რეგულარული გადახდების ფუნქცია ხელმისაწვდომია
ერთი ზარი გადაარჩენს სიცოცხლეს!
ტელეფონის ნომერი:
ფასი (გაითვალისწინეთ):
1 call - ₾2 GEL
მობილური პროვაიდერები
დაეხმარეთ! გააგზავნეთ სმს
თქვენ შეგიძლიათ გადაარჩინოთ ვინმეს სიცოცხლე და დაუახლოვდეთ ღმერთს! გაგზავნეთ SMS ნომერზე 97100 შეწირეთ ₾3 GEL
კოპირებულია
„ნუ გეშინია, ნუ გეშინია, მართლა კი არ ტირის ჩემი დედიკო, ეს თამაშია, – ამბობს 4 წლის ნინა. – „დედა-შვილობანას“ ვთამაშობთ, ოღონდ ახლა, დედაა ჩემი შვილი. ადრე კი, შვილი მე ვიყავი… ის ახლა, პატარა ბაიასავით არის. საერთოდ ვერ დადის და ძალიან ნელა ლაპარაკობს, ზუსტად ისე, როგორც პატარა ბაია, მაგრამ მე მისი მესმის. წყალი უნდა დავალევინო, საწოლზეც ვერ წვება თვითონ… ასე ვთამაშობთ ხოლმე.“
პატარა ულამაზესი ნინა ეშმაკობს, უბრალოდ არ უნდა, ფონდის ჟურნალისტს გული რომ ეტკინოს. დაიღალა იმით, რომ ყველა ტირის მის გარშემო! ბოლო ერთი წლის განმავლობაში, დეიდებისგან და ბიძიებისგან ისმენს მხოლოდ იმას, თუ როგორ ეცოდებათ იმის გამო, რომ მისი საყვარელი დედიკო, რომელიც სულ ცოტა ხნის წინ ხელში აყვანილს დაატარებდა, ცუდად არის, ძალიან ავად გახდა და სასოწარკვეთილებისგან, მხოლოდ კვნესა შეუძლია.
Bank of Georgia
Ბანკის კოდი:
კოპირებულია
ნომერი:
კოპირებულია
TBC Bank
Ბანკის კოდი:
კოპირებულია
ნომერი:
კოპირებულია
Liberty Bank
Ბანკის კოდი:
კოპირებულია
ნომერი:
კოპირებულია
საქველმოქმედო ნომერი: ერთი ზარი გადაარჩენს სიცოცხლეს!
ტელეფონის ნომერი:
0901200270ნინა: „ნუ გეშინია, დეიდა, უბრალოდ ახლა ჩემი დედიკო არის პატარა ბაიასავით! ცრემლებს ვწმენდ, რომ ტირის. კოვზით ვაჭმევ! ასე ვთამაშობთ ხოლმე! ვერ დადის და ვერ ლაპარაკობს, მაგრამ მე ვიცი, რომ ჩემს დედიკოს ძალიან, ძალიან ვუყვარვარ!“
„ჩემი დედიკო პატარა ბაიასავით არის, ვერ დადის და ვერ ლაპარაკობს.“
კეთილო ადამიანო, დაუყოვნებლივ გააზიარე ეს პოსტი! დაეხმარე შენს მეგობრებსაც მონაწილეობა მიიღონ ღვთისნიერ საქმეში!
„ნუ გეშინია, ნუ გეშინია, მართლა კი არ ტირის ჩემი დედიკო, ეს თამაშია, – ამბობს 4 წლის ნინა. – „დედა-შვილობანას“ ვთამაშობთ, ოღონდ ახლა, დედაა ჩემი შვილი. ადრე კი, შვილი მე ვიყავი… ის ახლა, პატარა ბაიასავით არის. საერთოდ ვერ დადის და ძალიან ნელა ლაპარაკობს, ზუსტად ისე, როგორც პატარა ბაია, მაგრამ მე მისი მესმის. წყალი უნდა დავალევინო, საწოლზეც ვერ წვება თვითონ… ასე ვთამაშობთ ხოლმე.“
პატარა ულამაზესი ნინა ეშმაკობს, უბრალოდ არ უნდა, ფონდის ჟურნალისტს გული რომ ეტკინოს. დაიღალა იმით, რომ ყველა ტირის მის გარშემო! ბოლო ერთი წლის განმავლობაში, დეიდებისგან და ბიძიებისგან ისმენს მხოლოდ იმას, თუ როგორ ეცოდებათ იმის გამო, რომ მისი საყვარელი დედიკო, რომელიც სულ ცოტა ხნის წინ ხელში აყვანილს დაატარებდა, ცუდად არის, ძალიან ავად გახდა და სასოწარკვეთილებისგან, მხოლოდ კვნესა შეუძლია.
