რეგულარული გადახდების ფუნქცია ხელმისაწვდომია
ერთი ზარი გადაარჩენს სიცოცხლეს!
ტელეფონის ნომერი:
ფასი (გაითვალისწინეთ):
1 call - ₾2 GEL
მობილური პროვაიდერები
დაეხმარეთ! გააგზავნეთ სმს
თქვენ შეგიძლიათ გადაარჩინოთ ვინმეს სიცოცხლე და დაუახლოვდეთ ღმერთს! გაგზავნეთ SMS ნომერზე 97100 შეწირეთ ₾3 GEL
კოპირებულია
გენეტიკურმა დაავადებამ, რომლისგანაც საშველი არ არის, დაისადგურა ამ ოჯახში. ტკივილი, გაუსაძლისი ტანჯვა და სიკვდილი – ეს არის მათი ცხოვრების სცენარი. ამ დაავდებით სამი „ბავშვი“ იტანჯება და ის მათ სიცოცხლეს ართმევს! უფროსი შვილი, 29 წლის ზაქრო წლებია ვერ დგება საწოლიდან, 22 წლის ანას, გაჭირვებით, მაგრამ ჯერჯერობით, გადაადგილება შეუძლია. მთელი დღის განმავლობაში სკამზე ზის, ხმას არ იღებს, მერე კი მოულოდნელად კივილს იწყებს, ხელებს იშენს თავში. დედა ვერ ხვდება, რა ელანდება მას. ერთი წლის წინ, ჯერ კიდევ ჰქონდა იმედი, რომ დაავადება გვერდს აუვლიდა მის უმცროს შვილს, მაგრამ მასაც უკვე ასტკივდა ზურგი და სიარულიც უჭირს. თამარი მალე იღლება. რა უნდა ქნას საბრალო დედამ? კიდევ რამდენ ხანს გაუძლებს მისი გული საკუთარი შვილების ტანჯვის ყურებას?
Bank of Georgia
Ბანკის კოდი:
კოპირებულია
ნომერი:
კოპირებულია
TBC Bank
Ბანკის კოდი:
კოპირებულია
ნომერი:
კოპირებულია
Liberty Bank
Ბანკის კოდი:
კოპირებულია
ნომერი:
კოპირებულია
საქველმოქმედო ნომერი: ერთი ზარი გადაარჩენს სიცოცხლეს!
ტელეფონის ნომერი:
0901200270
გენეტიკურმა დაავადებამ, რომლისგანაც საშველი არ არის, დაისადგურა ამ ოჯახში.
ტკივილი, გაუსაძლისი ტანჯვა და სიკვდილი – ეს არის მათი ცხოვრების სცენარი. ამ დაავდებით სამი „ბავშვი“ იტანჯება და ის მათ სიცოცხლეს ართმევს! უფროსი შვილი, 29 წლის ზაქრო წლებია ვერ დგება საწოლიდან, 22 წლის ანას, გაჭირვებით, მაგრამ ჯერჯერობით, გადაადგილება შეუძლია. მთელი დღის განმავლობაში სკამზე ზის, ხმას არ იღებს, მერე კი მოულოდნელად კივილს იწყებს, ხელებს იშენს თავში. დედა ვერ ხვდება, რა ელანდება მას. ერთი წლის წინ, ჯერ კიდევ ჰქონდა იმედი, რომ დაავადება გვერდს აუვლიდა მის უმცროს შვილს, მაგრამ მასაც უკვე ასტკივდა ზურგი და სიარულიც უჭირს. თამარი მალე იღლება. რა უნდა ქნას საბრალო დედამ? კიდევ რამდენ ხანს გაუძლებს მისი გული საკუთარი შვილების ტანჯვის ყურებას?
ინგა: 16 წლის ვიყავი, ზაქრო რომ შემეძინა! თავადაც ბავშვი ვიყავი, დედა რომ გავხდი! იცით, რა ბედნიერი ვიყავი?! მეგონა, რომ გაიზრდებოდა და და-ძმასავით ვიქნებოდით… ახალგაზრდა ბებია ვიქნებოდი! მაგრამ, ჩემს ოცნებებს არ ეწერა ახდენა.
„ზაქროს დიაგნოზი როდესაც დაუსვეს, ვერ გავაცნობიერე, რომ საქმე იყო ამდენად სერიოზულად. ვერ ვიჯერებდი, რომ განუკურნებელი სენი სჭირდა ჩემს პატარას. ძალიან საყვარელი ბავშვი იყო“
– როდის მიხვდით, რომ ზაქროს პრობლემები ჰქონდა?
