ეპილეფსიის ერთი შეტევის გამო, შეიძლება ცოცხლად დაიწვას მთელი ოჯახი! ჩვენს სამ გოგონას თუ არ ვუმკურნალებთ და არ ვასწავლით ლაპარაკს, სასწრაფოს ან სახანძროს გამოძახებას ვერავინ შეძლებს!

ეპილეფსიის მძიმე შეტევები იოსების დაუძლურებულ სხეულს ანადგურებს. ღმერთო, როგორ იტანჯება ეს ბავშვი. ერთხელ თვალი რომ მოჰკრათ მის სატანჯველს, ვერასოდეს დაივიწყებთ! რომ არ მოკვდეს, მას წამლები სჭირდება, მის და-ძმებს კი - პური. დედას კი, ორივეს ყიდვის საშუალება არ გააჩნია! ბავშვები უნდა გადავარჩინოთ!!!

ერთი წამიც და მამა შვილს ვეღარ გადაარჩენდა! მაგრამ, რაოდენ უცნაურადაც არ უნდა ჟღერდეს, ეს ამ ნატანჯი ოჯახის ყველაზე დიდი უბედურება არ არის!!!

ერთი წლის პატარა ნიკოლოზის აუტანელი ტანჯვა: სისხლი აქვს მოწამლული, წყლულებიდან სისხლი ჟონავს და გამონაყარი ისე ექავება, რომ ნებისმიერ ზრდასრულ ადამიანსაც კი გააგიჟებდა! შევიბრალოთ ბავშვი! შეჭირვებული დედა და შვილი ამ ყველაფერს დიდხანს ვერ გაუძლებენ! სჭირდებათ გადაუდებელი სამედიცინო დახმარება!

ეს საბრალო ქართველი ბავშვები ნაცარსა და ჭუჭყში ეძებენ წარსული ბედნიერების ნარჩენებს! ისინი უსახლკაროდ დარჩენენ 10 წუთში!

ექიმებმა თქვეს, რომ მათეს გადარჩენის შანსი არ ჰქონდა! მაგრამ, ღმერთმა სხვაგვარად გადაწყვიტა! ეს ბავშვი ცოცხლობს! და იცოცხლებს კიდეც, თუ ძვირადღირებული წამლებით დავეხმარებით!

ვერავინ გაიგებს, როგორ ვიტანჯები. ღმერთს ვთხოვ, მარტოობაში არცერთ მოხუცს არ ამოხდეს სული...

ვკვდები!.. ჩემო ძვირფასებო, გულთან ახლოს მიიტანეთ ჩემი ტანჯვა და შიში! მე ხომ, წამლების საყიდლად ერთი თეთრიც არ დამრჩენია! მერწმუნეთ, კეთილი და კარგი ადამიანის ღირსეული ცხოვრებით ვიცხოვრე!

თამარი: „10 წლის წინ რომ მცოდნოდა თქვენი ფონდის და კეთილი ადამიანების შესახებ, ვინც მთელი საქართველოს მასშტაბით გვერდში გიდგათ, ახლა პარალიზებული არ ვიქნებოდი! მე ხომ გოგო ვარ! ვაიმე, რა გულსატკენია!“

თეონა, დედა: „საშინელი მტანჯველი სიკვდილი ჩემს გოგონას ფეხდაფეხ დასდევს!“ თურმე, კიბო არ არის ამქვეყნად ყველაზე საშინელი დაავადება!

თეონა: „არა მხოლოდ საქართველოში, არამედ მსოფლიოში არცერთ დედას არ ვუსურვებ ამხელა ტკივილის განცდას!“ კეთილი ადამიანების დახმარებით, კიდევ ერთი ქართველი ანგელოზის გადარჩენას გთხოვ, ღმერთო!!!

თითქოს, ყოველგვარმა უბედურებამ აქ, ჭილაშვილების საბრალო ოჯახში, მძიმედ დაავადებულ ბავშვებთან დაიდო ბინა! უფალო, დაეხმარე!

„გამუდმებულ შიშში ვარ, რომ რამე ახალი უბედურება არ დამემართოს“.

„განა ეს ცხოვრებაა? ეს ჯოჯოხეთია!“

„დადიანების სასახლე“ საბავშვო ბაღის დერეფანში

„დე, არ მინდა რომ სამ თვეში მოვკვდე“

„დე, ახალი ბოტასები მიყიდე, რა!“ - ეს მთხოვა მათემ

„დე, მშია!“ – ეს ჩემთვის ყველაზე საშინელ სიტყვებად იქცა...