ამ საბრალო ბავშვებს ჩახედეთ თვალებში და მათი ტკივილი გულთან ახლოს მიიტანეთ! მეგობრებო, გაიცანით, ჩვენი ბენეფიციარები ხაშურის რაიონის სოფელ გომიდან – პაპუაშვილების შეჭირვებული ოჯახი.

წარმოგიდგენიათ, რომ ოჯახს, სადაც ორი ბავშვი იზრდება, საერთოდ არაფერი გააჩნია? არც საწოლები, არც მაცივარი, არც სარეცხი მანქანა, არც გაზქურა, არც ტელევიზორი. ამ სახლში კი, სადაც ისინი ცხოვრობენ, ქირის გადახდა უწევთ.

ამ სახლში სახურავიდან წყალი ჩამოდის, ოთახებში ისევე წვიმს, როგორც გარეთ. ოჯახი ქირას იხდის – 300 ლარს, რაც სოციალური შემწეობის თანხის თითქმის ნახევარს შეადგენს.

გიოს საშინელი სქოლიოზი აქვს! ხერხემალი 90 გრადუსით მოიხარა, კუზი ისე აწვება ფილტვებს, ექიმებს უკვირთ, თუ როგორც სუნთქავს საერთოდ ? სასწრაფოდ ოპერაციაა საჭირო, მაგრამ ოჯახს ფული არ აქვს! გადაეცით ფონდის მეგობრებს, უცებ წამოიყვირა გიომ, ჩემი წამოსვლისას და დამშვიდობების დროს – „მე ძალიან მინდა სიცოცხლე!“ 
ძვირფასო ქველმოქმედებო, ფონდის თათბირზე ჩვენ გადავწყვიტეთ დავეხმაროთ კვლევით და მედიკამენტებით, ბავშვის სტომატოლოფიური მკურნალობით. შესაძლოა, მეგობრებო თქვენ გაქვთ იდეები და სურვილები, თუ როგორ შეიძლება რომ დავეხმაროთ ამ უბედუს ხალხს გადაიტანონ საშინელება, რომელშიც ისინი აღმოჩნდნენ! მოგვწერეთ, ჩვენ აუცილებლად განვიხილავთ! 

38 წლის ანა, ყოველ დილა-საღამოს შვილს ასეირნებს ამ დაჟანგებული ეტლით, რომელსაც თავის მისაყუდებელიც კი არ აქვს. საბრალო დედის გულში მწველი ცეცხლი გიზგიზებს, რადგან მას ფული არ აქვს, ნორმალური ეტლი რომ შეიძინოს. მეუღლემ ის შვიდი წლის წინ მიატოვა და მას შემდეგ, ერთხელაც კი არ დაინტერესებულა მძიმედ დაავადებული შვილის ბედით.

ანა (38 წლის, მათეს დედა): მსოფლიოში არცერთ დედას არ ვუსურვებ ისეთ ტანჯვას, რასაც მე გავდივარ. სოციალური დახმარების 200 ლარი და ჩემი შვილის შშმ პირის პენისა – 425 ლარი, ჩვენი ოჯახის მთელი შემოსავალი ეს არის. საკვები, პამპერსი ან მედიკამენტები ვუყიდო მათეს, თუ რეაბილიტაცია ჩავუტარო ამ თანხით? ჩემი უიღბლო შვილისთვის ეტლსაც კი ვერ ვყიდულობ ისეთს, თავის მისაყუდებელი რომ ჰქონდეს.“

ამ დაჟანგებული და დაზიანებული ეტლით მათე ძლივს გადაადგილდება… ადგილობრივი ხელისუფლებისთვის რა სირცხვილია, რომ მათ თვალწინ ტანჯვით კვდება ცოცხალი ბავშვი და თითსაც არავინ გაანძრევს! რატომ აირჩიეს ეს სამსახური?! მხოლოდ ხელფასის გამო?!

ბუნებრივად ძალიან ლამაზია. საწყალ ბავშვს სარკეში ჩახედვის ეშინია, ანემიის მძიმე ფორმის გამო ის ძალიან ფერმკრთალია.
ეს მარიამის 10 წლის და ანია. როცა გოგონა თავისი დის ავადმყოფობაზე უყვებოდა ფონდის კორესპონდენტს, მას ზღვისფერი თვალებიდან ცრემლები წამოსცვივდა.
ანი (10 წლის): „ჩემი და გონებას კარგავს და ეცემა. მაგ დროსმგონია რომ გარდაიცვალა და ჩემი ყვირილი მთელ სამეგრელოშ ისმის… დაგვეხმარეთ, დაგვეხმარეთ თუ შეიძლება, კეთილო ადამიანებო! ნუ დაგვტოვებთ მარტოებს… მთელი ცხოვრება თქვენთვის ვილოცებ, თქვენი შვილებისთვის და მშობლებისთვის. მარიამს რომ რამე დაემართოს, მე ვერ წარმომიდგენია სიცოცხლე მის გარეშე.
მინდა რამით გავახარო ჩემი და, მაგრამ არ მაქვს საჩუქრის ფული, ამიტომ ამ ყვავილებს ვკრეფ და მისთვის „სამეფო გვირგვინს“ ვწნი საკუთარი ხელებით.“

გოგონას მამა ცხოველზე უარესად მოიქცა – მიატოვა დედა საკუთარ სამ პატარა შვილთან ერთად, მიატოვა ყველანაირი დახმარების გარეშე. რატომ მიწა არ უსკდებათ ასეთებს?! ახლა კი, უბედური ახალგაზრდა დედა მარტო იბრძვის შვილების სიცოცხლისთვის!

