ეს 18 წლის რომა თორდიაა. ბიჭი უკვე 1 წელია კომაშია. წარმატებული მოცეკვავე, მრავალგზის ოქროს მედალოსანი რომა თორდია, მთელი სამეგრელოს და სრულიად საქართველოს საამაყო შვილი იყო. გამორჩეულად ნიჭიერ ბიჭს, დიდ მომავალს უწინასწარმეტყველებდნენ. თუმცა, 2023 წლის 3 ივლისს, სამეგრელოს ცა ჩამობნელდა. მეხის გავარდნასავით გაისმა – ,,რომა ავარიაში მოყვა და მგონი, დაიღუპა“. დედის და ბებიების განწირული კივილი ცას აღწევდა. კლდებიიც კი ტიროდნენ ობლობაში გაზრდილი ბიჭის ცოდვით.

მშობლებისთვის აუტანელი იყო ერთადერთი ვაჟის ტანჯვის ყურება. ბავშვი იზრდებოდა და თანდათან კარგავდა მოძრაობის უნარს. დრო გადიოდა, წელიწადის დროები ერთმანეთს ცვლიდა, მაგრამ პატარა ლუკასთვის არაფერი იცვლებოდა. მისი სამყარო ისეთივე პატარა იყო, როგორც მანძილი საწოლიდან ფანჯრამდე. დადგა 1 სექტემბერი, დღე, როცა ლუკას თანატოლებმა სკოლის კარი პირველად შეაღეს. ლუკა კი მზაკვარი ავადმყოფობის გამო ისევ საწოლს იყო მიჯაჭვული და მოძრაობაც კი არ შეეძლო. დიდი გონებრივი შესაძლებლობების მქონე ბიჭმა თვალზე მომდგარი ცრემლებით ჰკითხა მშობლებს, რა დააშავა, რატომ არ ჰგავდა სხვა ბავშვებს. ეს კითხვა ხანჯალივით მოხვდა მშობლებს გულზე. ასე გავიდა წლები. ჩვენი პატარა ბიჭი გაიზარდა. უკვე 4 წელია, მამა გმირულად ზრუნავს ლოგინს მიჯაჭვულ, პარალიზებულ შვილზე. მეუღლის გარდაცვალების შემდეგ მან ისწავლა, როგორ მოამზადოს საჭმელი და როგორ აბანაოს ერთადერთი ვაჟი. დღეს ლუკა უკვე 35 წლისაა. ახლა ის იმ ასაკშია, როცა ცოლ-შვილით უნდა ტკბებოდეს. ოჰ, დედამიწავ!!! ნუთუ ამ ბიჭის უბედურება არ გამძიმებს?!

მიშიკო იატაკზე დახოხავს და უცნაურ ხმებს გამოსცემს… 7 წლის გელა კი აჩერებს მას. ეშინია, მისმა ძამიკომ დამპალ და დაბზარულ ფიცრებზე ისევ არ გაიჭრას ხელი. მიშიკო კიდევ უფრო ხმამაღლა კივის და ცდილობს მოიშოროს ძმა, რომელიც ყველანაირად ცდილობს მის შეჩერებას. მარტონი არიან სახლში. „მამიკო პურის მოსატანად წავიდა, დედიკო კი – ცაში“ – გვიხსნის გელა.