ვის რას უმზადებს განგება, არავინ იცის! ჟანას სხეულის კუნთები ნელ-ნელა კვდება, ქალი სულ უფრო უახლოვდება საშინელ დასასრულს
37 წლის ჟანა კენჩხაძე საშინელი დაავადებით იტანჯება, კუნთების ატროფია აქვს. ერთ დროს სიცოცხლით სავსე, ულამაზესი გოგონა შვილს ზრდიდა, ოცნებობდა სამყაროს ნახვაზე და უცებ, საშინელი დიაგნოზის წინაშე დადგა: მისი სხეულის კუნთები ნელ-ნელა კვდება და ქალი სულ უფრო უახლოვდება საშინელ დასასრულს.
მდგომარეობა არის კატასტროფული და ყოველდღიურად მძიმდება. მისი სასიცოცხლო ძალები იწურება ნელ-ნელა…
ჟანას დედა მძიმედ ავად არის. ოპერაცია უნდა გაიკეთოს, თირკმელი აქვს ამოსაკვეთი, მაგრამ არ შეუძლია. ვინ მიხედავს მის შვილს, სანამ ის საავადმყოფოში იქნება? ვინ მოუვლის, სანამ ის სიარულს ვერ შეძლებს?
„როგორ მიყვარს, როდესაც დედიკო არ ტირის“
რა კარგია, რომ ყველა ადამიანი არ არის უნამუსო. უკვე ორი წელია, რაც ახალგაზრდა ბიჭს, ჟანას ძმას, მთელი ოჯახის საზრუნავი მძიმე ტვირთად დააწვა მხრებზე! ფეხზე ძლივს დგას, მაგრამ ფარ-ხმალს თუ დაყრის, ეს ნიშნავს მთელი ოჯახის ღალატს: მძიმედ დაავადებული დის, საკუთარი დისშვილისა და ავადმყოფი მშობლების. იმდენად რთულია ამ ოჯახის მდგომარეობა, რომ უბრალოდ შეუძლებელია მისი სიტყვებით აღწერა!
– მალხაზ, თქვენზე უკეთ, ვერავინ გვიამბობს, თუ რა საშინელება ხდება თქვენს ოჯახში.
მალხაზი (ჟანას ძმა): ხანდახან, წარმოუდგენლად მიჭირს ცრემლების შეკავება და გრძნობების დამალვა. ნინა იმდენად მგრძნობიარე და გულჩვილი ბავშვია, რომ ჩემი დის ყოველ დახველებაზე ხტება და კითხულობს: „ჩემი დედიკო ხომ არ მოკვდება?“
„უკვე ოთხი წელია, რაც ხელით დამყავს ჩემი და. სანთელივით დნება და ილევა ჩვენს თვალწინ.“
– როგორ დაიწყო ეს ყველაფერი?
მალხაზი: ეს დაიწყო ოთხი წლის წინ, როდესაც ჟანა ორსულად იყო. ფეხებში სისუსტე იგრძნო. მაგრამ ფეხმძიმობას მიაწერა და ყურადღება არ მიაქცია. მერე ულამაზესი ნინა გაჩნდა. ჩემი და სუსტად იყო, მისი სულიერი მდგომარეობაც საშინელი იყო, მეუღლემ მიატოვა. არ გვინდა ამაზე საუბარი. ყველას ჩვენ ჩვენი ნამუსი და ცხოვრების გზა გვაქვს! ჯერ სულ პატარა იყო ნინა, როდესაც ჟანას მუხლები ჩაეკეცა, მაგრამ უმნიშვნელოდ ჩათვალა ესეც. დაღლილობას დააბრალა. ამის შესახებ არავის გვითხრა, არც მე, არც მშობლებს. მერე, ეს ყველაფერი სულ უფრო ხშირად მეორდებოდა და მხოლოდ მაშინ გაგვაგებინა, როდესაც დამოუკიდებლად ვეღარ წამოდგა ფეხზე. ექიმთან წავიყვანეთ, დიაგნოზი დაუსვეს და დავიწყეთ მკურნალობა. მაგრამ, უშედეგო აღმოჩნდა ეს ყველაფერი… დღითიდღე მძიმდება ჟანას მდგომარეობა.