ამ კაცივით ცხოველებიც კი არ იქცევიან… მარტოხელა დედა, 24 წლის მილანა, უკანასკნელი ძალებით ცდილობს უზრუნველყოს თავის პატარა სამი შვილი. ანასტასია დაბადების წუთიდან ჯიუტად იბრძვის სიცოცხლისთვის. მან უკვე 45 დღე გაატარა საავადმყოფოში. მიუხედავად იმისა, რომ ექიმები იმედს არ იძლეოდნენ, გოგონა გადარჩა.

საცოდავი ქალი მუხლმოდრეკილი იხვეწება გადაარჩინონ მისი გოგონა. პატარა ანასტასიას სიცოცხლე ახლა თქვენ ხელშია. მთელი საქართველო უნდა გაერთიანდეს და ერთად გაიმარჯვოს სიკვდილზე, რომელიც დაბადების წუთიდან ცდილობს გოგონას წაყვანას.

60 წლის შვილს – ფრიდონს -ინსულინდამოკიდებული დიაბეტი აწუხებს, ჯარში მსახურების დროს მას სერიოზულად დაუზიანდა თავის ტვინი. პრაქტიკულად ეტლით გადაადგილდება! ზოგჯერ გაჭირვებით დადის, უჭირს ლაპარაკი და კიდევ, რაც ყველაზე უარესია – ძალიან აგრესიული ხდება ხოლმე. ის მე-2 ჯგუფის ინვალიდია, მაგრამ მას არ ესმის, რომ დედის თანდასწრებით ყვირილი კი არა სუნთქვაც ფრთხილადაა საჭირო:
თუ დედა არ იქნება, მისი სიცოცხლე მაშინვე შეწყდება! 85 წლის დედას ხომ მოციმციმე არითმია და ძალიან მაღალი წნევა აქვს.

საცოდავები ცხოვრობენ საშინელ გაჭირვებაში, ძველ ჟანგიან ვაგონში და არავინ ჰყავთ დამხმარე გასაჭირში ამ კეთილ და კარგ ადამიანებს, ჩვენ გარდა, მეგობრებო!

ძვირფასო ქველმოქმედებო, ფონდის თათბირზე ჩვენ გადავწყვიტეთ მედიკამენტების, პროდუქტების, სარეცხი მანქანის, გაზქურის, ელექტრო ჩაიდნის, პურის საცხობის, სკამების, კომოდის და ტელეფონის ყიდვა. ჩავუდგათ ფანჯრები და კარები.

მოგმართავთ რჩევისთვის, ჩვენთვის მნიშვნელოვანია თქვენი აზრი, მოგვწერეთ კომენტარებში რა გამოგვრჩა, რომ გავაუმჯობესოთ შეყილაძეების ოჯახის ცხოვრება.

მარინა (69 წლის): „ჟანგბადის აპარატის გარეშე გავიგუდები! სუნთქვა მიჭირს! ჰაერივით მჭირდება! ფილტვის ფიბროზი მაქვს, მაგრამ საშუალება არ მაქვს, საკუთარი სიცოცხლის გადასარჩენად, ბალონი რომ შევიძინო. წამლების საყიდლადაც კი არ მყოფნის ჩემი პენსია…“ მეგობრებო, ეს სწორედ ის შემთხვევა, რომელსაც შეუძლებელია, გვერდი რომ ავუაროთ! შეუძლებელია, ადამიანმა უბრალოდ წაიკითხოს საბრალო ქალის ისტორია და არ დაეხმაროს! ეს დანაშაულის ტოლფასი იქნება! ძვირფასო ქველმოქმედებო, ფონდის თათბირზე გადავწყვიტეთ, შევიძინოთ 10 ლიტრიანი ჟანგბადის აპარატი და ჟანგბადის ბალონი. გადავიხადოთ გულმკერდის კომპიუტერული ტომოგრაფიის და თოდუას კლინიკაში ტრანსპორტირების ხარჯები. ჰიგიენური საშუალებები, საფენები, მედიკამენტები, სამედიცინო საწოლი, ნაწოლების საწინააღმდეგო ლეიბი, წნევის საზომი აპარატი. მოგმართავთ რჩევისთვის, თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია, კომენტარებში დაგვიწერეთ, რა გამოგვრჩა ბენეფიციარის, ფედოროვას ცხოვრების გასაუმჯობესებლად.

ჩვენო ძვირფასო მკითხველო, განა, რამდენ ადამიანს იცნობთ საქართველოში ისეთს, ვისაც ერთადერთი შვილი მოუკვდა, ამავდროულად ქვრივია, ფეხმოკვეთილი და თან, უსახლკარო? ამ საბრალო ქალს, კატის მეტი აღარავინ დარჩა. წარმოიდგინეთ, კატა მარტოს არ ტოვებს. ნუთუ ჩვენ, ადამიანები, დიდ განსაცდელში ჩავარდნილ ადამიანს დახმარების ხელს არ გავუწვდით? კიბის გვერდით პატარა პანდუსი მოწყობა რომ შევძლოთ, საბრალო ქალის წამებას ბოლო მოეღება. ეტლით პანდუსზე ჩამოვა ეზოში და მზეს მაინც მიეფიცხება, დილით სუფთა ჰაერს ისუნთქებს. ახლა კი, ბნელი ოთახიდან ვერ გადის, რადგან კიბეზე ჩასვლა არ შეუძლია.

არავინ ვიცით, ვის რა გველოდება ხვალ. სამყარო კი, ბუმერანგის პრინციპით მოქმედებს. რასაც გავცემთ, ის დაგვიბრუნდება. ხოლო, როდესაც დადგება ჟამი და უფლის წინაშე წარვდგებით, რა პასუხს გავცემთ მას, თავს რით ვიმართლებთ? იმისთვის, რომ სასოწარკვეთილ ადამიანს დახმარების ხელი გაუწოდო, ბევრი ფული სულაც არ არის საჭირო, მთავარია კეთილი გული.

