„მხოლოდ თექვსმეტი წლის ვარ“, – მითხრა საბამ და სახეზე ხელი აიფარა. „მადლობა უფალს, ექიმები საზღვარგარეთ, ბოლოს და ბოლოს შეძლებენ, სასწაული მოახდინონ და შეცვალონ ჩემი სახე. აღარ მინდა ცხოვრება ისე, ხალხს ჩემი გარეგნობით რომ ვაშინებდე. უმჯობესი იქნებოდა, საერთოდ წავსულიყავი ამ ცხოვრებიდან… არ მინდა, ვეცოდებოდე ადამიანებს, ეშინოდეთ ჩემი და შეხვედრისას ზურგს მაქცევდნენ. რაში მჭირდება ასეთი ცხოვრება?“ კეთილო […]
„მხოლოდ თექვსმეტი წლის ვარ“, – მითხრა საბამ და სახეზე ხელი აიფარა. „მადლობა უფალს, ექიმები საზღვარგარეთ, ბოლოს და ბოლოს შეძლებენ, სასწაული მოახდინონ და შეცვალონ ჩემი სახე. აღარ მინდა ცხოვრება ისე, ხალხს ჩემი გარეგნობით რომ ვაშინებდე. უმჯობესი იქნებოდა, საერთოდ წავსულიყავი ამ ცხოვრებიდან… არ მინდა, ვეცოდებოდე ადამიანებს, ეშინოდეთ ჩემი და შეხვედრისას ზურგს მაქცევდნენ. რაში მჭირდება ასეთი ცხოვრება?“