– რა დაემართა? გვიამბეთ, როგორ პროგრესირებს ეს დაავადება და რამდენად შესაძლებელია მისი დაძლევა?
მალხაზი: ნელ-ნელა ეთიშება სხეულის ყველა კუნთი. არც კი ვიცი, როგორ აგიხსნათ მარტივი ენით. ორი წლის წინ, სიარული ვერ შეძლო და ეტლში ჩაჯდა. მაშინ, ეტლის მართვა მაინც შეეძლო, ამოძრავებდა ხელებს. მერე ხელებშიც სისუსტე იგრძნო. ახლა კი, საკუთარი ხელით აბის მიტანაც არ შეუძლია პირთან. მერე ლაპარაკიც გაუჭირდა. სიტყვების გამოთქმა არ შეუძლია. ბოლო დროს, ისიც ავიწყდება, როგორ უნდა გადაყლაპოს. წყლის ყოველი მომდევნო ყლუპი შეიძლება უკანასკნელი აღმოჩნდეს მისთვის, შიძლება დაიხრჩოს… ყველაზე საშინელი კი ის არის, რომ ამ დაავადებისგან საშველი არ არის. ამჟამად შესაძლებელია მხოლოდ ამ მდგომარეობის შენარჩუნება, რომ არ გაუარესდეს…
„დედიკო, მოჰკიდე ხელი დათუნიას, შენ ამას შეძლებ…“
– ღმერთო, თქვენთვისაც და მისთვისაც რა ძნელია ეს ყველაფერი… ყველაფერს აცნობიერებს, რაც მის თავს ხდება?
მალხაზი: დიახ, ყველაფერი ესმის და საშინლად იტანჯება კიდეც. სულ ტირის. რომ ვერ გვეძახის ან ვერ გვაგებინებს, რა უნდა, ტირილს იწყებს. უმძიმესი სანახავია… ჩემი სიცოცხლით სავსე დაიკო, რომელიც მუდამ ისეთი მხიარული იყო და ყველას ეხმარებოდა…
„ახლა, ჟანას წყლის დალევაც კი არ შეუძლია თავისი ხელით“
ნინა (4 წლის): არ დაუჯეროთ ბიძაჩემს… დედიკო კარგად არის, მეთამაშება და არასდროს მოკვდება! როდესაც ტირის, ჩემს სათამაშოებს ვაძლევ ხოლმე და ჩერდება… ასე ვთამაშობთ!
მალხაზი: რა თქმა უნდა, ასეა, სიხარულო, დედიკო გვეთამაშება! იმედია, ასე ვითამაშებთ კიდევ ძალიან დიდხანს.