ბავშვების ახალგაზრდა, 32 წლის დედა, ჯოხის დახმარებითაც კი ვერ დგამს ნაბიჯს და ფაქტობრივად, ფეხებს „მიათრევს“ საბრალო ქალი. მისი პატარა ანგელოზები კი, რომლებსაც თავადაც არ შეუძლიათ სიარული და საშინელი ტკივილებით იტანჯებიან, ცდილობენ, დედას გადაადგილებაში რომ დაეხმარონ. დაილოცოს დედა-შვილობის ძალა და სიყვარული. საქმე იმაშია, რომ პათოლოგიურმა დაავადებამ, რომელიც ქვედა კიდურების პარალიზებას იწვევს, ბიჭიაშვილების ოჯახში ჯერ კიდევ ნახევარი საუკუნის წინ დაიდო ბინა. წნორში მაცხოვრებლებიდან ყველამ იცის, რომ ეს „ამოუხსნელი“ დაავადება თაობიდან თაობას გადაეცემა და ვერაფერმა შეძლო მისი შეჩერება. ნუთუ, მართლაც დემონი დაეპატრონა ბიჭიაშვილების ოჯახს?

ეს ანგელოზი გოგონა მესამე თაობის წარმომადგენელია, ვისაც ეს საშინელი დაავადება გადაეცა. საკმარისია, წამიერად ჩახედოთ გოგონას თვალებში და მისი ცოდვით სული დაგეწვებათ.

რამდენიმე დღეში, ანრის საზღვარგარეთ თირკმლის გადანერგვის ოპერაცია უნდა ჩაუტარდეს. მისი საკუთარის გადარჩენა უკვე შეუძლებელია, რის გამოც, ბიჭს დონორის ჯანმრთელი თირკმელი უნდა გადაუნერგონ! ჯანდაცვის სამინისტრომ ოპერაცია დააფინანსა, მაგრამ პრობლემა ის არის, რომ საბრალო მშობლებს არ აქვთ ფული დიალიზის ჩასატარებლად, რომელზეც დამოკიდებულია მათი შვილის სიცოცხლის გადარჩენა.

საზღვარგარეთ, დიალიზის ერთი პროცედურის ღირებულება 200 დოლარია და კვირაში სამჯერ უნდა ჩატარდეს. ექიმების თქმით, საერთო ჯამში 3 400 დოლარი არის საჭირო. ანრის მხოლოდ იმის გამო ხომ ვერ დავკარგავთ, რომ თანხა დროულად ვერ შევაგროვეთ. ყოველი წუთი გადამწყვეტია!

სისუსტე, თავბრუსხვევა, ტკივილი, რომელიც ადამიანს ააყვირებს. მისი სხეული – ასეთი დასუსტებული, ნატანჯი, ფერმკრთალი – ამ ყველაფერს როგორ უძლებს?!

სამი მძიმედ დაავადებული ძმა ჯართს აგროვებს, შიმშილით რომ არ დაიხოცონ! მათ სასწრაფოდ სჭირდებათ საკვები და მედიკამენტები! ყოველგვარი გაზვიადების გარეშე, ისინი დაიღუპებიან, თუ არ დავეხმარეთ! ნინო, დედა (55 წლის): „ჯართს ვაბარებთ, ხან 3 ლარს გვაძლევენ, ხან 20-ს. იცით, რა გულსატკენია, როდესაც ბავშვები საჭმელს ითხოვენ, მაგრამ ავადმყოფობის გამო, არ ესმით, ხმელი პურის ნატეხსაც კი, რატომ ვერ ვაძლევ! მეტირება!“ ეს, 17 წლის ტყუპები, ნია და ნიკოლოზი არიან. ბიჭი მჯდომარე მდგომარეობაში დაიბადა, მშობიარობა ძალიან რთული იყო, ბავშვი „მაშებით“ ამოიყვანეს. უჟანგბადობის გამო, ნიკოლოზს თავის ტვინი დაუზიანდა. საბრალო, საბრალო ნიკოლოზი! ბიჭი ვერ ლაპარაკობს და დამოუკიდებლად არაფრის გაკეთება შეუძლია. უკვე 17 წელია, დედა როგორც ჩვილს, ისე უვლის. ყველაზე დიდი საშინელება კი ის არის, რომ მის გარდა, კიდევ ორი ასეთი ​​​​„დიდი ჩვილი“ ჰყავს! შოთიკო ასთმური შეტევებით იტანჯება. ბავშვობაში მენინგიტი გადაიტანა. ვერ ლაპარაკობს, მხოლოდ ერთ სიტყვას ამბობს: „დედა“. ოჯახის წევრებს კი, ჟესტებით აგებინებს, რა უნდა.

მეგობრებო, ამ ოჯახის ისტორია ნამდვილი ტრაგედიაა! საერთო დიდი ძალისხმევა დაგვჭირდება, უფლის ნათელი სული ამ სახლში რომ აღვადგინოთ! ეს, ჯეირანაშვილების უსაზღვროდ უბედური ოჯახია, სრული შემადგენლობით. ტახტის კიდეზე 48 წლის თინაა ჩამომჯდარი, რომელიც ჯერ კიდევ ახალგაზრდა იყო, როდესაც ექიმების უპასუხისმგებლობის გამო, პირველი შვილი გარდაეცვალა! თქვენ მიერ გაღებული ერთი ლარიც კი, დიდი წვლილის შეტანას ნიშნავს იმაში, რომ ამ საშინელ ოთახში პირველ რიგში, დეზინფექცია გაკეთდეს, შპალერი გაეკრას, იატაკი დაიგოს, ჩატეხილი ფანჯრებიდან კი, აღარ შედიოდეს წვიმა და ქარი. შემდეგ, აუცილებლად გაგიზიარებთ ვიდეო მასალას, რათა თავად დარწმუნდეთ იმაში, რომ ეს განწირული ოჯახი სწორედ თქვენ გადაარჩინეთ. ეს დიდი სიკეთე კი, თქვენი ცხოვრების ყველაზე რთულ გზაზე, აუცილებლად დაგხვდებათ წინ. უკვალოდ ხომ, არაფერი იკარგება…

