ერთი წლის წინ, 23 დეკემბერს, ნინი გარდაიცვალა… ჯერ კიდევ ცოცხალი იყო, საავადმყოფოში რომ მიიყვანეს. მაგრამ, ექიმების გულგრილობის გამო, ყურადღება არავინ მიაქცია. დედის ტირილი და მოთქმა ცას წვდებოდა. „უშველეთ, გააცოცხლეთ!“ – კიოდა ის. – „დაეხმარეთ, ისევ ისუნთქოს ჩემმა ტანჯულმა გოგომ.“ ექიმები კი, იდგნენ და უყურებდნენ, როგორ კვდებოდა გოგონა და რატომღაც, არ მიჰყავდათ რეანიმაციაში. დიახ, არსებობენ ასეთი ადამიანებიც. ხუთი თვე უგონოდ იწვა. წვეთოვნების ნემსებმა ვენები დაუზიანდა, სხეულზე ნაწოლები გაუჩნდა, პირში კი – სოკო.

გოგონას პატარა ბებიასავით უცახცახებს ხელები. ხანდახან, ისე წუხს, რომ ეტლშიც ვერ ჩერდება. თუ წევს, ერთი გვერდიდან მეორეზე გადაბრუნდება არ შეუძლია. 5 წლის სალომეს რთული დაავადება აქვს, რომლის სახელის წარმოთქმაც კი ძნელია. გოგონას ორგანიზმი ვიტამინებს ვერ ითვისებს, ამის გამო კი, ის ვერ ვითარდება: ვერ დადის, ვერ ლაპარაკობს, საკუთარი ხელით ვერ ჭამს. უკვე 21-ჯერ გამოესალმა სიცოცხლეს, მაგრამ მოაბრუნეს რეანიმაციის ექიმებმა. საქართველოში, ამ პატარა ლამაზ გოგონას დიაგნოზი ვერ დაუსვეს.

ბესო 15 წლისაა, მაგრამ დამოუკიდებლად ერთხელაც არ მდგარა ფეხზე. თუ ძალიან სტკივა და ეტლში ვეღარ ძლებს, სახლში დახოხავს ხოლმე. ადრე, როდესაც პატარა იყო, ტიროდა, მაგრამ ახლა, უკვე დიდი ბიჭია და არ უნდა დედიკოს შეშინება.

„წყნარად მოიქეცი, ბევრი არ ილაპარაკო, არ იხმაურო, რეზიკო ძლივს დავამშვიდე. მთელი დღე ტიროდა. მგონი, ყელი სტკივა ან მუცელი. იმხელაა, ჩემზე დიდი, მაგრამ პატარა ბაიასავით იქცევა“ – ამ სიტყვებით შემომეგება საქმიანი გოგონა ლიზი და ამიხსნა, როგორ უნდა მოვიქცე, რეზიკოს რომ არაფერი ვატკინო და როგორ ვილაპარაკო, რომ არ იტიროს მისმა ძამიკომ.

წელიწად-ნახევრის წინ დაიბადა გიორგი და მისი ცხოვრების ყოველი დღე სიკვდილთან ბრძოლის ველია. სიკვდილს არ უნდა უკან დახევა, მაგრამ გიორგიც არ ნებდება.

„უკვე ვიცი, რა ელის ჩემს შვილს, მაგრამ ვერაფრით ვეგუები. უმოქმედოდ როგორ დავჯდე და ვუყურო, როგორ ჩამაკვდება ხელებში ჩემი ბიჭუნა?“ – ახალგაზრდა დედის, ნესტანის, ეს შემზარავი სიტყვები გულს აპობს. ნახევარი წლის წინ, თავისი გოგონა დაასაფლავა, რომელიც შეტევებით იტანჯებოდა და თვალსა და ხელს შუა ილეოდა. საბრალო ნესტანი 2019 წლიდან ცხოვრობს საავადმყოფოში, მუდამ რეანიმაციის ან პალატის კართან ზის.