– ერთია, როდესაც დაავადება მორალურად ანადგურებს ადამიანს, თქვენი საცხოვრებელი პირობები კი სულ სხვა. ჟანა, ნინა, თქვენ და თქვენი მშობლები თავსდებით ერთ პატარა ოთახში, ნესტიანი კედლებითა და ფანჯრებით, საიდანაც სულ უბერავს ქარი. აბაზანაც კი არ გაქვთ…
მალხაზი: ჩვენი შემოსავალი არის სოციალური შემწეობა და ჩემი დის პენსია, მშობლები მოხუცებს ჰგვანან, მაგრამ საპენსიო ასაკისაც არ არიან ჯერ. დედა 57 წლის არის, მამა კი – 60. მე 34-ის ვარ. დილით ვაცმევ და ვაჭმევ ხოლმე ჩემს დას, მერე კარიერში გავრბივარ, ვშრომობ, წამლების საყიდელი ფული რომ გვქონდეს. ყველანი ავად ვართ ოჯახში, ყველას მედიკამენტები გვჭირდება. მძიმე სამუშაო მაქვს, მაგრამ სამაგიეროდ სახლთან ვარ ახლოს. ჩემი დახმარება თუა საჭირო, მაშინვე გამოვიქცევი ხოლმე. ახლახან, ჟანას ლუკმა გადასცდა და სკამიდან გადმოვარდა… გამოვვარდი, ავაყენე, დავსვი, წამლები დავალევინე და დავბრუნდი სამსახურში. დამხმარე არავინ გვყავს და ხანდახან მგონია, რომ სულ წასულია ჩვენი ოჯახის საქმე. მხოლოდ ნინა გვაცოცხლებს დღემდე.
„ჟანას აბებიც ვერ მიაქვს პირამდე.“
– თქვენ და თქვენს მშობლებს რა პრობლემები გაქვთ?
მალხაზი: მე კუჭის წყლული მაქვს, დედას თირკმელები აწუხებს, ოპერაცია უნდა გაიკეთოს, მე კი არ ვიცი, ორად როგორ გავიხლიჩო. ჩემს დას ვინ მოუვლის, როგორ მივხედო დედას საავადმყოფოში, სახლში კი – დას… ბავშვსაც ვერავის ვუტოვებთ. გულით ავადმყოფი გვყავს მამა. არც კი ვიცი, რანაირად უყურებს, როგორ ვიტანჯებით ყველანი…
ნინა: მეც მწამს! მერე რა, რომ არასდროს მინახავს ღმერთი. თოვლის ბაბუის არსებობის კი არ მჯერა. და იცი, რატომ? წერილი მივწერე. მე თვითონ კი არა, ბიძაჩემმა. ვთხოვე, მიეწერა, რომ თოვლივით თეთრი დათუნია მინდა და სათამაშო სამზარეულო პატარა ქვაბებით… და იცი, რა მომიტანა? კანფეტები, სულ რამდენიმე ცალი! ან კითხვა არ იცის ან შეეშალა. მერე კი, რომ არ მეტირა, ბიძაჩემი წავიდა და თოჯინა მიყიდა. იმით ვთამაშობ ახლა.
– იქნებ, უბრალოდ არ მიუღია თოვლის ბაბუას შენი წერილი. კიდევ რას ისურვებდი?
ნინა: ლამაზი ნივთები მინდა გოგონებისთვის: თმის სამაგრები, ბაფთები, ლამაზი კაბა. კიდევ, თოვლივით თეთრი დათუნია მინდა. კიდევ ის, რომ კარგად დამელაპარაკოს დედიკომ, ბაიასავით კი არა. კიდევ, დედამ რომ არ იტიროს და სხვებმაც რომ აღარ იტირონ. ბაღში რომ დავდივარ, იქ ბავშვები ტირიან, სახლში კი – დიდები! მხოლოდ მე არ ვტირი არც სახლში, არც ბაღში!
– მალხაზ, როგორ შეგიმსუბუქოთ ცხოვრება?
მალხაზი: არ ვიცი, ეს რამდენად შესაძლებელია, მაგრამ ბედნიერი ვიქნები, სააბაზანოს კეთილმოწყობაში თუ დაგვეხმარებით. ჟანას დაბანა ოთახში, სადაც ყველანი ვჭამთ და გვძინავს, შეუძლებელია, მით უმეტეს ზამთარში. კიდევ, მედიკამენტები გვჭირდება ჩემი დისთვის, დედისთვის, მამისთვის, ჩემთვის… გვჭირდება საკვები პროდუქტი… არ ვიცი, კიდევ რა გითხრათ. მაპატიეთ, მეფანტება აზრები. თუნდაც, თბილი სიტყვები, თანადგომა, ძალიან მნიშვნელოვანი იქნება ჩემთვის. მათთვის ყველაფერს ვაკეთებ, რაც შემიძლია. ხან ვფიქრობ, კარგია, ცოლი რომ არ მოვიყვანე, ხან მგონია, რომ მეუღლე მომეხმარებოდა და უფრო გამიადვილდებოდა ყველაფერი.