ინგა: ვერ დადიოდა… ვერ ლაპარაკობდა, მეგონა, რომ განვითარებაში ჰქონდა ჩამორჩენა. სამ წლამდე ხელით დამყავდა. მერე ზაქრომ პირველი ნაბიჯების გადადგმა დაიწყო, დედა დამიძახა. იცით, რა ჭკვიანი ბავშვი იყო? ლექსებს ამბობდა, მღეროდა. სკოლაშიც კი დადიოდა. მეგონა, რომ უფრო გაიხსნებოდა თანატოლებთან. მაგრამ, ჩემმა საბრალო ბიჭმა სულ რამდენიმე დღე იარა სკოლაში, მერე კი, დირექტორმა გამომიძახა და მითხრა, რომ ბავშვები დასცინოდნენ ჩემს საბრალო ბიჭს, ის კი ტიროდა.
– საბრალო ბავშვი. არ გიცდიათ, სპეცსკოლაში რომ მიგეყვანათ?
ინგა: გზის ფული არ გვქონდა. სოფელში ვცხოვრობთ და იმის საშუალებაც არ იყო, კვირაში რამდენიმე დღე მაინც რომ გვეტარებინა. სანამ გავარკვიეთ, რა სჭირდა, ყველანაირი სახსრები ამოვწურეთ. 20 წლის წინ, გენეტიკური ანალიზების ჩატარება ძალიან ძვირი იყო და საკმაოდ რთულიც. მაშინ, სახელმწიფო პროგრამებიც არ არსებობდა. ყველაფერი ფასიანი იყო. ჩვენს ქვეყანაში ავადმყოფობის უფლება მხოლოდ მდიდრებს აქვთ, დანარჩენები კი სიკვდილისთვის ვართ განწირულები. და თუკი რამდენიმე ადამიანია ოჯახში ავად, ეს საერთოდ კატასტროფაა!
„სკოლაში მასხრად იგდებდნენ, დასცინოდნენ, მე კი ეს ვერ ავიტანე“
– სამი შვილი გყავთ, იქნებ, რომელიმეს გვერდი აუარა ამ სენმა?
ინგა: ღმერთს ვევედრებოდი, ვნატრობდი, ვოცნებობდი, ჩემი უმცროსი გოგო თამარი ჯანმრთელი რომ ყოფილიყო. მაგრამ, უკვე რამდენიმე წელია, შემზარავ ცვლილებებს ვატყობ. ზუსტად ასე დაეწყოთ ყველაფერი ზაქროს და ანას. ზაქროს მდგომარეობა ყველაზე მძიმეა. უკვე 8 წელია, ვერ დგება. ვერ ლაპარაკობს, მაგრამ გვაგებინებს, რამე თუ სტკივა. მთელი დღის განმავლობაში წევს და ერთ წერტილს უყურებს, თავს აქნევს და საშინელ ხმებს გამოსცემს. მიკვირს, ჩემი შვილების ასეთი ტანჯვის შემხედვარე, აქამდე ჭკუიდან როგორ არ შევიშალე.
ანას დაბადებისთანავე დაუზიანეს სმენის ნერვი. ვერ ლაპარაკობს. ზოგჯერ მშვიდად ზის, ზოგჯერ კი შეიძლება საკუთარ თავს ზიანი მიაყენოს
– ზოგადად როგორ იქცევა ანა?
ინგა: მასაც უმძიმეს ფორმაში აქვს დაავადება. 5 წლამდე ვერც დადიოდა, ვერც ჯდებოდა. დაბადებისთანავე დაუზიანდა სმენა. ყველაფერთან ერთად, საერთოდ არ ესმის. ზაქრო ბავშვობაში მაინც ლაპარაკობდა, ანას კი ერთი სიტყვაც არ უთქვამს მთელი თავისი ცხოვრების განმავლობაში! ახლა დადის, მაგრამ სულ დევნა უნდა. აი, ახლა მშვიდად ზის, მერე კი უცებ ღრიალს იწყებს და ხელებს ირტყამს თავში. შეიძლება ცხვირ-პირი დაიმტვრიოს.
ზაქრო ბედნიერია, როდესაც დედიკოს ხედავს, სიხარულის ამომხატველ ხმებს გამოსცემს. მაგრამ, ერთ წამში შეიძება ატირდეს ტკივილისგან
– მესამე შვილის გაჩენის გადაწყვეტილება როგორ მიიღეთ?