უკვე ხუთი თვეა, ქართველი ექიმები ვერ უსვამენ დიაგნოზს საბრალო ბავშვს. 15 წლის გიორგის სიცოცხლის საათები დათვლილია! ხუთი თვის წინ სრულიად ჯანმრთელი ბიჭი მოულოდნელად ავად გახდა და მას შემდეგ ოჩხორაშვილების ოჯახში სიკვდილის ნაბიჯების ხმა სულ უფრო და უფრო მკაფიოდ ისმის. ბავშვი იხრჩობა. იმდენად ხმამაღლა ახველებს, გეგონებათ, ფილტვები დაუსკდა. ვეღარ ლაპარაკობს და ისეთ ხმას გამოსცემს, თითქოს გადაჭრილი აქვს ხმის იოგები. საკვებისა და წყლის მიღება მხოლოდ მილის მეშვეობით შეუძლია, მაგრამ ყველაფერს უკან იღებს. ჟანგბადის აპარატი ერთადერთია, რაც ბიჭს სიცოცხლეს უნარჩუნებს. მაგრამ, როდემდე?!!! ბავშვის სიცოცხლის წამზომი ჩართულია. ჩართეთ ვიდეო და მოუსმენთ სიკვდილის ხმას! ნიკოლოზის და გოგას დედა და მამა, რუსუდანი და გიორგი გერმანიაში წასასვლელად თანხის შეგროვებაში ითხოვენ დახმარებას! საბუთების მიღებისთანავე შეგატყობინებთ ოპერაციის ღირებულებას. ღმერთო, შენ უშველე, შენ დაეხმარე მათ! საქართველოში ხომ ისედაც ძალიან ცოტანი დავრჩით…

მაგდა (12 წლის უსინათლოა ორივე თვალით): უსინათლო ცხოვრება, დიდი, ბნელი ლაბირინთისავითაა. მე ვერ ვხედავ სამყაროს, მაგრამ ვგრძნობ მას. მე მესმის, ვგრძნობ შეხებით და ყნოსვით, მაგრამ ვერ ვხედავ იმ სილამაზეს, რასაც სხვები აღწერენ.
გაუსაძლის გაჭირვებაში ცხოვრება თავისთავად უკვე ძალიან ძნელია, ამას კიდევ უსინათლობას თუ დავუმატებთ, სიტუაცია გამოუვალი ხდება. ყველა ჩვენგანში იმედის ნაპერწკალი გიზგიზებს, მაგრამ ზოგის ცხოვრებაში თვალისმომჭრელი სინათლეც კი ვერ აღწევს.
მეგობრებო, მოდით ამ არაჩვეულებრივი ადამიანების ცხოვრებას სინათლის ფერები შევმატოთ. სასწრაფოდაა საჭირო სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ძვირადღირებული წამლები და ასევე თანხა გამოკვლევებისთვის. ჯერ კიდევ არის შანსი, რომ ოჯახში, ერთი ბავშვი მაინც დაინახავს!

ანა (დედა): დღეს, ორი მძიმედ დაავადებული შვილი მყავს და ტანჯვით არის აღსავსე ჩემი ცხოვრება! მეც ხომ ყველაფერს ისევე ვგრძნობ, როგორც ჩემი შვილები გრძნობენ! ამქვეყნად ყველა დედას აქვს თავის შვილებთან ასეთი კავშირი. „საბრალო ნიკოლოზს ფეხებზე სამი ოპერაცია გაუკეთდა. ექიმების თქმით, მეოთხეს ვეღარ გადაიტანს! ექიმები არ ურჩევენ… მაგრამ, ვინ იცის?! იქნებ, ფონდის მეგობრები იცნობენ ქირურგებს, რომელთა შეხედულებაც განსხვავებული იქნება?“ 31 წლის ანას ყოველი დღე იწყება ბრძოლით. დაუღალავად შრომობს, უდიდესი სიყვარულით აკეთებს ყველაფერს! მაგრამ ღამის სიჩუმეში, მისი შვილები რომ დაიძინებენ და ირგვლივ სიმშვიდე სუფევს, გული ტკივილისგან უკანკალებს. „ჩემი მეუღლე რომ არა, მეც ლოგინად ჩავვარდებოდი. ამ ბავშვებს ხომ განსაკუთრებით სჭირდებათ სითბო! სულ ხელში აყვანას ითხოვენ. ჩემს მეუღლესაც ძალიან აწუხებს გული. მასაც მკურნალობა სჭირდება! ამ ყველაფერს მარტო ვერ გავუმკლავდები! ძალიან გულკეთილი ადამიანია, ბავშვების გამო ძალიან დარდობს“.