თუ გსურთ, მოინახულოთ და დახმარება პირადად გაუწიოთ ამ ოჯახს, მათი მისამართია: მცხეთის მუნიციპალიტეტი, სოფელი ქვემო ნიჩბისი.
ყოველ ჯერზე, როდესაც ვინმეს დახმარება შეგიძლიათ, უბრალოდ დაეხმარეთ და გაიხარეთ, რომ ღმერთი თქვენი მეშვეობით პასუხობს ვიღაცის ლოცვებს!
გვჯერა, რომ ერთად ნამდვილად შევძლებთ მათ გადარჩენას!
არ დაგავიწყდეთ ამ პოსტის გაზიარება, რათა თქვენმა მეგობრებმაც შეიტყონ ამ ოჯახის გასაჭირის შესახებ! ეს ძალიან მნიშვნელოვანია!
მეგობრებო, კიდევ ერთი თხოვნა გვაქვს თქვენთან: თუკი შეიტყობთ, რომ თქვენს ნაცნობს ან მეზობელს სჭირდება დახმარება, გთხოვთ, გამოიჩინოთ გულისხმიერება და მოგვწეროთ ამის შესახებ ელექტრონულ მისამართზე: office-fsp@fsp.ge
საქართველოს ბანკი GE64BG0000000470458000
თი ბი სი ბანკი GE15TB7194336080100003
ლიბერთი ბანკი GE42LB0115113036665000
თანხის ჩარიცხვა შესაძლებელია ჩვენი ვებგვერდის მეშვეობით: „საქართველოს ბანკი“ (e-commerce), „TBC ბანკი“ (GeoPay), „ლიბერთი ბანკი“ (PayGe), PayPal.
თანხის ჩარიცხვა ასევე შესაძლებელია ტერმინალებიდან: ExpressPay, TBCpay, PayBox (OPPA). ჩვენს ფონდს იპოვით ქვეთავში “ქველმოქმედება“. ინფორმაციას ფონდის დამატებითი უფლება-მოვალეობების შესახებ შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე: https://goo.gl/GY2Gus
ერთად, ჩვენ დავეხმარეთ უკვე ათასობით შეჭირვებულს. გავუმართოთ ხელი ამ ოჯახსაც! ვინ იცის, იქნებ სრულიად უცხო ადამიანების დახმარება ოდესმე თავადაც დაგვჭირდეს?! რადგან არავინ იცის, რას გვიმზადებს ცხოვრება ხვალ!
პატარა ნინას უხარია, რომ მას და დედას ბევრი ახალი მეგობარი ჰყავთ. ის ასე უფრო მშვიდადაა
„ბებია არ მიშვებდა დედასთან დასაძინებლად, — ამბობს 4 წლის ნინა. — მეუბნებოდა, რომ დედას პატარა საწოლი აქვს და ორნი ვერ დაეტევითო, დედას კი არ შეიძლება, რომ ვუბიძგო. კარგია, რომ დიდი საწოლი გვიშოვეთ და ახლა შემიძლია დედასთან დაძინება. ვზრუნავ, რომ დედამ ყველა წამალი დალიოს, რომელიც თქვენ მოუტანეთ. ასევე ვზრუნავ ჩემს ახალ დათუნიასა და თოჯინაზე, რომ დროზე ჭამონ და დალიონ“.
ჭკვიან პატარა ნინას უხარია, რომ მას და მის დედას, ჟანას, ამდენი მეგობარი ჰყავთ. ასე ის ავადმყოფი დედის გამო მშვიდადაა. ბევრი თქვენგანი მივიდა კუნთების ატროფიით სრულიად უმოძრაო ჟანა კენჩხაძის დასახმარებლად და მას მთელმა მისმა სოფელმაც დაუჭირა მხარი.„ამ თოჯინას მხოლოდ სალათს ვაძლევ, რომ წონაში არ მოიმატოს. ის კი სოსისებს მთხოვს“
ნინა (4 წლის): დილით რომ ვიღვიძებ, ვკოცნი დედას ცხვირზე, ლოყაზე და კისერზე და ვეუბნები, რომ მიყვარს. დედა ბედნიერია, რომ მის გვერდით ვარ, თვალებში მიყურებს და მკოცნის. ბებიამ თირკმელზე ოპერაცია გაიკეთა. ჩვენ ახალი ფანჯრები დაგვიმონტაჟეს, შეხედეთ: ამ ოთახშიც, აბაზანაშიც და სამზარეულოშიც. ბებიას დიდი, ახალი გაზი მოუტანეს, მე კი — სათამაშო სამზარეულო.
