მარიკოშა (ათი წლის): მე მარიკოშა ვარ, დედიკოს განსხვავებული გოგო. სახელიც განსხვავებული დავირქვი. მარცხენა თვალით ვერ ვხედავ და არც მარცხენა ყურით მესმის. ბავშვები სულ მეკითხებიან ასეთი თვალი რატომ გაქვსო. ასე მაქვს დაბადებიდან და რა ვქნა?!

მარიკოშა: წესით არ უნდა შეუშალოს, მაგრამ ხშირად ზურგს მაქცევენ. ალბათ, ისე კარგად ვერ ვთამაშობ, როგორც მათ უნდათ...

მარიკოშა: ნეტა ბავშვებიც ასე ფიქრობდნენ... ყველას თქვენი საიტიდან ვეტყვი, რომ განსხვავებულად კეთილი და ერთგული მეგობარი ვიქნები მათთვის, ვინც ჩემთან მეგობრობას მოისურვებს.

მარიკოშა: ძალიან მინდა ახალ სასწავლო წელს ახლა მაინც შევხვდე მომზადებული. დედა ვერ მყიდულობს ვერც ლამაზ ტანსაცმელს, ვერც ლამაზ ჩანთას, ვერც სხვა ნივთებს... მე კი ისინი ძალიან მჭირდება... მინდა ლამაზი წავიდე სკოლაში, როგორ მინდა ისეთი ტანსაცმელი მეცვას, როგორიც ლამაზ გოგონებს აცვიათ. ჩანთაზე ვოცნებობ -  ბევრი ჯიბეებით რომ არის - იქ წყლის შესანახი, იქ კონტეინერის, იქ პენალის... უი-ი-ი, პენალიც მინდა... სახატავებიც... მე ხომ კარგად ვხატავ?!  იცი, ძალიან მინდა სკოლის დაწყებას ბედნიერი შევხვდე!