სამი წლის ანგელოზმა, ფონდის კორესპონდენტის დანახვისას, ვედრების ნიშნად ყელთან მიიტანა პატარა ხელი. ბავშვი თვალებით ითხოვდა გადარჩენას. ძნელია, ადამიანის გულმა ასეთ სულისშემძვრელ სცენას გაუძლოს. სამი წლის ტყუპი ძმები ლევანი და დავითი, ხანძრის შედეგად დამწვარი სახლის ნანგრევებში მჭედლიშვილების ოჯახში ნამდვილი უბედურება დატრიალდა. სახლი, სადაც ტკბილად ეძინა ექვს მცირეწლოვან ბავშვს, მოულოდნელად ცეცხლის ალში გაეხვა. ზეცას სწვდებოდა სასოწარკვეთილი დედის კივილი: „შვილები გადამირჩინე, უფალო!“ეს პატარა ანგელოზები ცეცხლში ჩაიწვებოდნენ და მათგან ფერფლიც კი არ დარჩებოდა, უფლის სასწაული რომ არა! სიკვდილს სასწაულებრივად გადარჩენილი 3 წლის ტყუპები — ლევანი და დავითი ასე ეხუტებიან ერთმანეთს. საბრალო ბავშვებს აღარაფერი გააჩნიათ ამქვეყნად, დამწვარი კედლების გარდა.

მეგობრებო, ტატო კომაში იყო, მართვით სუნთქვის აპარატზე შეერთებული და სასწრაფოდ რეანიმობილით მოუხდათ მისი თურქეთში გადაყვანა. სასწაული მოხდა! დიდია უფალი, თურქმა ექიმებმა ის „საიქიოდან“ დააბრუნეს! მისი სიცოცხლისთვის ბრძოლა ახლაც გრძელდება! მაგრამ მკურნალობისთვის საჭირო ფული აღარ აქვთ! საბრალო მშობლებმა გაყიდეს ყველაფერი, რაც გააჩნდათ. შვილისთვის არ დაიშურეს ძალისხმევა და ყველანაირი რესურსი ამოწურეს. ახლა კი, როდესაც ბოლოს და ბოლოს მისი გადარჩენის შანსი გაჩნდა, უბრალოდ საშუალება აღარ აქვთ, ბავშვს დაეხმარონ. მხოლოდ კეთილი ადამიანების იმედად დარჩნენ, ვინც ბიჭუნას უცხო მიწაზე სიკვდილისთვის არ გაიმეტებს! ტატოს ოპერაცია სჭირდება, მანამდე კი – რეაბილიტაციის ხანგრძლივი კურსი. შვიდი წლის ტატოსთვის ყოველი დღე ჯოჯოხეთია. საშინელი ინფექციის გამო ბავშვს აქვს მაღალი სიცხე – 39,5—40ºC, რომლის დაწევაც ძლიერი ანტიბიოტიკებითაც კი ვერ ხერხდება. ბიჭუნას, ფაქტობრივად, წვავს დაავადება!

ღმერთო, დამეხმარე, გადავრჩე და ჩემი შვილებისთვის ვიცოცხლო“, – ისევ და ისევ იმეორებს კობა. მამაკაცს ტვინის კიბო აქვს და საშინელი თავის ტკივილი აწუხებს. გიგანტური სიმსივნე უკვე ტვინის 90 პროცენტს იკავებს. მდგომარეობა დღითი დღე უარესდება. სასწრაფოდ სჭირდება ოპერაცია. ეს არის შანსი, რომელიც მხოლოდ ერთხელ ეძლევა ადამიანს და რომლის ხელიდან გაშვებაც არ შეიძლება, სიცოცხლე უნდა გადავარჩინოთ! დაე, ამ სიტყვებმა თქვენს გულებში შეაღწიოს და კეთილი ქმედებებით გასცეთ პასუხი! ნებისმიერი სახის დახმარებით კობას განკურნების შანსები იზრდება! გთხოვთ, დაეხმაროთ მას გადარჩენაში! ახლა დრო მის წინააღმდეგ მოქმედებს, მაგრამ ჩვენ შეგვიძლია ამ მდგომარეობის შეცვლა, რადგან მკურნალობა შესაძლებელია. უბრალოდ, უნდა დავეხმაროთ ამ კაცს მის ჩატარებაში!