„ბებიას დიდი, ახალი გაზი მოუტანეს, მე კი — სათამაშო სამზარეულო“
– რამდენი ახალი ამბავი გაქვს ნინაჩკა! ნათია, როგორ გრძნობთ თავს ოპერაციის შემდეგ? ხომ არ გიჭირთ საოჯახო საქმეების კეთება?
ნათია (ჟანას დედა): ბევრად უკეთესად! დაავადებული თირკმელი მთელ ძალას მაცლიდა, უბრალო მოძრაობებით ვიღლებოდი და აღმართზე ვერ ავდიოდი. ასე რომ, ჩემმა ოჯახმა ერთი კვირით გამიშვა საავადმყოფოში. ჟანას ჩემი ქმარი და შვილი უვლიდნენ. ძალიან მადლიერი ვარ ყველასი ჩვენი ოჯახის დახმარებისთვის, ძალიან შემიყვარდით ყველა! რთული იქნებოდა სამყაროში ცხოვრება კარგი ადამიანების გარეშე.
ნინა: მე ვიცი, რა ჰქვია ამ ხალხს — ჩერნოვეცკის ფონდი! ეს მათ გამომიგზავნეს ჩემი დათვი, თოჯინა, ბოტასები, ქურთუკი და ხავერდის კაბა…
„ანდრიამ საბავშვო ბაღში მნახა ამ კაბაში და მითხრა, რომ ლამაზი ვარ. ბაბუაც და ძია მახოც ასე ამბობენ“
– ნინა, წინა ჯერზე მითხარი, რომ „გასაპრანჭი“ რამეები გინდოდა. ახლა ყველაფერი ლამაზი გაქვს. მეტყვი, სად უნდა წახვიდე გაპრანჭული?
ნინა (თვალებს ატრიალებს, ეშმაკურად იღიმის): ანდრიასთან საბავშვო ბაღში. ის ჩემი მეგობარია. მას უკვე მოეწონა კაბა და ბოტასები, ანუ მე მოვეწონე (იღიმის). თუ ქართულ ცეკვებზე წასვლა ან გასეირნება მომინდება, ლამაზი ტანსაცმელი ხომ უნდა მქონდეს?
— აუცილებლად, რაზეა ლაპარაკი!
ნინა: სათამაშო სამზარეულოც კარგია. ბებიაჩემი პროდუქტებს მაძლევს თავისი ნამდვილი სამზარეულოდან: ვაშლს, კარტოფილს, ბულგარულ წიწაკას. ამ პლასტმასის დანით წვრილად ვჭრი და სალათს ვაკეთებ დათუნიასთვის და თოჯინებისთვის. თუ ვინმე არ ჭამს, თმებს ვაწიწკნი.
ნინა: „მორჩილი დათუნია გამომიგზავნეთ, ყველაფერს ჭამს, რასაც ვამზადებ და როცა ვეუბნები, იძინებს. ჩემი ლექსების მოსმენაც უყვარს“
მაგრამ მე მიყვარს იოგურტი, მაწონი, წიწიბურა, სოსისები და პელმენი, და წვენი. დედას ძეხვი უყვარს. როდესაც ჩერნოვეცკის ფონდმა ბებიას ფული მისცა, ის მაღაზიაში წავიდა და ყველაფერი იყიდა.