გივი (75 წლის): „არც კი ვიცი, მხედველობის დაკარგვაზე უარესი უბედურება რა უნდა იყოს. ისე ვიტანჯები, მირჩევნია, ფეხები არ მქონდეს და ნორმალურად ვხედავდე. თვალის წვეთების საყიდელი ფული არ მაქვს, რომელიც აუცილებლად მჭირდება, საბოლოოდ რომ არ დავბრმავდე. განა, ეს ცხოვრებაა?“
ოლღა (85 წლის): „სოფელ ტყვიავში ჩვენზე მეტად შეჭირვებულ ოჯახს ვერ ნახავთ.“
მოხუცები მთელი კვირის დაძველების პურს ჭამენ. წარმოგიდგენიათ? დამხმარე არავინ ჰყავთ! ამიტომ, კეთილო ადამიანებო, მათი ერთადერთი იმედი თქვენ ხართ!ოლღა ცოტა ხნის წინ დაეცა და ხელი მოიტეხა. საბრალო ქალს სერიოზული ოპერაცია ჩაუტარდა, ხელის ფაქტობრივად ხელახლა აწყობა და ლითონის კონსტრუქციის ჩადგმა დასჭირდა.
ოლღას გამოკვლევა ესაჭიროება, მაგრამ ოჯახს რენტგენის გადაღების საშუალებაც კი არ გააჩნია. სარეცხი მანქანაც არ აქვთ. ალბათ გესმით, ბებიას ცალი ხელით სარეცხის რეცხვა და გაწურვა როგორ უჭირს.

ეს უსაყვარლესი ბავშვი 3 წლის ლუკაა ქალაქ გორიდან. ბავშვს მალე 4 წელი შეუსრულდება, თუმცა თავის დაბადების დღეს, ბუშტებისა და ფერადი სანთლების ნაცვლად, ტანჯვა ელოდება ბავშვს. საქმე იმაშია, რომ ლუკას არათუ სიარული, ხოხვაც კი არ შეუძლია. უფრო დიდი ტრაგედია კი ისაა, რომ ბავშვი ერთ სიტყვასაც ვერ წარმოთქვამს. მას მყარი საკვების მიღებაც არ შეუძლია. რა საშინელებაა!

ლუკას საბრალო დედას ფული არ აქვს, რომ შვილს შესაბამისი მკურნალობა ჩაუტაროს საზღვარგარეთ. საქართველოში ექიმებმა ვერ შეძლეს მისი გამოჯანმრთელება.

თურქეთის ერთ კლინიკაში გულდასმით შეაფასეს ბავშვის მდგომარეობა და, საბედნიეროდ, ბავშვს ყველა შანსი აქვს, რომ სრულიად გამოჯანმრთელდეს. ამისთვის ეგზომათერაპია სჭირდება. ეს პროცედურა თავის ტვინის უჯრედებს ააქტიურებს.

ერთი პროცედურის ღირებულება 1 200 ევროა. ბავშვს 4 პროცედურა ესაჭიროება, ეს კი იმას ნიშნავს, რომ ამ საბრალო ბავშვის გამოჯანმრთელებას საერთო ჯამში 4 800 ევრო სჭირდება.

მეგობრებო, უფალი სცდის ჩვენ გულებს აღდგომის დღესასწაულზე და შესაძლებლობას გვაძლევს, რომ დახმარების ხელი გავუწოდოთ ლევანს ამ უდიდესი ადამიანური განსაცდელის დროს! ასეთ დიდებულ დღეებში ჩვენ გვწამს, რომ ადამიანთა გულები იხსნება და სასწაული ხდება! მეგობრებო, ყოველდღე სამი პატარა ევედრება ღმერთს, რომ მამიკო გამოჯანმრთელდეს. ის, რაც ჩვენთვის შეუძლებელი ჩანს, უფლისთვის შესაძლებელია და ოჯახი სასწაულის მოლოდინშია. მაგრამ ის რომ მოხდეს, თქვენი დახმარებაა საჭირო! გამოკვლევების გარდა, ლევანს რეაბილიტაციის, ფიზიოთერაპიისა და მასაჟის ხანგრძლივი კურსი ესაჭიროება. ოჯახი ვერ გაუმკლავდება ამას ჩვენ გარეშე! სულ მცირე თანხამაც კი, რომელსაც თქვენ გაიღებთ ლევანის გამოსაჯანმრთელებლად, შეიძლება მისი სიცოცხლე გადაარჩინოს!

აღდგომის დღესასწაული ახლოვდება. მაშინაც კი, თუ ადამიანს რაღაც არ შეუძლია, უფლის შეწევნით ყველაფერი შესაძლებელია! კეთილო ადამიანებო, ჩვენ, ფონდში, დარწმუნებული ვართ, რომ ერთად შეგვიძლია, როგორც ეს უკვე ათეულობით შემთხვევაში გავაკეთეთ, ნამდვილი სასწაული მოვახდინოთ – საზღვარგარეთ გავუშვათ მარიამი გამოკვლევებისა და მკურნალობისთვის. თუ თურქი ექიმები იტყვიან, რომ შეუძლიათ ასეთი ოპერაციების გაკეთება, ჩვენ თითოეულ მათ ქმედებაზე მოგაწვდით ინფორმაციას. და ილოცეთ, ილოცეთ, ილოცეთ! გთხოვთ! ვინაიდან ღმერთი ჩვენთანაა!

