40 წლის გმირმა დედამ, მეოთხე ანგელოზი, ბარბარე მოუვლინა სამყაროს და ჩვენს პატარა საქართველოს. სამწუხაროდ, მისი ბედნიერება ძალიან ხანმოკლე აღმოჩნდა. ახლა კი, ორი წლის ბარბარე ასე უწევს მკერდზე მომაკვდავ ქალს. ღმერთო, ღმერთო…

გოგონას დაბადებიდან ძალიან მალე, შორენამ კატასტროფული სისწრაფით დაიწყო წონაში კლება. ექიმთან არ მიდიოდა, რადგან უკანასკნელ კაპიკებსაც კი შვილების კვებაში ხარჯავდა გმირი დედა. აი, საშინელი შედეგიც დადგა. ქალს ანორექსია დაუდგინდა და ფაქტობრივად, ჩონჩხად არის ქცეული.

შორენას კუჭის შემცირების ოპერაცია ესაჭიროება სასწრაფოდ. მისი ღირებულება კი, 12 500 ლარია. თანხის ნახევარს სახელმწიფო აფინანსებს, მაგრამ, დარჩენილი თანხა საიდან უნდა ჰქონდეს, როდესაც მხოლოდ სოციალური შემწეობით – 320 ლარით ცხოვრობს ოჯახი?

ანა–მარია: „კეთილო ადამიანებო, გთხოვთ, ჩემი დედიკო გადაარჩინეთ!“

როგორ შეიძლება, ექვსი წლის ბავშვს თხოვნაზე უარი ვუთხრათ, როდესაც მისი დედიკოს გადარჩენას ეხება საქმე? მეგობრებო, ამ პატარა ანგელოზის ვედრება შეისმინეთ! გოგონას ჩვენი დიდი იმედი აქვს!

მეგობრებო, ამ ბიჭის მომავალი ბედი და სიცოცხლე ფულზეა დამოკიდებული. ასეთია სასტიკი სინამდვილე. ტანჯვისგან ღონემიხდილ ლაშას, მენჯ-ბარძაყის სახსარზე ორი რთული ოპერაციის გაკეთება ესაჭიროება, მოძრაობა რომ შეძლოს. ამჟამად, მისი სხეული პირდაპირი გაგებით, ერთ პოზაში არის გაშეშებული. საქართველოში, ერთი ფეხის ოპერაციის ღირებულება 18 000 ლარია. სამ თვეში კი, ასეთივე ოპერაცია მეორე ფეხზეც დასჭირდება. მერე, ხანგრძლივი რეაბილიტაცია იქნება საჭირო. ეჭვიც არ შეგეპაროთ, თითოეული შემოწირული ლარი, ლაშას მკურნალობას მოხმარდება და პირდაპირ კლინიკაში გადაირიცხება. მთელი საქართველო ამ კეთილი საქმისთვის უნდა გაერთიანდეს!  თქვენს მეგობრებსა და ახლობლებს უამბეთ ლაშას შესახებ. ძალა ერთობაშია და ერთად, ჩვენ შეგვიძლია, ეს ბიჭი ფეხზე დავაყენოთ და სრულფასოვანი ცხოვრება ვაჩუქოთ მას. წარმოიდგინეთ, მას ხომ, ეს მთელი გულით სწადია!

გიო (9 წლის): „თავის ტვინში უშველებელი სიმსივნის გამო, დედაჩემი ცალი თვალით დაბრმავდა და საერთოდ ვეღარაფერს ხედავს. ჩემი საბრალო დედიკო…“

გიო: „დედიკო, ნუ ტირი, ყველაფერი კარგად იქნება, შენ ყველაფერს გაუძლებ, შენ ძლიერი ხარ, ჩვენი გულისთვის, კიბოს დაამარცხებ! შენ თუ არა, ვინ იზრუნებს ჩვენზე?

ასმათის ტვინში, ცენტრალურ ნერვთან ორი სიმსივნე არის „ჩამჯდარი“ და ახალგაზრდა ქალის ორგანიზმს ანადგურებს. შენელებული მოქმედების ნაღმია, რომელიც შეიძლება ნებისმიერ წამს აფეთქდეს…

ასმათი (36 წლის): „ბიოფსიის შემდეგ, სასწაულებრივად გადავრჩი. ქირურგებმა თქვეს, რომ სიმსივნე ძნელად მისადგომ ადგილას არის. შეიძლებოდა, ექიმის ერთი შეცდომა,  სიცოცხლის ფასად დამჯდომოდა!“

მძიმედ დაავადებული ქალისთვის რომ მიეხედა, დავითი, ასმათის მეუღლე, იძულებული გახდა, სამსახური დაეტოვებინა. ამჟამად, მისი ხელ-ფეხი ის არის. მას შემდეგ, რაც მის ცოლს დამბლა დაეცა, არ შეუძლია დახმარების გარეშე არც დგომა, არც სიარული.