ნათია: ჟანას ვიტამინები უყიდეს, მე კი გულის წამლები. ახალი გაზის გამათბობელი გვაქვს. ზამთარში ხომ იყავით და ნახეთ, რამხელა თოვლი დევს აქ. ეს მეტალოპლასტმასის ფანჯრები საუკეთესოდ გვიცავს ყინვებისგან. ახლა ჩემი ჟანაჩკაც სითბოში იქნება და ბავშვიც. აღფრთოვანებული ვარ დახმარების რაოდენობით: მეგონა, რომ პროექტის ფარგლებში მხოლოდ აბაზანაში გვეკუთვნოდა ფანჯრების დაყენება, მაგრამ თქვენ ყველა შენობაში შეცვალეთ.
ნათია: „ამდენი წელი ვიყავით გაჭედილები, ფულის გარეშე, ჩვენი ავადმყოფი ქალიშვილისთვის კომფორტის შექმნაც კი არ შეგვეძლო. გამიხარდა, რომ ერთბაშად მოაგვარეთ ფანჯრებისა და კარების პრობლემა“
ნათია: „ნიჩბისში თოვლიანი ზამთრისთვის მეტალოპლასტმასი ზედგამოჭრილია“
ნინა: ოჰ, ჩუმად! დედას რაღაცის თქმა სურს და ვერ გავიგებთ!
ჟანა (თავს ძალას ატანს და გაჭირვებით ამბობს): დიდი მადლობა. მიხარია. მიყვარხართ.
– ჟანაჩკა, ჩვენც გვიყვარხარ შენც და მთელი შენი ოჯახიც და შენთვის ჯანმრთელობა და ყველაფერი საუკეთესო გვსურს!
ნათია: ჩემს შვილს ხასიათი გამოუკეთდა. ძალიან დიდი გავლენა მოახდინა იმან, რომ ბევრი ხალხი მოდიოდა ჩვენთან სახლში. ანუგეშებდნენ, ამხნევებდნენ, ეხვეოდნენ და დახმარებას სთავაზობდნენ. თქვენი პროექტის შემდეგ ყველამ შეიტყო ჩემი ჟანას უბედურების შესახებ და ახალი შესაძლებლობები გამოჩნდა. ამდენი წლის განმავლობაში ჩვენ თვითონ ვერაფერს ვაკეთებდით უფულობის გამო, ჩვენი ავადმყოფი ქალიშვილისთვის პირობების შექმნის შესაძლებლობაც კი არ გვქონდა.
ნათია: „ჩემი ჟანა ხასიათზე მოვიდა, ამდენმა ადამიანმა დააიმედა“
ბევრი შემდეგ დაფიქრდა, რით დახმარებოდა ჩემს ჟანას. სოფელმა გადაწყვიტა, ჟანა თურქეთში გაგზავნოს გამოკვლევებზე. ჩემმა ჟანამ ახალი იმედი მიიღო, ახალი სტიმული. ღმერთო, დაეხმარე ჩემს ჟანას და მასთან ერთად ყველა ავადმყოფსა და დატანჯულს. უფალო, მთელი შენი გულუხვობით გადაუხადე ყველას მადლობა, ვინც მზრუნველი და თანამგრძნობია, დიდი სიხარულითა და ბედნიერებით აავსეთ მათი ცხოვრება! ჩვენი ოჯახისთვის ძალიან ემოციური მომენტი იყო ის, რომ უცნობი ადამიანები გვირიცხავდნენ თანხას, მოდიოდნენ თანასოფლელები და ჟანას კლასელები…
ნინა: მეც ყველას ვუყვარვარ დედასთან ერთად. ვაფლი, კანფეტები და ორცხობილები მომიტანეს. როცა დედა არ ტირის, მე ძალიან მხიარული ვარ, იცი?
– როგორი მხიარული ხარ, მაჩვენებ?
ნინა: აი, ასეთი მხიარული: ახალ საწოლზე ავდივარ და ვხტე-ბი–ი!!! (ლაპარაკობს ხტუნვისას) დათუნიასთან ერთადაც შემიძლია. ორი ახალი ლექსიც ვისწავლე — საათზე და მამალზე…
„მი-ხა-რი-ა და ა-მი-ტომ ვხტუ-ნა-ობ!!!“ (ლაპარაკობს ხტუნვისას)
„კარგი საწოლია, დიდი. ახლა დედიკოსთან მძინავს“
— გაღმერთებთ, შენ ჩვენი საყვარელი ბავშვი ხარ!