4 თვის წინ, 17 დეკემბერს, წმინდა ბარბარეს დღესასწაული საბედისწერო აღმოჩნდა გურამისთვის. ბიჭმა დღესასწაული აღნიშნა. ყველამ, როგორც საქართველოშია მიღებული, სვეს, ჭამეს, მაგრამ სტუმრებიდან მხოლოდ გურამი მოიწამლა. ღრმად ჩაეძინა, ღამე კი ღებინება დაეწყო! თითქოს უმნიშვნელოა, მაგრამ ნერწყვმა სასუნთქი გზები გადაუკეტა. ჟანგბადი ტვინს აღარ მიეწოდებოდა და საბრალო ბიჭი კომაში ჩავარდა.

მოსიყვარულე დედა დღეებისა და საათების განმავლობაში ასე ეფერება საყვარელ შვილს. სახლიდან უკვე ყველაფერი დიდი ხანია გაყიდეს! უკანასკნელი ფულით კი დედა 6 600 ლარს იხდის თვეში მთელი თავისი ცხოვრების სიყვარულისთვის სიცოცხლის შესანარჩუნებლად!

მეგობრებო, არც ისე დიდი ხნის წინ გაჩნდა ბიჭის ფეხზე დაყენების იმედი. ეს არის იმპლანტი, რომელიც ტვინის განსაკურნად გამოიყენება! მაგრამ ის 3 000 დოლარი ღირს, რაც ოჯახს არ აქვს! დღეს ეს ბიჭის სიცოცხლის საფასურია! ნუ დაივიწყებთ!

ლალი (9 წლის): „ნახე, რა თანაბრად გაგვიყო დედამ ყველას პურის ნატეხი! ცუდი ისაა, რომ ხშირად საერთოდ არ გვაქვს საჭმელი! მაშინ მუცელი მტკივა ხოლმე და საერთოდ არ შემიძლია სირბილი სისუსტის გამო! დედამ თავისთვის არ დაიტოვა პური! ამბობენ, რომ ყველა დედა ასეთია!“

ქეთევანი, დედა (26 წლის): „ჩემი ქმარი მძიმედ არის დაავადებული, ტუბერკულოზი აქვს, ასევე დაავადებული აქვს კუჭი, თითქმის არაფერს ჭამს. მაგრამ ჩვენ ექიმისა და წამლის ფული არ გვაქვს. პირველ რიგში იმაზე ვფიქრობთ, რა ვაჭამოთ ბავშვებს. დაგვეხმარეთ, გთხოვთ, გამოკვლევების ჩატარებაში. თუ ჩემს ქმარს რამე დაემართება, როგორ იქნებიან ჩემი შვილები, ვინ მიხედავს მათ? ჩვენ მხოლოდ სოციალური შემწეობით ვცხოვრობთ, პროდუქტების ნისიად აღება გვიწევს, რომ შიმშილით არ დავიხოცოთ“.

კეთილო ადამიანებო, ბავშვებს სჭირდებათ საწოლები, თბილი საბნები, ტანსაცმელი და, რაც მთავარია, პროდუქტები. ასევე საჭიროა სახურავის შეკეთება და ფანჯრების ჩასმა, რომ წვიმის დროს პატარები თბილად იყვნენ. ბავშვები უკვე საკმაოდ დაიტანჯნენ, ჩვენ კი შეგვიძლია ისე გავაკეთოთ, რომ მათი ტანჯვა შემცირდეს. დაეხმარეთ შეჭირვებულ მრავალშვილიან ოჯახს და უფალი ასმაგად დაგიბრუნებთ ამ სიკეთისთვის.

40 წლის გმირმა დედამ, მეოთხე ანგელოზი, ბარბარე მოუვლინა სამყაროს და ჩვენს პატარა საქართველოს. სამწუხაროდ, მისი ბედნიერება ძალიან ხანმოკლე აღმოჩნდა. ახლა კი, ორი წლის ბარბარე ასე უწევს მკერდზე მომაკვდავ ქალს. ღმერთო, ღმერთო…

გოგონას დაბადებიდან ძალიან მალე, შორენამ კატასტროფული სისწრაფით დაიწყო წონაში კლება. ექიმთან არ მიდიოდა, რადგან უკანასკნელ კაპიკებსაც კი შვილების კვებაში ხარჯავდა გმირი დედა. აი, საშინელი შედეგიც დადგა. ქალს ანორექსია დაუდგინდა და ფაქტობრივად, ჩონჩხად არის ქცეული.

შორენას კუჭის შემცირების ოპერაცია ესაჭიროება სასწრაფოდ. მისი ღირებულება კი, 12 500 ლარია. თანხის ნახევარს სახელმწიფო აფინანსებს, მაგრამ, დარჩენილი თანხა საიდან უნდა ჰქონდეს, როდესაც მხოლოდ სოციალური შემწეობით – 320 ლარით ცხოვრობს ოჯახი?

ანა–მარია: „კეთილო ადამიანებო, გთხოვთ, ჩემი დედიკო გადაარჩინეთ!“

როგორ შეიძლება, ექვსი წლის ბავშვს თხოვნაზე უარი ვუთხრათ, როდესაც მისი დედიკოს გადარჩენას ეხება საქმე? მეგობრებო, ამ პატარა ანგელოზის ვედრება შეისმინეთ! გოგონას ჩვენი დიდი იმედი აქვს!

ანგელოზივით სათნო 84 წლის მერი ბებო უკვე ხუთი წელია, ამ სახლიდან ვერ გადის, სადაც სრულიად მარტო ცხოვრობს.
საბრალო, საბრალო მოხუცი, რამხელა სიკეთე ჩანს მის თვალებში! ჭიქა წყლის მიმწოდებელიც კი არავინ ჰყავს!

მერი ბებოს გული აწუხებს, მაგრამ, ექიმთან წასვლის საშუალება საიდან ექნება? თავისი პენსია კი, კომუნალურ გადასახადებსა და საკვებ პროდუქტებზე ძლივს ჰყოფნის. არადა, მას ხომ, ცხოვრების ბოლო წლების ადამიანურად გატარება ძალიან უნდა.