დაუსრულებელი ტანჯვაა ელზას ცხოვრება. სქოლიოზის მძიმე ფორმით არის დაბადებული. მისი ხერხემალი იმდენად არის გამრუდებული, რომ მუდმივი ტკივილისგან ქალს თვალთ უბნელდება, ფილტვები ეკეტება და თავისუფლად ამოსუნთქვას ვერ ახერხებს.

უზარმაზარი კუზი ძილის, სუნთქვისა და სიარულის საშუალებას არ აძლევს

ელზა (41 წლის): „ამ ტკივილს ვეღარ ვუძლებ. გუშინ თვალი ვერ მოვხუჭე! ღმერთს რა შევცოდე ასეთი, რომ დაბადებიდან ასე ვიტანჯები? ამხელა ტანჯვა რით დავიმსახურე?“

მიუხედავად ხერხემლის ტკივილისა, ელზას ძველ, დანგრეულ ტახტზე სძინავს. მთელი ღამე ტკივილებისგან კვნესის. წამლები არ შველის, ექიმთან წასასვლელი ფული კი არ აქვს. შშმ პირის და დედის პენსია არის მისი ერთადერთი შემოსავალი. მაგრამ ეს თანხა საკმარისი არ არის მკურნალობისთვის.

ელზა: „შეიძლება მოვკვდე, წამალი დროულად თუ არ მივიღე. ვფიქრობ, ჯოჯოხეთში მოხვედრისაც კი არ მეშინია სიკვდილის შემდეგ, რადგან აქ უკვე გამოვცადე!“

ამ საბრალო ქალს დიაბეტიც აქვს. არ აქვს სისხლში შაქრის დონის საზომი ჩხირები, არც მედიკამენტები, არც მათი შეძენის საშუალება. ორიოდე დღის წინ ელზას გული წაუვიდა და კარგა ხანს ვერ მოვიდა გონს. ალბათ, გესმით, ეს რასაც ნიშნავს. ყველაზე დიდი საშინელება მოხდება მაშინ, თუკი ერთხელაც კომაში ჩავარდება და ვეღარასოდეს გაიღვიძებს.

ინსულტის შემდეგ ტარიელი სრულიად უმწეოა. პარალიზებული ჰქონდა მარჯვენა ხელი, მერე კი ფეხი მოკვეთეს განგრენის გამო. ყოველი დღე სიცოცხლისთვის ბრძოლაა მისთვის, ოჯახისთვის კი – შიში და გაურკვევლობა, ტკივილი იმის გამო, რომ ვერაფრით ეხმარებიან.

ალუნა, ტარიელის მეუღლე (49 წლის): „მე და ჩემი მეუღლე სამ უნარშეზღუდულ შვილს ვზრდით. გოგონები შიდა ქალის წნევით დაიბადნენ და დაზიანებული აქვთ თავის ტვინი. დამოუკიდებლად ვერაფერს აკეთებენ — მე ვუვლი: ვაცმევ, ვაჭმევ, საკუთარი ხელით ვაბანავებ და კბილებს ვუხეხავ. უკვე 17 წელია, ასე გრძელდება. საკუთარი შვილისთვის რას არ გააკეთებს დედა? ადრე მეუღლე მეხმარებოდა, ახლა კი თავად სჭირდება დახმარება. მისმა გულმა შვილების გამო დარდს ვერ გაუძლო“.

ალუნა: „ბავშვებს ტვინში სისხლის მიმოქცევის გასაუმჯობესებელი წამლები სჭირდებათ, უსახსრობის გამო კი წელიწად-ნახევარია წამლებს ვერ ვყიდულობ. ვერ ვიმუშავებ, ჩემი მძიმედ დაავადებული შვილები და მეუღლე ვის დავუტოვო?

საბრალო კაცი დანგრეულ ეტლში ზის მთელი დღე. შეხედეთ, ბორბლებზე საბურავები არ არის, ტარიელი ტკივილისგან ყვირის, ყოველი ბორცვი ტანჯვას აყენებს. მეგობრებო, სპეციალიზებული ეტლი სჭირდება ამ კაცს. მაგრამ მისი ყიდვის საშუალება არ გააჩნია.

რა კოშმარია, ტარიელს უკვე ერთი წელია, მეორე სართულიდან არ შეუძლია ჩასვლა! ბოლოს, როდესაც მას სასწრაფოდ დასჭირდა საავადმყოფოში წასვლა, სახლიდან რომ გაეყვანათ, მაშველების გამოძახება მოუწიათ. წარმოგიდგენიათ?