ნათია: პროექტის დროს ჩვენი მუნიციპალიტეტი ჟანას ახალ ეტლს დაჰპირდა. შეიძლება ელექტრო არ იყოს, მაგრამ უფრო მოსახერხებელი იქნება, ვიდრე ახლანდელი. ამაში ჯდომა ჟანას უჭირს, გვერდები სტკივა, რადგან დასაჯდომი ჩავარდნილია. გვითხრეს, როგორც კი ახალ ეტლებს მიიღებენ, ჟანას წაიყვანენ, რომ კომფორტული და შესაფერისი შეარჩიოს. ველოდებით და უკეთესის იმედი გვაქვს.
დედა ჟანა და მისი შვილი — ორივე ერთად გვახსენდება: ლამაზები, შესანიშნავები და დაუცველები. კუნთების ატროფიით დაავადებული ჟანას სევდიანი ამბავი გულს ეხება და სულ 4 წლის ნინაჩკაზე წუხს. მისი სრულწლოვანება ჯერ კიდევ ძალიან შორსაა, დახმარება კი ყოველდღე სჭირდება! ჩვენ ერთად შეგვიძლია მივცეთ ამ ოჯახს სიმშვიდე და უსაფრთხოება.
მათ პრობლემებთან შედარებით, ჩვენი პრობლემები არაფერია! აი, ნამდვილი გაჭირვება! ის თქვენ წინაშეა! უფალს მადლობა შესწირეთ იმისთვის, რაც გაგაჩნიათ! თქვენ უბედნიერესი ადამიანი ხართ! გახსოვდეთ ეს და დაეხმარეთ შეჭირვებულებს.
სამწუხაროდ, ამ და კიდევ სხვა უამრავი ოჯახის პრობლემები არ დასრულებულა, ამიტომ დროდადრო გადახედეთ ხოლმე ამ საბრალო ადამიანების ისტორიებს ჩვენს ვებგვერდზე და ესაუბრეთ მათ. ყოველ ჯერზე, როდესაც მორიგი შეჭირვებული ადამიანის ნომერს აკრეფთ, თქვენ აუცილებლად იგრძნობთ უფლის კურთხევას! აუცილებლად! განაგრძეთ ამ ოჯახების დახმარება! სწორედ ეს არის საუკეთესო ღვთისმსახურება!
მეგობრებო, კიდევ ერთი თხოვნა გვაქვს თქვენთან — თუკი შეიტყობთ, რომ თქვენს ნაცნობს ან მეზობელს სჭირდება დახმარება, გთხოვთ გამოიჩინოთ გულისხმიერება და ამის შესახებ მოგვწეროთ ელექტრონულ მისამართზე: office-fsp@fsp.ge
თქვენი სიკეთე, არის შესაძლებლობა, თავადაც ყველაფერში ბედნიერი რომ იყოთ!
მეგობრებო, კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა ყველას!
საქართველოს ბანკი GE64BG0000000470458000
თი ბი სი ბანკი GE15TB7194336080100003
ლიბერთი ბანკი GE42LB0115113036665000
თანხის ჩარიცხვა შესაძლებელია ჩვენი ვებგვერდის მეშვეობით: „საქართველოს ბანკი“ (e-commerce), „TBC ბანკი“ (GeoPay), „ლიბერთი ბანკი“ (PayGe), PayPal.
თანხის ჩარიცხვა ასევე შესაძლებელია ტერმინალებიდან: ExpressPay, TBCpay, PayBox (OPPA). ჩვენს ფონდს იპოვით ქვეთავში “ქველმოქმედება“. ინფორმაციას ფონდის დამატებითი უფლება-მოვალეობების შესახებ შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე: https://goo.gl/GY2Gus
ვიფიქროთ იმაზე, რომ შეჭირვებულთა დახმარებით და მათი ტკივილის გაზიარებით, ჩვენ ვზრუნავთ საკუთარ სულზე და ვუახლოვდებით უფალს!
სულ ხარჯები:
10730.01₾დარჩა:
1.74₾