ძალიან სჭირდება ბიო ტუალეტი, რადგან ამჟამად, ბებო გარეთ ვერ გადის და იძულებულია, სათლი გამოიყენოს. ასეთი დეტალებისთვის ბოდიშს გიხდით.

დაბანაზე საუბარიც კი ზედმეტია. მოხუც ქალს უბრალოდ არ შეუძლია აბაზანამდე მისვლა.

შეხედეთ, რა მდგომარეობაშია მოხუცი ბებოს ხელჯოხი. გასაკვირი არ არის, ხანდაზმული ქალი ასე ხშირად რომ ეცემა. ახალი ხელჯოხი სასწრაფოდ სჭირდება!

საწოლს მიჯაჭვულ, ნატანჯ, მოხუცს წამლები, პამპერსი და თბილი ტანისამოსი სჭირდება.

ნიკოლოზი ამ საშინელი ანომალიით დაიბადა 15 წლის წინ და ამ წლების განმავლობაში, ბავშვის ყოველი დღე ჯოჯოხეთია. ის ვერ მეტყველებს. მხოლოდ ცალკეული ბგერების წარმოთქმა შეუძლია. საბრალო ბავშვი პირის დახურვასაც კი ვერ ახერხებს. ხანდახან, დიდი წვალების შედეგად ხურავს პირს, მაგრამ ეს, მაქსიმუმ ორი წუთის განმავლობაში გრძელდება. ორი ენა პირის დახურვის საშუალებას არ აძლევს. ღმერთო, ეს ხომ საშინელებაზე უარესია.

ორი ენის გარდა, ნიკოლოზს სხვა საშინელი დაავადებებიც აქვს. მის ზურგზე, თითქოს, „ბორცვი“ ამოსულა. ხერხემლის საშინელი ტკივილებით იტანჯება. ბავშვს თანდაყოლილი გულის მანკი აქვს (მწვავე ფორმა).

პირველი ოპერაცია ჯერ კიდევ მაშინ გაუკეთდა, როდესაც ბიჭუნა ახალშობილი იყო. მეორე და მესამე ოპერაცია კი – ხუთი და შვიდი წლის ასაკში.

ყველაზე საშინელება კი ის არის, რომ ნიკოლოზს წინაგულთაშუა ძგიდე არ აქვს და ოთხკამერიანის ნაცვლად, სამკამერიანია მისი გული. შესაბამისად, ჟანგბადი და ნახშირორჟანგი ერთმანეთს ერევა. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ ფაქტობრივად, ბეწვზე კიდია ბავშვის სიცოცხლე და მისმა გულმა, ყოველ წუთს შეიძლება სამუდამოდ შეწყვიტოს ფეთქვა. ოჰ… არა, ღმერთო… არ დაუშვა, ბერბერაშვილების ოჯახში ეს ტრაგედია რომ დატრიალდეს. მას სიარულიც ძალიან უჭირს. მხოლოდ რამდენიმე ნაბიჯის გადადგმა შეუძლია, მერე კი…. მერე…. დანარჩენს, ალბათ, თავადაც ხვდებით, ჩვენო ძვირფასო მკითხველო.

მეგობრებო, ამ ბიჭის მომავალი ბედი და სიცოცხლე ფულზეა დამოკიდებული. ასეთია სასტიკი სინამდვილე. ტანჯვისგან ღონემიხდილ ლაშას, მენჯ-ბარძაყის სახსარზე ორი რთული ოპერაციის გაკეთება ესაჭიროება, მოძრაობა რომ შეძლოს. ამჟამად, მისი სხეული პირდაპირი გაგებით, ერთ პოზაში არის გაშეშებული. საქართველოში, ერთი ფეხის ოპერაციის ღირებულება 18 000 ლარია. სამ თვეში კი, ასეთივე ოპერაცია მეორე ფეხზეც დასჭირდება. მერე, ხანგრძლივი რეაბილიტაცია იქნება საჭირო. ეჭვიც არ შეგეპაროთ, თითოეული შემოწირული ლარი, ლაშას მკურნალობას მოხმარდება და პირდაპირ კლინიკაში გადაირიცხება. მთელი საქართველო ამ კეთილი საქმისთვის უნდა გაერთიანდეს!  თქვენს მეგობრებსა და ახლობლებს უამბეთ ლაშას შესახებ. ძალა ერთობაშია და ერთად, ჩვენ შეგვიძლია, ეს ბიჭი ფეხზე დავაყენოთ და სრულფასოვანი ცხოვრება ვაჩუქოთ მას. წარმოიდგინეთ, მას ხომ, ეს მთელი გულით სწადია!

ბოლოს, ამაზე უფრო შემზარავი რამ, როდის ნახეთ? ნაგვის ბუნკერში იქექებიან და-ძმა, ზაზა და თათია აბაზაშვილები. ზაზა ცხრა წლის არის, თათია კი – თორმეტის. დიახ… თავის წილ „სიხარულს“ ნაგავში ეძებენ ეს პატარა ანგელოზები. ეს ხომ, საშინელებაზე უარესია. ეს არ არის ერთი ოჯახის დრამა, ეს კაცობრიობის ტრაგედიაა.

თათია (12 წლის): ვცდილობ, ნაგავსაყრელზე ისეთ დროს გავიდე ხოლმე, ხალხმა რომ არ დამინახოს, რადგან მრცხვენია. თუმცა, სოფელ ჩუმლაყში, ისედაც ყველამ იცის, მე და ჩემი ძამიკო ბუნკერში რომ ვეძებთ ტანსაცმელს. სკოლაში, ზოგიერთი ბავშვი დამცინის. ხოლო, ერთ-ერთი ჩემი თანაკლასელი გოგო, რომელიც მასწავლებელმა ჩემ გვერდით დასვა, სულ ჩხუბობს და ითხოვს, სხვა მერხთან  გადასვან: „არ მინდა შენ გვერდით ჯდომა, ნაგვის ბუნკერიდან ამოღებული ტანსაცმელი გაცვია.“

დღევანდელი დღე „წარმატებული“ აღმოჩნდა საბრალო ბავშვისთვის. იცით, გოგონას სიხარულის მიზეზი რა არის? აი, ეს დახეული ხალათი, რომელიც ვიღაცას სანაგვეზე გადაუგდია, ბავშვს კი, სიხარულით თვალები გაუბრწყინდა, თვალი რომ მოჰკრა მას. გაზაფხულისთვის ხომ, არაფერი ჰქონდა მოსაცმელი.