ინგა: ვაიმე! ვერც კი წარმოიდგენთ, რის ფასად დამიჯდა. თითქოს იცი, რომ ბავშვი განწირულია, მაგრამ რაღაცის იმედი მაინც გაქვს. ყველა მირჩევდა აბორტის გაკეთებას. მაგრამ მუცლად მყოფ შვილს ვერ მოვკლავდი. თამარსაც ეს დაავადება აღმოაჩნდა, მაგრამ იოლ ფორმაში. სკოლაშიც დადის და კარგადაც სწავლობს. სახლშიც მეხმარება, მაგრამ ძალიან მალე იღლება. ყველაფერი კარგად იყო, მაგრამ ერთი წლის წინ, ხერხემალი გაუმრუდდა, სიარული გაუჭირდა. თან, ველოსიპედიდან გადმოვარდა, ცხვირ-პირი დაიმტვრია და კიდევ უფრო გართულდა მდგომარეობა. ტვინის შერყევა ჰქონდა, კბილები ჩაემტვრა. მანამდე, თავის და-ძმას აჭმევდა კიდეც, ახლა კი ძალიან დარდობს და ამასაც ვეღარ აკეთებს. საკუთარ თავში ჩაიკეტა, არ გველაპარაკება. იცით, რა მითხრა ერთხელ? „ვიცი, რომ ზაქროს და ანას დავემსგავსები. ვიცი, რომ ასე, ტანჯვაში უნდა მოვკვდე.“ ამ სიტყვებმა გული მომიკლა.
ზაქრო ვერ ამბობს, რა სტკივა, მხოლოდ მისი სახის გამომეტყველებით თუ მიხვდება დედა, რომ მისი შვილი ძალიან ცუდად არის
– ღმერთო ჩემო, ის ხომ, ამ ყველაფერს ხედავს და ესმის?! როგორ უმკლავდებით ასეთ მდგომარეობას?
ინგა: ვერ გეტყვით. ჩემი მეუღლეც უნარშეზღუდულია, დაზიანებული აქვს ხერხემალი და ვერ მუშაობს. რამდენიმე წლის წინ, ინფარქტი გადაიტანა, ერთი წლის წინ კი – ინსულტი, ძლივს გადარჩა. ნამდვილ ჯოჯოხეთში ვცხოვრობთ! სახლიდან რამდენიმე წუთითაც კი არ შემიძლია გასვლა. ჩემი „ოჯახური ბედნიერების“ ტყვე ვარ. 16 წლის ასაკში დავკარგე ბავშვობა, არც ახალგაზრდობა მქონია და უკვე წარმომიდგენია, როგორი სიბერე მელის. ჯერ, სიბერემდე რა მაცოცხლებს? კიდევ რამდენ ხანს გავუძლებ, არ ვიცი.
პატარა თამარსაც ჯანმრთელობის პრობლემები დაეწყო. დედიკოს კი იმხელა იმედი ჰქონდა, რომ ეს საშინელი დაავადება გვერდს აუვლიდა
– თქვენი საარსებო წყარო რა არის, ინგა? 4 მძიმე ავადმყოფი ერთ ოჯახში, იმდენი მედიკამენტები სჭირდებათ, შეძლებული ოჯახიც ვერ გაუმკლავდება…
ინგა: სოციალურ შემწეობას ვიღებთ – 500 ლარს, ბავშვების პენსიებს, თითოს 340 ლარი ერიცხება, მეუღლესაც პენსია აქვს – 175 ლარი. თითქოს, ჯამში არ არის პატარა თანხა, მაგრამ ბანკში იმხელა ვალები დაგვიგროვდა – თვეში ვიხდით 750 ლარს… 3 წელი კიდევ უნდა ვიხადოთ ასე. პროცენტის შემცირება ვთხოვე, ავუხსენი რატომ ვერ ვიხდი ამხელა თანხას, მაგრამ აზრი?! არავინ მისმენს. ეს თანხა კი ჩემი შვილებისთვის გამოვიტანე. ექიმებისთვის, მკურნალობისთვის, წამლებისთვის. კიდევ, ბეტონით პანდუსი დავასხით, ზაქრო ჰაერზე რომ გაგვეყვანა. მხოლოდ შენი იმედი მაქვს, ღმერთო! ნუ მიგვატოვებ!
ზაქრო სუფთა ჰაერზე ხანდახან მაინც რომ გაიყვანონ, იძულებული გახდნენ პანდუსის გასაკეთებლად ბანკში სესხი რომ აეღოთ. და ახლა, ოჯახს ამ სესხის დაფარვა ძალიან უჭირს
– უფალს რას სთხოვთ ხოლმე, ლოცვით რომ მიმრთავთ?
