დეიდა, შეიცოდე ჩემი ძამიკო! ის სულ სისხლიანია!

ნიკა: დეიდა, ძალიან მეცოდება ანდრია, ჩემი უფროსი ძმა. სულ სახეხით თამაშობს, თავის დაბადების დღეც და ახალ წელსაც. მას არაფერი აჩუქეს. ბევრ რამეს ვერ ხვდება, საჩუქრები კი მოსწონს. როგორ შეიძლება ვინმეს ეგონოს, რომ საჩუქრები არ გაუხარდება?! პატარა სათამაშოც რომ მისცე, ისეთი ბედნიერი იქნება, თითქოს დღეს დაიბადა.

- რა ვაჩუქოთ, რას გვირჩევ, როგორც მისი ძმა?

ნიკა: მინდა, ბავშვს ბევრი მანქანა და ბურთი რომ ჰქონდეს. პამპერსები ითვლება ოცნებად? უბრალოდ ვისურვებდი, რომ ჩემმა ძმამ ჩასველებულმა აღარ იაროს, არ გაბრაზდეს და არ იტიროს ამის გამო. ის ხომ, უკვე 12 წლისაა.

- ყველაფერი, რაც გჭირდება ითვლება ოცნებად.

ნიკა: ლამაზ რამეებზე ვერ ვოცნებობ, მხოლოდ იმაზე, რაც საჭიროა. ჩემს დას ანას სასწრაფოდ სჭირდება პლანშეტი ან ლეპტოპი. ძალიან მეშინია, რომ მთლად სულელი არ გახდეს. ადრე კარგად სწავლობდა, ახლა კი ხშირად აცდენს სკოლას იმის გამო, რომ ანდრიას უვლის. მან აუცილებლად უნდა იკითხოს ბევრი წიგნები, კედელს კი არ უნდა უყუროს!

ამ ნაქირავებ სახლში თითქმის არაფერი გვაქვს, ონკანი და სკამებიც კი. მინდა, ტელეფონი გთხოვოთ, დედას ჩემი მარტო გაშვება რომ აღარ ეშინოდეს. ზაფხულში ძალიან ცუდად ვიყავი: უცნობმა ძიამ შედედებული რძე დამალევინა და ნარკოტიკი აღმოჩნდა. ახლა მინდა, ყოველთვის დავურეკო დედას და ვკითხო რა ვქნა, რომ აღარ მოვტყუვდე.