რას გრძნობს ადამიანი, როდესაც იცის, რომ მისი შვილის დღეები დათვლილია? და ორ წლამდე ასაკში რომც არ მოკვდეს, ვერასდროს იქნება ჯანმრთელი და სიარულსაც ვერასდროს შეძლებს? მაგრამ იმისთვის, რომ დიმამ იცოცხლოს, სულ ცოტა ესაჭიროება – ჩვენი ერთობლივი დახმარება! ექიმებმა რაც შეეძლოთ, ყველაფერი გააკეთეს: დაუსვეს დიაგნოზი და მკურნალობა დაუნიშნეს. მაგრამ, პატარას სიცოცხლის გახანგრძლივება, მის დედიკოს უჯდება ძალიან ძვირი. დიმა სტომის დახმარებით სუნთქავს, რომელიც ყელში აქვს ჩადგმული და ხშირად სჭირდება წმენდა, მის დედიკოს კი, ახალი სტერილური მილების ყიდვის საშუალებაც კი არ აქვს და იძულებულია, რამდენჯერმე გამოიყენოს ერთი და იგივე. დიმას დასუსტებული ორგანიზმისთვის, ეს ძალიან სახიფათოა.
„ჩემი შვილის დიაგნოზი რომ გავიგე, ფეხქვეშ მიწა გამომეცალა. თითქოს, ყინულივით ცივი წყალი გადამავლეს! ცუდად გავხდი და ექიმები მასულიერებდნენ. პირველი ტიპის სპინალური კუნთოვანი ატროფია – მე უკვე ყველაფერი ვიცოდი ამ დაავადების შესახებ… ყველაზე დიდი საშინელება იყო, რაც შეიძლებოდა დამართნოდა ჩემს დიმას.“

ნინი ორი წლის იყო, როდესაც დამბლა დაეცა დედას. ინსულტის შემდეგ ოლგას მთლიანად წაერთვა მარჯვენა მხარე. აღარ შეეძლო არც სიარული, არც თავის მოვლა, არც ლაპარაკი. 15 წლის პატარა გოგონამ დედაზე ზრუნვა იტვირთა. ბავშვი დედას აჭმევს, აბანავებს და, ამ სიტყვების პირდაპირი მნიშვნელობით, ხელით ატარებს. ნინი ნამდვილი მებრძოლია და ამ ყველაფერს უმკლავდება, გარდა ამისა, სკოლაში კარგად სწავლას და ცეკვაზე სიარულს ახერხებს. ის ძლიერია და პასუხისმგებლობის მქონე. ასეთი გოგონები არ ნებდებიან. განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც საკითხი ეხება დედას. ნინი ბებიასთან ერთად უვლის პარალიზებულ დედას. ყოველდღიურად აკვირდება მის მდგომარეობას. სახლში ავარჯიშებს და მასაჟს უკეთებს. მაგრამ, სამწუხაროდ, ეს საკმარისი არ არის! ოლგას რეალური შანსი აქვს, კვლავ შეძლოს სიარული. თუნდაც ყავარჯნებით, ხელჯოხით, მაგრამ თავისი ფეხით რომ გაიაროს. მთავარია, გამოცდილი ინსტრუქტორების ხელმძღვანელობით სარეაბილიტაციო კურსი გააგრძელონ. მაგრამ მკურნალობისთვის საჭიროა ოჯახისთვის წარმოუდგენელი თანხა. მოდით, ოლგას მისი ოცნების ასრულებასა და ფეხზე დადგომაში დავეხმაროთ!

მეუღლესთან განქორწინების შემდეგ, სოფიკო მარტო ზრდის სამ შვილს, ჭერის შესაკეთებლად საჭირო თანხას ვერ აგროვებს! ბავშვები სოციალური შემწეობით არსებობენ, რაც საკვების საყიდლადაც კი არ კმარა. კეთილო ადამიანებო, მათი ერთადერთი იმედი თქვენ ხართ!

სოფიკო, 44 წლის (დედა): „არც კი ვიცი, რაზე ვიდარდო პირველ რიგში: სახლი რომ ინგრევა, თუ იმაზე, რომ სუსტი ჯანმრთელობა აქვთ ბავშვებს? სახურავი რომ არ შევაკეთდეს, ჩემი შვილები უსახლკაროდ დარჩებიან. მაგრამ, მათ ჯანმრთელობას თუ არ მივხედე სერიოზულად და დაემართებათ  რამე, ეს სახლი რაში მჭირდება?“