იქვე ჩაიცვა ბავშვმა ბუნკერთან ნაპოვნი ხალათი. ნუთუ, ის ამას იმსახურებს? ნუთუ, რომელიმე ბავშვი ასეთ ძაღლურ ცხოვრებას იმსახურებს?

შეხედეთ, ბუნკერიდან ნაგვის ცელოფნებს იღებს ბავშვი და შიგნით იქექება, იმის იმედით, რომ იქნებ, რაიმე „გამოსადეგი“ ნივთი აღმოაჩინოს. საშინელებაა! ნამდვილი საშინელება!

გიო (9 წლის): „თავის ტვინში უშველებელი სიმსივნის გამო, დედაჩემი ცალი თვალით დაბრმავდა და საერთოდ ვეღარაფერს ხედავს. ჩემი საბრალო დედიკო…“

გიო: „დედიკო, ნუ ტირი, ყველაფერი კარგად იქნება, შენ ყველაფერს გაუძლებ, შენ ძლიერი ხარ, ჩვენი გულისთვის, კიბოს დაამარცხებ! შენ თუ არა, ვინ იზრუნებს ჩვენზე?

ასმათის ტვინში, ცენტრალურ ნერვთან ორი სიმსივნე არის „ჩამჯდარი“ და ახალგაზრდა ქალის ორგანიზმს ანადგურებს. შენელებული მოქმედების ნაღმია, რომელიც შეიძლება ნებისმიერ წამს აფეთქდეს…

ასმათი (36 წლის): „ბიოფსიის შემდეგ, სასწაულებრივად გადავრჩი. ქირურგებმა თქვეს, რომ სიმსივნე ძნელად მისადგომ ადგილას არის. შეიძლებოდა, ექიმის ერთი შეცდომა,  სიცოცხლის ფასად დამჯდომოდა!“

მძიმედ დაავადებული ქალისთვის რომ მიეხედა, დავითი, ასმათის მეუღლე, იძულებული გახდა, სამსახური დაეტოვებინა. ამჟამად, მისი ხელ-ფეხი ის არის. მას შემდეგ, რაც მის ცოლს დამბლა დაეცა, არ შეუძლია დახმარების გარეშე არც დგომა, არც სიარული.

ლალი, დედა (22 წლის): ძვირფასო, (მიმართავს საბრალო ქალი კორესპონდენტს), გადაეცი, გააგებინე დედებს: გული მიკვდება, როდესაც ვხედავ, ჩემი შვილი, ჩემი სისხლი და ხორცი როგორ იტანჯება! თუ მეცოდინებოდა, რომ ასეთი ოპერაციის გაკეთება შესაძლებელია, საუთარ ფეხებს მივცემდი მას! ერთ ექიმს კი უთქვამს, რომ ასეთი ოპერაციები კეთდება საზღვარგარეთ! თქვენი თანადგომის გარეშე, ანა-მარია ბოლომდე ვერ გაივლის ამ გზას! დახმარების ხელი გაუწოდეთ ამ პატარა გოგოს, დაეხმარეთ, სრულფასოვანი ცხოვრების შანსი რომ ჰქონდეს!

სახლი, სადაც ორსული ქალი, სამ მცირეწლოვან ბავშვთან ერთად ცხოვრობს, სადაცაა ჩამოინგრევა. საბრალო დედას ძილის დროსაც კი არ აქვს მოსვენება, რადგან არ იცის, მეორე დღეს მისი შვილები ისევ საწოლში გაიღვიძებენ, თუ ნანგრევებში… სასოწარკვეთილმა ორსულმა ქალმა ფონდში დარეკა და მორიდებით ითხოვა, იქნებ, მისი და მისი შვილების ამბავი თქვენამდე მოგვეტანა, კეთილო ადამიანებო. ჩვენ პირობა შევასრულეთ. ახლა კი, ჯერი თქვენზეა. ვიჩქაროთ, სანამ დიდი უბედურება დატრიალებულა, თორემ, ამას ვერასდროს ვაპატიებთ საკუთარ თავს.გახსოვდეთ, რომ თქვენ მიერ გაღებული თითოეული ლარი, ოთხი პატარა ანგელოზისთვის თავშესაფრის მიცემას ნიშნავს. უფალი ამ სიკეთეს არასდროს დაგივიწყებთ.

ეს ექვსი წლის ლილიანაა. გოგონა სრულიად ჯანმრთელი დაიბადა. მარტოხელა დედა ხარობდა მისით. მიუხედავად იმისა, რომ ოჯახს უჭირდა, სახლში მაინც ბედნიერება სუფევდა, რადგან ბავშვი ჯანმრთელი იყო. ამ ცხოვრებაში ხომ ყველაზე დიდი სიმდიდრე სწორედ ჯანმრთელობაა. ლილიანას ოთხი წელი რომ შეუსრულდა, გაჭირვების მიუხედავად, დედამ შეძლო მაღაზიაში ტორტის გამოსაცხობად საჭირო ინგრედიენტების ყიდვა. საღამოს კი ბედნიერმა ლილიანამ სანთლები ჩააქრო… დიახ, ბავშვი ბედნიერი შეეგება მის ცხოვრებაში 4 წლის „მობრძანებას“. ვინ წარმოიდგენდა მაშინ, რომ სწორედ ის მეოთხე წელი გახდებოდა დიდი უბედურების მომტანი მათ ოჯახში.

