რეგულარული გადახდების ფუნქცია ხელმისაწვდომია
ოდესმე გინახავთ ბავშვის სევდიანი თვალები? არა, რა თქმა უნდა! ბავშვების თვალები ხომ ყოველთვის უზომო სიხარულს გამოხატავს! მათ პრობლემები არ აქვთ… თუმცა ეს მათ არ ეხებათ, ვის შესახებაც დღეს მოგიყვებით, მეგობრებო! ამ პატარების თვალებში საშინელი უიმედობა იკითხება! თითქოს მათი ბავშვობა სამუდამოდ და საბოლოოდ დასრულდა; თითქოს ცხოვრებამ დროზე ადრე აიძულათ გაზრდა. სწორედ ასეთი თვალებით მიყურებდნენ 11 წლის […]
Read More… from სახლის, საკვების, ლაღი ბავშვობისა და მომავლის უფლების გარეშე!
„სკოლაში ვერ დავდივარ. დედას ეშინია, რომ სადმე ცუდად გავხდები, დავვარდები და ვერავინ დამეხმარება… ამიტომ სახლში ვსწავლობ. არადა, ბავშვებთან ერთად ქუჩაში თამაში და სირბილი ისე მინდა…“ – სევდიანი თვალებით გვეუბნება 8 წლის ბარბარე. – „აი, შემომხედე! კარგად შემომხედე! განა ავადმყოფს ვგავარ? ისეთივე ვარ, როგორიც ყველა, მაგრამ ჩემთვის არ შეიძლება…“ ბარბარე აქეთ-იქით იყურება, მერე ხელებს ყურთან მადებს […]
„ერთ საშინელ ტყეში, საშინელ სახლში, უსაშინლესი ხალხი ცხოვრობდა…“ ბავშვობის ეს საშიში ამბავი გახსოვთ? დღეს სწორედ ასეთ სახლზე მოგიყვებით; ოღონდ იქ საშინელი ხალხი კი არა, ბავშვები ცხოვრობენ, რომლებიც საშინელები სულაც არ არიან; პირიქით, ისინი ყველაზე ლამაზი ქართველი ბავშვები არიან. შიში მათ თვალებში ცხოვრობს -ბავშვებისა და მათი მშობლების თვალებში. „კი მაგრამ, რისი ეშინიათ?“ – იკითხავთ თქვენ. მხოლოდ […]
საშიშია! სახიფათოა! შემზარავია! ეს არის პირველი შთაბეჭდილება, როდესაც სახლს უახლოვდები. როგორც საშინელებათა ფილმებში, ის მალე ხახას დააღებს და უფსკრულში ჩაგითრევს… როგორ აღმოჩნდა ქალი აქ, როგორ დარჩა მარტო, რით იკვებება და რა სწამს, – ამ ყველაფერს ჩვენი ნაწერიდან შეიტყობთ. – ეთერ, თქვენ მოგვწერეთ, რომ დახმარება ძალიან გჭირდებათ. თუ შეიძლება, თქვენი გასაჭირის შესახებ გვიამბეთ. ეთერი: ღამღამობით აღარ […]
ექვსი წლის გაბრიელი და ხუთი წლის ლაზარე სახლთან დამხვდნენ. ბავშვებმა კითხვები მომაყარეს: „დეიდა, შენს შვილებს მწვანე ლიმონათი დაულევიათ? მათთვის მას ხშირად ყიდულობ ხოლმე? ჩვენც მოგვიტან? იცი, მე მწვანე მომწონს, გაბრიელს კი – წითელი! ფეხბურთს გვეთამაშები? ნახე, ჩვენ ბურთი გვაქვს! კი დაიხა, მაგრამ ფეხის კვრა ჯერ კიდევ შეიძლება. მოიცადე, ახლავე შევაკეთებ!“ სანამ გაბრიელი თავის ბურთს აკეთებდა, […]
Read More… from ჩვენ არასდროს არაფერი გვექნება, ჩვენ ღარიბი მშობლები გვყავს
„ღმერთო, არაფერია იმაზე უფრო მტკივნეული, ვიდრე შენი შვილისთვის ელემენტარულზე უარის თქმა… ეს ძალიან მტკივნეულია, – მოსთქვამს ამ მშვენიერი ბავშვების დედა, გვანცა (23 წლის). – სანამ პატარები არიან, ვუხსნი: ახლა არა, მერე გიყიდით, მაგრამ როდის „მერე“? – მე თვითონაც არ ვიცი. ყოველდღე, უფრო და უფრო გვიჭირს…“ ეგიკაშვილების მრავალშვილიანი, სოციალურად დაუცველი ოჯახი პაწაწინა, ნაქირავებ სახლში ცხოვრობს, ყოველგვარი […]
დიახ! მსურს დახმარება! 
