„სულ ხელში აყვანილს ვატარებ, ოღონდ დამეხმარეთ, რომ უწამლოდ არ მომიკვდეს შვილი!“
2022 მაისი 18
959
ლადო ორი წლის იყო, როდესაც პირველად დაიძახა „დედა!“ ოცდასამი წელია, ნინო ამ სიტყვის გაგონებას ისევ ელოდება, მაგრამ ლადოს მდგომარეობა დღითიდღე მძიმდება...
„ლადო, კიდევ ერთხელ დამიძახე „დედა“, ჩემო შვილო, ჩემო ვაჟკაცო! მე ხომ ამაზე დღედაღამ ვლოცულობ?!“ - ეუბნება ნინო ხელში აყვანილ ოცდახუთი წლის ვაჟს და თან, როგორც თოთო ბავშვს ისე ეფერება - „უფალს ვევედრები, მისი მდგომარეობა ოდნავ მაინც გამომჯობინდეს, რომ ცოტა მოძრაობა, სიტყვების წარმოთქმა შეძლოს, მაგრამ... უკან მივექანებით. ჩვენი სახსრებით და შესაძლებლობებით, რას გავხდებით იმ ვერაგ დაავადებასთან, რომელსაც ცერებრული დამბლა ჰქვია.“
საქველმოქმედო ნომერი:
შეგროვებულია
3,826 ₾
(
234 დონორი )
დავით ღარიბაშვილი
ერთი წლის წინ
50 ₾
გიორგი კოვზირიძე
ერთი წლის წინ
5 ₾
კერესელიძე ცოტნე
ერთი წლის წინ
2 ₾
ალექსი სარქისიან
ერთი წლის წინ
5 ₾
რატი ხეცურიანი
ერთი წლის წინ
20 ₾
ლევან დათუკიშვილი
ერთი წლის წინ
5 ₾
მსგავსი პროექტები:
ავადმყოფი ზრდასრულები
სასწრაფოდ სჭირდება დახმარება
„ძალიან მეშინია, ისე არ მოვკვდე, რომ მეგობრები და შვილები არ მყავდეს“
ეტლს მიჯაჭვული ახალგაზრდა გოგონა, სოფიკო ყოველდღე ევედრება ღმერთს, ტკივილისგან იხსნას, მეგობრები და შვილები გამოუგზავნოს, ვისთანაც ლაპარაკს შეძლებს და არ დასცინებენ თავისი...
შეგროვებულია
3,421.15 ₾
დაეხმარა
361
|