ინგა: ახლა, მხოლოდ ერთს ვთხოვ, რომ ამ საშინელმა დაავადებამ ჩემს თამარს ნაკლები ზიანი მიაყენოს ვიდრე უფროს შვილებს. ვევედრები, ჩემს პატარა გოგოს მაინც აშოროს ეს ჯოჯოხეთი. საშუალება არ გამაჩნია, რომ კვლევები ჩავუტარო და ვუმკურნალო. ჩემი ერთადერთი იმედი თქვენ ხართ! ალბათ, ღმერთმა შეისმინა ჩემი ლოცვები და თქვენი თავი გამომიგზავნა! წამლებსა და პამპერსებზე თვეში 300 ლარი გვჭირდება. მერე, საჭმელი? რამდენი უნდა ვისესხო? კეთილ ადამიანებს როდემდე ვუყურო ხელებში?
რთული წარმოსადგენია, რამხელა ტკივილი და უბედურება გამოიარა ამ ოჯახმა. სიკვდილი, ტანჯვა, ავადმყოფობა, რომელსაც ვერ გაექცევი – მათი ყოველდღიური ცხოვრება ეს არის. დედა 24 საათის განმავლობაში უყურებს საკუთარი შვილების ტანჯვას. უყურებს და იცის, რომ ყურადღება ერთი წამითაც რომ მოადუნოს, შეიძლება დაკარგოს ისინი. საშინელი აღსასრული შეიძლება ნებისმიერ წამს დადგეს. ჩვენ ამ ჯოჯოხეთური მექანიზმის შეჩერება შეგვიძლია. ეს საშინელი ჯაჭვი უნდა გავწყვიტოთ! თუ ერთად დავდგებით, ვილოცებთ და დავეხმარებით, რითაც შეგვიძლია!
თუ გსურთ, მოინახულოთ და დახმარება პირადად გაუწიოთ ამ ოჯახს, მათი მისამართია: მცხეთის მუნიციპალიტეტი, სოფელი პატარა ქანდა.
ყოველ ჯერზე, როდესაც ვინმეს დახმარება შეგიძლიათ, უბრალოდ დაეხმარეთ და გაიხარეთ, რომ ღმერთი თქვენი მეშვეობით პასუხობს ვიღაცის ლოცვებს!
არ დაგავიწყდეთ ამ პოსტის გაზიარება, რათა თქვენმა მეგობრებმაც შეიტყონ ამ ოჯახის გასაჭირის შესახებ! ეს ძალიან მნიშვნელოვანია!
მეგობრებო, კიდევ ერთი თხოვნა გვაქვს თქვენთან: თუკი შეიტყობთ, რომ თქვენს ნაცნობს ან მეზობელს სჭირდება დახმარება, გთხოვთ, გამოიჩინოთ გულისხმიერება და მოგვწეროთ ამის შესახებ ელექტრონულ მისამართზე: office-fsp@fsp.ge
ჩვენი ფონდის ანგარიში:
საქართველოს ბანკი #GE64BG0000000470458000
თი ბი სი ბანკი #GE15TB7194336080100003
ლიბერთი ბანკი #GE42LB0115113036665000
თანხის ჩარიცხვა შესაძლებელია ჩვენი ვებგვერდის მეშვეობით: „TBC ბანკი“ (GeoPay), „საქართველოს ბანკი“ (e-commerce), „ლიბერთი ბანკი“ (PayGe), PayPal.
ё თანხის ჩარიცხვა ასევე შესაძლებელია ტერმინალებიდან: TBCpay, ExpressPay, PayBox (OPPA). ჩვენს ფონდს იპოვით ქვეთავში “ქველმოქმედება“. ინფორმაციას ფონდის დამატებითი უფლება-მოვალეობების შესახებ შეგიძლიათ გაეცნოთ ბმულზე: https://goo.gl/GY2Gus
ერთად, ჩვენ დავეხმარეთ უკვე ათასობით შეჭირვებულს. გავუმართოთ ხელი ამ ოჯახსაც! ვინ იცის, იქნებ სრულიად უცხო ადამიანების დახმარება ოდესმე თავადაც დაგვჭირდეს?! რადგან არავინ იცის, რას გვიმზადებს ცხოვრება ხვალ!
სულ ხარჯები:
16671.96₾დარჩა:
0₾