ეს საშინელი ამბავი კი ასე დაიწყო: ერთ დილით ბავშვმა რომ გაიღვიძა, მაღალი სიცხე ჰქონდა, აკანკალებდა, ყელი ეწვოდა და იმდენად სუსტად იყო, რომ ლოგინიდან წამოდგომის ძალაც კი არ ჰქონდა. „ოჰ ეს საშინელი ვირუსი“, — თქვა ბავშვის დედამ და მოგროვებული კაპიკებით წავიდა აფთიაქში. ვინ წარმოიდგენდა მაშინ, რომ ეს „საშინელი ვირუსი“ ჯოჯოხეთად გადაიქცეოდა ბავშვისთვის. ანგელოზივით ლამაზ გოგონას რთულად კონტროლირებადი ეპილეფსია განუვითარდა.

სქოლიოზი ყოველდღე სულ უფრო მეტად აწვება ბავშვის ფილტვებს და ზოგჯერ საერთოდ უკეტავს ჟანგბადს! ტკივილები საბრალო გოგონას არც ძილის, არც ადგომის ან თუნდაც საწოლში გვერდის შეცვლის საშუალებას არ აძლევს!

მარიამის გულმკერდი სულ უფრო მეტად დეფორმირდება დღითი დღე და არავითარი ტკივილგამაყუჩებელი არ უმსუბუქებს ტანჯვას! ერთადერთი ხსნა მისი საზღვარგარეთ წაყვანა არის, რასაც მისი მშობლები მუხლმოდრეკილი გვევედრებიან! მაგრამ შეჭირვებულ ოჯახს ამხელა თანხა საიდან უნდა ჰქონდეს? მეგობრებო, დროს თუ დავკარგავთ, გარდაუვალია მისი სიკვდილი!

ლიკა, დედა (37 წლის): „უკვე 18 წელია, ჩემს გოგონას ვატარებ ხელით და სანამ ცოცხალი ვარ, ასე იქნება! მაგრამ მეც რომ მეწურება ძალა?!“

გოგონა 18 წლისაა! ნებისმიერი გოგონასთვის ცხოვრების საუკეთესო პერიოდი! ხანდახან, მოსვენებას არ მაძლევს იმაზე ფიქრი, რომ ზოგიერთი ჩვენგანი უფლისგან მივიწყებულია. მაგრამ მაშინვე ლოცვას ვიწყებ, რადგან ზუსტად ვიცი, რომ ასე ფიქრი დიდი ცოდვაა! მეგობრებო, მე მჯერა, რომ ეს სწორედ ის შემთხვევაა, როდესაც უფალი ყველას შანსს გვაძლევს, სხვისი გასაჭირი გავიზიაროთ და ეშმაკი დავამარცხოთ!

გოგონა დაბადებიდან მიკროცეფალიით იტანჯება, მისი თავის ქალა არასწორად ჩამოყალიბდა და ტვინის განვითარებისთვის უბრალოდ ადგილი აღარ დარჩა.

გაიცანით, მეგობრებო! თქვენ წინაშეა ძალიან, ძალიან გულკეთილი და ჯერაც ამაყი ქართველი ქალი, 90 წლის ბუცა ბებო! ისეთი სათნო და ტკბილი! თავისი ხანგრძლივი ცხოვრების განმავლობაში უამრავ ადამიანზე ზრუნავდა საქართველოში: რამდენი სიკეთე, რამდენი სულიერი სითბო აქვს გაცემული!.. სანაცვლოდ კი არასოდეს არავისთვის არაფერი უთხოვია!.. ახლა კი მზის ჩასვლას დარდობს, რადგან არ იცის, ხვალ ის მისთვის კვლავაც ამოვა თუ არა. ეს მისთვის ძალიან, ძალიან მნიშვნელოვანია, მით უმეტეს, რომ მისი ოცნებაა, ხორცის წვნიანი მიირთვას… წუხელ ესიზმრა კიდეც!

ბუცა მეორე მსოფლიო ომის დაწყებამდე დაიბადა. გაჭირვების მიუხედავად, გოგონას ლაღი ბავშვობა ჰქონდა. 1935 წელი — ის პერიოდია, როდესაც ადამიანებს არც ტელეფონები, არც პლანშეტები, არც ძვირადღირებული სამოსი ჰქონდათ. სახლში სანთლის შუქზე წიგნებს კითხულობდნენ, ქსოვდნენ, საღამოს კი მეზობლები ერთად იკრიბებოდნენ და გემრიელ კერძებს ამზადებდნენ. დიდი გაჭირვების მიუხედავად, სიყვარული, სითბო და სიკეთე სუფევდა ხალხში. აი, ასეთ სიყვარულში გაიზარდა ბუცა. 

ახალგაზრდა გოგონა ბევრი შვილის ყოლაზე ოცნებობდა. იცით, თავის სიბერე როგორ წარმოედგინა? ღუმელთან დაჯდებოდა, კალთაში ჩაისვამდა ბავშვებს, მოეფერებოდა ქუჩაში სირბილისგან გაწეწილ თმაზე და სულ უფრო და უფრო ჩუმად, ტკბილ ქართულ ზღაპრებს უამბობდა შვილიშვილებს და შვილთაშვილებს… თვალებს რომ დახუჭავდნენ, საწოლში გადაიყვანდა, საბანს დააფარებდა თბილად, შუბლზე აკოცებდა… ყველა შვილიშვილს სათითაოდ დააძინებდა ასე!

თითქმის ერთი საუკუნეა, ბუცა ბებო  ამქვეყნად ცხოვრობს. მაგრამ, სამწუხაროდ, ისე მიაღწია 90 წლის ასაკს, რომ მისი ოცნება ვერ ახდა. მას არც შვილები ჰყავს, არც შვილიშვილები.