ცხოვრობს ვირთხებით სავსე ოთახში, ჩამოვარდნილი ჭერით, სადაც ბუზები და შხამიანი ბზიკები დაფრინავენ, რომლებმაც შეიძლება ნებისმიერ წამს უკბინონ საბრალო პატარებს. ექვს ბავშვს ძველ საწოლზე დედასთან ერთად სძინავს, ჩვილი ჟაკი კი კალათაში წევს, რომელიც მას აკვნის მაგივრობას უწევს. სახლში არც აბაზანაა და არც საპირფარეშო.

ეს ბავშვები სამშობლოს, ამაყი საქართველოს დატოვებაზე არც კი ფიქრობენ! ასეთ მდგომარეობაში რატომ არიან?.. ზანაძეების ოჯახში 6 ანგელოზი მუდმივად შიმშილობს! ბავშვებს რომ ვკითხე, არცერთ მათგანს არ ახსოვდა ბოლოს სადილი როდის ჭამეს. მათი საუზმე, სადილი და ვახშამი ხმელი პურია. გმადლობთ, მთელი საქართველოს სახელით მადლობას გიხდით, ოჯახის კეთილო მეზობლებო! თავად შეჭირვებულები, ყოველთვის უწილადებთ საკვებს მშიერ პატარებს. იცოდეთ, სწორედ ასეთი ადამიანები ინახავენ დიდ ქართულ ტრადიციებს. ღმერთმა ჯანმრთელობა და ბედნიერება მოგცეთ თქვენ და ყველა გულისხმიერ ადამიანს! ჩვენი ფონდი მადლობელია და თქვენ წინაშე ქედს იხრის!

წაიკითხეთ დედის წერილი, რომელიც გემუდარებათ, მისი ერთადერთი შვილი გადაარჩინოთ. აგატირებთ!
„ჩემი გოგონა, მარიამი, მხოლოდ 2 წლისაა. იშვიათი დაავადება სჭირს — რბილი სასის ნაპრალი, ოპერაცია სასწრაფოდ სჭირდება. ენით აღუწერელია ის საშინელი გრძნობა, როდესაც საკუთარ შვილს ვერ ეხმარები მხოლოდ იმიტომ, რომ მკურნალობისთვის საჭირო თანხა არ გაგაჩნია. ღმერთო! გული მტკივა, ამ სიტყვებს რომ ვწერ, გული მიკვდება დარდით, ჩვენს სახლში ყოველდღე ტირილის და კივილის ხმა ისმის. გოგონას ნორმალურად არც ჭამა, არც წყლის დალევა არ შეუძლია, ტირილიც კი მისთვის საშიშია. საჭმელი და წყალი ცხვირიდან ამოდის და შეიძლება ნებისმიერ წუთს ყელში გაეჩხიროს. უბრალოდ წარმოიდგინეთ, ჩემი პატარა როგორ იტანჯება, საშინელი ხველებით იხრჩობა!“

„ნახე, დეიდა, პურის ერთი ნატეხიღა დაგვრჩა!“ — ამ სიტყვებით შემეგება კარში ორი წლის ნიკუშა და მწარედ ატირდა. საშინელება ის არის, რომ ეს ნატეხი ხუთ ნაწილად უნდა გაიყოს. ნინო, დედა (30 წლის): „შეგიძლიათ წარმოიდგინოთ, რამხელა გამოცდაა დედისთვის იმის დანახვა, რომ შენი შვილი შიმშილის გამო ტირის! მე ძალიან ავად ვარ, ეპილეფსია მაქვს. ამიტომ, როცა ვაჟთან ერთად სამშობიაროდან გამომწერეს, ძუძუსაც ვერ ვაჭმევდი. ბავშვის საკვების ფული არ მქონდა, ელემენტარული, ბოთლიც კი არ მქონდა ხელოვნური კვებისთვის. ჩემი საწყალი ბიჭი! რა ძალიან ტიროდა, დაოსებამდე, მეგონა, რომ დაიხრჩობოდა! შემეშინდა და სასწრაფოს გამოვუძახე. ექიმები მაშინვე მიხვდნენ, რომ ბავშვი მშიერი იყო და სასწრაფოს მძღოლმა ბავშვს მთელი ყუთი ხელოვნური საკვები და ბოთლი უყიდა. აი, ასე, კეთილი ადამიანების დახმარებით გავიტანეთ თავი!